‘ความจริงที่นายฝึกฝนบนภูเขาเอ็กซ์ตรีมนั้นไม่ใช่ธุระอะไรของฉัน ถ้านายต้องการจะต่อสู้ มันก็มีซีโน่เจเนอิคอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทำไมถึงต้องเลือกฉันด้วย? ฉันฆ่าไป๋อี้ผู้ไร้ประโยชน์คนนั้นไป และตอนนี้ทางเอ็กซ์ตรีมคิงก็ต้องการหัวของฉัน ถ้าฉันฆ่าไป๋อู๋ฉางที่เป็นบุตรชายสุดรักไปอีกคน ราชาไป๋ก็คงจะมาตามล่าฉันด้วยตัวเขาเองแน่ ทำไมฉันถึงถูกมองว่าเป็นคนที่เริ่มเรื่องทั้งหมดนี่?’ หานเซิ่นคิด
พลังพลุ่งพล่านออกมาจากตัวไป๋อู๋ฉาง และร่างกายที่เหมือนกับภูติผีของเขาก็เริ่มจะดูมีรูปธรรมขึ้นมา แต่การมองไปที่เขาก็เหมือนกับการมองไปที่ภาพมายา
หานเซิ่นขมวดคิ้ว มีดสีฟ้าของไป๋อู๋ฉางเข้มขึ้นจนเปลี่ยนเป็นสีดำ มันเหมือนกับว่าโซ่สสารสีดำกำลังดิ้นไปมาอยู่ใต้ผิวของมัน
‘นี่มันวิชามีดแบบไหนกัน? พวกมันกำลังจะสร้างโซ่สสารขึ้นเหมือนกับเสือดำก่อนหน้านี้ ถึงแม้โซ่สสารนั้นจะยังไม่ก่อตัวเต็มที่ แต่ถ้าเขาทำแบบนี้ได้ มันก็มีโอกาสมากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ที่เขาจะกลายเป็นระดับเทพเจ้า’ หานเซิ่นคิดขณะที่มองไปที่ไป๋อู๋ฉาง
ดวงตาของไป๋อู๋ฉางลุกเป็นไฟ สายตาของเขาจ้องเขม็งมาที่หานเซิ่น
“เส้นทางขึ้นสู่ภูเขาเอ็กซ์ตรีมนั้นยากลำบาก มันมีโอกาสตายถึง 90 เปอร์เซ็นต์และมีโอกาสรอดเพียงแค่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น แต่ทว่ารางวัลลับของการเดิมพันนั้นใหญ่โตมากๆ ข้าได้รับวิชาที่เลื่องลือของภูเขาเอ็กซ์ตรีมที่มีชื่อว่าบิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์ แค่ครั้งเดียวก็ทำลายได้ทุกสิ่ง ดังนั้นเจ้าควรระวังให้ดี!”
“ข้าไม่รับมันไม่ได้หรอ?” หานเซิ่นถามด้วยสีหน้าที่ดูคับข้องใจ
“ไม่” ในตอนที่ไป๋อู๋ฉางตอบ เขาก็ได้โจมตีออกไปเรียบร้อยแล้ว
มีดแสงสีดำพุ่งมาใส่หานเซิ่น มันเหมือนกับว่ามีดแสงนั่นไม่ได้เคลื่อนไหวด้วยซ้ำ แต่ในจังหวะที่มีดแสงนั่นปรากฏขึ้นคือจังหวะที่มันเข้าไปในร่างกายของหานเซิ่น
“มันเหมือนกับฟันเฟืองจักรวาลของวิชาโลหิตชีพจร มันเป็นพลังที่ส่งผลกระทบต่อฟันเฟืองจักรวาลของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ” หานเซิ่นแปลกใจ เนื่องจากมันใช้ใส่ฟันเฟืองจักรวาลของเขาโดยตรง การโจมตีนั้นจึงเกือบเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหลีก มันเป็นการโจมตีที่น่ากลัว
แต่มันแตกต่างไปจากวิชาโลหิตชีพจร วิชาโลหิตชีพจรนั้นจะช่วยผลักดันฟันเฟืองจักรวาลของผู้อื่น ขณะที่มีดแสงของไป๋อู๋ฉางจะทำลายฟันเฟืองจักรวาลของผู้อื่น
ถ้าฟันเฟืองจักรวาลของตัวเองถูกทำลาย พลังชีวิตของคนๆนั้นก็จะหายไปด้วย มันเป็นเรื่องยากที่คนๆนั้นจะรอดชีวิตได้
การหลบหลีกการโจมตีนั่นไม่ได้เป็นเรื่องยากจนเกินไป ถ้าเขาอยู่ห่างจากไป๋อู๋ฉาง เพราะยิ่งระยะระหว่างพวกเขาเพิ่มขึ้นมากเท่าไหร่ ผลที่มันจะมีผลต่อฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นก็จะอ่อนลงเท่านั้น นั่นหมายความว่าการโจมตีของเขาจะเบาลง
แต่หานเซิ่นไม่ได้รู้ก่อนล่วงหน้าว่าไป๋อู๋ฉางสามารถปลดปล่อยการโจมตีแบบนี้ได้ เขาอยู่ใกล้กับไป๋อู๋ฉางมากเกินไป ในตอนนี้มันจึงสายเกินไปแล้วที่จะหลบ ด้วยเหตุนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับการโจมตีนั้น
