Storm in the Wilderness ขุนศึกสยบสวรรค์ – บทที่ 162 ความงามสีชาด

ขุนศึกสยบสวรรค์ บทที่ 162 ความงามสีชาด

 

แสงสะท้อนวาววับของใบมีดฉายแววเย็นเยียบ…

 

เยี่ยฉวนพุ่งไปด้านหน้าอย่างดุดันราวพยัคฆ์และหมาป่า พร้อมส่งกระแสจิตควบคุมใบมีดให้เชือดเฉือนอีกฝ่าย! ความต้องการตัดหัวจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์เฟื่องฟูเป็นเท่าทวี!

 

หลังจากปีศาจเขาโค้งนากู้ซื้อปรากฏตัว เยี่ยฉวนจึงสลัดความคิดที่จะเรียกใช้เคล็ดวิชาปลิดชีพแลกสังหารทิ้ง ตอนนี้เขาไม่ต้องการเสียสละพลังชีวิตให้ตายตกไปพร้อมไป๋เยี่ยนหู แต่กลับมาใช้เคล็ดวิชาคืบอรุณในการโจมตีอีกฝ่าย พลังห้าหมื่นสี่พันจินอันแข็งแกร่งในร่างของเขาปะทุขึ้น ใบมีดทั้งเก้าสามารถเอาชนะผู้คนที่ขวางทางจนพ่ายแพ้ราบคาบ!

 

ใบมีดเล่มแรกพุ่งเข้ากรีดใบหน้าของไป๋เยี่ยนหู!

 

ใบมีดเล่มที่สองพุ่งเข้าเฉือนใบหูของเขาจนขาดครึ่ง

 

ใบมีดเล่มที่สามพุ่งเข้าเชือดลําคอของชายชราลึกจนเกือบถูกหลอดลม!

 

กระบวนเคล็ดวิชาที่เยี่ยฉวนใช้รุนแรงประหนึ่งพายุทว่าลื่นไหลราวกระแสน้ํา ถึงกระนั้นไป๋เยี่ยนหูเพียงได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น เขายังคงมีชีวิตอยู่!

 

ขณะนั้นเอง….ปีศาจเขาโค้งนากู้ซื้อได้ปราดเข้าโจมตีซ้ํา จนชายชราได้รับบาดเจ็บหนักและวิงเวียน แต่ด้วยประสบการณ์อันยาวนานและวรยุทธ์อันสูงส่ง ทําให้เขามีสัญชาตญาณอันดีในการหลบหลีกการโจมตีที่รุนแรงจากเยียฉวน

 

ไป๋เยี่ยนหูเอี้ยวตัวหลบหลีกใบมีดเล่มที่เจ็ดของอีกฝ่ายก่อนถอยกลับโดยทันที เยี่ยฉวนและนากู้ซื้อพุ่งไปด้านหน้าทว่ายังช้าเกินไป บรรดาผู้ติดตามของชายชราวิ่งกรู เข้าปิดล้อมทั้งสองและคุ้มกันผู้เป็นนาย ส่วนคณะทูตแห่งโลกันตร์ผู้สวมชุดดําได้ใช้เคล็ดวิชาอันทรงพลังปิดกั้นการโจมตีจากฝ่ายตรงข้ามโดยสิ้นเชิง จนชายทั้งสองที่อยู่ในวงล้อมชะงักงัน

 

สถานการณ์โดยรวมพลิกผันภายในชั่วพริบตา!

 

แม้อาวุโสสูงสุดยังไม่กลับจากเมืองหลวง แต่กองกําลังของเยี่ยฉวนได้รับความช่วยเหลือจากปีศาจเขาโค้งนากู๋ซื้อซึ่งเป็นยอดฝีมือผู้มีขั้นการฝึกตนสูงส่ง สถานการณ์ที่เลวร้ายจึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน…ฝูงชนกลับมามีความหวังอีกครั้ง ส่วนไป๋เยี่ยนหูกลับสิ้นสภาพสง่างาม ร่างกายเปอะเปื้อนไปด้วยเลือดทั้งลมหายใจยังรวยรินเต็มที่ ภาพตรงหน้าทําให้ขวัญกําลังใจของกลุ่มศิษย์ที่ก่อกบฏลดฮวบ ฝูงชนตกอยู่ในสภาวะโกลาหล พวกเขาต่างก้าวถอยหลังและเก็บอาวุธสังหารเข้าที่โดยพลัน

