เวลาอาหารกลางวัน
ที่จัดบุฟเฟต์ของโรงแรม
ลู่โจวเดินเข้ามาแล้วพบกับผู้อำนวยการหลี่ที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างในทันที
ลู่โจวนั่งที่นั่งตรงกันข้ามแล้วหันไปมองถุงใต้ตาของอีกฝ่าย เขาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามขึ้นมาว่า “เกิด…อะไรขึ้นน่ะครับ?”
“ไม่มีอะไรหรอก แค่ไม่ได้นอนเมื่อคืนเฉยๆ ” ผู้อำนวยการหลี่พยายามทำให้ตัวเองตื่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “จำเรื่องการโจมตีทางไซเบอร์ที่เล่าให้ฟังไปตอนนั้นได้ไหม? จากที่พวกอินเตอร์โพลบอกมา หัวหน้ากลุ่มแฮกเกอร์ก็ถูกจับที่ลอสแอนเจลิสแล้ว”
ลู่โจว “…อ๋อครับ”
ลู่โจวรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
แต่ผู้อำนวยการหลี่เหมือนจะไม่สังเกตเห็นท่าทางของเขา อีกฝ่ายจึงยังพูดต่อไปด้วยเสียงแข็งๆ ว่า “มีแฮกเกอร์คนหนึ่งอาศัยอยู่ในประเทศของเรา ส่วนแฮกเกอร์คนอื่นนั้น เราได้ส่งข้อมูลในอินเตอร์โพลและแอลเอพีดีไปทำคดีต่อแล้ว”
ลู่โจวตอบ “อ่าครับ”
ผู้อำนวยการหลี่ “ไม่คิดว่ามันแปลกบ้างเหรอ?”
ลู่โจว “…”
จะแปลกอะไรนักหนาล่ะคุณ?
เมื่อเช้าเขาก็พูดกันให้ทั่วทีวีแล้ว จะมีอะไรแปลกอีกล่ะ
ผู้อำนวยการหลี่จ้องลู่โจวเขม็ง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า
“ถามจริงๆ นะ คุณรู้ได้อย่างไรว่าแฮกเกอร์พวกนั้นเป็นใคร?”
ลู่โจวชะงักไปแป๊บหนึ่ง แต่ก็รีบตอบกลับอย่างทันควัน เขาพยายามจะแกล้งทำเป็นสับสน
“ผมก็เห็นข่าวมันอยู่ในอินเทอร์เน็ต มีอะไรหรือเปล่าครับ? ผมเพิ่งอ่านเจอเมื่อเช้านี้เอง”
แต่ผู้อำนวยการหลี่ก็ยังไม่ยอมแพ้ เขากลับพูดขึ้นมาว่า “จะว่าไปแล้วพวกเราก็ได้รับความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาล่ะก็ พวกเราคงจะยังเจอปัญหาใหญ่อยู่แน่ๆ “
ลู่โจวยิ้มแล้วตอบไปว่า “อ๋อใช่ครับ ผมได้ยินมาเหมือนกัน รู้สึกจะชื่อดร. ซี ใช่ไหมครับ? คนคนเดียวสามารถทลายกลุ่มอีเกิ้ลฮันเตอร์ได้ทั้งกลุ่ม เขาต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่ๆ “
ผู้อำนวยการหลี่มีท่าทางผิดหวังเล็กน้อย แต่ความผิดหวังนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว
มันไม่สำคัญหรอกว่าลู่โจวคือดร. ซีจริงๆ หรือเปล่า ถึงจะมีความเป็นไปได้มากว่าดร. ซีจะเป็นผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงก็ตาม
ผู้อำนวยการหลี่ก็แค่อยากหาคำตอบให้ความสงสัยของเขาเท่านั้น
ต่อให้ถ้าลู่โจวเป็นดร. ซีจริงๆ ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้วางแผนจะประกาศเรื่องนี้ออกมาในที่สาธารณะ ผู้อำนวยการหลี่ก็ไม่อยากจะถามคำถามอะไรเพิ่มเติม
