SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 14: แกก็มีสกิลเหมือนกัน? (2)

 

เสียงยังคงพูดต่อไปโดยไม่สนใจผีที่ยังพล่ามไม่หยุด

 

[กรุณาเลือกสกิลการ์ด]

 

นี่เป็นเรื่องจริง!

 

การ์ดสีบรอนซ์-ส้มสองใบเริ่มบิน พวกมันเริ่มเร่งความเร็วรอบตัวฉัน มากพอที่จะทำให้ฉันเวียนหัว แต่จิตใจของฉันกำลังครุ่นคิดเรื่องอื่นอยู่

 

-เชี่ย นี่มันกลโกงแบบไหน! คัดลอกสกิลของมอนสเตอร์ทุกตัวแบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย เฮ้ ใครคือคนที่บริหารหอคอยนี้! ทำไมพวกนายไม่ให้สกิลนี้กับฉันแต่ให้กับเด็กง่อยนี่แทน! 

 

‘อา มาเงียบกันเถอะ’

 

– ออกมาซะ เจ้าหอคอย! นี่ไม่นับนะ อ๊ากกก ความโกรธของฉัน!

 

แบ ฮุรยองเหวี่ยงแขนและขาไปรอบๆด้วยความโกรธ มันเป็นแค่…ความน่ารังเกียจ เขาไม่ต่างจากเด็กที่โกรธเพราะขนมของพวกเขาถูกขโมย เขาน่ารังเกียจมากจนน่าแปลกใจที่เขาน่ารังเกียจได้ขนาดนั้น

 

‘เฮ้อ ฉันควรตั้งสมาธิกับการ์ดของฉัน’

 

ฉันสังเกตการ์ดสองใบที่บินอยู่ในอากาศ

 

‘ทั้งสองใบเป็นการ์ดสีเหมือนอึ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่สกิลที่ดี แต่…’

 

แต่หัวใจของฉันกำลังเต้นแรง พระเจ้าช่วย สกิลของมอนสเตอร์ ฉันสามารแชร์สกิลเดียวกันกับมอนสเตอร์ได้! ฉันรู้สึกเหมือนได้ทำอะไรบางอย่างลับๆ เหมือนอย่างกับว่าฉันเล่นพิเรนกับใครบางคน

 

‘ฉันอยากรู้’

 

ฉันยื่นมือออกไป

 

‘ลองเลือกสักใบแล้วกัน!’

 

และตอนนั้นเองขณะที่ฉันพยายามจะคว้ามันมาใบหนึ่ง

 

-หา? นายจะเอาใบนั้นเหรอ?

 

ไอ้ผีบ้านี่ไม่สามารถอยู่ห่างๆและมาแส่อีกจนได้ ความตื่นเต้นของฉันจางหายไป พระเจ้า ความสามารถของเขาในการทำให้คนอารมณ์บูดนั้นน่าทึ่งมาก

 

‘ใช่ มันไม่สำคัญว่าฉันจะเลือกใบไหน’

 

– ทำไมมันถึงไม่สำคัญ?

 

แบ ฮุรยองมองฉันผ่านการ์ด

 

– ในเมื่อนายสามารถนั่งรถฟรีๆได้ นายควรมีสกิลที่ดีๆในขณะที่นายได้มันมา

(เปรียบเปรยว่าได้ของฟรี)

 

‘ฉันบอกไม่ได้ว่าสกิลไหนดีกว่ากัน ทั้งคู่มีสีเหมือนอึ นี่เป็นเพียงเกมแห่งโชคเท่านั้น’

 

-อะไรนะ? ทำไมนายถึงบอกไม่ได้ว่าสกิลไหนดีกว่ากัน?

 

‘เฮ้อ วันนี้ไม่เห็นนายจะเข้าใจอะไรเลยสักเรื่อง’

 

ฉันตะโกนด้วยความหงุดหงิด

 

‘สีการ์ดมันเหมือนกัน! ฉันเห็นแต่ด้านหลัง! ไม่มีทางที่จะบอกได้ว่าอันไหนดีกว่ากัน’

 

จากนั้นแบ ฮุรยองก็เอียงหัว

 

– แต่ฉันเห็นมันนะ?

 

‘อะไรนะ?’

 

– ฉันสามารถดูด้านหน้าของการ์ดได้

 

แบ ฮุรยองพูดด้วยน้ำเสียงไร้ยางอาย ฉันตะลึงจนเงียบไป

 

‘เชี่ยอะไรกัน…’

 

…เนี่ย นั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด แต่ฉันนึกขึ้นได้ในตรงกลางของประโยค

 

ตำแหน่ง!

 

จากตำแหน่งของฉัน ฉันเห็นเพียงด้านหลังของการ์ด แม้ว่าฉันจะพยายามมองไปรอบๆ การ์ดก็ยังดูเหมือนเดิม เช่นเดียวกับที่คุณไม่สามารถบอกได้ว่าด้านหลังของดวงจันทร์จากบนโลกคืออะไร ฉันไม่สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหลังของการ์ดได้

 

แต่นั่นเป็นแค่เพียงฉัน

 

แบ ฮุรยองขยับตัวได้อย่างที่เขาต้องการอยู่ในมิติอันมืดมิดนี้

 

ใช่

 

เขาสามารถขยับก้นไปที่ที่เขาเห็นการ์ดได้!

