ภายในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโน นักสู้ 2 คนปรากฏตัวท่ามกลางทะเลทราย คนหนึ่งสวมชุดเกราะสีทอง ขณะที่อีกคนสวมใส่ชุดเกราะสีม่วงขาว รูปร่างของพวกเขาดูคล้ายคลึงกัน
“มันกำลังจะเริ่มแล้ว!” ทุกคนรู้สึกโล่งใจอย่างมาก หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับไผ่เดียวดาย ขุนนางหลายคนกลัวว่าเหตุการณ์แบบเดียวกันอาจจะเกิดขึ้นกับการต่อสู้รอบสุดท้าย
เนตรมารมองหานเซิ่นด้วยความสนใจอย่างมากและถามขึ้นมา
“เผ่าพันธุ์ที่แท้จริงของเจ้าคืออะไรกัน?”
“มนุษย์” หานเซิ่นตอบอย่างสงบนิ่งและจ้องกลับไปที่เนตรมาร
เนตรมารถูกปกคลุมด้วยความมืดมิดราวกับก้นบึ้งของขุมนรก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง หานเซิ่นสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่คุ้นเคยจากชายคนนี้
“เจ้าเป็นมนุษย์จริงๆอย่างนั้นหรอ? นั่นก็เป็นชื่อที่ดีอยู่”
เนตรมารพึมพำบางอย่าง หานเซิ่นได้ยินที่เนตรมารพูด แต่เขาไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายหมายความว่าอะไรกันแน่
เนตรมารก็ไม่คิดจะอธิบายเช่นกัน เขามองกลับมาที่หานเซิ่นและยิ้ม
“เหรียญของเจ้าเป็นอะไรที่น่าสนุกดี เจ้าจะว่าอะไรไหมถ้าข้าขอดูมันหน่อย?”
“ตามที่เจ้าต้องการ” หานเซิ่นยกมือขวาขึ้นและทำให้เหรียญปรากฏขึ้นในระหว่างนิ้วทั้ง 2 หลังจากนั้นเขาก็ดีดมันออกไปหาเนตรมาร
เนตรมารไม่ได้พยายามหลบหลีกเหรียญที่เข้ามา แต่เขารับเหรียญด้วยฝ่ามือข้างขวาของเขาแทน
เหรียญเข้าไปติดบนฝ่ามือของเนตรมารและร่างกายของเขาก็เริ่มจมลงไปในทราย
“เป็นเหรียญที่ทรงพลังอะไรขนาดนี้! มันไม่ได้แค่มีความสามารถในการกดศัตรูเท่านั้น แต่มันยังมีความสามารถในการปิดผนึกอีกด้วย ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันยังมีวิชาจีโนที่ข้าไม่รู้จักอยู่ด้วย” เนตรมารยกมือขึ้นมาเพื่อจะดูเหรียญชัดๆ ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจมันอย่างแท้จริง
เนตรมารรู้ว่าแรงกดดันและพลังในการปิดผนึกของเหรียญทรงพลังเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังปล่อยให้เหรียญมาติดบนตัวเพื่อจะได้มองดูมันอย่างใกล้ชิด
ถ้าเป็นคนอื่นทำอะไรแบบนี้ มันอาจะเป็นอะไรที่เสี่ยง แต่สำหรับเนตรมาร มันดูเหมือนเป็นเรื่องปกติทั่วไป
“เป็นวิชาจีโนที่ประหลาดจริงๆ มันทั้งหนักหน่วง กีดกั้นอากาศ กดดันและปิดผนึกในเวลาเดียวกัน” เนตรมารพึมพำกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆกำมือเพื่อบดขยี้เหรียญนั้น
ผู้ชมที่ดูอยู่ตกตะลึงกับเรื่องนั้น หลังจากที่ดอลลาร์เอาชนะดราก้อนเอทได้ เหรียญก็ถูกเชื่อกันว่าไม่สามารถถูกทำลายได้ แต่มันถูกทำลายอย่างง่ายดายโดยเนตรมาร
“เนตรมารน่ากลัวจริงๆ! แม้แต่เหรียญของดอลลาร์ก็ไม่ได้ผลกับเขา”
“นี่มันน่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว เขามีชีวิตอยู่มาเป็นเวลายาวนานเกินไป ชายคนนี้เป็นเหมือนกับเทพเจ้า!”
