ตอนที่ 95 นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย
แปดโมงเช้า…
ลู่โจวใช้เวลาทั้งคืนเพื่อจัดระเบียบงานลงในวิทยานิพนธ์ จากนั้นเขาก็ไปห้องแล็บแล้วมอบงานห้าวันที่คุ้มค่าให้แก่รุ่นพี่เฉียน
จากนั้น…
“เป็นไปไม่ได้!” รุ่นพี่เฉียนกล่าวและตบวิทยานิพนธ์บนโต๊ะ เขาตอบอย่างรุนแรง “กลไกการเพิ่มความแข็งแรงของวัสดุคาร์บอนนาโนทิวป์คือการให้การเกิดนิวเคลียสผลึกเมทริกซ์เพื่อผลิตภัณฑ์ไฮเดรชั่นและลดอุปสรรค ผลิตภัณฑ์ไฮเดรชั่นง่ายต่อการเปลี่ยนรูปร่าง!”
“นายค้นคว้ามาตั้งนาน แล้วตอนนี้นายมาบอกฉันว่ามันไม่มีผล? มันจะไม่มีผลในปฏิกิริยาไฮเดรชั่นระยะแรกได้ไง! นายเห็นเอกสารที่ฉันมอบให้ไหม!”
“นายต้องคำนวณพลาดแน่ นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย!”
“มันเป็นคณิตศาสตร์” ลู่โจวกล่าว ลู่โจวไม่พอใจที่ได้ยินว่าผลลัพธ์ของเขาถูกปฏิเสธอย่างไร้ความปราณี เขาสนับสนุนการโต้แย้งด้วยเหตุผล “ผมไม่รู้ว่ารุ่นพี่สังเกตเห็น FTIR ของตัวอย่างที่ 4 ไหม ในแผนภูมิ ช่วง 8 ถึง 12 ชั่วโมง ความเร็วการย้ายตำแหน่งของคุณสมบัติสูงสุดที่ 800~1025ซม.^-1 ปกติแล้วมันก็เหมือนตัวอย่างคาร์บอนนาโนทิวป์ที่ถูกเจือปนและตัวอย่างธรรมดา! นี่มันหมายความว่าไง?”
ลู่โจวมั่นใจในการคำนวณของตน
เมื่อเขาค้นพบปัญหานี้ เขาก็คำนวณใหม่อย่างน้อยสามครั้ง!
ทัศนคติที่แข็งกร้าวของลู่โจวทำให้รุ่นพี่เฉียนประหลาดใจ จากนั้นอารมณ์ของรุ่นพี่เฉียนก็อ่อนลง
เขาจ้องมองแผนภูมิเป็นเวลานาน
การถกเถียงระหว่างทั้งสองทำให้ลู่โจวที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆทำการวิเคราะห์ตัวอย่าง
หลังจากได้ยินบทสนทนา หลิวโปก็จ้องมองกระดาษ A4 บนโต๊ะด้วยสีหน้าขบคิด
“วัสดุคาร์บอนนาโนทิวป์ไม่มีผลต่อปฏิกิริยาไฮเดรชั่นของซีเมนต์ในช่วงแรกๆ? นี่มันน่าเหลือเชื่อ ถ้าข้อสรุปนี้ถูกต้อง มันอาจทำได้กระทั่งตีพิมพ์เป็นผลงานวิจัยแยกต่างหาก”
“ฉันเห็นด้วย มันน่าเหลือเชื่อ” รุ่นพี่เฉียนกล่าวและพยักหน้า จากนั้นเขาก็ส่ายหน้าแล้วกล่าว “จากมุมมองของพลวัตโมเลกุล นี่มันเป็นไปไม่ได้ ด้านข้างของคาร์บอนนาโนทิวป์มีความละเอียดสูงมาก…”