ผู้อำนวยการหลี่กระแอมก่อนจะพูดต่อ
“ถึงแม้พวกเราจะได้รับชัยชนะในสงครามไซเบอร์ครั้งนี้ แต่พวกเราก็ต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ในครั้งนี้และเพิ่มความแข็งแกร่งด้านการรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ของเราให้แข็งแกร่งขึ้น การโจมตีครั้งนี้ทำให้เกิดข้อมูลที่อ่อนไหวและสังคมขาดความมั่นคง พรรคคอมมิวนิสต์จีนพร้อมแล้วที่จะ…”
ลู่โจวกระแอมขัดขึ้นมา เขาพูดว่า “ผมเข้าใจสถานการณ์ที่ยากลำบากนี้ดี แต่ผมก็เป็นแค่นักคณิตศาสตร์คนหนึ่งนะครับ คุณ…คุยเรื่องนี้ผิดคนแล้ว”
ฉันไม่รู้ว่าทำไม…
แต่รู้สึกเหมือนผู้อำนวยการหลี่จะรู้แล้วว่าฉันคือดร. ซี
นี่ชักจะไม่ดีแล้ว…
สุดท้ายฉันก็ต้องเปิดเผยตัวตนนี้อยู่ดี…
แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา
“ฟังนะ” ผู้อำนวยการหลี่เปลี่ยนสีหน้าให้จริงจังแล้วพูดขึ้นว่า “เพื่อจะรับมือกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้ พรรคคอมมิวนิสต์จีนวางแผนจะลงทุนในเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมอย่างจริงจัง นี่ก็เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับการป้องกันทางเน็ตเวิร์กของพวกเราและความสามารถในการโจมตีสวนกลับ”
ต้องการจะเพิ่มความแข็งแกร่งในด้านเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ควอนตัมอย่างนั้นเหรอ?
ลู่โจวสนับสนุนไอเดียนี้ แต่มีบางอย่างแปลกๆ อยู่
ลู่โจวลังเลนิดหน่อยแล้วถามว่า “แต่มันต้องราคาไม่ใช่น้อยๆ แน่”
ลืมเรื่องเครื่องชนอนุภาคบนดวงจันทร์ไปก่อน แค่อุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์ก็ยังอยู่ในระหว่างการดำเนินการอยู่เลย
เมื่อปีที่แล้ว ลู่โจวเพียงคนเดียวก็ใช้เงินไปมากกว่าหนึ่งแสนล้านหยวนในโปรเจกต์ที่รัฐออกเงินให้แล้ว และก็ไม่ใช่ว่าทางรัฐบาลจะสามารถผลิตเงินออกมาได้เรื่อยๆ แบบนี้เสียหน่อย
“เอ่อ…ผมต้องขอบคุณเรื่องนี้นะครับ” ผู้อำนวยการหลี่ยิ้มขึ้นมาแล้วพูดอธิบายว่า “ตั้งแต่ที่แผนระบบไฟฟ้าข้ามประเทศในเขตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เริ่มดำเนินการ มันก็ได้รับผลสำเร็จที่ดีอย่างล้นหลาม ประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มากมายสามารถเข้าถึงพลังงานที่สะอาดและราคาถูกได้ นี่ทำให้พวกเราได้เงินมาอย่างน้อยห้าหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ และมันยังสามารถได้เพิ่มกว่านี้อีก พวกเราจึงมีเงินทุนให้โปรเจกต์วิจัยวิทยาศาสตร์อยู่ค่อนข้างเยอะทีเดียว”
ลู่โจวพยักหน้า
ไม่แปลกใจเลย!
