เหล่าผู้กล้า
“มันเป็นวิชาที่ทรงพลัง เป็นวิชาที่ทรงพลังจริงๆ”
ดราก้อนเธอร์ทีนพูดชม เธอมองไปรอบๆ แต่เธอไม่แน่ใจว่ามีดลมปราณนั้นซ่อนอยู่ที่ไหนบ้าง
“ชมเกินไปแล้ว” หานเซิ่นยิ้ม
ดราก้อนเธอร์ทีนพูดต่อ “อย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไป เจ้ารู้ไหมว่าทำไมดราก้อนถึงถูกเรียกว่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่กล้าหาญที่สุดน่ะ?”
“ข้าไม่รู้?” หานเซิ่นไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน
“เจ้าจะได้รู้ในอีกไม่นาน” ดราก้อนเธอร์ทีนพูด หลังจากนั้นเธอก็หมุนหอกสีดำของเธอ หอกนั้นแหลมคมขึ้นอีก จนกระทั่งมันกลายเป็นแสงที่พุ่งเข้าไปหาหานเซิ่น
เส้นไหมของมีดลมปราณนับไม่ถ้วนตัดเข้าไปในชุดเกราะของเธอ แต่มันกลับไม่มีเลือดไหลออกมาเลย
หานเซิ่นสังเกตเห็นว่าหลังจากที่มีดลมปราณตัดผ่านชุดเกราะเข้าไปแล้ว ผิวของเธอก็ยังคงใสสะอาด มันไม่มีร่องรอยของบาดแผลเลยแม้แต่นิดเดียว หานเซิ่นรู้สึกตกใจกับเรื่องนั้น
มีดลมปราณสามารถทำลายชุดเกราะระดับมาร์ควิสได้ แต่พวกมันไม่สามารถทะลวงผิวหนังของดราก้อนเธอร์ทีนได้ เธอมีร่างกายที่แข็งแกร่งมากๆ
ดราก้อนเธอร์ทีนเป็นเหมือนกับนักรบที่เดินไปบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยระเบิดอย่างกล้าหาญ ระเบิดพวกนั้นระเบิดขึ้นมาเรื่อยๆ แต่พวกมันไม่สามารถทำอะไรร่างกายของเธอได้
หอกอันแหลมคมของเธอแทงตรงเข้ามาที่หานเซิ่นด้วยพลังที่มากยิ่งกว่าเดิม จนถึงตอนนี้หานเซิ่นรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างมาก เขาไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของเธอได้
ปัง!
หอกแทงทะลุเข้าไปในหน้าผากของหานเซิ่น และร่างกายของเขาก็ระเบิดออก แต่ไม่นานดราก้อนเธอร์ทีนก็รู้ตัวว่านั่นเป็นเพียงแค่ร่างโคลน ซึ่งตัวจริงของหานเซิ่นได้ทิ้งระยะห่างออกไปไกลแล้ว
แต่สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนแปลง หอกของเธอกลายเป็นเส้นตรงที่พุ่งเข้าไปหาหานเซิ่นอีกครั้ง
ซึ่งแม้แต่หานเซิ่นเองก็ไม่รู้ว่าควรจะรับมือกับการโจมตีแบบนั้นยังไง ดังนั้นหานเซิ่นจึงใช้การเคลื่อนไหวเพื่อหลบหลีก
แต่หอกของดราก้อนเธอร์ทีนนั้นรวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ และเนื่องจากหานเซิ่นถูกจำกัดการเคลื่อนไหวโดยพลังของซีโน่เจเนอิคเทพโบราณ มันจึงยากขึ้นเรื่อยๆที่เขาจะหลบได้พ้น
ถ้าพวกเขาทั้งคู่เป็นมาร์ควิสเหมือนกัน หานเซิ่นก็คงจะไม่หวาดกลัวอะไร แต่มันมีความแตกต่างถึงหนึ่งขั้นระหว่างพวกเขา แถมเธอก็เป็นหนึ่งในมาร์ควิสระดับสุดยอดอย่างไม่ต้องสงสัย
ปัง!