 

‘แม่เจ้า…’

 

ฉันพึมพำ

 

‘นายเห็นมันอยู่ตรงนั้นจริงๆเหรอ? นายสามารถสรุปข้อมูลการ์ดได้หรือเปล่า?’

 

แบ ฮุรยองขมวดคิ้ว

 

– แน่นอนฉันเห็นมัน นายกำลังพูดอะไร มองตาฉันสิ ฉันมีชื่อเสียงในเรื่องสายตาที่ดีตั้งแต่ฉันยังเด็ก มีผู้ชายคนหนึ่งชื่ออึหมาในหมู่บ้านของฉัน เขาพยายามยิงพลุใส่ฉัน แต่สายตาของฉันดีพอที่จะหลบมันได้ ในที่สุดฉันก็ยกย่องว่าเนตรสวรรค์ ฮ่าฮ่า นั่นเป็นความสมบูรณ์แบบของฉัน…

 

‘ยูเรก้า!’

 

– เชี่ย! เด็กนี่บ้าไปแล้วหรือไง! จะตะโกนทำไมเล่า

 

แบ ฮุรยองแปลกใจ แต่ฉันไม่สน

 

‘ยูเรก้า! ยูเรก้า! ยูเรก้าาาาาาาาา! ’

 

ฉันแค่มีความสุขที่โชคเข้าข้างฉัน

 

แบ ฮุรยองมองมาที่ฉันอย่างแปลกประหลาดและเดาะลิ้นของเขา

 

– สมองของเด็กคนนี้คงเน่าเหมือนซอมบี้จริงๆหลังจากเรียกเขาว่าซอมบี้ ชิชิชิ…

 

สิ่งที่แบฮูรยองบอกฉันคือสิ่งนี้

 

+

 

[พรแห่งการสืบพันธุ์]

 

แรงก์: E

 

เอฟเฟกต์: อา ธรรมชาติให้ที่พักพิงแก่เรา แต่ก็เป็นบททดลองด้วย! โลกที่โหดร้ายนี้ การขยายพันธุ์ของออร์คได้ขยายขอบเขตเพื่อเอาชนะธรรมชาติ ออร์คถูกฆ่า? ไม่ต้องกังวล ยังมีอีก 9 ตัวที่คุณมองไม่เห็น!

 

※อย่างไรก็ตาม คุณมักจะถูกกระตุ้น

 

[ชิก ชิก]

 

แรงก์: F

 

เอฟเฟกต์: “เราได้เพิ่มคำว่า ชิก ต่อท้ายประโยคของเรา ชิก เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงทำแบบนี้ ชิก! แต่คุณควรจะได้รับ ชิก นี้ด้วยนะ ชิก’ ออร์คยกนิ้วโป้งขึ้น ‘ถ้าอย่างนั้นคุณจะไม่สามารถหนีจากชิก ชิกที่แสนสนุกได้ ชิกกกกก!’

 

※อย่างไรก็ตาม ชิก ชิก

 

+

 

‘ว้าว…’

 

การ์ดสีอึ

 

พวกมันทั้งหมดต่างเป็นสกิลกากแสนกาก ฉันไม่สามารถหยุดประหลาดใจได้

 

-เป็นไง? ถ้าฉันไม่หยุดนาย นายคงเลือก [ชิก ชิก] กงจา นายเกิดมาเป็นผู้ชาย นายควรสัมผัสพลังของออร์คอย่างน้อยหนึ่งครั้ง พูดว่า “ขอบคุณ” กับฉันสิ เอาเลย!

 

ฉันประหลาดใจกับสิ่งที่ผีพูด นั่นหมายความว่าฉันรู้สึกประหลาดใจมากพอแล้ว

 

‘อืม’

 

ฉันไม่สนใจแบ ฮุรยอง ใช้ความคิดอยู่เงียบๆ

 

‘ถ้าต้องเลือก ฉันคิดว่า [ชิก ชิก] ดีกว่านะ’

 

-ฮะ? นายบ้าหรือเปล่า?

 

‘ไม่หรอก ฉันพูดจริง’

 

ฉันผงกหัว ฉันแน่ใจจริงๆ

 

‘ไม่ว่าฉันจะคิดมากแค่ไหนฉันคิดว่า [ชิก ชิก] มีประโยชน์มากกว่า [พรแห่งการสืบพันธุ์]’

 

– เฮ้เฮ้! รอก่อน! ลองคิดดูอีกหน่อย นายต้องใจเย็น…!

 

ฉันยิ้มเยาะ

 

ฉันหัวเราะให้กับแบ ฮุรยองที่มีท่าทีเงอะงะ

 

‘ฉันคิดว่านายกำลังคิดแบบเดียวกับฉัน’

 

ก่อนที่แแบ ฮุรยองจะพยายามโน้มน้าวฉันอีก ฉันก็คว้าการ์ดสีอึ การ์ดบินไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่สำคัญ เนื่องจากมันมีเพียง 2 ใบเท่านั้น

 

[การเลือกเสร็จสมบูรณ์ กำลังคัดลอกสกิล]

 

[คุณกำลังย้อนกลับไป 24 ชั่วโมงที่แล้ว]

 

-ม่าย!