 

ไป๋เยี่ยนหูใช้เวลาช่วงกลางคืนก่อเหตุนองเลือดภายในสํานักเพื่อยึดอํานาจและตั้งตนเป็นใหญ่ บีบบังคับให้ศิษย์ร่วมสํานักหลายคนยอมจํานน ทําให้เขาสามารถควบคุมความเป็นไปของสํานักหมอกเมฆาได้อย่างเบ็ดเสร็จ ทว่าเมื่อเขาอยู่ในสภาพไร้เกียรติเช่นนี้ แน่นอนว่าศิษย์ที่เลือกสวามิภักดิ์ในตอนแรกจะเลือกละทิ้งเขาเมื่อใดก็ได้!

 

“ผองศิษย์ทุกคนจงฟังข้า! วางดาบของพวกเจ้าลงเสีย! ปล่อยความแค้นเคืองในอดีตไว้เบื้องหลัง คนร้ายตัวจริงที่บ่อนทําลายสํานักมีเพียงคนเดียวคือไปเยี่ยนหู! ข้าจะทวงคืนความยุติธรรมโดยการตัดหัวของจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้!”

 

เยี่ยฉวนกวาดสายตามองโดยรอบอย่างระมัดระวัง ขณะฉวยโอกาสเกลี้ยกล่อมกลุ่มกบฏที่ไร้ขวัญกําลังใจ เขาหยุดชะงักชั่วครู่ก่อนกล่าวต่อด้วยน้ําเสียงหนักแน่น “ไป๋เยียนหูมีโทษร้ายแรงฐานก่ออาชญากรรม! เขาดํารงตําแหน่งเป็นถึงอาวุโสลําดับสามแห่งสํานักแต่กลับก่อกบฏ สวรรค์มีตา…เหล่าบรรพบุรุษของสํานักหมอกเมฆารุ่นก่อนๆ ไม่ยอมให้แผนการของเขาประสบความสําเร็จ ดังนั้นวางอาวุธลงเสีย! การจับผู้ร้ายเช่นจิ้งจอกเฒ่าไป๋เยี่ยนหูถือว่าทําคุณประโยชน์แก่สํานัก ทันที่ที่อาวุโสสูงสุดกลับมาข้ารับรองว่าจะรายงานการมีส่วนร่วมให้ท่านทราบ พวกเจ้าทุกคนย่อมได้รับรางวัลใหญ่!”

 

“เราไม่ควรเข่นฆ่าพวกเดียวกัน! วางอาวุธลงและปล่อยผ่านอดีตไปเสีย!”

 

“ตัดหัวไป๋เยี่ยนหู! แล้วสํานักหมอกเมฆาของเราจะรุ่งโรจน์ราวดวงตะวันและจันทรา!”

 

บรรดาศิษย์ที่ติดตามปีศาจเพลิงมาจากยอดเขามังกรสวรรค์ร้องตะโกนสุดเสียงสร้างความฮึกเหิม หลายคนก็เริ่มร้องตะโกนตาม เสียงของพวกเขาดังกระหึมขึ้นเรื่อยๆ

 

กองกําลังกบฏชะงักงันอย่างรอท่าทีของสหายร่วมรบ…สายตามองกลับไปกลับมา ศิษย์หลายรายยอมวางดาบลงกับพื้น แม้พวกเขาไม่ก้าวเท้าออกจากความมืดมิดและเดินเข้าหาแสงสว่างในทันทีแต่ก็ไร้ท่าทางต่อต้าน ศิษย์หลายคนตัดสินใจแปรพักตร์และตีวงล้อมรอบไป๋เยี่ยนหูและ สาวกของเขาอย่างช้าๆ มีเพียงผู้ติดตามเกือบหนึ่งร้อยคนที่ยังหูหนวกตาบอดและคอยคุ้มกันชายชราไม่ห่าง

 

“ไอ้สารเลว! นี่เจ้า…”

 

