“ฉันรู้นะ อย่ามาเป็นตัวถ่วงฉันแล้วกัน!”
เซียนดาบเหวี่ยงดาบของเขาและแม่มดก็ระเบิดออร่าของเธอทั้งสองดูเหมือนจะตัดสินใจทําตามคําสั่งของฉันจนกว่าราชาปีศาจจะพ่ายแพ้ฉันพยักหน้าและตะโกนใส่เหล่าความตายของฉัน
“วิญญาณนับร้อย!”
เหล่าโครงกระดูกคําราม
“แสดงให้พวกเขาเห็นว่แกเก่งยังไง!”
ฉันสั่งการ
“ฆ่าและถูกฆ่า!”
กองทัพเชื่อฟังคําสั่งของฉัน
– โกร่วววววว!
โครงกระดูกวิ่งเข้าสู่สนามรบ พวกมันรวดเร็วเพราะมีเพียงกระดูก มีพุ่งไปด้านบนของออร์คและตัดหัวของออร์คด้วยดาบสั้น
โครงกระดูกเหวี่ยงกาบสั้นไปรอบๆอย่างบ้าคลั่ง บนคมดาบตา ปากและคอของออร์คถูกเฉือน ออร์คกรีดร้องและทรุดตัวลงกับพื้น เนื่องจากแรงกระแทกทําให้แขนซ้ายของโครงกระดูกหักแต่พวกมันก็ไม่หยุด มันมุ่งตรงไปหาเหยื่อตัวต่อไป
– เคี้ยกกกก!
จากตรงไหนสักแห่ง ก็อบลินกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดมีโครงกระดูกที่ได้รับความเสียหายมากจนเหลือเพียงกะโหลกมันใช้ฟันของมันเพื่อฉีกแขนของก็อบลิน
– โกร่วววววว!
รอบๆก็อบลิน มีโครงกระดูกอื่นๆ พวกมันทั้งหมดเป็นโครงกระดูกที่ได้รับบาดเจ็บที่ไหนสักแห่ง
แขนหัก ขาที่หายไป หัวที่หายไป
แต่พวกมันทั้งหมดมีกาบสั้น เคี้ยก! ก็อบลินดิ้นรน แต่มันก็ไร้ประโยชน์โครงกระดูกรวมตัวกันรอบๆก็อบลินและแทงดาบสั้นลงมา
เลือดนั้นกระเซ็นไปทั่ว
– โอ้ เชี่ย
แบ ยุรยองเดาะลิ้นของเขา
– ดูสิว่าพวกมันดื้อรั้นมากขนาดไหน ฉันสงสัยว่าพวกมันเป็นใคร กองทัพมอนสเตอร์ที่ไม่กลัวความตายเชียนี่มันโคตรน่ากลัวสุดๆ!
การสังหารหมู่เกิดขึ้นทั่วทั้งทุ่งหญ้า
ราชาปีศาจตัวสั่นด้วยความโกรธ
– บังอาญ!
เงาของราชาปีศาจยังคงสร้างน้ําเสียอย่างต่อเนื่องถ้าน้ําเสียเป็นเลือดฉันคงคิดว่านั่นเป็นเลือดของราชาปีศาจราชาปีศาจตกอยู่ในความสิ้นหวัง
– เจ้าไม่มีคุณสมบัติ
ความสิ้นหวังของเขาดังขึ้นบนท้องฟ้า
– มนุษย์จากต่างโลก
เขาโจมตีที่พื้น
– มนุษย์ที่ไม่มีชีวิต ความคิดชั่วร้าย หรือความเกลียดชังต่อโลกใบนี้ เจ้ากล้าหยุดข้าได้ยังไง!
มันดังกังวานบนฟ้าและบนพื้นดิน
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการที่ฉันมาจากไหน?”
ฉันพูดต่อหน้าเสียงกังวานนี้
“ฉันอยู่ที่นี่ตอนนี้ แต่ถ้าแกยังบอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติ…”
เสียงกังวานยังไม่ได้จบลงด้วยซ้ํา
ฉันก็ได้ยินเสียงในหัวของฉัน
[หอคอยกําลังฉายาให้กับคุณ
ราวกับว่าคนที่เฝ้ามองฉันมานานกําลังอวยพรฉัน เหมือนพวกเขาแสดงความยินดีกับฉันหลังจากได้รับการปลดปล่อยจากคุกแห่งกาลเวลา
[ฉายาของคุณคือราชาแห่งความตาย]
เสียงนั้นก้องกังวาน
โจงเคารพต่อราชาผู้เก็บเกี่ยวความตาย
มีคนจําฉันได้
แม้ว่าฉันจะตายครั้งแล้วครั้งเล่า
มีคนรู้เหตุผลว่าทําไมฉันถึงมาที่นี่
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
“อย่ามายุ่ง”
ฉันยกดาบขึ้นและพูด
“หอคอยรับรู้คุณสมบัติของฉันแล้ว”
ราชาแห่งความตาย
นั่นคือชื่อที่สองของฉัน