หอกแสงทลายหมื่นมาร

หานเซิ่นขมวดคิ้ว เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ลงมาจากฝากฟ้า พวกดราก้อนถอยออกห่างจากเขาอย่างพร้อมเพียงราวกับกระแสคลื่น แต่พวกเขายังคงล้อมหานเซิ่นเอาไว้

หานเซิ่นเงยหัวขึ้นและเห็นอสูรสิบตัวที่ดูเหมือนกับนกบินเข้ามา แต่พวกมันไม่ได้ดูเหมือนกับนกซะทีเดียว พวกมันกำลังลากรถม้าเข้ามา

หานเซิ่นรู้สึกแย่ อสูรทั้งสิบนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกดราก้อนระดับดยุกซะอีก พวกมันอาจจะเป็นถึงระดับราชันเลยก็ได้ ซึ่งนั่นหมายความว่าบุคคลที่อยู่ในรถม้าต้องน่ากลัวยิ่งกว่านั้น

หานเซิ่นไม่เข้าใจถึงสังคมของเผ่าดราก้อนมากนัก แต่เขาได้ยินมาจากดราก้อนไนน์ทีนว่าดราก้อนวันเป็นพี่ชายของเธอ ดังนั้นหานเซิ่นจึงเชื่อไปว่าเขาเป็นดราก้อนหนุ่มระดับดยุกคนหนึ่ง

แต่ทว่าหานเซิ่นหลงลืมสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งไป การเป็นคนหนุ่มของดราก้อน และคนหนุ่มของมนุษย์เป็น 2 สิ่งที่แตกต่างกันอย่างมาก

มนุษย์ที่อายุต่ำกว่า 30 ปีถือว่ายังหนุ่มอยู่ แต่เมื่อก็อตแซงชัวรี่ถูกค้นพบ อายุขัยของมนุษย์ก็เพิ่มขึ้น แต่ดราก้อนมีอายุขัยมากยิ่งกว่ามนุษย์ที่ค้นพบก็อตแซงชัวรี่ซะอีก คนหนุ่มของพวกเขามีอายุเป็นร้อยๆปี ดังนั้นมันจึงอยู่เหนือความคาดคิดของหานเซิ่น

ผ้าม่านถูกเปิดออกและเผยให้เห็นดราก้อนที่สวมมงกุฎนั่งอยู่ข้างใน ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยชุดเกราะสีดำ หานเซิ่นไม่ได้สัมผัสถึงพลังชีวิตของเขา แต่จากรูปลักษณ์ของเขา หานเซิ่นก็จะบอกได้ว่าเขาเป็นระดับราชัน

ในรถม้ายังมีดราก้อนหนุ่มสาวอีกคู่หนึ่งนั่งอยู่ข้างด้วยเช่นกัน แต่พวกเขาไม่ใช่ระดับราชัน แต่ถึงอย่างนั้นหานเซิ่นก็สัมผัสได้ว่าพวกเขาอันตรายอย่างมาก

ดราก้อนฟิฟทีนและดราก้อนไนน์ทีนวิ่งเข้าไปหาดราก้อนราชันที่สวมมงกุฎสีดำและโค้งคำนับ “คารวะพี่เซเว่น พี่ไนน์และพี่ใหญ่”

‘ดราก้อนระดับราชันคือดราก้อนวันอย่างนั้นหรอ?’ หานเซิ่นคิด

“เจ้าคือหานเซิ่น ลูกศิษย์ของราชินีแห่งมีดอย่างนั้นใช่ไหม?” ดราก้อนวันถามขึ้นมา แต่เขายังคงนั่งอยู่ในรถม้า

“ใช่แล้ว” หานเซิ่นพูด

ดราก้อนวันไม่ได้ถามอะไรอีก เขาหันไปพูดกับดราก้อนหนุ่มที่อยู่ข้างๆ

“ไนน์ เจ้าไปต่อสู้กับเขา ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะคิดว่าพวกเราอ่อนแอ ถ้าแค่มาร์ควิสคนหนึ่งยังจัดการไม่ได้”

“พี่ใหญ่วางใจได้” ดราก้อนหนุ่มคนนั้นออกมาจากรถม้าและเดินเข้าไปหาหานเซิ่น

เมื่อซิวซือเห็นดราก้อนหนุ่มเดินเข้าไปหาหานเซิ่น สีหน้าของเธอก็ดูตรึงเครียดขึ้นมา

‘บุตรชายทั้ง 9 ของเผ่าดราก้อนแตกต่างจากดราก้อนธรรมดาทั่วๆไป พวกเขาทุกคนมีพลังที่น่ากลัว แถมวันนี้ดราก้อนวันยังมาที่นี่ด้วยตัวเองอีก ไม่มีทางที่หานเซิ่นจะหนีรอดไป’ ซิวซือรู้สึกกังวลเกี่ยวกับพลังที่เขาใส่เข้าไปในร่างกายของเธอ

หานเซิ่นเห็นดราก้อนไนน์เดินเข้ามาพร้อมกับหอกในมือ เขาไม่ได้รู้สึกถึงพลังพิเศษอะไรจากชายคนนี้ แต่หานเซิ่นก็ยังเชื่อว่าอีกฝ่ายเป็นคนที่อันตรายอยู่ดี หานเซิ่นคิดว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับชารอน

แต่หานเซิ่นไม่ได้กังวลเกี่ยวกับดราก้อนไนน์ ที่เขากังวลก็คือดราก้อนวัน ตราบใดที่ดราก้อนวันยังอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่สามารถหนีไปได้