“เหรียญของดอลลาร์ก็ไม่ได้ผลหรอเนี่ย? ถ้าเป็นแบบนั้นในสายตาของข้า มันก็ดูเหมือนว่าดอลลาร์ไม่มีโอกาสจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้แล้ว”
“เนตรมารน่ากลัวเกินไปจริงๆ”
ท่ามกลางความตกตะลึงที่เนตรมารบดขยี้เหรียญได้อย่างง่ายดาย ทันใดนั้นเนตรมารก็เริ่มเคลื่อนไหว แต่เขาไม่ได้จู่โจมหานเซิ่น เขาโยนเศษเหรียญขึ้นบนอากาศ และทำให้พวกมันลอยตัวต่อหน้าของเขา
หลังจากนั้นเนตรมารก็กระดิกนิ้วของเขา ชิ้นส่วนของเหรียญถูกปกคลุมด้วยแสงสีม่วง และพวกมันก็เริ่มจะแหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยยิ่งกว่าเดิม
เหรียญถูกบดขยี้เป็นผุยผงสีทองขณะที่อาบด้วยแสงสีม่วง ผงธุลีสีทองยังคงลอยอยู่ตรงหน้าของเนตรมาร
“เหรียญของเจ้ายังไม่สมบูรณ์แบบ ในชีวิตหนึ่ง ข้าเคยเป็นหนึ่งในดราก้อนมาก่อน ซึ่งในเวลาช่วงเวลานั้นข้าได้เรียนรู้ผนึกมังกรของพวกเขา และข้าก็เคยเป็นหนึ่งในเอมตี้เช่นกัน ข้าจึงได้เรียนรู้ถึงพลังสุญญากาศ และในอีกชีวิตหนึ่งข้าได้เป็นคนของเดสทรอยเยอร์ ข้าจึงได้เรียนรู้วิธีใช้พลังต้องห้าม”
เนตรมารดูเหมือนกำลังพูดกับตัวเอง ขณะที่เขาเคลื่อนไหวนิ้วมือ ผุยผงสีทองก็เริ่มมารวมกันอยู่ที่นิ้วของเขาและก่อตัวกลับไปเป็นรูปร่างเดิม
เหรียญใหม่ถูกสร้างขึ้นมา แต่เหรียญนี้แตกต่างไปจากเหรียญที่หานเซิ่นสร้างขึ้นเล็กน้อย นอกจากบนเหรียญจะมีตัวเลขแล้ว มันยังมีรอยสลักสีม่วงที่ดูคล้ายคลึงกับดอกไม้อยู่ด้วย
เนตรมารยกเหรียญใหม่ขึ้นมา มันดูเหมือนกับผลงานศิลปะ เขายิ้มให้กับมัน
“ดอลลาร์? เจ้าคิดยังไงกับเหรียญนี้?” เนตรมารพูดก่อนที่จะดีดเหรียญไปใส่หานเซิ่น
ผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง การแยกส่วนวิชาจีโนของคู่ต่อสู้และทำการปรับแต่งมันท่ามกลางการต่อสู้เป็นสิ่งที่มีแต่เทพเจ้าเท่านั้นที่จะทำได้ แน่นอนว่าเนตรมารอาจจะไม่เห็นว่านี่เป็นการต่อสู้ด้วยซ้ำ และเขาก็แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเหรียญของดอลลาร์เท่านั้น
“นี่มันมากเกินไปแล้ว! คนอย่างเนตรมารควรจะถูกห้ามจากการเข้าร่วมบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโน เผ่าพันธุ์อื่นๆไม่มีทางต่อกรกับเขาได้เลย”
“เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง? มันควรจะมีกฎอยู่ และนี่ก็ควรจะเป็นการฝ่าฝืนกฎนั้น”
“ต่อหน้าเนตรมาร มันไม่มีวิชาจีโนไหนที่เป็นความลับ เจ้านั่นเกิดใหม่ในเผ่าพันธุ์ต่างๆ ดังนั้นมันยากจะบอกได้ว่าเขาเรียนรู้วิชาจีโนมามากขนาดไหนแล้ว”
“เขาเป็นเทพเจ้า”
ขณะที่ทุกคนกำลังตกใจกับเรื่องนี้ หานเซิ่นก็มีปฏิกิริยาแบบเดียวกันกับเนตรมาร เขาไม่ได้เคลื่อนไหวเพื่อหลบหลีกเหรียญที่เข้ามา ทั้งหมดที่เขาทำก็คือใช้ฝ่ามือรับเหรียญนั้น
ตูม!
เมื่อหานเซิ่นจับเหรียญนั้น พื้นทรายรอบๆก็สั่นสะเทือนและจมลงไปกว่าครึ่งเมตร
เนตรมารยิ้มให้กับหานเซิ่น “นี่อาจจะเป็นเหรียญของเจ้า แต่เจ้าไม่ควรจับมันอย่างไม่คิดหน้าคิดหลังแบบนั้น ตอนนี้มันเป็นของข้าแล้ว”
“ดอลลาร์ใช้อารมณ์มากเกินไป เขาไม่ควรพยายามรับมันกลับมา”
“โอ้ ไม่นะ! ดอลลาร์กำลังถูกแรงกดดันของเหรียญเล่นงานซะเอง! นี่การต่อสู้จะจบลงเพียงเท่านี้อย่างนั้นหรอ?”
“ดูเหมือนพลังของเหรียญจะน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมเมื่อถูกปรับแต่งโดยเนตรมาร”
“เนตรมารทรงพลังเกินไป มันไม่มีหวังที่ดอลลาร์จะเอาชนะอะไรแบบนั้นได้”
ทุกคนตกตะลึง แม้แต่หัวหน้าของสวนวิถีนภาก็ดูขื่นขม
“ดูเหมือนพวกเราจะไม่ได้เห็นอะไรมากกว่านี้! คนอย่างเนตรมารไม่ควรมาอยู่ในการต่อสู้ระดับมาร์ควิสจริงๆ”
เนตรมารยังคงยิ้มให้กับหานเซิ่น แต่ทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นมา ผู้ชมที่ดูอยู่เองก็ตกใจเช่นเดียวกัน เมื่อเห็นดอลลาร์ใช้มือบดขยี้เหรียญที่ถูกปรับแต่งขึ้นมาใหม่ของเนตรมาร
“มันเป็นการปรับแต่งที่น่าสนใจ แต่มันแข็งทื่อเกินไป มันดูเหมือนจะทรงพลังขึ้นก็จริง แต่มันก็ขาดความหมายและความรู้สึกดั้งเดิมไป” หานเซิ่นพูดขณะที่บดขยี้เหรียญในมือ
“โอ้ เจ้าไม่คิดว่ามันดีพออย่างนั้นหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็แสดงให้ข้าดูหน่อยว่าจะหลีกเลี่ยงการทำให้มันดูแข็งทื่อได้ยังไง” เนตรมารพูด
แต่หานเซิ่นไม่ได้ตอบ เขาโยนเหรียญขึ้นไปบนอากาศ หลังจากนั้นเขาก็เคลื่อนไหวนิ้วมือที่ย้อมด้วยแสงสีทอง