ไป๋เยี่ยนหูค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นโดยมีคนสนิทช่วยประคองเขาตระหนักทันที่ว่าพลังยุทธ์ในร่างสูญสลายหายไปจนหมดสิ้น! ชายชราขบกรามแน่นก่อนแค่นเสียงคําราม “ทุกคนอย่าได้ฟังคํากล่าวไร้สาระของไอ้เด็กเหลือขอเยี่ยฉวน! อย่าให้คําพูดของมันทําให้พวกเจ้าสับสน อาวุโสสูงสุดยังไม่กลับมาจากเมืองหลวงในเร็ววันอย่างแน่นอน! สังหารมันซะ! แล้วสํานักหมอกเมฆาจะกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ผู้ใดที่สามารถตัดศีรษะของมัน ข้ายินดีมอบตําแหน่งศิษย์พี่ใหญ่แห่งสํานักคนใหม่ให้…ทั้งยังสามารถเลือกตําราเคล็ดวิชารวมถึงสมบัติล้ําค่าที่เป็นมรดกของสํานักได้ทุกชิ้น! ข้ารับปากว่าจะไม่ผิดสัญญาเด็ดขาด!”

 

ไป๋เยี่ยนหูก้าวไปด้านหน้าก่อนประกาศด้วยน้ําเสียงหวั่นวิตก เขาไม่มีแม้แต่เวลาฟื้นฟูร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บ เวลานี้เขาต้องรีบกระทําการใดสักอย่าง เพราะหากกองกําลังของเขาคล้อยตามคําของเยี่ยฉวน ความพยายามของเขาทั้งหมดจะสูญเปล่า จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเยี่ยฉวนอย่างหาใดเปรียบ ก่อนหน้านี้ถ้าเฉลียวใจสักนิดว่าอาจเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เขาคงสังหารเยี่ยฉวนให้ตายตกทันทีที่พบหน้าแม้ต้องสูญเสียอย่างใหญ่หลวงก็ตาม

 

“ไอ้จิ้งจอกเฒ่า! เวลานี้เจ้าไม่ต่างอะไรไปจากหมาบ้าเลยแม้แต่น้อย…คงคิดว่าตนเป็นอมตะสินะ! เสียใจด้วยใบมีดของข้าเคลือบด้วยยาพิษความงามสีชาด เจ้าคงรู้ดีถึงความร้ายกาจของมัน! ตอนนี้ผิวหนังเจ้าแดงเถือกแล้ว คงรู้สึกคันไม่น้อยเลยใช่หรือไม่?! หลังจากนี้หนึ่งชั่วยามเจ้าต้องตายอย่างแน่นอน! สภาพน่าเวทนาถึงเพียงนี้ยังคิดขึ้นเป็นเจ้าสํานักอีกงั้นรึ?! ฮ่าๆๆ! ช่างน่าขันนัก!” เยี่ยฉวนแค่นเสียงหัวเราะอย่างเย็นชาขณะมองไปที่ไปเยี่ยนหูด้วยสายตาสังเวช

 

ฝูงชนที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ไม่ห่างตกตะลึงยิ่งเมื่อได้ยินเยี่ยฉวนกล่าวเช่นนั้น แม้แต่สาวกใต้บังคับบัญชาของไป๋เยี่ยนหูก็รู้สึกตื่นตระหนกเช่นกัน ท่าทางที่พวกเขา แสดงออกเต็มไปด้วยความหวาดผวาระคนคลางแคลงใจ แม้ยังไม่เห็นชายชรายกมือขึ้นเกาผิวหนัง ทว่าผิวของเขาแดงเถือกราวเลือดจะไหลออกจากรูขุมขนจริงดังที่เยี่ยฉวนกล่าวดูเหมือนเขาถูกพิษรุนแรงเข้าเสียแล้ว!