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกเขามีเงินให้ใช้แบบล้างผลาญเยอะนัก
ถ้านี่เป็นเมื่อสองปีก่อน ไม่มีทางที่เขาจะทำให้โปรเจกต์เครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ได้รับการอนุมัติให้เกิดขึ้นได้
จนถึงตอนนี้นั้น โปรเจกต์เรื่องการบินและอวกาศแทบจะไม่คุ้มเลยด้วยซ้ำ และลู่โจวก็ยังต้องใช้เวลามากกว่านี้ในการพิสูจน์ว่าการตัดสินใจของเขาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว
สงสัยว่านิวเคลียร์ฟิวชั่นจะเป็นแหล่งที่มาของเงินทั้งหมดนี้ล่ะมั้ง
พลังงานที่สะอาดและมีราคาถูกได้รับการส่งออกไปยังประเทศเพื่อนบ้านในอัตราราคา 1/10 ของไฟฟ้าจากโรงงานพลังถ่านหิน เมื่อระบบไฟฟ้าขยายไปทางประเทศตะวันตกและเอเชียตะวันออกเฉียง ไม่ช้าก็เร็ว อีสต์เอเชียเอเนอร์จี้จะกลายเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ผู้อำนวยการหลี่ “สรุปแล้วก็คือคุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทุนหรอก เรื่องเงินไม่ได้เป็นปัญหาอยู่แล้ว เราคุยกันเรื่องนี้ตั้งแต่ครั้งที่แล้วไม่ใช่เหรอ? ชิปคาร์บอนมันเหมาะกับการทำคอมพิวเตอร์ควอนตัมไม่ใช่หรือไง? ผมอยากจะถามว่า มันจะเป็นไปได้จริงไหมที่จะใช้ชิปคาร์บอนพัฒนาควอนตัมทอพอโลยี?”
ลู่โจวยิ้มแล้วตอบคำถามอีกฝ่าย “จะให้ผมตอบอย่างไรดีล่ะ…มันก็ใช่ครับ ที่ว่ามานั้นเป็นไปได้จริง”
ผู้อำนวยการหลี่เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางจริงจังว่า “ผมเชื่อมั่นว่าคุณเป็นนักวิชาการที่ตามหาความจริง คุณจะไม่ทรยศพระเจ้าเพื่อผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ หรอก”
อันที่จริงลู่โจวอยากจะบอกว่า มันไม่มีทางจะเป็นผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ แน่ และอีกเรื่องคือเขาเป็นคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาอะไร เขาไม่เชื่อในเรื่องพระเจ้า
แต่ก็มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผู้อำนวยการหลี่พูดถูก
ลู่โจวเป็นนักวิชาการที่ตามหาความจริง
ลู่โจวถอนหายใจแล้วบอกว่า “อนุภาคมาจอรานาสามารถพบได้ในวัสดุที่ใช้ในการทำชิปคาร์บอน นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีครับ ตราบใดที่พวกเราสามารถสังเกตการณ์โหมดพลังงานเป็นศูนย์ของอนุภาคมาจอรานาบริสุทธิ์ได้โดยตรงมันก็เป็นไปได้ที่จะสามารถสร้างการจำนวนทอพอโลยีควอนตัมขึ้นมาได้”
ผู้อำนวยการหลี่เริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว เขาวางมือลงบนหัวเข่าแล้วถามว่า “นั่นแปลว่าสิ่งที่คุณจะบอกก็คือมันจะได้ผลเหรอ?”
“ผมไม่เคยพูดแบบนั้นนะ” ลู่โจวอธิบายต่อว่า “การหาความเป็นไปได้ที่ว่านี้ต้องใช้การคำนวณในเชิงทฤษฎีจำนวนมาก คุณไม่สามารถทำแค่โยนเงินไปแล้วหวังว่ามันจะออกมาดีได้”
ผู้อำนวยการหลี่มีท่าทีใจเย็นลง และเริ่มคิดต่อนิดหนึ่ง
“ถ้าอย่างนั้นคุณว่าพวกเราควรจะทำอย่างไรดี?”
