หากฉลามสามารถคำรามได้ก็จะมีเสียงของมัน ร่างกายของมันมึนงงฉลามหันขวับอ้าปากที่เปื้อนเลือดและพุ่งเข้าหาเฉินฟาน
เฉินฟานซึ่งรู้สึกว่าแทนที่จะเห็นฉลามหันมาก็สามารถหลบการโจมตีได้ทันเวลา ด้วยแรงบิดทั้งหมดของเขา เขาสามารถหลบหนีสิ่งที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้หนีไปอย่างไร้พิษภัย ฟันที่แหลมคมของปลาฉลามจิกแก้มของปลาไหลจนเหลือรอยสีขาว
ฉลามคิดว่าจะถอยกลับ ณ จุดนี้อาหารที่มีศักยภาพไม่คุ้มกับประจุไฟฟ้าที่สูง เฉินฟานสังเกตเห็นฉลามเริ่มล่าถอย แต่ไม่สามารถป้องกันไฟฟ้าแรงสูงได้ เมื่อประจุไฟฟ้าลดลงเหลือเพียงไม่กี่สิบโวลต์อาการชาของฉลามก็ลดลงเช่นกัน ด้วยความรู้สึกกลับคืนมาจิตวิญญาณใหม่ มันจะไม่ถอย! ฉลามพุ่งเข้าใส่ เฉินฟาน อีกครั้งด้วยความเร็วสูงสุด
“อา!” เฉินฟานสงบลงเล็กน้อยเมื่อมีโอกาสถอย เมื่อมันได้รับการพุ่งเข้ามาใหม่ เฉินฟาน ก็ยอมจำนนต่อความกลัวอย่างสุดซึ้งกรีดร้องอีกครั้งและว่ายน้ำเพื่อชีวิตของเขา
ฉลามดุร้ายตัวนี้ไม่ยอมแพ้หลังจากถูกโจมตี เพื่อตามล่าเหยื่อฉลามจึงสะบัดหางเร็วกว่าเครื่องยนต์ลูกสูบ
ให้ตายเถอะ!
เฉินฟาน ไม่สามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้ เมื่อดูฉลามพุ่งมา เขาก็พร้อมที่จะหลับตารอวันตาย
“เดี๋ยว! เมื่อกี้คืออะไร?” ในช่วงเวลาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เฉินฟาน สังเกตเห็นปะการังสีแดงอมส้มที่สลับซับซ้อนพร้อมกับถ้ำขนาดประมาณถังเล็ก ๆ อยู่ทางด้านขวาของเขา
เขาเหมือนคนจมน้ำที่เห็นฟาง ในช่วงมิลลิวินาที เฉินฟาน เต็มไปด้วยอะดรีนาลีน ด้วยพลังใหม่ เฉินฟาน บิดตัวเหมือนเชือกและสามารถเข้าไปในถ้ำสีดำสนิท
ปัง
ทันทีที่เขาเข้าไปในถ้ำมันก็เริ่มสั่นราวกับมีแผ่นดินไหว ปะการังชิ้นเล็ก ๆ โปรยปรายลงมาบนศีรษะของเขา
เฉินฟานรู้ว่าฉลามพุ่งชนปะการัง เขาได้กลิ่นเลือด
ถ้ำใหญ่พอที่ เฉินฟาน จะหันกลับมาได้ เมื่อเขาทำเช่นนั้นเขาก็เห็นว่าทั้งหน้าของฉลามมีปะการังและชิ้นหินยื่นออกมา สายตาทำให้เฉินฟานหัวเราะออกมาดัง ๆ
เมื่อเฉินฟานรู้ว่าฉลามไม่มีเจตนาที่จะจากไปเขาก็หยุดหัวเราะ มันกระวนกระวายใจมันว่ายไปมาตรงทางเข้าถ้ำ
“โอ้พระเจ้า. กำลังทดสอบความอดทนของฉัน!”
ครึ่งชั่วโมงต่อมาฉลามก็ยังไม่ยอมออกไป หลังจากพักผ่อนเล็กน้อยเฉินฟานก็ตัดสินใจเปลี่ยนสติกลับมาที่ร่างกายของตัวเอง เนื่องจากถ้ำจะปลอดภัยเพียงพอสำหรับปลาไหลในขณะนี้เขาจึงเข้านอน การเผชิญหน้ากับฉลามทำให้เขาปวดหัว
———-
เช้าวันรุ่งขึ้นความหิวโหยอย่างรุนแรงของ เฉินฟาน ปลุกเขาขึ้นมาในขณะที่ท้องฟ้าเริ่มสว่าง
ฉลามจากเมื่อคืนหายไปแล้ว มันอาจจะหมดความอดทน
เฉินฟานยังคงรู้สึกไม่สบายใจและเหยียดศีรษะออกอย่างระมัดระวังและมองไปรอบ ๆ ไม่มีปลาขนาดใหญ่อยู่รอบ ๆ เขาอดทนรออีกสักพักจนแน่ใจว่าไม่มีอันตราย
“ ฉันจะจากไปเมื่อไหร่ถ้าไม่ใช่ตอนนี้”
เฉินฟานไม่ต้องการอยู่แถวนี้อีกต่อไป เรือที่จมนั้นน่าดึงดูดมาก แต่ถ้าเขาสูญเสียอวตารปลาไหลไฟฟ้ามันก็ไม่สำคัญว่ามันจะเป็นเงือก!