 

สํานักหมอกมีเมฆามีชื่อเสียงเลื่องลือด้านการเล่นแร่แปรธาตุมาอย่างยาวนาน บรรดาศิษย์ยอดฝีมือต่างปรุงยาพิษโดยกลั่นจากวัตถุดิบต่างๆ หลากหลายประเภท ความงามสีชาดเป็นหนึ่งในตัวยาที่พวกเขาเคยได้ยิน ตามตํานานเล่าขานสืบต่อกันมาว่าความงามสีชาดคือยาพิษชนิดรุนแรง หากผู้ใดถูกพิษจากมันผิวหนังจะเปล่งปลั่งเป็นสีแดงอย่างสุขภาพดี แต่หลังจากนั้นผิวจะแปรเปลี่ยนเป็นสีดําสนิท…ภายในหนึ่งชั่วยามพิษจะทําลายร่างกายจนสิ้นใจ

 

แม้เยี่ยฉวนบรรลุขั้นการฝึกตนที่ไม่สูงส่งนัก ทว่าด้วยฐานะศิษย์พี่ใหญ่แห่งสํานัก เขาอาจเรียนรู้เคล็ดวิชาปรุงยาพิษความงามสีชาด ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นจริงผลลัพธ์ที่ตามมาจะร้ายแรงมหาศาล!

 

เมื่อไป๋เยี่ยนหูสิ้นลมหายใจ สถานการณ์ต่อจากนี้จะโกลาหลราวต้นไม้ใหญ่ที่ล้มระเนระนาด ทุกสิ่งอย่างที่เหล่าสาวกใต้บังคับบัญชาวาดหวังไว้จะสูญสลายจนไม่เหลือชิ้นดี!

 

“เหลวไหล! ไอ้เด็กสารเลวผู้นี้กําลังกล่าวเรื่องไร้สาระ! ข้าเปล่าถูกยาพิษ เพียง…เพียงแต่…”

 

ไป๋เยี่ยนหูกล่าวยังไม่ทันจบประโยคก็หายใจติดขัด ผิวหนังที่เป็นรอยแผลจากคมมีดเป็นสีแดงเข้มขึ้นเรื่อยๆ ถึงกระนั้นเขาก็ยังคิดว่าเป็นผลมาจากการโจมตีอันรุนแรงของปีศาจเขาโค้งนากู้ซื้อไม่ใช่ถูกพิษ อาจเป็นเพราะซี่โครงหักและอวัยวะภายในบอบช้ําจนแสดงอาการภายนอกเช่นนี้

 

ร่างกายของชายชราบาดเจ็บสาหัสเกินรับไหว ประกอบกับความโกรธแค้นที่ทวีขึ้นเรื่อยๆ ทําให้เขาสําลักและอาเจียนเป็นเลือดทันที! ยาพิษที่เคลือบอยู่บนใบมีดออกฤ ทธิ์จนอาการแย่ลงทุกขณะ เหล่าสาวกคนสนิทที่เห็นเช่นฉันพลันรู้สึกกระสับกระส่าย! กองกําลังกบฏบาง ส่วนยอมจํานนต่อเยียฉวนแล้ว แม้แต่ศิษย์ที่เคยสวามิภักดิ์ต่อเขามานานปียังคิดถอนตัวจากแผนการชั่วช้าเหล่านั้น ความจงรักภักดีเสื่อมถอยลงภายในพริบตา!

 

“ตาเฒ่า! ยอมรับความพ่ายแพ้เสียเถิด! ข้ายินดีไว้ชีวิตสุนัขจิ้งจอกชราเช่นเจ้าหลังจากทําลายขั้นการฝึกตนจนหมดสิ้น!” เยี่ยฉวนกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยและจริงจัง ทําให้ผู้ที่ได้ยินเชื่ออย่างสนิทใจหารู้ไม่ว่านั่นคือแผนการที่เขาสร้างขึ้น

 

“ไอ้สารเลว! เจ้า…”

 

ไป๋เยี่ยนหูโกรธแค้นถึงขีดสุด! เขาชี้นิ้วไปที่เยี่ยฉวนพร้อมอ้าปากหมายจะสาปแช่งทว่ากลับสําลักเลือดออกมาเป็นจํานวนมาก “ฮึ่ม! ไอ้เด็กเหลือขอ! เจ้าบังคับให้ข้าต้องทําเช่นนี้! วันนี้ข้าจะสั่งสอนเจ้าว่ากลยุทธ์ที่แท้จริงเป็นเช่นไร!? ถึงคราวนั้นข้าจะคอยดูวาระสุดท้ายของเจ้า!”