หานเซิ่นหลบไม่พ้นและถูกส่งกระเด็นออกไปราวกับดาวตก เขากระเด็นไปชนกำแพงหินจนถล่มลงมา
“หานเซิ่น ยอมแพ้ซะตอนนี้ ถ้าข้าแทงสูงขึ้นอีก 3 นิ้วล่ะก็ เจ้าคงจะตายไปแล้ว” ดราก้อนเธอร์ทีนพูดขณะที่เดินเข้ามา
แต่เธอไม่ได้รับคำตอบใดๆ ทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป
“โอ้ไม่นะ ภูเขานี่มีรอยแยกอยู่ เขาจงใจถูกแทงเพื่อจะหนีไป”
“เป็นชายที่น่ารำคาญจริงๆ แม้แต่ในสถานการณ์แบบนั้น เขาก็ยังมีแผนการซ่อนอยู่อีก” ชารอนส่ายหัว
“ทำไมยังมัวพูดคุยกันอยู่อีก? รีบตามเขาไปเร็วเข้า อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!”
มาร์ควิสเสือขาวคำรามเพื่อทำลายหินที่ถล่มลงมา หลังจากนั้นรอยแยกก็เผยออกมาให้เห็น และเสือขาวก็รีบวิ่งเข้าไปข้างใน
ดราก้อนเธอร์ทีนและชารอนก็ตามเข้าไปด้วยเช่นกัน
หานเซิ่นเดินทางผ่านอุโมงค์อย่างเร่งรีบ อกของเขาเป็นรูโบ๋ แต่มันไม่ได้มีเลือดไหลออกมา แต่ทว่ามีพลังชั่วร้ายบางอย่างเข้าไปในบาดแผลและกำลังแพร่กระจายไปทั่วร่างของเขา
“เป็นพลังที่ร้ายกาจอะไรแบบนี้ ถึงมันจะไม่เหมือนกับพลังเขี้ยวที่อยู่ได้ตลอดการ แต่พลังของมันอัดแน่นกว่ามาก มันยากที่จะขับออกมาได้ และเราก็ไม่มีเวลาที่จะขับมันออกมาเช่นกัน” หานเซิ่นกุมบาดแผลขณะที่พยายามหนีไป
โชคดีที่เลือดและกระดูกของเขาแตกต่างจากคนปกติ ไม่อย่างนั้นพลังของหอกก็คงจะทำลายร่างกายของเขาไปแล้ว
หานเซิ่นวิ่งลึกเข้าไปถ้ำเป็นเวลานาน แต่เขายังคงรู้สึกว่าดราก้อนเธอร์ทีนกำลังตรงมาทางเขา ซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกสับสน
ด้วยการใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนเพื่อซ่อนตัว เธอไม่ควรจะหาตำแหน่งของเขาได้
‘หรือว่ามันเป็นเพราะพลังที่อยู่ในร่างกายของเรา?’ หานเซิ่นคาดเดาถึงสาเหตุ
ถ้าพลังนั้นยังคงอยู่ในร่างของเขา ดราก้อนเธอร์ทีนก็จะตามรอยเขาได้เรื่อยๆ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่มีเวลาจะขับมันออกมา
หานเซิ่นกัดฟันและวิ่งไปหารูปปั้นเทพโบราณสีเงิน ถ้าไม่สามารถสลัดการไล่ตามของกลุ่มคนพวกนั้นได้ เขาก็คิดว่าจะลองใช้แมลงแก้วเงินช่วยอีกแรง
หานเซิ่นรู้เส้นทางที่จะไปที่นั่น ไม่นานเขาก็พบกับรูปปั้นของแมงมุมหน้าผี หลังจากนั้นเขาก็วิ่งไปในถ้ำด้านหลังของมัน