ลู่โจวอธิบายว่า “คำแนะนำของผมคือใช้วิธีง่ายๆ เลย หาผู้เชี่ยวชาญสักกลุ่มมาแล้วตามด้วยวิจัยความเป็นไปได้ทางเทคนิคอย่างถี่ถ้วน จากนั้นก็หาวิธีทางเทคนิคให้ได้ หลังจากนั้น พวกคุณก็ใช้เงินลงทุนได้ตามสบาย”
นี่เป็นวิธีที่ปลอดภัยและมีความเสี่ยงน้อยที่สุด
ถ้าหากวิธีทางเทคนิคได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีความเป็นไปได้ ก็จะมีการส่งทีมผู้เชี่ยวชาญทางทฤษฎีเข้ามาทำวิจัยและพัฒนาต่อ และโปรเจกต์ก็จะดำเนินต่อไป
การลงทุนโดยไม่มีทิศทางนั้นสามารถชักนำให้เกิดปัญหาเงินไหลออกได้ นำไปสู่การสูญเสียทรัพยากรในสังคม
“คุณพูดถูกแล้ว…” ผู้อำนวยการหลี่ถอนหายใจแล้วพูดว่า “พวกเราควรจะดำเนินการไปช้าๆ และใช้วิธีง่ายๆ แทน”
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นมาว่า
“หลังจากผมกลับไปออฟฟิศแล้วผมจะเขียนเอกสารและฟอร์มทีมผู้เชี่ยวชาญในเชิงทฤษฎีของคอมพิวเตอร์ควอนตัมขึ้นมา… คุณมีคนที่แนะนำไหม?”
ลู่โจวตอบไปว่า “ศาสตราจารย์อู๋เทียนเฉวียนครับ เทคโนโลยีเซมิคอนดักเตอร์คาร์บอนก็ถูกสร้างโดยทีมของเขา แล้วก็มีผู้เชี่ยวชาญบางคนในวงการคอมพิวเตอร์ควอนตัม ตอนนี้ผมยังคิดชื่อพวกเขาไม่ออก แต่เดี๋ยวผมจะส่งรายชื่อไปให้คุณทีหลัง”
ผู้อำนวยการหลี่มีความสุขมากที่ลู่โจวเต็มใจช่วยเขา
“ขอบคุณมากเลยนะ!”
หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ ผู้อำนวยการหลี่ก็ไม่ได้นั่งอยู่นานนัก เขารีบเดินกลับขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้นอนมาทั้งคืน ลู่โจวจึงรู้สึกกังวลแทนเขานิดหน่อย
ด้วยอายุอานามของเขาแล้ว เขาควรจะระมัดระวังมากกว่านี้สิ
ลู่โจวส่ายหัวแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาตั้งโน้ตเตือนความจำไว้ว่าต้องส่งรายชื่อผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ควอนตัมให้ผู้อำนวยการหลี่
แต่ทันใดนั้นเขาก็มีความคิดแปลกๆ ขึ้นมา
ถ้าฉันทำแค่แนะนำคนที่ฉันรู้จักล่ะก็ มันจะไม่ใช่ว่าฉันผูกขาดอนาคตทั้งหมดของวงการคอมพิวเตอร์ควอนตัมเหรอ?
แต่ความคิดนี้ก็หายไปอย่างรวดเร็ว…
ด้วยเหตุผลบางประการ จู่ๆ เขาก็นึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมาได้
นักวิชาการโจวนั่นเอง คนที่สู้กับเขาในโปรเจกต์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้
ลู่โจวส่ายหัวแล้วเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
“ไม่แปลกใจเลยทำไมใครๆ ก็อยากเป็นอัจฉริยะ
พลังเป็นสิ่งที่เสพติดจริงๆ …
โชคดีที่พลังไม่ได้น่าสนใจสำหรับฉันเท่าไรนัก”
……………………