ลู่โจวยกข้อโต้แย้งออกมาโต้ “แต่นี่เป็นเพียงหนึ่งในข้อโต้แย้งหลายๆเรื่อง บางทีมันอาจไม่ถูกต้อง…”
ลู่โจวมองทั้งสองคุยกันและไม่ได้พูดอะไร เขากระทั่งไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูดมาเลย
มันคล้ายกับสถานการณ์ที่ลู่โจวพูดเรื่องทฤษฏีการผกผันที่ดีที่สุดของฟังก์ชั่นเชิงเส้นเพื่้อทั้งสอง พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลย
ลู่โจวมองทั้งสองคุยกันแล้วเริ่มคิด
ฉันว่าฉันต้องเพิ่มระดับความรู้ของตัวเอง
การเข้าสู่ขอบเขตการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ด้วยระดับคณิตศาสตร์ปริญญาตรีนั้นไม่เพียงพอ…
ไม่งั้นถ้าเขาได้รับพิมพ์เขียวจากระบบไฮเทค เขาจะไม่เข้าใจด้วยซ้ำ
อันที่จริงถ้าลู่โจวเข้าใจฟิสิกส์วัสดุ เขาก็จะรู้ว่าแวดวงวิชาการระดับโลกไม่มี’ข้อสรุปที่ชัดเจน’เกี่ยวกับกลไกของคาร์บอนนาโนทิวป์ของวัสดุคอมโพสิต
แม้ว่าการเพิ่มคาร์บอนนาโนทิวป์ลงในวัสดุอย่างเหมาะสมจะทำให้เพิ่มความแข็งแกร่งของวัสดุ แต่เรื่องนี้ได้รับการยืนยันโดยการทดลองหลายต่อหลายครั้ง ยกตัวอย่างเลเซอร์อัลลอยด์และการสังเคราะห์กระบวนการชุบแข็ง / เหล็ก 4 # ความแข็งของคอมโพสิตจะไปถึง HRC69…
อย่างไรก็ตามวิธีทำแบบนี้ของคาร์บอนนาโนทิวป์ในปัจจุบันอยู่บนพื้นฐานของสมมติฐานทางทฤษฏี ดังนั้นถ้าใครเห็นคำอธิบายที่แตกต่างกันในหนังสือที่ต่างกัน เราก็ไม่ควรแปลกใจ เพราะสิ่งนี้ยังไม่ได้’ข้อสรุป’
สิ่งที่รุ่นพี่เฉียนเชื่อคือมันเป็นหนึ่งในข้อคาดการณ์สำคัญเกี่ยวกับกลไกเสริมความแข็งแกร่งของคาร์บอนนาโนทิวป์ของวัสดุซีเมนต์
ส่วนข้อคาดการ์นี้ถูกต้องนั้น…
พูดตามตรง เขาไม่รู้เช่นกัน ไม่ว่ายังไงเขาก็ใช้มันเป็นข้อสรุป
ถ้าการคำนวณของลู่โจวถูกต้อง งั้นนี่ก็จะเป็นตัวอย่างค้านที่มีประสิทธิภาพอย่างไม่ต้องสงสัย
ถึงกระนั้นนี่เป็นสิ่งที่ไม่คาดฝันเกินไป มันเหลวไหลเกินไป!
หลังจากนั้นสักครู่ หลิวโปกับรุ่นพี่เฉียนก็มีมติเป็นเอกฉันท์ ทั้งคู่ต่างก็มองลู่โจว
หลังจากนั้นรุ่นพี่เฉียนก็พูด
“ฉันตอบนายไม่ได้ทันที…ฉันจำเป็นต้องทดลอง”
“ถ้านายคำนวณถูก”
“มันจะเป็นการค้นพบครั้งสำคัญ!”
ลู่โจวถามทันที “สำคัญแค่ไหน?”