ไม่นานหลังจากนั้นดราก้อนเธอร์ทีน ชารอนและคนอื่นๆก็มาถึงถ้ำของแมงมุมหน้าผี พวกเขาสังเกตเห็นรูปปั้นเทพโบราณหัวแกะ
“มันมีรูปปั้นเทพโบราณอยู่จริงๆ แต่ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนเอามันไปแล้ว” ชารอนพูดขณะที่มองไปที่รูปปั้นเทพโบราณ
“หานเซิ่นวิ่งเข้าไปในรูปปั้นเทพโบราณอย่างนั้นหรอ? ถ้าแบบนั้นจุดเริ่มต้นแห่งเทพโบราณก็ควรจะอยู่กับเขา ถ้าพวกเรารู้เร็วกว่านี้ พวกเราก็คงจะลงมือฆ่าเขาไปแล้ว มันไม่มีความจำเป็นที่ต้องลำบากบังคับให้เขานำทาง” มาร์ควิสเสือขาวพูด
ดราก้อนเธอร์ทีนมองไปยังถ้ำที่อยู่ด้านหลังรูปปั้นและพูดขึ้นมา
“หานเซิ่นไม่ได้อยู่ในรูปปั้น เขาวิ่งไปด้านหลัง”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไล่ตามไป จุดเริ่มต้นแห่งเทพโบราณต้องอยู่ที่เขาแน่” ชารอนพูด
“โชคดีที่เธอทิ้งพลังเอาไว้ในตัวของเขา ไม่อย่างนั้นพวกเราก็คงจะถูกหลอก” มาร์ควิสเสือขาวพูด
ดราก้อนเธอร์ทีนพาพวกเขาไปยังถ้ำที่อยู่ด้านหลังรูปปั้นและทำการไล่ตามหานเซิ่นต่อไป
หานเซิ่นวิ่งต่อไปเรื่อยๆ เขาวิ่งไปจนถึงน้ำตกก่อนหน้านี้ แต่เขาก็ยังแมลงแก้วเงินประหลาดตัวนั้นไม่เจอ
ก่อนที่จะคิดออกว่าต้องทำอะไรต่อไป หานเซิ่นก็รู้สึกได้ว่าดราก้อนเธอร์ทีนกำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เขากัดฟันและบินเข้าไปในรูปปั้น
หลังจากที่หานเซิ่นเข้าไปข้างในได้หนึ่งนาที ดราก้อนเธอร์ทีนและคนอื่นๆก็มาถึงรูปปั้น
“เฮ้ มันมีรูปปั้นเทพโบราณอีกรูปอยู่ที่นี่ด้วย แต่รูปปั้นนี้ดูต่างออกไป หานเซิ่นอยู่ข้างในนี้อย่างนั้นหรอ?” มาร์ควิสเสือขาวมองตรงไปที่รูปปั้นเทพโบราณสีเงิน
“เขาอยู่ข้างในรูปปั้น” ดราก้อนเธอร์ทีนพูดอย่างมั่นใจ
“เอาแบบนี้เป็นไง? เธอร์ทีนกับข้าจะไล่ตามเขาเข้าไปข้างใน ส่วนพวกเจ้ารออยู่ตรงนี้เผื่อเขาวิ่งกลับออกมา” ชารอนพูดกับมาร์ควิสเสือขาวและคนอื่นๆ
มาร์ควิสเสือขาวพยักหน้า หลังจากนั้นชารอนและดราก้อนเธอร์ทีนก็เข้าไปในรูปปั้นเพื่อไล่ล่าหานเซิ่น
หานเซิ่นเริ่มจะรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่แพร่ไปทั่วร่าง พลังหอกของดราก้อนเธอร์ทีนเป็นเหมือนกับงูที่เลื้อยอยู่ในร่างกายของเขา ถ้าเขาไม่ขับมันออกมาในเร็วๆนี้ อวัยวะภายในของเขาก็จะถูกทำลาย