Super Electric Eel Avatar – ตอนที่ 56

“ร้องเพลง? ร้องเพลงอะไร” จางฉูหยาง ตกตะลึงเพราะเขาไม่รู้ว่าการจับปลาฉลามเกี่ยวข้องกับการร้องเพลง

เจ้าตัวเล็กพูดว่า“ …คุณ…”

“ โอ้พระเจ้าแล้วฉันล่ะ” เฉินฟานยกมือขึ้นอย่างไร้เดียงสา “ คุณเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าถ้าฉันจับไม่ได้ฉันจะต้องถอดเสื้อผ้าและวิ่งไปรอบ ๆ ดาดฟ้าสามรอบ!”

“ โอ้พี่เฉินเกิดอะไรขึ้น? ร้องเพลงถอดเสื้อผ้าอะไรประมาณนี้ ฉันสับสนมาก!”

“ สาเหตุของสถานการณ์นี้แท้จริงแล้วเป็นเพราะ…” เฉินฟาน ให้คำอธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“ ฉันเข้าใจแล้วคุณควรร้องเพลง ทุกคนในตงเป่ยที่มีชีวิต เหลยเฟิง!” จางฉูหยาง กล่าวด้วยสีหน้าเฉื่อยชา“ หญิงสาวเนื่องจากคุณสัญญาแล้ว คุณต้องเห็นด้วย ทำตัวอย่างของพี่ชายเฉิน ถ้าเขาแพ้เขาจะถอดเสื้อผ้าและวิ่งไปรอบ ๆ ดาดฟ้าแน่นอน”

“ร้องเพลง!”

“ร้องเพลง!”

“ เราจะไม่หัวเราะเยาะคุณ!”

นักท่องเที่ยวที่อยู่รอบ ๆ พวกเขารอคอยที่จะได้ชมการแสดงที่ดีและพวกเขาก็กระตือรือร้นมากกว่า เฉินฟาน เสียอีก

ใบหน้าของคนงามเปลี่ยนจากสีแดงเป็นซีดและในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าเศร้าโศก “ ฉันจะร้องเพลง แต่พวกคุณทุกคนต้องสัญญาว่าจะไม่หัวเราะ”

“ เราไม่ทำ เราจะไม่ทำ”

ฝูงชนรอบข้างดูเคร่งเครียดราวกับว่าพวกเขากำลังจะไปเยี่ยมชมอนุสาวรีย์ที่ระลึกถึงวีรบุรุษผู้ล่วงลับแทนที่จะฟังเพลงตลก ๆ

“ ลาวจางขับรถไปทางตงเป่ยและมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุชนแล้วหนี! ต้องขอบคุณชายชาวตงเป่ยลาวจางถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลเย็บแผล 5 เข็ม! หลังจากหายแล้ว…” สาวสวยยกริมฝีปากขึ้นและร้องเพลงด้วยเสียงอันไพเราะ …

ในตอนแรกฝูงชนยังคงเคร่งเครียดมากในขณะที่มีเพียงไม่กี่คนที่ปิดปากและงดส่งเสียงดัง

อย่างไรก็ตาม…

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ร้องว่า“ จนกว่าพวกเราทุกคนที่นี่จะเป็นคนตงเป่ยเราผลิตโสมพิเศษเราก็ทำก๋วยเตี๋ยวหมูด้วย”

ทันใดนั้นฝูงชนก็ระเบิดเสียงหัวเราะเฮฮาและบางคนก็หัวเราะอย่างหนักจนปวดท้อง เฉินฟาน เป็นหนึ่งในนั้น

“ …คุณ…พวกคุณสัญญาว่าจะไม่หัวเราะไม่ใช่เหรอ” ใบหน้าของหญิงสาวสวยแดงก่ำด้วยความโกรธและอาย

“ ฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่า…” คำตอบที่เธอได้คือเสียงหัวเราะที่ดังกว่าเดิม

“ …หือ…” สาวสวยกระทืบเบียดฝ่าฝูงชนแล้ววิ่งเข้าไปในห้องโดยสารด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ

“ ฮ่าฮ่า…บอกเธอแล้วว่าเธอไม่ควรพนันกับฉัน!” เฉินฟานพ่นน้ำลายออกมาในขณะที่คุยโว “ ทักษะในการจับฉลามของฉันเป็นตำนาน!”

“ ฮ่าฮ่าพี่เฉินคุณมีฝีมือมากจริงๆ!” จางฉูหยาง กุมท้องของเขาและหัวเราะเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะสามารถเอาชนะมันได้และยกนิ้วให้ เฉินฟาน

“ ฮ่าฮ่านี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น!” เฉินฟานยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ พี่จางไปที่ห้องกันเถอะ!”