 

ครั้นกล่าวจบชายชราจึงหยิบแผ่นยันต์ใบหนึ่งออกมาจากอกเสื้ออย่างไม่รอช้า พร้อมเรียกใช้เคล็ดวิชาระเบิดยันต์ในมือจนแตกออกเป็นแสงสีแดง สีเหลือง และสีเขียวสว่างจ้า! จากนั้นแสงทั้งสามค่อยๆ รวมตัวกันในอากาศกลายเป็นหม้อสัมฤทธิ์สามขนาดใหญ่ ทันใดนั้นเสียงคํารามดังสนั่นดังขึ้นจากยอดเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป พื้นดิ นสันสะเทือนอย่างรุนแรงราวฝูงชนนับร้อยนับพันชีวิตกําลังวิ่งตรงมาที่นี่!

 

สํานักเครื่องนิลงั้นหรือ?

 

ไป๋เยี่ยนหู…จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้ไร้ยางอายเกินไปแล้ว! เขากล้าก่อเหตุนองเลือดในสํานักและยึดครองอํานาจ หนําซ้ํายังสมรู้ร่วมคิดกับเจ้าสํานักโท่วปาเซียงแห่งสํานักเครื่องนิลในการวางแผนซุ่มโจมตีครั้งนี้

 

สีหน้าของเยี่ยฉวนแปรเปลี่ยนเป็นตึงเครียด เดิมที่เขาคิดสังหารไปเยี่ยนหูโดยไม่คํานึงถึงความสูญเสียอื่นใด ทว่ากลับช้ากว่าอีกฝ่ายพลังปราณเดือดพล่านและจิตสัง หารเย็นเยียบค่อยๆ คืบคลานเข้ามาใกล้ทุกขณะกองทัพขนาดใหญ่วิ่งขึ้นมาจากเชิงเขาด้วยความเร็วอันน่าอัศจรรย์ ขาทั้งสองข้างของเยี่ยฉวนแข็งที่อราวถูกตรึงไว้กับที่

 

ไม่คาดคิดเลยว่าชายชราเจ้าเล่ห์ผู้นี้จะเก็บซ่อนไพ่ตายอันร้ายกาจไว้จนนาทีสุดท้าย!

 

Storm in the Wilderness ขุนศึกสยบสวรรค์

Storm in the Wilderness ขุนศึกสยบสวรรค์

Storm in the Wilderness, 蛮荒风暴
Score 7.2
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2015 Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง Storm in the Wilderness ขุนศึกสยบสวรรค์บทนำ ณ ห้องโถงใหญ่บนยอดเขาเมฆาอินทนิล…เหล่าผู้อาวุโสทั้งห้าและบรรดาลูกศิษย์ในสำนักนับพันชีวิตต่างจ้องมองไปทางเดียวกันอย่างไม่เชื่อสายตา! ทุกคนต่างคิดว่าเขาตายไปแล้วในสุสานเทพเจ้าเมื่อสามเดือนก่อน! แม้แต่ผู้พิทักษ์ขั้นซิ่วฉือระดับห้ายังถูกลอบโจมตีจนสิ้นชีพ แล้วเหตุใดผู้ที่บรรลุเพียงขั้นอู่เจ๋อระดับที่หนึ่งเช่นเขาจึงมีชีวิตรอดจากหายนะในภารกิจครั้งนั้น?! ใช่…เขาตายไปแล้ว… ‘เยี่ยฉวน’ คนเก่าจอมขลาดเขลาและเหยียมอายคนนั้นตายไปแล้ว! บัดนี้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือเยี่ยฉวนคนใหม่ที่ฝึกตนจนบรรลุขั้นอู่เจ๋อระดับสี่โดยใช้เวลาเพียงชั่วข้ามคืน! เขาได้พบเคล็ดวิชาลึกลับ ‘ขัดเกลาปีศาจกลืนกินสวรรค์’ จากสุสานเทพเจ้าโดยบังเอิญ วิชานี้มีพลานุภาพมหัศจรรย์เหนือกว่าเคล็ดวิชาซ่อนเร้นสวรรค์เสียอีก! หากเขาฝึกฝนเคล็ดวิชานี้จนสำเร็จต้องมีระดับขั้นการฝึกตนที่สูงกว่าภพชาติก่อนเป็นแน่! หรือบางทีอาจบรรลุถึงขั้นผู้อมตะแห่งเต๋าที่เป็นเพียงตำนาน!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset