SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 3: ก็ต่อเมื่อคุณตาย (2)

 

“อะไรนะ?” ฉันถาม

 

“ฉันสร้างเรื่องขึ้นมา” จักรพรรดิเพลิงกล่าว “แกไม่รู้จักการบลัฟหรือยังไง?” เขาหัวเราะเบาๆ “ ฉันไม่มีทักษะการตรวจจับโกหกอะไรทั้งนั้น มันเป็นการบลัฟเพื่อหลอกล่อแม่นักบุญหญิง ว้าว พวกแกสองคนช่างไร้เดียงสาจริงๆ แกเชื่อฉันจริงๆเหรอ?”

 

“ถะ-ถ้างั้น…” ริมฝีปากของฉันสั่นเทา ฉันตกใจมาก “คุณฆ่านักบุญหญิงโดยไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเลยหรอ?”

 

ฮันเตอร์อันดับที่ 9 นักบุญหญิง ซึ่งแตกต่างจากโรคจิตตรงหน้าฉัน เธอเป็นฮันเตอร์ที่ซื่อตรงซึ่งบริจาคเงินที่หาได้ยากให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า นั่นเป็นวิธีที่ทำให้เธอได้รับตำแหน่งนักบุญ แต่คุณกำลังบอกฉันว่าผู้ชายคนนี้ฆ่าเธอโดยอาศัยแค่เพียงความสงสัยงั้นหรือ?

 

‘ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง…’ เขาไม่ใช่ฮันเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เขาเป็นโรคจิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

 

“เฮ้” จักรพรรดิเพลิงกล่าว “นั่นเป็นคำพูดที่แรงอยู่นะ แกจะตัดสินคนแบบนั้นได้ยังไง? แน่นอนฉันตรวจสอบแล้ว นักบุญหญิงพยายามจะฆ่าฉันจริงๆ ถ้าฉันไม่ฆ่าเธอก่อน เธอคงวางยาฉันตายในวันพรุ่งนี้”

 

จักรพรรดิเพลิงถ่มน้ำลายลงบนพื้น “ไอ่โรคระบาดระยำเอ้ย! เพียงแค่จำไว้ว่ามันทำฉันเสียอารมณ์”

 

“คะ-คุณรู้ได้ยังไง-”

 

“ฉันรู้ทุกอย่าง” จักรพรรดิเพลิงพูดเสียงราวกับว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นชัดเจน “ฉันรู้ทุกอย่าง ฉันมีเคล็ดลับ”

 

ฉันอ้าปากค้างใส่เขา

 

“แต่แกไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้” เขากล่าว

 

ฉันหมดคำพูด มันไม่ได้เป็นเพียงเพราะ … จักรพรรดิเพลิงมีความมั่นใจในตนเองอย่างไร้เหตุผล มีความเชื่อมั่นบางอย่างสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา ความมั่นใจว่ามีเหตุผลที่ดีที่จะฆ่านักบุญหญิง อย่างน้อยที่สุดนั่นคือสิ่งที่ฉันเห็น

 

“แกต้องเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆตั้งแต่ได้ยินฉันพูดถึงทักษะการตรวจจับการโกหก” เสียงของจักรพรรดิเพลิงเต็มไปด้วยความประชดประชัน

 

“อ่า…” ฉันหุบปากตัวเองไม่ได้

 

“พูดตามจริง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นหน้าแก ฉันจดจำใบหน้าของพวกหนูทุกตัวที่ซ่อนตัวในบริเวณนี้ ทั้ง 18 คน ฉันยังนับหัวของพวกมันด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าฉันจะไม่พลาดพวกแม่งแม้แต่คนเดียว…อืม ถ้าอย่างนั้น แกก็พูดถูก ฉันจำไม่ได้ว่าได้เห็นหน้าใสๆของแกในกลุ่มพวกมัน”

 

จักรพรรดิเพลิงแตะหัวของฉัน ลูบเบาๆ เขากำลังยิ้ม ในที่สุดเขาก็เชื่อในความบริสุทธิ์ของฉัน?

 

“ขะ-ขอบคุณ-”

 

“แต่แกรู้ว่าฉันเป็นใคร” เขาพูด “แกยังเห็นว่าฉันฆ่านักบุญหญิง”

 

แปะ

 

“นั่นคือเหตุผลที่แกต้องตายเพื่อฉัน” นิ้วของเขาบนหัวของฉันยื่นออกไป ขยายออกไปเป็นเปลวไฟและจับกะโหลกของฉันแล้วเผา

 

“ฉันชื่อยู ซูฮา ลาก่อน”

 

ความร้อนเผาหัวของฉัน ข้างในเริ่มร้อน เผาไหม้ เดือดพล่าน กระโหลกของฉันเดือดปุดๆราวกับอ่างใส่น้ำมัน

 

ฉันไม่สามารถพูดได้ ฉันไม่สามารถกรีดร้องได้ ภายใต้ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเส้นประสาททั้งหมดถูกตัดขาด – ไม่สามารถส่งเสียงใดๆได้เลย

 

‘สำหรับคนบ้าอย่างเขา…ฉันเดาว่าฉันจะต้องตายแบบนี้ ฉัน …’

 

คิม กงจา

 

เป็นชื่อที่ผู้ดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งให้ฉัน เขาต้องการให้ฉันกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่เหมือนขงจื้อ แต่ฉันก็ใช้ชีวิตแบบไม่มีอะไรเหมือนขงจื้อและตายอย่างน่าอนาถเหมือนสุนัขเร่ร่อน