 

‘แจ่ม!’

 

แบ ฮุรยองและฉันตะโกนพร้อมกัน

 

[แรงก์ปัจจุบันของคุณคือคลาส F]

 

[คุณจะไม่ได้รับการลงโทษตามความสามารถของคุณ]

 

ในขณะเดียวกันโลกที่มืดมิดก็สว่างขึ้น

 

.

.

.

.

.

.

 

ฉันเปิดตาขึ้นมา

 

“อื้ม!”

 

ฉันรู้สึกสดชื่น

 

“อ่า ดีจัง คนเราต้องนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ”

 

นี่ไม่ใช่ห้อง 2 พยองที่ฉันเคยอยู่อีกต่อไป มันเป็นห้องที่ฉันขอจากซังยุน มันไม่ได้กว้างขวาง แต่เป็นห้องพักของโรงแรมที่ใหญ่พอประมาณ หลังจากถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1 ฉันตัดสินใจอยู่ที่นี่ในช่วงนี้

 

ในขณะเดียวกัน

 

-บ้าชิบ! ฉันคิดว่านายจะเสียท่า แต่นายกลับฉลาดไม่เข้าท่าแบบนี้อีก!

 

“ฮิฮิ”

 

แบ ฮุรยองเตะอากาศรอบๆตัวฉัน ฉันเดาว่าเขาคงโกรธที่ไม่สามารถแกล้งฉันได้ อืม แค่มองเข าจิตใจของฉันก็ผ่อนคลายเหมือนกำลังมองภาพวาด

 

“ดูซิ ดูซิ ไปเอาน้ำยา…ดูหน้าต่างสถานะ …”

 

ฉันรู้ว่าอีกต่อไปมีเหตุผลที่จะเสียเวลาของฉัน ฉันตรวจสอบหน้าต่างสถานะระหว่างทางไปยังพื้นที่ล่ามอน

 

+

 

ชื่อ: คิม กงจา

 

แรงก์: คลาส F

 

สกิล (4/4)

 

-> ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +): ติดตัว

 

-> นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน (EX): ติดตัว

 

-> กลุ่มดาวแห่งดาบ (A +): ติดตัว

 

-> ชิก ชิก (F): ใช้งาน

 

“เยี่ยม ไม่มีปัญหา”

 

ช่องสกิลของฉันเต็มแล้ว แต่มันก็โอเค ฉันสามารถแทนที่ [ชิก ชิก] ได้

 

ฉันจะใช้นายมากเท่าที่ฉันต้องการจนกว่าฉันจะได้รับสกิลต่อไป

 

– กงจา ฉันได้ลองคิดแล้ว…ฉันคิดว่าฝึกมันน่าจะโอเคนะถ้าเราแค่ฝึกนั่งขัดสมาธิ ไม่จำเป็นต้องฝึกจนกว่านายจะตาย ใช่ไหม? นั่งขัดสมาธิ การฝึกจิต ฟังดูดีใช่มั้ยล่ะ?

 

“โฮ่โฮ่”

 

เรามาถึงลานล่ามอนที่ชั้น 3 ฉันสามารถเห็นออร์คเดินไปมาจากที่ไกลๆ

 

– กรร…ชิก

 

ฉันสังเกตตำแหน่งของพวกเขาและดึงน้ำยาอายุวัฒนะออกมา ฉันดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียวจากกระติกน้ำอุ่น

 

– เฮ้ กงจา? นายได้ยินฉันไหม? เราควรฝึกอย่างเงียบๆ แม้ว่าเราจะฝึกในท่านั่งขัดสมาธิ แต่ฉันจะช่วยให้นายเข้าใจออร่าได้ในครึ่งปี แค่เชื่อใจฉัน

 

“ฮ่า! รสชาติดีเป็นบ้า”

 

มันเป็นครั้งที่ 2 ที่ฉันดื่ม แต่ฉันเริ่มชินแล้ว ดูเหมือนว่านักปรุงยาจะใส่ใจรสชาติเป็นพิเศษเมื่อเธอทำยาอายุวัฒนะ

 

ฉันรอให้ผลของยาอายุวัฒนะเข้าครอบคลุมร่างของฉัน

 

“จักรพรรดิดาบ นายรู้รึเปล่า?”

 

-ฮะ? อะไร? นายจะนั่งสมาธิหรอ?

 

“นายมักเรียกฉันว่าซอมบี้เมื่อตอนที่นายได้เปรียบ แต่นายเรียกฉันว่ากงจาเมื่อนายเสียเปรียบ และตั้งแต่ต้น นายเรียกฉันว่ากงจาไม่ใช่ซอมบี้”

 

ตึ่ง

 

“ฉันบอกนายอย่างจริงใจเพื่อให้นายแก้ไขนิสัยของตัวนายเอง”

 

ทันทีที่ฉันหยุดพูด โลกก็หมุนไปอย่างช้าๆ

 

หัวใจของฉันเต้นแรง ฉันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่แผ่วเบาในใจพร้อมๆกับมัน

 

ออร่า!