‘เราควรหนีกลับไปในก็อตแซงชัวรี่อีกครั้งดีไหมนะ?’ หานเซิ่นไม่ต้องการทำแบบนั้น

“ดราก้อนไนน์!” ดราก้อนหนุ่มเดินมาหยุดตรงหน้าหานเซิ่น เขาสวมใส่ชุดเกราะสีแดง ทำให้เขาดูคล้ายคลึงกับหานเซิ่นที่ตอนนี้แดงทั้งตัว

เมื่อมองจากระยะไกล มันดูเหมือนกับว่าดราก้อน 2 คนกำลังจะต่อสู้กัน

“หานเซิ่น” หานเซิ่นเพียงแค่เอยชื่อออกไป

ดราก้อนไนน์ไม่ได้พูดอะไรอีก เขากวัดแกว่งหอกสีแดงเข้าใส่หานเซิ่น วิชาหอกของเขาเหมือนกับของดราก้อนเธอร์ทีนและดราก้อนฟิฟทีน แต่มันดูร้ายกาจกว่ามากเมื่อถูกใช้โดยดราก้อนไนน์

หานเซิ่นเริ่มกวัดแกว่งมีดขนนกโลหิต เมื่อมีดลมปราณปะทะเข้ากับหอกแสง พวกมันก็แตกกระจาย และหอกที่แหลมคมก็ยังพุ่งต่อหาที่หานเซิ่น

เคร๊ง!

ใบมีดของมีดขนนกโลหิตปะทะกับหอก แต่หอกแสงไม่แตกสลาย มันหมุนควงเหมือนกับสว่าน หานเซิ่นเกือบจะไม่สามารถต้านทานมันเอาไว้ได้ ขณะที่เขาถูกกดดันให้ถอยออกไปด้านหลัง

หานเซิ่นต้องกวัดแกว่งมีดถึง 3 ครั้งเพื่อทำลายหอกแสงของดราก้อนไนน์

หานเซิ่นคุ้นเคยกับพลังพิชิตมาร แต่พลังชีวิตมารของดราก้อนไนน์ร้ายกาจกว่าของดราก้อนเธอร์ทีนมาก และถึงพลังของหานเซิ่นจะไม่ได้แย่ไปกว่าดราก้อนไนน์ แต่พลังของดราก้อนไนน์อัดแน่นไปที่จุดๆเดียว มันเป็นเหมือนกับเข็มเล็กๆที่แทงเข้าไปในในฝืนดิน มันมีแค่ส่วนเล็กน้อยของดินเท่านั้นที่จะถูกเข็มแทง มันจึงเป็นการโจมตีที่ยากจะป้องกันได้

หานเซิ่นใช้มีดลมปราณของวิชาใต้นภาเพื่อป้องกัน มันเน้นไปที่จุดๆเดียวเหมือนกัน แต่มันได้ไม่ดีเหมือนกับพลังพิชิตมารของดราก้อนไนน์

เผ่าพันธุ์ดราก้อนนั้นเชี่ยวชาญในเรื่องการรวมพลังไปที่จุดๆเดียว ดังนั้นการต่อสู้กับพวกเขาแบบซึ่งๆหน้าก็ไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตาย

หานเซิ่นใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนเพื่อตรวจเช็คหอกของดราก้อนไนน์ โครงสร้างลำดับของหอกเป็นเหมือนกับรังผึ้ง มันซับซ้อนจนเขาเกือบที่จะไม่สามารถแยกออกได้

หานเซิ่นเพิ่งจะป้องกันหอกแรกไป แต่หอกที่ 2 ก็พุ่งเข้ามาแล้ว และก่อนที่มันจะมาถึง หอกที่ 3 ก็ถูกปล่อยออกมา

หอกแสงแทงเข้ามาอย่างต่อเนื่อง โดยไม่ปล่อยหานเซิ่นมีโอกาสได้หยุดพัก

หานเซิ่นขยับเท้าเพื่อหลบหอกของดราก้อนไนน์ เขาไม่มีทางปะทะกับดราก้อนไนน์แบบซึ่งๆหน้าได้ ถ้าเขาไม่สามารถรวมพลังไปที่จุดเดียวได้เหมือนกัน

หลังจากที่หานเซิ่นหลบหอกแสง หอกแสงก็จะระเบิดออก พลังที่อัดแน่นนั้นน่ากลัวเกินกว่าที่มาร์ควิสคนหนึ่งจะป้องกันได้ หานเซิ่นจึงต้องกระพือปีกเพื่อเทเลพอร์ตหนีไป

แต่ดราก้อนไนน์ยังแทงหอกเข้ามาเรื่อยๆ ถ้าหอกแสงพลาดเป้า มันก็จะระเบิดออก ดังนั้นหานเซิ่นจำเป็นต้องเทเลพอร์ตหนีอยู่เรื่อยๆ ซึ่งทำให้เขาตกอยู่ในสภาพที่เสียเปรียบ

เหล่าดราก้อนมองดูการต่อสู้อย่างมีความสุข พวกเขาตะโกนเรียกชื่อดราก้อนไนน์จนดังกระหน่ำ

เคร๊ง!

มีดขนนกโลหิตของหานเซิ่นปะทะเข้ากับหอก และหอกก็หมุนควงราวกับสว่าน เขากำมีดขนนกโลหิตเอาไว้แน่น ขณะที่ถูกกดดันให้ถอยออกไปด้านหลัง เท้าทั้ง 2 ข้างของเขาลากไปกับพื้นเป็นทางยาว