 

ความเสียใจเติมเต็มฉัน ล้นออกมาจากฉันและเผาลงบนพื้นพร้อมกับส่วนที่เหลือของฉัน หากคุณเปรียบเทียบสิ่งนี้กับเกม มันจะเป็นจุดจบแบบ Bad Ending พูดง่ายๆคือชีวิตที่ย่อยยับ ชีวิตที่คุณตายอย่างแหลกเหลว

 

มีเพียงความเศร้าโศกที่เหลืออยู่

 

[ คุณตาย ]

 

ฉันเกลียดมัน

 

| เงื่อนไขสกิลตรงตามผลลัพธ์ของความตาย

 

ทำไมฉันต้องตายแบบนี้ แต่ทำไมฉันต้องใช้ชีวิตอยู่แบบนี้? มันไม่ยุติธรรม ความโกรธทำให้ฉันเดือดดาล ทุกอย่างไม่ยุติธรรม ฉันจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ฉันมีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตที่ดีกว่านี้

 

แต่ฉันยังทำผิดพลาดไปถึงสามครั้ง: ตายเพราะความผิดพลาด มีชีวิตสร้างแต่ความผิดพลาด เกิดโดยะความผิดพลาด ทุกอย่างเป็นความผิดพลาดตั้งแต่เกิดงั้นหรือ?

 

| สุ่มคัดลอกสกิลของฮันเตอร์ยู ซูฮา

 

| สร้างสกิลการ์ด

 

ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันไม่เห็นอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่แสงสลัวกำลังส่งแสงเป็นประกาย มันเหมือนกับว่ามีหิ่งห้อยเต้นรำตรงหน้าฉัน หิ่งห้อยบางตัวมีสีน้ำตาล ตัวอื่นๆเป็นสีเงิน และหิ่งห้อยบางตัวเป็น…สีทอง

 

เร็ว

 

หิ่งห้อยสีทองบินอย่างรวดเร็ว พวกมันเร็วมากจนแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจับพวกมัน มีหิ่งห้อยสีน้ำตาลจำนวนมาก พวกมันดูเหมือนจะจับได้ง่าย นอกจากนี้ยังมีหิ่งห้อยสีเงินจำนวนมาก ตามที่คิดไว้ก็สามารถจับพวกมันได้เช่นกัน จากนั้นก็มีดวงอาทิตย์ หิ่งห้อยสีทองเพียงตัวเดียวที่ส่องแสงอย่างรวดเร็ว ฉันแทบไม่สามารถมองตามด้วยตาทัน มันส่องสว่างราวกับดวงอาทิตย์ยากที่จะโฟกัสได้

 

| โปรดเลือกสกิลการ์ด

 

ฉันเอื้อมมือไปหาดวงอาทิตย์สีทองอันเดียวเท่านั้น

 

| เลือก

 

และฉันจับมัน

 

| กำลังคัดลอกสกิล

 

แล้วฉันก็ตาย

 

***

 

| เปิดใช้งานสกิล

 

ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ

 

ใช้งานสกิลอัตโนมัติเมื่อเสียชีวิต หลังจากเสียชีวิตโดยศัตรู คุณสามารถคัดลอกสกิลของอีกฝ่ายและทำมันให้เป็นสกิลของคุณ

 

คุณไม่สามารถคัดลอกสกิลจากเป้าหมายที่เคยฆ่าคุณไปก่อนหน้าแล้ว

 

สกิลจะถูกคัดลอกโดยการสุ่ม

 

อย่างไรก็ตาม คุณตายแล้ว!

 

(สกิลที่ได้รับจากหอคอย)

 

****

 

คุณรู้ไหมว่านรกมีหน้าตาเป็นยังไง?

 

ฉันจะบอกคุณตามตรง อย่างแรกไม่มีไฟในนรก อันที่จริงฉันไม่เห็นไฟเลย มีเตาแก๊ส แต่ไม่มีพลังพอที่จะจุดไฟนรก อ่า ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของฉัน นรกมีตู้เย็นขนาดเล็ก นอกจากนี้ยังมีเตียงขนาดเล็ก…และแม้แต่มีทีวีเครื่องเก่า

 

“ฮะ?”

 

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง มันดูเหมือนห้องเช่าของฉันทุกประการ แต่มันเป็นห้องเช่าของฉันนี่

 

ไม่ว่าฉันจะมองยังไงก็ตามนี่ไม่ใช่นรก มันเป็นห้อง 125 ตารางฟุตที่น่ารักของฉันที่ฉันเช่าในราคาถูก

 

“หา…ฮ้ะ?” ฉันจับหัวด้วยมือข้างหนึ่ง

 

มันก็สมบูรณ์ทุกประการ เพื่อให้แน่ใจ ฉันมองไปที่ภาพสะท้แนในหน้าจอสมาร์ทโฟนของฉัน ฉันเห็นใบหน้าที่ดูเหมือนรูปปั้นอพอลโลที่ยังสร้างไม่เสร็จ ถึงไม่หล่อ แต่ก็ไม่เลวเลยทีเดียว

 

ฉันไม่พบรอยไหม้ใดๆ

 

“…ฮะ? เกิดอะไรขึ้น?” ว่าแต่จริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ‘จักรพรรดิเพลิงรักษาฉันและพาฉันกลับบ้านเหรอ?’

 

เหมือนกับว่าจะเป็นอย่างนั้น

 

อย่างไรก็ตาม…มันเป็นคำอธิบายเดียวที่ฉันคิดได้ในขณะนั้น บางทีเขาอาจจะใจดีกว่าที่ฉันคิด เขาเป็นบ้า แต่บางทีเขาอาจไม่ใช่ฆาตกรโรคจิต เขาอาจแกล้งทำเป็นฆ่าฉันและช่วยฉันแทนในวินาทีสุดท้าย

 

 

เขาเปิดทีวีทิ้งไว้ก่อนเข้าจะกลับไป?

 

 

น่าเสียดายที่พวกเขาคว้าน้ำเหลว

 

ไม่ มันไม่ได้เป็นแบบนั้น จักรพรรดิเพลิงไม่ได้มาในห้องขนาด 125 ตารางฟุตนี้ เขาไม่ได้เปิดทีวีทิ้งไว้ก่อนที่จะจากไป

 

กลับกัน-

 

กลับกัน เขาอยู่บนทีวีพร้อมกับคิ้วที่ขมวดของเขา ฉันพบว่าตัวเองสมองขาวโพลนจ้องไปที่ทีวี

 

 

ที่มุมขวาบนของการออกอากาศมีตัวอักษรขนาดใหญ่ที่อ่านว่า: ถ่ายทอดสด

 

ฉันยังคงอ้าปากค้างมองไปที่ทีวี

 

 

ยู ซูฮา – ฮันเตอร์อันดับ 1 ของโลก ตัวเอกของยุคสมัยนี้ ฮีโร่ที่ฉันอิจฉาอยู่ตรงนั้น ถูกต้อง บางทีมันไม่เหมาะสมที่จะบอกว่าเขาอยู่ที่นั่นเพราะเขาเพิ่งฆ่าฉันและฉันก็ตายด้วยมือเขาเมื่อครู่

 

“ไม่มีทาง” ถึงแม้ว่าฉันจะพูดว่า “ไม่มีทาง” แต่มือของฉันคว้าสมาร์ทโฟนไปแล้ว ฉันตรวจสอบวันที่ มันเป็นเมื่อวานนี้ มือของฉันสั่น ฉันตรวจสอบคอมมูนิตี้อินเทอร์เน็ต:

 

เฮ้ย ดูสิ จักรพรรดิเพลิงกำลังทำงามหน้าอีกแล้ว!

2 นาทีที่แล้ว | รายงาน

ตอบกลับ ⏷

 

นี่

 

เขาหุบปากของเขาไม่ได้หรือไง ในเมื่อทั้งโลกกำลังจับตาดูเขาอยู่?

1 นาทีที่แล้ว รายงาน

ตอบกลับ 5 ⏶

 

นี่ก็เหมือนกัน

 

จักรพรรดิเพลิงมีแฟนแล้ว! เห็นได้ชัดว่ามันคือนักบุญหญิง!

1 นาทีที่แล้ว | รายงาน

ตอบกลับ 4 ⏶

 

เว็บนี้ก็ด้วย คอมมูนิตี้นั้นด้วย ทั่วทั้งซูเชียลมีเดีย

 

ทุกอย่างเหมือนเดิม

 

ข้อความทั้งหมดที่ฉันเห็นเมื่อวานนี้ถูกโพสต์แบบเรียลไทม์ ฉันเคยเห็นโพสต์เหล่านี้แน่นอนเมื่อวานนี้ แต่ผู้คนตอบราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นการสัมภาษณ์ทางทีวี

 

นอกจากนี้ มันก็มีบางอย่างมีสิ่งที่แตกต่าง

 

ㄴฉันอยากเป็นเหมือนจักรพรรดิเพลิง

1 วินาทีที่ผ่านมา | แก้ไข

 

ฉันไม่พบคอมเม้นต์ที่ฉันเขียน

 

เห็นได้ชัด โดยปกติตอนนี้ฉันจะแสดงความคิดเห็นอย่างกระตือรือร้น แต่วิญญาณของฉันออกจากร่างไปนานแล้ว

 

ฉันกลับมาเมื่อวานนี้

 

ฉันกลับมาเมื่อวานนี้จริงๆ

 

“ …เปิดสกิลการ์ด”

 

วิ้ง!

 

การ์ดสีทองปรากฏขึ้นตรงหน้าฉันเหมือนลูกไฟ

 

[ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +)]

 

ฉันจำสกิลนี้ไปแล้วหลังจากอ่านมาหลายครั้งตั้งแต่เมื่อวาน แม้จะเป็นระดับ S แต่ก็เป็นทักษะที่ใช้ไม่ได้ ค่าใช้จ่ายของมันคือความตายของฉัน มันเป็นสกิลขยะหายาก แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด

 

“พระเจ้าช่วย” ฉันอุทาน

 

สอง

 

มีเปลวไฟลุกโชนสองดวงอยู่ตรงหน้าฉัน

 

[ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +)]

 

[นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน (EX)]

 

การ์ดสีทองสองใบลอยอยู่ตรงหน้าฉัน

 

‘ได้ไง?’ หัวใจของฉันเต้นแรงปะทะกับหน้าอก ดังไปถึงในหู

 

นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน นี่เป็นสกิลใหม่ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน มันไม่ได้อยู่ตรงนี้ตอนที่ฉันตรวจสอบเมื่อวานนี้และมันไม่ได้อยู่ที่นั่นก่อนที่ฉันจะตายเพราะจักรพรรดิเพลิง ฉันมีแค่สกิลขยะที่ใช้ไม่ได้โดยสิ้นเชิง ฉันไม่เคยมีสกิลอื่นที่มีชื่อนี้… ฉันไม่มีสกิลสีทองอันอื่นแน่ๆ ฉันคงต้องเคยเห็นอะไรบางอย่างที่บ้าแบบนี้แน่ๆ

 

‘ได้ไง?’ แน่นอน ฉันยังไม่เข้าใจ

 

ฉันไปได้สกิลนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่? มันกลายเป็นของฉันได้ยังไง? ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจเลย

 

แต่

 

‘มันเป็นของฉัน’

 

ฉันรู้ การ์ดใบนี้เป็นของฉัน

 

‘ทั้งหมดนี่เป็นของฉัน’

 

ฉันรู้ด้วยว่ามันอาจเป็นสกิลการ์ดที่เปลี่ยนชีวิตฉัน

 

ฉันเอื้อมมือไปหยิบการ์ดและคว้ามัน

 

ฉันพลิกมัน

 

นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน

 

ใช้งานอัตโนมัติหลังจากเสียชีวิต ย้อนกลับ 24 ชั่วโมงก่อนเสียชีวิต ถึงแม้จะกลับไป แต่ความทรงจำและความสามารถทั้งหมดยังคงอยู่

 

บทลงโทษจะรุนแรงขึ้นตามคลาสของฮันเตอร์

 

(สกิลนี้ถูกคัดลอกจากฮันเตอร์ยู ซูฮา)

 

ย้อนกลับ มันเขียนบอกว่า “ย้อนกลับ”

 

เมื่อเสียชีวิตคุณจะกลับไปก่อนหน้านั้น 24 ชั่วโมง

 

“อ่า…”

 

ราวกับว่าหัวของฉันโดนฟ้าผ่า ฉันตัวสั่นสะท้าน หัวใจฉันเต้นแรงจนมันเหมือนค้อน

 

ในที่สุดฉันก็รู้ตัว

 

“นี่เป็นสกิลลับของจักรพรรดิเพลิง…” ฉันพึมพำกับที่กำแพงที่เต็มไปด้วยข่าว

 

จักรพรรดิเพลิงกลายเป็นฮันเตอร์อันดับ 1 ของโลกได้ยังไง?

 

เขาเอาชนะบอสชั้น 10 ที่แข็งแกร่งด้วยตัวเองได้ยังไง?

 

และสุดท้าย ทำไมเขาถึงมั่นใจว่านักบุญหญิงถึงพยายามฆ่าเขา?

 

ในที่สุดฉันก็เข้าใจทุกอย่าง

 

“นักบุญหญิงพยายามจะฆ่าฉันจริงๆ”

“ถ้าฉันไม่ฆ่าเธอก่อน เธอคงวางยาฉันตายในวันพรุ่งนี้”

 

นี่คือคำพูดของเขา

 

“ฉันรู้ทุกอย่าง”

“ฉันรู้ทุกอย่าง ฉันมีเคล็ดลับ”

“แต่แกไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้น”

 

เขาตายเพราะนักบุญหญิงมาแล้วหนึ่งครั้ง

 

เหมือนที่เขาพูด เขาถูกวางยาจนตาย นั่นเป็นสาเหตุที่เขากลับไป 24 ชั่วโมงก่อนหน้า กัดฟันชดใช้สิ่งที่เขาต้องทนทุกข์ทรมาน สำหรับการแก้แค้น

 

‘และเพราะเรื่องนั้น ฉันถึงตายไปด้วย’ ฉันกำหมัดแน่น ‘เขาฆ่าคนบริสุทธิ์อย่างฉัน! เพียงเพราะฉันขวางทางเขา!’

 

เขาตัดขาของฉัน เขาเผาหัวฉัน และเขาก็ฆ่าฉัน เขาเล่นสนุกกับฉันเหมือนแมลง

 

การสัมภาษณ์ยังคงดำเนินไป:

 

 

จากคำถามของผู้สื่อข่าว จักรพรรดิเพลิงเกาที่หลังหัวของเขา

 

เมื่อวานฉันมองเขาเป็นฮีโร่ แต่วันนี้ ฉันเห็นเพียงคนโรคจิต มันไม่สำคัญว่าเขาจะเป็นอันดับ 1 ของโลกหรือไม่ มันไม่สำคัญว่าผู้คนมากมายจะยกย่องเขาในฐานะฮีโร่

 

เขาเป็นศัตรูของฉัน

 

จักรพรรดิเพลิงจ้องตรงไปที่กล้อง

 

 

ฉันจ้องกลับไป

 

 

ฉันกำการ์ดสีทองแน่น มันเป็นการ์ดใบเดียวกับที่ชายคนนั้นครอบครองและเป็นทักษะที่ฉันคัดลอกมาจากเขา จักรพรรดิเพลิงเป็นฮันเตอร์อันดับ 1 และฉันเป็นฮันเตอร์ที่อ่อนแอที่สุดที่ไม่มีแม้แต่อันดับ แต่ตอนนี้ฉันอยู่ในจุดเริ่มต้นเดียวกับเขา

 

 

คราวนี้มันจะเป็นการแก้แค้นของฉัน

 

 

(TL/N แก้ไขชื่อจักรพรรดิเพลิงจากยู โซฮา เป็น ยู ซูฮา)

SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 3: ก็ต่อเมื่อคุณตาย (2)

SSS-Class Suicide Hunter – ตอนที่ 3: ก็ต่อเมื่อคุณตาย (2)

 

“อะไรนะ?” ฉันถาม

 

“ฉันสร้างเรื่องขึ้นมา” จักรพรรดิเพลิงกล่าว “แกไม่รู้จักการบลัฟหรือยังไง?” เขาหัวเราะเบาๆ “ ฉันไม่มีทักษะการตรวจจับโกหกอะไรทั้งนั้น มันเป็นการบลัฟเพื่อหลอกล่อแม่นักบุญหญิง ว้าว พวกแกสองคนช่างไร้เดียงสาจริงๆ แกเชื่อฉันจริงๆเหรอ?”

 

“ถะ-ถ้างั้น…” ริมฝีปากของฉันสั่นเทา ฉันตกใจมาก “คุณฆ่านักบุญหญิงโดยไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเลยหรอ?”

 

ฮันเตอร์อันดับที่ 9 นักบุญหญิง ซึ่งแตกต่างจากโรคจิตตรงหน้าฉัน เธอเป็นฮันเตอร์ที่ซื่อตรงซึ่งบริจาคเงินที่หาได้ยากให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า นั่นเป็นวิธีที่ทำให้เธอได้รับตำแหน่งนักบุญ แต่คุณกำลังบอกฉันว่าผู้ชายคนนี้ฆ่าเธอโดยอาศัยแค่เพียงความสงสัยงั้นหรือ?

 

‘ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง…’ เขาไม่ใช่ฮันเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เขาเป็นโรคจิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

 

“เฮ้” จักรพรรดิเพลิงกล่าว “นั่นเป็นคำพูดที่แรงอยู่นะ แกจะตัดสินคนแบบนั้นได้ยังไง? แน่นอนฉันตรวจสอบแล้ว นักบุญหญิงพยายามจะฆ่าฉันจริงๆ ถ้าฉันไม่ฆ่าเธอก่อน เธอคงวางยาฉันตายในวันพรุ่งนี้”

 

จักรพรรดิเพลิงถ่มน้ำลายลงบนพื้น “ไอ่โรคระบาดระยำเอ้ย! เพียงแค่จำไว้ว่ามันทำฉันเสียอารมณ์”

 

“คะ-คุณรู้ได้ยังไง-”

 

“ฉันรู้ทุกอย่าง” จักรพรรดิเพลิงพูดเสียงราวกับว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นชัดเจน “ฉันรู้ทุกอย่าง ฉันมีเคล็ดลับ”

 

ฉันอ้าปากค้างใส่เขา

 

“แต่แกไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้” เขากล่าว

 

ฉันหมดคำพูด มันไม่ได้เป็นเพียงเพราะ … จักรพรรดิเพลิงมีความมั่นใจในตนเองอย่างไร้เหตุผล มีความเชื่อมั่นบางอย่างสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา ความมั่นใจว่ามีเหตุผลที่ดีที่จะฆ่านักบุญหญิง อย่างน้อยที่สุดนั่นคือสิ่งที่ฉันเห็น

 

“แกต้องเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆตั้งแต่ได้ยินฉันพูดถึงทักษะการตรวจจับการโกหก” เสียงของจักรพรรดิเพลิงเต็มไปด้วยความประชดประชัน

 

“อ่า…” ฉันหุบปากตัวเองไม่ได้

 

“พูดตามจริง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นหน้าแก ฉันจดจำใบหน้าของพวกหนูทุกตัวที่ซ่อนตัวในบริเวณนี้ ทั้ง 18 คน ฉันยังนับหัวของพวกมันด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าฉันจะไม่พลาดพวกแม่งแม้แต่คนเดียว…อืม ถ้าอย่างนั้น แกก็พูดถูก ฉันจำไม่ได้ว่าได้เห็นหน้าใสๆของแกในกลุ่มพวกมัน”

 

จักรพรรดิเพลิงแตะหัวของฉัน ลูบเบาๆ เขากำลังยิ้ม ในที่สุดเขาก็เชื่อในความบริสุทธิ์ของฉัน?

 

“ขะ-ขอบคุณ-”

 

“แต่แกรู้ว่าฉันเป็นใคร” เขาพูด “แกยังเห็นว่าฉันฆ่านักบุญหญิง”

 

แปะ

 

“นั่นคือเหตุผลที่แกต้องตายเพื่อฉัน” นิ้วของเขาบนหัวของฉันยื่นออกไป ขยายออกไปเป็นเปลวไฟและจับกะโหลกของฉันแล้วเผา

 

“ฉันชื่อยู ซูฮา ลาก่อน”

 

ความร้อนเผาหัวของฉัน ข้างในเริ่มร้อน เผาไหม้ เดือดพล่าน กระโหลกของฉันเดือดปุดๆราวกับอ่างใส่น้ำมัน

 

ฉันไม่สามารถพูดได้ ฉันไม่สามารถกรีดร้องได้ ภายใต้ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเส้นประสาททั้งหมดถูกตัดขาด – ไม่สามารถส่งเสียงใดๆได้เลย

 

‘สำหรับคนบ้าอย่างเขา…ฉันเดาว่าฉันจะต้องตายแบบนี้ ฉัน …’

 

คิม กงจา

 

เป็นชื่อที่ผู้ดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งให้ฉัน เขาต้องการให้ฉันกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่เหมือนขงจื้อ แต่ฉันก็ใช้ชีวิตแบบไม่มีอะไรเหมือนขงจื้อและตายอย่างน่าอนาถเหมือนสุนัขเร่ร่อน