 

ผลของการฝึกแสดงให้เห็นอย่างเด่นชัด ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว ฉันเข้าใจออร่าอย่างชัดเจนในทันที

 

“ฮู…ฮู…”

 

ฉันควบคุมการหายใจและเข้าไปหาพวกมัน หูของออร์คกระตุกหลังจากรู้สึกว่ามีใครบางคนอยู่ด้านหลัง สัตว์ประหลาดสีเขียวขนาดใหญ่ค่อยๆหันกลับมา

 

– คริก?

 

ดวงตาของออร์คโตขึ้น เขาดูสับสน จากมุมมองของเขาเหยื่อกำลังย่างเท้าของมันเองมาหาเขา

 

– กรรรรรรรรร!

 

ออร์คยกกระบองขึ้นราวกับว่าเขาตัดสินใจน้อมรับลาภครั้งนี้ด้วยความยินดี

 

นั่นคือตอนที่ฉันยิ้มให้กับตัวเอง

 

[สกิลของคุณกำลังถูกเปิดใช้งาน]

 

ฉันเปิดปากของฉัน

 

“ชิ…ก! ชิก!”

 

หยุดชะงัก ดวงตาของออร์คโตขึ้นกว่าแต่ก่อน ไม้กระบองของเขาหยุดกลางคัน

 

– เคี๊ยก…ชิก? ชิ..ชิ๊ก?

 

ออร์คเอียงหัว ดูเหมือนเขาจะสงสัยว่าจะยอมรับความจริงที่ว่าเหยื่อของเขาพูดภาษาของตัวเองได้อย่างไร

 

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจด้วยไอคิวของออร์ค และไอคิวของฉันก็ไม่น้อยจนคิดที่จะทิ้งโอกาสนี้ไป

 

“ชิกก!”

 

ภาษาของออร์คพรั่งพรูออกมาจากปากของฉันอย่างสมบูรณ์แบบ

 

มันเป็นสกิลที่ทำให้เจ้าของภาษาไร้การป้องกัน!

 

– กรรร? ช…ชิกก?

 

มอนสเตอร์ตรงหน้าฉันประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าเขาสับสนจนไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อฉันวิ่งไปที่เขา เขาไม่สามารถตอบสนองได้อย่างถูกต้อง

 

ดาบของฉันตัดคอของออร์คได้อย่างราบรื่น ฉันเพิ่มออร่าหยดหนึ่งบนใบดาบ ไม่มากเกินไปหรือน้อยเกินไป น้ำพุเลือดระเบิดออกและออร์คล้มลง

 

– ช…อี๊ก…? กรร…ชิ๊ก…

 

เหมือนมันรู้สึกผิด

 

หากแปลเป็นภาษามนุษย์ก็จะเทียบได้กับ “แก ไอ่พวกแทงข้างหลัง!* (Even you, Brutus)”

 

“ชิก”

 

ฉันมีรอยยิ้มของผู้ชนะ การบังคับให้ออร่าออกไปจากร่างกายของฉันยังคงเจ็บปวดอยู่… แต่สภาพร่างกายของฉันมันเทียบไม่ได้กับครั้งที่แล้ว ฉันไม่เป็นไร ถ้าฉันใช้ออร่ามากแค่นี้ฉันก็สบายดี

 

– ไอ้คนขี้โกง! ฉันรู้ว่านายจะทำแบบนี้!

 

แบ ฮุรยองตัวสั่นสะท้าน

 

– นายชอบหลอกออร์คที่แสนดีแบบนี้เหรอ! ฮะ?! นายไม่ได้คิดว่าออร์คจะรู้สึกอย่างไร! ออร์คผู้บริสุทธิ์ต้องเจ็บปวดเพราะมนุษย์โสโครกอย่างนาย!

 

ฉันไม่ได้พูดย้ำในสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับการฝึกโดยใช้ใดๆก็ได้

 

แต่ฉันเพียงแค่พูดคำเดียวพร้อมกับยิ้มเยาะ

 

“ชิก!”

 

– อ๊ากกก! นี่มัน! โคตรน่ารำคาญ! ทำไมนายถึงให้สกิลโกงๆกับไอ้คนอ่อนแอแบบนี้ล่ะ หา หอคอยยย?!

 

เมื่อหนึ่งสัปดาห์ผ่านไป

 

ฉันผ่านพื้นที่ล่ามอนสเตอร์ในชั้นที่ 5 ไปได้

 

TL note:

Even you, Brutus เป็นวลีเมื่อตอนจูเลียส ซีซาร์ถูกลอบสังหารโดยคนรู้ใจ มาร์คัส จูนิอัส บรูตัสเอามีดแทง โดยมีความหมายว่า เจ้าก็ด้วยรึ, บรูตัส ผมเลยแปลว่าเป็นไอ่พวกแทงข้างหลังเพื่ออรรถรส

SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 14: แกก็มีสกิลเหมือนกัน? (2)

SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 14: แกก็มีสกิลเหมือนกัน? (2)

 

เสียงยังคงพูดต่อไปโดยไม่สนใจผีที่ยังพล่ามไม่หยุด

 

[กรุณาเลือกสกิลการ์ด]

 

นี่เป็นเรื่องจริง!

 

การ์ดสีบรอนซ์-ส้มสองใบเริ่มบิน พวกมันเริ่มเร่งความเร็วรอบตัวฉัน มากพอที่จะทำให้ฉันเวียนหัว แต่จิตใจของฉันกำลังครุ่นคิดเรื่องอื่นอยู่

 

-เชี่ย นี่มันกลโกงแบบไหน! คัดลอกสกิลของมอนสเตอร์ทุกตัวแบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย เฮ้ ใครคือคนที่บริหารหอคอยนี้! ทำไมพวกนายไม่ให้สกิลนี้กับฉันแต่ให้กับเด็กง่อยนี่แทน! 

 

‘อา มาเงียบกันเถอะ’

 

– ออกมาซะ เจ้าหอคอย! นี่ไม่นับนะ อ๊ากกก ความโกรธของฉัน!

 

แบ ฮุรยองเหวี่ยงแขนและขาไปรอบๆด้วยความโกรธ มันเป็นแค่…ความน่ารังเกียจ เขาไม่ต่างจากเด็กที่โกรธเพราะขนมของพวกเขาถูกขโมย เขาน่ารังเกียจมากจนน่าแปลกใจที่เขาน่ารังเกียจได้ขนาดนั้น

 

‘เฮ้อ ฉันควรตั้งสมาธิกับการ์ดของฉัน’

 

ฉันสังเกตการ์ดสองใบที่บินอยู่ในอากาศ

 

‘ทั้งสองใบเป็นการ์ดสีเหมือนอึ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่สกิลที่ดี แต่…’

 

แต่หัวใจของฉันกำลังเต้นแรง พระเจ้าช่วย สกิลของมอนสเตอร์ ฉันสามารแชร์สกิลเดียวกันกับมอนสเตอร์ได้! ฉันรู้สึกเหมือนได้ทำอะไรบางอย่างลับๆ เหมือนอย่างกับว่าฉันเล่นพิเรนกับใครบางคน

 

‘ฉันอยากรู้’

 

ฉันยื่นมือออกไป

 

‘ลองเลือกสักใบแล้วกัน!’

 

และตอนนั้นเองขณะที่ฉันพยายามจะคว้ามันมาใบหนึ่ง

 

-หา? นายจะเอาใบนั้นเหรอ?

 

ไอ้ผีบ้านี่ไม่สามารถอยู่ห่างๆและมาแส่อีกจนได้ ความตื่นเต้นของฉันจางหายไป พระเจ้า ความสามารถของเขาในการทำให้คนอารมณ์บูดนั้นน่าทึ่งมาก

 

‘ใช่ มันไม่สำคัญว่าฉันจะเลือกใบไหน’

 

– ทำไมมันถึงไม่สำคัญ?

 

แบ ฮุรยองมองฉันผ่านการ์ด

 

– ในเมื่อนายสามารถนั่งรถฟรีๆได้ นายควรมีสกิลที่ดีๆในขณะที่นายได้มันมา

(เปรียบเปรยว่าได้ของฟรี)

 

‘ฉันบอกไม่ได้ว่าสกิลไหนดีกว่ากัน ทั้งคู่มีสีเหมือนอึ นี่เป็นเพียงเกมแห่งโชคเท่านั้น’

 

-อะไรนะ? ทำไมนายถึงบอกไม่ได้ว่าสกิลไหนดีกว่ากัน?

 

‘เฮ้อ วันนี้ไม่เห็นนายจะเข้าใจอะไรเลยสักเรื่อง’

 

ฉันตะโกนด้วยความหงุดหงิด

 

‘สีการ์ดมันเหมือนกัน! ฉันเห็นแต่ด้านหลัง! ไม่มีทางที่จะบอกได้ว่าอันไหนดีกว่ากัน’

 

จากนั้นแบ ฮุรยองก็เอียงหัว

 

– แต่ฉันเห็นมันนะ?

 

‘อะไรนะ?’

 

– ฉันสามารถดูด้านหน้าของการ์ดได้

 

แบ ฮุรยองพูดด้วยน้ำเสียงไร้ยางอาย ฉันตะลึงจนเงียบไป

 

‘เชี่ยอะไรกัน…’

 

…เนี่ย นั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด แต่ฉันนึกขึ้นได้ในตรงกลางของประโยค

 

ตำแหน่ง!

 

จากตำแหน่งของฉัน ฉันเห็นเพียงด้านหลังของการ์ด แม้ว่าฉันจะพยายามมองไปรอบๆ การ์ดก็ยังดูเหมือนเดิม เช่นเดียวกับที่คุณไม่สามารถบอกได้ว่าด้านหลังของดวงจันทร์จากบนโลกคืออะไร ฉันไม่สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหลังของการ์ดได้

 

แต่นั่นเป็นแค่เพียงฉัน

 

แบ ฮุรยองขยับตัวได้อย่างที่เขาต้องการอยู่ในมิติอันมืดมิดนี้

 

ใช่

 

เขาสามารถขยับก้นไปที่ที่เขาเห็นการ์ดได้!