เฉินฟานแทบจะทนไม่ได้กับรูปลักษณ์แปลก ๆ ที่ฝูงชนมอบให้เขา

“ มาเลยไปกันเถอะ! ฉันจะขอให้เชฟสับปลาฉลามและทำเป็นเครื่องเคียงสำหรับเบียร์ของเราในภายหลัง” จางฉูหยาง หัวเราะไม่หยุดขณะวางแขนไว้บนไหล่ของ เฉินฟาน

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

“ คุณไม่น่าเชื่อเลยพี่ชายเฉิน ฉันไม่รู้ว่าคุณมีความสามารถในการจับฉลามด้วยซ้ำ มันไม่ใช่ทักษะธรรมดา” จางฉูหยาง นั่งอยู่ในห้องและกินถั่วและพูดว่า“ ปีที่แล้วในอ่าวหวงโป มีชายคนหนึ่งที่ชื่นชอบการตกปลาที่ออกไปทะเลในเรือยอทช์สองที่นั่งเพื่อจับปลาฉลาม เขาใช้ตะขอโลหะและมีลวดสลิงผูกกับเรือยอทช์ เขาจับฉลามได้ แต่เรือยอทช์ของเขาพลิกคว่ำ”

“ เขาเป็นคนโง่อะไรอย่างนี้!” เฉินฟานถั่วลิสงทอดเข้าปากอย่างลวก ๆ “ เขาผูกเชือกกับเรือยอทช์ได้อย่างไรเมื่อเขาต้องการจับฉลาม? เขาคิดว่าเรือยอทช์ของเขาเป็น USS American Supercarrier หรือเปล่า”

“ ใช่พี่เฉินคุณยอดเยี่ยมมาก คุณยังสามารถจับปลาฉลามที่มีน้ำหนัก 200 แคตตี้ ฉันขอให้บริกรทำอาหารฉลาม” จางฉู่หยางถาม หางของฉลามหนวดดีมากสำหรับเรา!” จางฉูหยาง ปัดฝุ่นเปลือกถั่วลิสงในมือของเขา

“ อา…” เฉินฟานเอนหลังพิงโซฟาโดยให้ศีรษะของเขาวางอยู่บนมือด้วยสีหน้าผ่อนคลาย

เคาะ! เคาะ!

“เข้ามา!”

พนักงานเสิร์ฟสองคนเข็นรถเข็นคันเล็กเข้าไปในห้อง หนึ่งในนั้นกระพริบตาที่ เฉินฟาน และชี้ไปที่เหยือกเครื่องลายครามบนรถเข็น “ สวัสดีคุณผู้ชาย ซุปหูฉลามเหยือกนี้ปรุงโดยผู้หญิงที่คุณมีเดิมพันด้วย เธอขอให้ฉันฝากข้อความไว้กับคุณว่าเธอจะไม่ร้องเพลงต่อไปในขณะนี้ แต่เธอจะร้องเมื่อคุณกลับมาที่นี่อีกครั้งในครั้งต่อไป”

“ โอ้…โอ้…” จางฉูหยาง เลิกคิ้วและยิ้มให้ เฉินฟาน “ ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะดึงดูดคุณ ตั้งแต่เธอพบเหตุผลที่จะทำให้คุณกลับมาในครั้งหน้า”

“ ไร้สาระ!”

“ รีบมาเสิร์ฟอาหารฉันกำลังหิว”

“ แน่นอน!” หลังจากจัดวางอาหารหลายชนิดบนโต๊ะอย่างชำนาญแล้วพนักงานเสิร์ฟทั้งสองก็โค้งคำนับและพูดว่า “เชิญเพลิดเพลินกับอาหาร” และผลักรถเข็นอาหารออกจากห้อง

“ มาลองทำอาหารของสาวสวยกันเถอะ!” เฉินฟานยกเหยือกเครื่องลายครามขึ้นและสูดดมโดยไม่รอช้า

“ โอ้มันหอมดี…” เฉินฟานพูดอย่างอ่อนใจ

หลังจากดมกลิ่นจางฉู่หยางก็หยิบทัพพีที่อยู่ข้างๆเขาขึ้นมาแล้วตักชามให้ทุกคน “ มาลองอาหารของเธอดูว่าทักษะการทำอาหารของเธอเข้ากับรูปลักษณ์ที่งดงามของเธอหรือไม่”

ซุปหูฉลามในชามที่ปรุงด้วยหน่อไม้นุ่ม ๆ ทำให้ได้รับรสชาติของพวกเขาทันที หลังจากนั้นไม่นานซุปหูฉลามทั้งเหยือกก็ว่างเปล่า

“ อร่อย…มันอร่อยจริงๆ…” เฉินฟานยังคงเคี้ยวกระดูกอ่อนหูฉลามชิ้นหนึ่งและในที่สุดก็คายกระดูกอ่อนที่บดแล้วออกมาหลังจากดูดมันสะอาดด้วยน้ำซุปหยดสุดท้าย!