หลิวโปยิ้มแล้วกล่าว “ฉันไม่รู้ว่ามันสำคัญแค่ไหนเหมือนกัน แต่มันสำคัญต่อการวิจัยวัสดุคาร์บอนนาโนทิวป์ มันจะเป็นส่วนช่วยนักวิจัยคนอื่นอย่างมาก แน่นอนคุณค่าทางวิชาการไม่ได้สูงเท่าโจทย์คณิตศาสตร์ที่นายแก้ได้”
ลู่โจวยิ้มแล้วกล่าวอย่างเขินๆ “นั่นมันไม่จริงเลย”
“นายพูดเรื่องอะไร? มันมีแต่ถูกกับผิด มันจะมีจริงไม่จริงยังไง?” หลิวโปกล่าว เขายิ้มและส่ายหน้า “เหมือนอย่างรุ่นพี่เฉียนกล่าว เรายังคงต้องทำการทดลองเพิ่มเติมก่อนที่เราจะมอบคำตอบที่ชัดเจนให้นายได้ นอกจากนี้นายช่วยอะไรหน่อยได้ไหม?”
ลู่โจวถาม “ช่วย?”
รุ่นพี่เฉียนกระแอมแล้วกล่าว “เกี่ยวกับการคำนวณทางคณิตศาสตร์ นายช่วยเผยแพร่มันหลังจากโปรเจ็ควิจัยของเราเสร็จได้ไหม? เพราะเราไม่ได้เป็นกลุ่มเดียวที่ทำการวิจัยเรื่องนี้ มหาลัยจื่อก็…”
ถ้าลู่โจวเผยแพร่การวิจัยนี้ ศัตรูก็อาจจะใช้มันเพื่อเอาเปรียบพวกเขา!
มันเป็นไปได้!
แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องผิดศิลธรรม แต่รุ่นพี่เฉียนก็ต้องขอร้องแบบนี้ ไม่งั้นงานวิจัยครึ่งปีของเขาจะไร้ค่า
“เรื่องนี้? ได้ครับ” ลู่โจวกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่แยแส
ลู่โจวค้นพบบทสรุปนี้โดยไม่ได้ตั้งใจ ถ้าเขาไม่มีข้อมูลที่หลิวโปกับรุ่นพี่เฉียนให้มา เขาก็คงไม่ได้เขียนสูตรพวกนี้ และแน่นอนว่าเขาก็คงไม่ได้ข้อสรุปที่ไม่คาดฝันนี้
ชื่อของนักวิจัยทั้งสองก็สมควรระบุไว้ในแถวที่สองและสามบนวิทยานิพนธ์
ถึงอย่างนั้นลู่โจวก็ยังพิจารณาความเห็นของพวกเขา
นี่เป็นเรื่องของความสุภาพและความซื่อสัตย์
เฉียนจ้งหมิง “ช้าสุดสิ้นเดือนหน้า เร็วสุดสิ้นเดือนนี้! ฉันสัญญากับนายว่าฉันจะทำให้เสร็จ จากนั้นนายจะตีพิมพ์วิทยานิพนธ์ก็ไม่มีปัญหา”
ลู่โจวยิ้มแล้วกล่าว “ไม่เป็นไร ผมไม่รีบ ถ้าผมตีพิมพ์ได้เมื่อไหร่ก็บอกผมละกัน”
อันที่จริงลู่โจวทำแบบนี้ เขาต้องยอมรับความเสี่ยง ท้ายที่สุดแล้วถ้าคนอื่นได้ข้อสรุปเดียวกันในกรอบเวลานี้ ความทรมาณตลอดห้าวันของเขาก็จะสูญเปล่า
อย่างไรก็ตามเขาต้องมองภาพรวมให้มากขึ้น
นอกจากนี้ความเป็นไปได้นั้นต่ำมาก…
เกี่ยวกับเรื่องสำคัญนี้ รุ่นพี่เฉียนโทรหาศาสตราจารย์หลี่หรงเอินทันที
ศาสตราจารย์หลี่ไม่ได้พูดอะไรมากนักทางโทรศัพท์ กลับกันเขาแค่บอกให้รุ่นพี่เฉียนนำวิทยานิพนธ์ของลู่โจวกับตัวอย่างแล็บไปที่แล็บวิทยาเขตเก่า
ถ้าข้อสรุปทางคณิตศาสตร์ของลู่โจวถูกต้อง งั้นพวกเขาก็ทำการทดลองมาผิดมาตลอด
อย่างไรก็ตามมันยังไม่สายเกินไปที่จะเปลี่ยนแปลง!