การหลบหนีเป็นเรื่องของกลยุทธ์ เฉินฟานเลือกเส้นทางที่มีหินขรุขระสองสามก้อนตลอดทางเพื่อป้องกันไม่ให้ฉลามกระโดดออกมาจากที่ใด ๆ
หลังจากว่ายน้ำเป็นเวลานาน เฉินฟาน ก็มาถึงทะเลที่เมือง จงหยุน และกล้าที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ มันยากเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่ในส่วนลึกของทะเลจีนตะวันออก!”
ในขณะนั้นเฉินฟานนึกถึงสุภาษิตเกี่ยวกับภูเขาที่เต็มไปด้วยสมบัติ แต่ไม่มีถนนที่นำไปสู่มัน เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการค้นหาเรือจมที่เต็มไปด้วยเครื่องเคลือบดินเผา แต่มีฉลามขวางทางของเขา
เฉินฟาน ปะทุขึ้นด้วยความโกรธเมื่อใดก็ตามที่เขาคิดถึงเหตุการณ์เมื่อวานนี้
หลังจากรับประทานอาหารแสนอร่อย เฉินฟาน ก็กลับไปที่ซ่อนแรกของเขา
เมื่อวานนี้ได้สอน เฉินฟาน ว่ากลเม็ดเล็กน้อยที่แขนเสื้อของเขาจะไม่ทำให้เขาดี ถ้าเขาไม่สามารถคิดและตอบสนองในช่วงเวลาสำคัญได้
เมื่อเขาอิ่มแล้วเฉินฟานก็จับจ้องความคิดของเขาเกี่ยวกับต่อมใต้สมองกำหนดเป้าหมายไปที่บริเวณการเจริญเติบโตและกระตุ้นมันอย่างดุเดือดโดยไม่หยุดพัก เขาตัดสินใจที่จะไม่มองหาสมบัติใด ๆ ในขณะนี้เพราะการล่าสมบัติจะทำให้ชีวิตของเขาตกอยู่ในความเสี่ยงหากเขาไม่มีทักษะในระดับหนึ่ง เป้าหมายของเขาคือเติบโตมากพอที่จะชนะการต่อสู้กับฉลามที่เฝ้าเรือ
ทุกอย่างเป็นไปได้ หากวิทยาศาสตร์สามารถเปลี่ยนเพศของบุคคลได้ เฉินฟานสามารถทำให้ปลาไหลตัวนี้เติบโตได้ อาหารบางอย่างสามารถช่วยให้หมูมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นสองปอนด์ต่อวัน ปลาไหลไฟฟ้าของ เฉินฟาน เติบโตเร็วขึ้นมาก
———-
“ เฮ้พี่ชาย นายคิดว่าเราจับปลาได้น้อยลงเพราะผีที่เราได้ยินอยู่เรื่อย ๆ หรือ? ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่มีเงินพอที่จะพาผู้หญิงคนหนึ่งออกไป!”
เรือไม้กระดำกระด่างลอยไปตามทะเลสีครามและในนั้นมีเยาวชนที่สวมชุดหลวมเปื้อนน้ำมัน ในขณะที่ดึงแหเข้าไปด้วยสุดกำลังเขาก็หันไปและตะโกนใส่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนฝากระป๋องข้างๆเขา
“ ครั้งที่แล้วเป็นเพราะฉลามตัวใหญ่!”
ชายหนุ่มข้างฝามองไปที่น้องชายตัวเล็กของเขาค่อยๆดึงบุหรี่มาร์ลโบโรออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาจุดไฟแล้วเอามวนบุหรี่ให้ลึก ขณะที่ควันสีขาวพวยพุ่งออกมาจากจมูกเขากล่าวว่า:“ ลุงบอกว่าปลาน้อยสำหรับเรามักหมายถึงปลาตัวใหญ่ที่อยู่ใกล้ ๆ”
“ ว้าว มาร์ลโบโร มีราคามากกว่า 10 เหรียญต่อแพ็ค! พี่ให้ฉันด้วย!” ทันทีที่น้องชายเห็นบุหรี่ราคาแพงเขาก็วางอวนจับผ้าเช็ดมือและวิ่งไปถามพี่ชายของเขา
“ หลบไป!” ชายหนุ่มปัดมือน้องชายออกไปบอกให้สูบบุหรี่ราคาถูกของตัวเอง
“ ขี้เหนียว” น้องชายพึมพำและถาม“ ทำไมนายยังมาแถวนี้ทุกครั้ง ถ้ารู้ว่าอาจจะมีฉลามตัวใหญ่อยู่ที่นี่”
“ ฉันมาที่นี่เพื่อจับมัน!” ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ และหยิบฉมวกเหล็กโฮมเมดออกมา “ ดูสิฉันพร้อมแล้ว สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือรอให้มันปรากฏขึ้นเพื่อที่ฉันจะได้ติดมันไว้ที่หน้าผาก!”
“อา! เราสามารถทำเงินได้มากหลังจากจับมัน แม้แต่ฉลามตัวเล็กก็ขายได้เป็นพัน!”
“ใช่แน่นอน!” ชายหนุ่มตอบอย่างคลุมเครือ เขาปัดฝุ่นเสื้อผ้าและไปที่ขอบเรือเพื่อฉี่
“ พี่รอฉันด้วย มาดูกันว่าใครจะฉี่ได้ไกลกว่า!”