 

‘แม่เจ้า…’

 

ฉันพึมพำ

 

‘นายเห็นมันอยู่ตรงนั้นจริงๆเหรอ? นายสามารถสรุปข้อมูลการ์ดได้หรือเปล่า?’

 

แบ ฮุรยองขมวดคิ้ว

 

– แน่นอนฉันเห็นมัน นายกำลังพูดอะไร มองตาฉันสิ ฉันมีชื่อเสียงในเรื่องสายตาที่ดีตั้งแต่ฉันยังเด็ก มีผู้ชายคนหนึ่งชื่ออึหมาในหมู่บ้านของฉัน เขาพยายามยิงพลุใส่ฉัน แต่สายตาของฉันดีพอที่จะหลบมันได้ ในที่สุดฉันก็ยกย่องว่าเนตรสวรรค์ ฮ่าฮ่า นั่นเป็นความสมบูรณ์แบบของฉัน…

 

‘ยูเรก้า!’

 

– เชี่ย! เด็กนี่บ้าไปแล้วหรือไง! จะตะโกนทำไมเล่า

 

แบ ฮุรยองแปลกใจ แต่ฉันไม่สน

 

‘ยูเรก้า! ยูเรก้า! ยูเรก้าาาาาาาาา! ’

 

ฉันแค่มีความสุขที่โชคเข้าข้างฉัน

 

แบ ฮุรยองมองมาที่ฉันอย่างแปลกประหลาดและเดาะลิ้นของเขา

 

– สมองของเด็กคนนี้คงเน่าเหมือนซอมบี้จริงๆหลังจากเรียกเขาว่าซอมบี้ ชิชิชิ…

 

สิ่งที่แบฮูรยองบอกฉันคือสิ่งนี้

 

+

 

[พรแห่งการสืบพันธุ์]

 

แรงก์: E

 

เอฟเฟกต์: อา ธรรมชาติให้ที่พักพิงแก่เรา แต่ก็เป็นบททดลองด้วย! โลกที่โหดร้ายนี้ การขยายพันธุ์ของออร์คได้ขยายขอบเขตเพื่อเอาชนะธรรมชาติ ออร์คถูกฆ่า? ไม่ต้องกังวล ยังมีอีก 9 ตัวที่คุณมองไม่เห็น!

 

※อย่างไรก็ตาม คุณมักจะถูกกระตุ้น

 

[ชิก ชิก]

 

แรงก์: F

 

เอฟเฟกต์: “เราได้เพิ่มคำว่า ชิก ต่อท้ายประโยคของเรา ชิก เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงทำแบบนี้ ชิก! แต่คุณควรจะได้รับ ชิก นี้ด้วยนะ ชิก’ ออร์คยกนิ้วโป้งขึ้น ‘ถ้าอย่างนั้นคุณจะไม่สามารถหนีจากชิก ชิกที่แสนสนุกได้ ชิกกกกก!’

 

※อย่างไรก็ตาม ชิก ชิก

 

+

 

‘ว้าว…’

 

การ์ดสีอึ

 

พวกมันทั้งหมดต่างเป็นสกิลกากแสนกาก ฉันไม่สามารถหยุดประหลาดใจได้

 

-เป็นไง? ถ้าฉันไม่หยุดนาย นายคงเลือก [ชิก ชิก] กงจา นายเกิดมาเป็นผู้ชาย นายควรสัมผัสพลังของออร์คอย่างน้อยหนึ่งครั้ง พูดว่า “ขอบคุณ” กับฉันสิ เอาเลย!

 

ฉันประหลาดใจกับสิ่งที่ผีพูด นั่นหมายความว่าฉันรู้สึกประหลาดใจมากพอแล้ว

 

‘อืม’

 

ฉันไม่สนใจแบ ฮุรยอง ใช้ความคิดอยู่เงียบๆ

 

‘ถ้าต้องเลือก ฉันคิดว่า [ชิก ชิก] ดีกว่านะ’

 

-ฮะ? นายบ้าหรือเปล่า?

 

‘ไม่หรอก ฉันพูดจริง’

 

ฉันผงกหัว ฉันแน่ใจจริงๆ

 

‘ไม่ว่าฉันจะคิดมากแค่ไหนฉันคิดว่า [ชิก ชิก] มีประโยชน์มากกว่า [พรแห่งการสืบพันธุ์]’

 

– เฮ้เฮ้! รอก่อน! ลองคิดดูอีกหน่อย นายต้องใจเย็น…!

 

ฉันยิ้มเยาะ

 

ฉันหัวเราะให้กับแบ ฮุรยองที่มีท่าทีเงอะงะ

 

‘ฉันคิดว่านายกำลังคิดแบบเดียวกับฉัน’

 

ก่อนที่แแบ ฮุรยองจะพยายามโน้มน้าวฉันอีก ฉันก็คว้าการ์ดสีอึ การ์ดบินไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่สำคัญ เนื่องจากมันมีเพียง 2 ใบเท่านั้น

 

[การเลือกเสร็จสมบูรณ์ กำลังคัดลอกสกิล]

 

[คุณกำลังย้อนกลับไป 24 ชั่วโมงที่แล้ว]

 

-ม่าย!

 

‘แจ่ม!’

 

แบ ฮุรยองและฉันตะโกนพร้อมกัน

 

[แรงก์ปัจจุบันของคุณคือคลาส F]

 

[คุณจะไม่ได้รับการลงโทษตามความสามารถของคุณ]

 

ในขณะเดียวกันโลกที่มืดมิดก็สว่างขึ้น

 

.

.

.

.

.

.

 

ฉันเปิดตาขึ้นมา

 

“อื้ม!”

 

ฉันรู้สึกสดชื่น

 

“อ่า ดีจัง คนเราต้องนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ”

 

นี่ไม่ใช่ห้อง 2 พยองที่ฉันเคยอยู่อีกต่อไป มันเป็นห้องที่ฉันขอจากซังยุน มันไม่ได้กว้างขวาง แต่เป็นห้องพักของโรงแรมที่ใหญ่พอประมาณ หลังจากถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1 ฉันตัดสินใจอยู่ที่นี่ในช่วงนี้

 

ในขณะเดียวกัน

 

-บ้าชิบ! ฉันคิดว่านายจะเสียท่า แต่นายกลับฉลาดไม่เข้าท่าแบบนี้อีก!

 

“ฮิฮิ”

 

แบ ฮุรยองเตะอากาศรอบๆตัวฉัน ฉันเดาว่าเขาคงโกรธที่ไม่สามารถแกล้งฉันได้ อืม แค่มองเข าจิตใจของฉันก็ผ่อนคลายเหมือนกำลังมองภาพวาด

 

“ดูซิ ดูซิ ไปเอาน้ำยา…ดูหน้าต่างสถานะ …”

 

ฉันรู้ว่าอีกต่อไปมีเหตุผลที่จะเสียเวลาของฉัน ฉันตรวจสอบหน้าต่างสถานะระหว่างทางไปยังพื้นที่ล่ามอน

 

+

 

ชื่อ: คิม กงจา

 

แรงก์: คลาส F

 

สกิล (4/4)

 

-> ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +): ติดตัว

 

-> นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน (EX): ติดตัว

 

-> กลุ่มดาวแห่งดาบ (A +): ติดตัว

 

-> ชิก ชิก (F): ใช้งาน

 

“เยี่ยม ไม่มีปัญหา”

 

ช่องสกิลของฉันเต็มแล้ว แต่มันก็โอเค ฉันสามารถแทนที่ [ชิก ชิก] ได้

 

ฉันจะใช้นายมากเท่าที่ฉันต้องการจนกว่าฉันจะได้รับสกิลต่อไป

 

– กงจา ฉันได้ลองคิดแล้ว…ฉันคิดว่าฝึกมันน่าจะโอเคนะถ้าเราแค่ฝึกนั่งขัดสมาธิ ไม่จำเป็นต้องฝึกจนกว่านายจะตาย ใช่ไหม? นั่งขัดสมาธิ การฝึกจิต ฟังดูดีใช่มั้ยล่ะ?

 

“โฮ่โฮ่”

 

เรามาถึงลานล่ามอนที่ชั้น 3 ฉันสามารถเห็นออร์คเดินไปมาจากที่ไกลๆ

 

– กรร…ชิก

 

ฉันสังเกตตำแหน่งของพวกเขาและดึงน้ำยาอายุวัฒนะออกมา ฉันดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียวจากกระติกน้ำอุ่น

 

– เฮ้ กงจา? นายได้ยินฉันไหม? เราควรฝึกอย่างเงียบๆ แม้ว่าเราจะฝึกในท่านั่งขัดสมาธิ แต่ฉันจะช่วยให้นายเข้าใจออร่าได้ในครึ่งปี แค่เชื่อใจฉัน

 

“ฮ่า! รสชาติดีเป็นบ้า”

 

มันเป็นครั้งที่ 2 ที่ฉันดื่ม แต่ฉันเริ่มชินแล้ว ดูเหมือนว่านักปรุงยาจะใส่ใจรสชาติเป็นพิเศษเมื่อเธอทำยาอายุวัฒนะ

 

ฉันรอให้ผลของยาอายุวัฒนะเข้าครอบคลุมร่างของฉัน

 

“จักรพรรดิดาบ นายรู้รึเปล่า?”

 

-ฮะ? อะไร? นายจะนั่งสมาธิหรอ?

 

“นายมักเรียกฉันว่าซอมบี้เมื่อตอนที่นายได้เปรียบ แต่นายเรียกฉันว่ากงจาเมื่อนายเสียเปรียบ และตั้งแต่ต้น นายเรียกฉันว่ากงจาไม่ใช่ซอมบี้”

 

ตึ่ง

 

“ฉันบอกนายอย่างจริงใจเพื่อให้นายแก้ไขนิสัยของตัวนายเอง”

 

ทันทีที่ฉันหยุดพูด โลกก็หมุนไปอย่างช้าๆ

 

หัวใจของฉันเต้นแรง ฉันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่แผ่วเบาในใจพร้อมๆกับมัน

 

ออร่า!