 

ความเสียใจเติมเต็มฉัน ล้นออกมาจากฉันและเผาลงบนพื้นพร้อมกับส่วนที่เหลือของฉัน หากคุณเปรียบเทียบสิ่งนี้กับเกม มันจะเป็นจุดจบแบบ Bad Ending พูดง่ายๆคือชีวิตที่ย่อยยับ ชีวิตที่คุณตายอย่างแหลกเหลว

 

มีเพียงความเศร้าโศกที่เหลืออยู่

 

[ คุณตาย ]

 

ฉันเกลียดมัน

 

| เงื่อนไขสกิลตรงตามผลลัพธ์ของความตาย

 

ทำไมฉันต้องตายแบบนี้ แต่ทำไมฉันต้องใช้ชีวิตอยู่แบบนี้? มันไม่ยุติธรรม ความโกรธทำให้ฉันเดือดดาล ทุกอย่างไม่ยุติธรรม ฉันจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ฉันมีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตที่ดีกว่านี้

 

แต่ฉันยังทำผิดพลาดไปถึงสามครั้ง: ตายเพราะความผิดพลาด มีชีวิตสร้างแต่ความผิดพลาด เกิดโดยะความผิดพลาด ทุกอย่างเป็นความผิดพลาดตั้งแต่เกิดงั้นหรือ?

 

| สุ่มคัดลอกสกิลของฮันเตอร์ยู ซูฮา

 

| สร้างสกิลการ์ด

 

ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันไม่เห็นอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่แสงสลัวกำลังส่งแสงเป็นประกาย มันเหมือนกับว่ามีหิ่งห้อยเต้นรำตรงหน้าฉัน หิ่งห้อยบางตัวมีสีน้ำตาล ตัวอื่นๆเป็นสีเงิน และหิ่งห้อยบางตัวเป็น…สีทอง

 

เร็ว

 

หิ่งห้อยสีทองบินอย่างรวดเร็ว พวกมันเร็วมากจนแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจับพวกมัน มีหิ่งห้อยสีน้ำตาลจำนวนมาก พวกมันดูเหมือนจะจับได้ง่าย นอกจากนี้ยังมีหิ่งห้อยสีเงินจำนวนมาก ตามที่คิดไว้ก็สามารถจับพวกมันได้เช่นกัน จากนั้นก็มีดวงอาทิตย์ หิ่งห้อยสีทองเพียงตัวเดียวที่ส่องแสงอย่างรวดเร็ว ฉันแทบไม่สามารถมองตามด้วยตาทัน มันส่องสว่างราวกับดวงอาทิตย์ยากที่จะโฟกัสได้

 

| โปรดเลือกสกิลการ์ด

 

ฉันเอื้อมมือไปหาดวงอาทิตย์สีทองอันเดียวเท่านั้น

 

| เลือก

 

และฉันจับมัน

 

| กำลังคัดลอกสกิล

 

แล้วฉันก็ตาย

 

***

 

| เปิดใช้งานสกิล

 

ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ

 

ใช้งานสกิลอัตโนมัติเมื่อเสียชีวิต หลังจากเสียชีวิตโดยศัตรู คุณสามารถคัดลอกสกิลของอีกฝ่ายและทำมันให้เป็นสกิลของคุณ

 

คุณไม่สามารถคัดลอกสกิลจากเป้าหมายที่เคยฆ่าคุณไปก่อนหน้าแล้ว

 

สกิลจะถูกคัดลอกโดยการสุ่ม

 

อย่างไรก็ตาม คุณตายแล้ว!

 

(สกิลที่ได้รับจากหอคอย)

 

****

 

คุณรู้ไหมว่านรกมีหน้าตาเป็นยังไง?

 

ฉันจะบอกคุณตามตรง อย่างแรกไม่มีไฟในนรก อันที่จริงฉันไม่เห็นไฟเลย มีเตาแก๊ส แต่ไม่มีพลังพอที่จะจุดไฟนรก อ่า ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของฉัน นรกมีตู้เย็นขนาดเล็ก นอกจากนี้ยังมีเตียงขนาดเล็ก…และแม้แต่มีทีวีเครื่องเก่า

 

“ฮะ?”

 

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง มันดูเหมือนห้องเช่าของฉันทุกประการ แต่มันเป็นห้องเช่าของฉันนี่

 

ไม่ว่าฉันจะมองยังไงก็ตามนี่ไม่ใช่นรก มันเป็นห้อง 125 ตารางฟุตที่น่ารักของฉันที่ฉันเช่าในราคาถูก

 

“หา…ฮ้ะ?” ฉันจับหัวด้วยมือข้างหนึ่ง

 

มันก็สมบูรณ์ทุกประการ เพื่อให้แน่ใจ ฉันมองไปที่ภาพสะท้แนในหน้าจอสมาร์ทโฟนของฉัน ฉันเห็นใบหน้าที่ดูเหมือนรูปปั้นอพอลโลที่ยังสร้างไม่เสร็จ ถึงไม่หล่อ แต่ก็ไม่เลวเลยทีเดียว

 

ฉันไม่พบรอยไหม้ใดๆ

 

“…ฮะ? เกิดอะไรขึ้น?” ว่าแต่จริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ‘จักรพรรดิเพลิงรักษาฉันและพาฉันกลับบ้านเหรอ?’

 

เหมือนกับว่าจะเป็นอย่างนั้น

 

อย่างไรก็ตาม…มันเป็นคำอธิบายเดียวที่ฉันคิดได้ในขณะนั้น บางทีเขาอาจจะใจดีกว่าที่ฉันคิด เขาเป็นบ้า แต่บางทีเขาอาจไม่ใช่ฆาตกรโรคจิต เขาอาจแกล้งทำเป็นฆ่าฉันและช่วยฉันแทนในวินาทีสุดท้าย

 

 

เขาเปิดทีวีทิ้งไว้ก่อนเข้าจะกลับไป?

 

 

น่าเสียดายที่พวกเขาคว้าน้ำเหลว

 

ไม่ มันไม่ได้เป็นแบบนั้น จักรพรรดิเพลิงไม่ได้มาในห้องขนาด 125 ตารางฟุตนี้ เขาไม่ได้เปิดทีวีทิ้งไว้ก่อนที่จะจากไป

 

กลับกัน-

 

กลับกัน เขาอยู่บนทีวีพร้อมกับคิ้วที่ขมวดของเขา ฉันพบว่าตัวเองสมองขาวโพลนจ้องไปที่ทีวี

 

 

ที่มุมขวาบนของการออกอากาศมีตัวอักษรขนาดใหญ่ที่อ่านว่า: ถ่ายทอดสด

 

ฉันยังคงอ้าปากค้างมองไปที่ทีวี

 

 

ยู ซูฮา – ฮันเตอร์อันดับ 1 ของโลก ตัวเอกของยุคสมัยนี้ ฮีโร่ที่ฉันอิจฉาอยู่ตรงนั้น ถูกต้อง บางทีมันไม่เหมาะสมที่จะบอกว่าเขาอยู่ที่นั่นเพราะเขาเพิ่งฆ่าฉันและฉันก็ตายด้วยมือเขาเมื่อครู่

 

“ไม่มีทาง” ถึงแม้ว่าฉันจะพูดว่า “ไม่มีทาง” แต่มือของฉันคว้าสมาร์ทโฟนไปแล้ว ฉันตรวจสอบวันที่ มันเป็นเมื่อวานนี้ มือของฉันสั่น ฉันตรวจสอบคอมมูนิตี้อินเทอร์เน็ต:

 

เฮ้ย ดูสิ จักรพรรดิเพลิงกำลังทำงามหน้าอีกแล้ว!

2 นาทีที่แล้ว | รายงาน

ตอบกลับ ⏷

 

นี่

 

เขาหุบปากของเขาไม่ได้หรือไง ในเมื่อทั้งโลกกำลังจับตาดูเขาอยู่?

1 นาทีที่แล้ว รายงาน

ตอบกลับ 5 ⏶

 

นี่ก็เหมือนกัน

 

จักรพรรดิเพลิงมีแฟนแล้ว! เห็นได้ชัดว่ามันคือนักบุญหญิง!

1 นาทีที่แล้ว | รายงาน

ตอบกลับ 4 ⏶

 

เว็บนี้ก็ด้วย คอมมูนิตี้นั้นด้วย ทั่วทั้งซูเชียลมีเดีย

 

ทุกอย่างเหมือนเดิม

 

ข้อความทั้งหมดที่ฉันเห็นเมื่อวานนี้ถูกโพสต์แบบเรียลไทม์ ฉันเคยเห็นโพสต์เหล่านี้แน่นอนเมื่อวานนี้ แต่ผู้คนตอบราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นการสัมภาษณ์ทางทีวี

 

นอกจากนี้ มันก็มีบางอย่างมีสิ่งที่แตกต่าง

 

ㄴฉันอยากเป็นเหมือนจักรพรรดิเพลิง

1 วินาทีที่ผ่านมา | แก้ไข

 

ฉันไม่พบคอมเม้นต์ที่ฉันเขียน

 

เห็นได้ชัด โดยปกติตอนนี้ฉันจะแสดงความคิดเห็นอย่างกระตือรือร้น แต่วิญญาณของฉันออกจากร่างไปนานแล้ว

 

ฉันกลับมาเมื่อวานนี้

 

ฉันกลับมาเมื่อวานนี้จริงๆ

 

“ …เปิดสกิลการ์ด”

 

วิ้ง!

 

การ์ดสีทองปรากฏขึ้นตรงหน้าฉันเหมือนลูกไฟ

 

[ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +)]

 

ฉันจำสกิลนี้ไปแล้วหลังจากอ่านมาหลายครั้งตั้งแต่เมื่อวาน แม้จะเป็นระดับ S แต่ก็เป็นทักษะที่ใช้ไม่ได้ ค่าใช้จ่ายของมันคือความตายของฉัน มันเป็นสกิลขยะหายาก แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด

 

“พระเจ้าช่วย” ฉันอุทาน

 

สอง

 

มีเปลวไฟลุกโชนสองดวงอยู่ตรงหน้าฉัน

 

[ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ (S +)]

 

[นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน (EX)]

 

การ์ดสีทองสองใบลอยอยู่ตรงหน้าฉัน

 

‘ได้ไง?’ หัวใจของฉันเต้นแรงปะทะกับหน้าอก ดังไปถึงในหู

 

นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน นี่เป็นสกิลใหม่ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน มันไม่ได้อยู่ตรงนี้ตอนที่ฉันตรวจสอบเมื่อวานนี้และมันไม่ได้อยู่ที่นั่นก่อนที่ฉันจะตายเพราะจักรพรรดิเพลิง ฉันมีแค่สกิลขยะที่ใช้ไม่ได้โดยสิ้นเชิง ฉันไม่เคยมีสกิลอื่นที่มีชื่อนี้… ฉันไม่มีสกิลสีทองอันอื่นแน่ๆ ฉันคงต้องเคยเห็นอะไรบางอย่างที่บ้าแบบนี้แน่ๆ

 

‘ได้ไง?’ แน่นอน ฉันยังไม่เข้าใจ

 

ฉันไปได้สกิลนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่? มันกลายเป็นของฉันได้ยังไง? ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจเลย

 

แต่

 

‘มันเป็นของฉัน’

 

ฉันรู้ การ์ดใบนี้เป็นของฉัน

 

‘ทั้งหมดนี่เป็นของฉัน’

 

ฉันรู้ด้วยว่ามันอาจเป็นสกิลการ์ดที่เปลี่ยนชีวิตฉัน

 

ฉันเอื้อมมือไปหยิบการ์ดและคว้ามัน

 

ฉันพลิกมัน

 

นาฬิกาไขลานของผู้หวนคืน

 

ใช้งานอัตโนมัติหลังจากเสียชีวิต ย้อนกลับ 24 ชั่วโมงก่อนเสียชีวิต ถึงแม้จะกลับไป แต่ความทรงจำและความสามารถทั้งหมดยังคงอยู่

 

บทลงโทษจะรุนแรงขึ้นตามคลาสของฮันเตอร์

 

(สกิลนี้ถูกคัดลอกจากฮันเตอร์ยู ซูฮา)

 

ย้อนกลับ มันเขียนบอกว่า “ย้อนกลับ”

 

เมื่อเสียชีวิตคุณจะกลับไปก่อนหน้านั้น 24 ชั่วโมง

 

“อ่า…”

 

ราวกับว่าหัวของฉันโดนฟ้าผ่า ฉันตัวสั่นสะท้าน หัวใจฉันเต้นแรงจนมันเหมือนค้อน

 

ในที่สุดฉันก็รู้ตัว

 

“นี่เป็นสกิลลับของจักรพรรดิเพลิง…” ฉันพึมพำกับที่กำแพงที่เต็มไปด้วยข่าว

 

จักรพรรดิเพลิงกลายเป็นฮันเตอร์อันดับ 1 ของโลกได้ยังไง?

 

เขาเอาชนะบอสชั้น 10 ที่แข็งแกร่งด้วยตัวเองได้ยังไง?

 

และสุดท้าย ทำไมเขาถึงมั่นใจว่านักบุญหญิงถึงพยายามฆ่าเขา?

 

ในที่สุดฉันก็เข้าใจทุกอย่าง

 

“นักบุญหญิงพยายามจะฆ่าฉันจริงๆ”

“ถ้าฉันไม่ฆ่าเธอก่อน เธอคงวางยาฉันตายในวันพรุ่งนี้”

 

นี่คือคำพูดของเขา

 

“ฉันรู้ทุกอย่าง”

“ฉันรู้ทุกอย่าง ฉันมีเคล็ดลับ”

“แต่แกไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้น”

 

เขาตายเพราะนักบุญหญิงมาแล้วหนึ่งครั้ง

 

เหมือนที่เขาพูด เขาถูกวางยาจนตาย นั่นเป็นสาเหตุที่เขากลับไป 24 ชั่วโมงก่อนหน้า กัดฟันชดใช้สิ่งที่เขาต้องทนทุกข์ทรมาน สำหรับการแก้แค้น

 

‘และเพราะเรื่องนั้น ฉันถึงตายไปด้วย’ ฉันกำหมัดแน่น ‘เขาฆ่าคนบริสุทธิ์อย่างฉัน! เพียงเพราะฉันขวางทางเขา!’

 

เขาตัดขาของฉัน เขาเผาหัวฉัน และเขาก็ฆ่าฉัน เขาเล่นสนุกกับฉันเหมือนแมลง

 

การสัมภาษณ์ยังคงดำเนินไป:

 

 

จากคำถามของผู้สื่อข่าว จักรพรรดิเพลิงเกาที่หลังหัวของเขา

 

เมื่อวานฉันมองเขาเป็นฮีโร่ แต่วันนี้ ฉันเห็นเพียงคนโรคจิต มันไม่สำคัญว่าเขาจะเป็นอันดับ 1 ของโลกหรือไม่ มันไม่สำคัญว่าผู้คนมากมายจะยกย่องเขาในฐานะฮีโร่

 

เขาเป็นศัตรูของฉัน

 

จักรพรรดิเพลิงจ้องตรงไปที่กล้อง

 

 

ฉันจ้องกลับไป

 

 

ฉันกำการ์ดสีทองแน่น มันเป็นการ์ดใบเดียวกับที่ชายคนนั้นครอบครองและเป็นทักษะที่ฉันคัดลอกมาจากเขา จักรพรรดิเพลิงเป็นฮันเตอร์อันดับ 1 และฉันเป็นฮันเตอร์ที่อ่อนแอที่สุดที่ไม่มีแม้แต่อันดับ แต่ตอนนี้ฉันอยู่ในจุดเริ่มต้นเดียวกับเขา

 

 

คราวนี้มันจะเป็นการแก้แค้นของฉัน

 

 

(TL/N แก้ไขชื่อจักรพรรดิเพลิงจากยู โซฮา เป็น ยู ซูฮา)

Comment

Options

not work with dark mode
Reset