“ อร่อยมากจริงๆ…” จางฉูหยาง ก็มีหน้าตาเหมือนกับ เฉินฟาน “ ดูเหมือนว่าอาหารที่สาวน้อยปรุงเองจะอร่อยกว่าอาหารที่ปรุงโดยพ่อครัวอ้วน”

“ ยังไงก็ต้องจัดการอาหารอื่น ๆ ให้เสร็จแล้วเข้าไปในห้องบันเทิงและร้องเพลง เราจะมีนางแบบกลางคืนสองสามคนมาโชว์ในคืนนี้”

“ตกลง!” เฉินฟานตอบอย่างสบาย ๆ แต่จริงๆแล้วเขาตั้งหน้าตั้งตารอคอยมันมาก!

พวกเขาทั้งหมดเป็นชายหนุ่มที่แข็งแรงดังนั้นอาหารอร่อยสิบจานจึงเสร็จสิ้นในเวลาเพียงเสี้ยววินาที

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

“ พี่เฉินไปร้องเพลงเล่นกันเถอะ!” จางฉูหยาง เรอและออกไปก่อน

เมื่อเลี้ยวซ้ายที่โถงทางเดิน จางฉูหยาง เดินไปที่บาร์พึมพำเบา ๆ สักพักพนักงานต้อนรับที่สวมชุดคลุมสีขาวก็พาพวกเขาไปยังห้องที่มองเห็นวิวทะเลบนชั้นสองทันที

ห้องนี้มีขนาดใหญ่และหรูหรากว่าห้องที่พวกเขารับประทานอาหารในตอนนี้และทางเข้ามีทางเดินที่เชื่อมต่อกับห้องน้ำส่วนตัวแยกต่างหากซึ่งมีผนังปูด้วยกระเบื้องโมเสคสีน้ำเงิน

มีหน้าต่างกระจกสูงประมาณสิบเมตรกว้างสองเมตร เมื่อมองผ่านหน้าต่างกระจกสีเขียวซีดคุณจะเห็นวิวทะเลอันกว้างใหญ่ที่น่าหลงใหลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

เฉินฟานและหวังปิงนั่งอยู่บนโซฟาหนังแท้และมองไปที่ลวดลายชวนฝันบนผนังด้านหน้าของพวกเขาเฉินฟานและหวังปิงต่างประหลาดใจกับการออกแบบภายในห้อง!

“ พี่เฉินอยากร้องเพลงอะไร” จางฉูหยาง ไม่ได้ขอผู้ดูแล แต่ลุกขึ้นมารับใช้พวกเขาเองแทน

“ แค่สนุกกับตัวเอง ฉันเกิดมาหูหนวกและทนไม่ได้ที่จะฟังการร้องเพลงของตัวเอง” เฉินฟานโบกมือให้เขา “ร้องเพลง? ฉันจะถูกทอดทิ้งโดยพวกเขา”

“ แล้วพี่หวังล่ะ” จางฉูหยาง ไม่ได้บังคับ เฉินฟาน และหันไปถาม หวังปิง แทน

“ฉัน?” หวังปิง ชี้ไปที่จมูกของเขาและหลังจากยืนยันว่า จางฉูหยาง หมายถึงเขาจริงๆเขาก็ตอบอย่างเชื่องช้า“ ฉันรู้วิธีร้องเพลง เซียวไป่หยาง และ เราคือทหาร เท่านั้นและฉันก็ร้องได้แย่มาก”

“ ฮึ…” จางฉูหยางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเกาหัว ทั้งคู่ไม่ชอบร้องเพลงและมันก็ไม่สนุกที่จะร้องเพลงด้วยตัวเอง

“ ทำไมเราไม่…”

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งจางฉูหยาง ก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า“ มันเป็นเรื่องแปลกสำหรับผู้ชายอย่างพวกเราที่จะร้องเพลงดังนั้นฉันจะขอให้พวกเขาส่งนางแบบกลางคืนสักสองสามคนมา!”