 

ผลของการฝึกแสดงให้เห็นอย่างเด่นชัด ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว ฉันเข้าใจออร่าอย่างชัดเจนในทันที

 

“ฮู…ฮู…”

 

ฉันควบคุมการหายใจและเข้าไปหาพวกมัน หูของออร์คกระตุกหลังจากรู้สึกว่ามีใครบางคนอยู่ด้านหลัง สัตว์ประหลาดสีเขียวขนาดใหญ่ค่อยๆหันกลับมา

 

– คริก?

 

ดวงตาของออร์คโตขึ้น เขาดูสับสน จากมุมมองของเขาเหยื่อกำลังย่างเท้าของมันเองมาหาเขา

 

– กรรรรรรรรร!

 

ออร์คยกกระบองขึ้นราวกับว่าเขาตัดสินใจน้อมรับลาภครั้งนี้ด้วยความยินดี

 

นั่นคือตอนที่ฉันยิ้มให้กับตัวเอง

 

[สกิลของคุณกำลังถูกเปิดใช้งาน]

 

ฉันเปิดปากของฉัน

 

“ชิ…ก! ชิก!”

 

หยุดชะงัก ดวงตาของออร์คโตขึ้นกว่าแต่ก่อน ไม้กระบองของเขาหยุดกลางคัน

 

– เคี๊ยก…ชิก? ชิ..ชิ๊ก?

 

ออร์คเอียงหัว ดูเหมือนเขาจะสงสัยว่าจะยอมรับความจริงที่ว่าเหยื่อของเขาพูดภาษาของตัวเองได้อย่างไร

 

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจด้วยไอคิวของออร์ค และไอคิวของฉันก็ไม่น้อยจนคิดที่จะทิ้งโอกาสนี้ไป

 

“ชิกก!”

 

ภาษาของออร์คพรั่งพรูออกมาจากปากของฉันอย่างสมบูรณ์แบบ

 

มันเป็นสกิลที่ทำให้เจ้าของภาษาไร้การป้องกัน!

 

– กรรร? ช…ชิกก?

 

มอนสเตอร์ตรงหน้าฉันประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าเขาสับสนจนไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อฉันวิ่งไปที่เขา เขาไม่สามารถตอบสนองได้อย่างถูกต้อง

 

ดาบของฉันตัดคอของออร์คได้อย่างราบรื่น ฉันเพิ่มออร่าหยดหนึ่งบนใบดาบ ไม่มากเกินไปหรือน้อยเกินไป น้ำพุเลือดระเบิดออกและออร์คล้มลง

 

– ช…อี๊ก…? กรร…ชิ๊ก…

 

เหมือนมันรู้สึกผิด

 

หากแปลเป็นภาษามนุษย์ก็จะเทียบได้กับ “แก ไอ่พวกแทงข้างหลัง!* (Even you, Brutus)”

 

“ชิก”

 

ฉันมีรอยยิ้มของผู้ชนะ การบังคับให้ออร่าออกไปจากร่างกายของฉันยังคงเจ็บปวดอยู่… แต่สภาพร่างกายของฉันมันเทียบไม่ได้กับครั้งที่แล้ว ฉันไม่เป็นไร ถ้าฉันใช้ออร่ามากแค่นี้ฉันก็สบายดี

 

– ไอ้คนขี้โกง! ฉันรู้ว่านายจะทำแบบนี้!

 

แบ ฮุรยองตัวสั่นสะท้าน

 

– นายชอบหลอกออร์คที่แสนดีแบบนี้เหรอ! ฮะ?! นายไม่ได้คิดว่าออร์คจะรู้สึกอย่างไร! ออร์คผู้บริสุทธิ์ต้องเจ็บปวดเพราะมนุษย์โสโครกอย่างนาย!

 

ฉันไม่ได้พูดย้ำในสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับการฝึกโดยใช้ใดๆก็ได้

 

แต่ฉันเพียงแค่พูดคำเดียวพร้อมกับยิ้มเยาะ

 

“ชิก!”

 

– อ๊ากกก! นี่มัน! โคตรน่ารำคาญ! ทำไมนายถึงให้สกิลโกงๆกับไอ้คนอ่อนแอแบบนี้ล่ะ หา หอคอยยย?!

 

เมื่อหนึ่งสัปดาห์ผ่านไป

 

ฉันผ่านพื้นที่ล่ามอนสเตอร์ในชั้นที่ 5 ไปได้

 

TL note:

Even you, Brutus เป็นวลีเมื่อตอนจูเลียส ซีซาร์ถูกลอบสังหารโดยคนรู้ใจ มาร์คัส จูนิอัส บรูตัสเอามีดแทง โดยมีความหมายว่า เจ้าก็ด้วยรึ, บรูตัส ผมเลยแปลว่าเป็นไอ่พวกแทงข้างหลังเพื่ออรรถรส

Comment

Options

not work with dark mode
Reset