พลังอย่างหนึ่งภายในตัวหานเซิ่นเริ่มจะเคลื่อนไหว ฟันเฟืองจักรวาลเริ่มหมุนด้วยตัวของมันเอง ฟันเฟืองจักรวาลนั้นเรืองแสงด้วยสัญลักษณ์ประหลาด มันเป็นฟันเฟืองจักรวาลของเรื่องราวของยีน
มีดแสงสีดำของไป๋อู๋ฉางพุ่งเข้าไปในตัวหานเซิ่นและถูกฟันเฟืองของเขา แต่มันไม่สามารถทำลายฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นได้ เมื่อมีดแสงสีดำชนเข้ากับฟันเฟือง มันก็แตกกระจายเป็นสสารสีดำชิ้นเล็กชิ้นน้อยก่อนที่จะสลายไป
“ดูเหมือนว่าวิชาของเจ้าจะไม่ได้ดีอย่างที่คุยโวเอาไว้” หานเซิ่นพูดกับไป๋อู๋ฉางที่อึ้งไป
“ไม่… เป็นไปไม่ได้…” ไป๋อู๋ฉางจ้องมองหานเซิ่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ หานเซิ่นอยู่ในระยะที่สมบูรณ์แบบที่เขาจะใช้บิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์
ในระยะนี้ไป๋อู๋ฉางเชื่อว่าเขาสามารถจัดการทุกสิ่งมีชีวิตในจักรวาลที่อยู่ต่ำกว่าระดับเทพเจ้าได้ แม้แต่การจะฆ่าครึ่งเทพคนหนึ่งก็เป็นอะไรที่ง่ายราวกับการตัดหัวไก่ตัวหนึ่ง อีกฝ่ายจะตายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
แต่หานเซิ่นกลับไม่เป็นอะไรเลย หลังจากที่ถูกบิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์เข้าไป ไป๋อู๋ฉางไม่สามารถทำใจเชื่อในเรื่องนั้นได้
ถึงแม้ไป๋อู๋ฉางจะมองไม่เห็นฟันเฟืองจักรวาล แต่เขาก็รู้ว่าบิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์มีพลังที่ลึกลับและน่ากลัวอย่างมาก มันสามารถทะลุผ่านการป้องกันทุกรูปแบบเพื่อโจมตีที่พลังชีวิตโดยตรง
แต่หานเซิ่นกลับไม่ได้รับผลอะไรจากบิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์
ขณะที่ไป๋อู๋ฉางจ้องมองหานเซิ่นที่สงบนิ่งไร้การเคลื่อนไหว เขาก็หยุดกวัดแกว่งมีด เขาแค่กำมีดเอาไว้ในมืออย่างไม่แน่ใจว่าจะทำอะไรต่อไปดี
“เจ้ายังต้องการจะต่อสู้ต่ออีกไหม?” หานเซิ่นถามขณะที่มองไปที่ไป๋อู๋ฉาง
“ข้าเป็นฝ่ายแพ้ แต่ครั้งหน้า…” ก่อนที่ไป๋อู๋ฉางจะพูดจบ หานเซิ่นก็ขัดจังหวะโดยการใช้กำลัง
“ครั้งหน้าห่าอะไรอีกล่ะ!” หานเซิ่นกระโดดเข้ามาตรงหน้าไป๋อู๋ฉางและชกใส่หน้าเขาอย่างจัง ไป๋อู๋ฉางถูกส่งกระเด็นออกไป
หานเซิ่นไล่ตามไปซ้ำ ทั้งหมัดและขาของเขาเป็นเหมือนกับห่าฝนที่ตกลงมาใส่ไป๋อู๋ฉางอย่างไม่หยุดยั้ง
หานเซิ่นนั้นโกรธมาก และมันก็ไม่มีอะไรที่จะมาหยุดเขาในตอนนี้ได้ เนื้อหนังของไป๋อู๋ฉางถูกฉีกขาดและกระดูกของเขาก็ถูกบดขยี้ฝ่ายใต้การโจมตีที่กระหน่ำเข้ามา เขาไม่สามารถตอบโต้อะไรได้
“เจ้ามันเป็นคนบ้า! เจ้าคิดว่าเจ้าแข็งแกร่งมากหรือยังไง? คิดว่าจะทำอะไรก็ได้เพราะเจ้าเป็นลูกของราชาไป๋อย่างนั้นหรอ!”
หานเซิ่นพูดขณะที่ยังคงชกหมัดออกไป หมัดของเขาชกไปถูกใบหน้าของไป๋อู๋ฉางและบดขยี้หัวกะโหลกของเขา ลูกตาของเขาถูกบี้จนเละและจมูกของเขาก็ยุบลงไป
หานเซิ่นยังคงโกรธ เขากระหน่ำชกออกไปอย่างบ้าคลั่ง เขาทำลายกระดูกของไป๋อู๋ฉางจนอีกฝ่ายไม่สามารถกรีดร้องออกมาได้อีกต่อไป
ฟางชิงอวี่และเหล่าโจรสลัดทั้งหมดตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ไป๋อู๋ฉางเป็นบุตรคนโปรดของราชาไป๋ เพียงแค่หานเซิ่นฆ่าไป๋อี้ก็ทำให้เขาถูกออกหมายจับไปทั่วจักรวาล ถ้าเกิดเขาฆ่าไป๋อู๋ฉางอีกคน ราชาไป๋ก็คงจะมาล่าตัวเขาด้วยตัวเอง
ร่างกายแห่งราชันภูตผี วิชามีดภูตผีและบิ๊กยูนิเวิร์สเอ็กซ์ตรีมเดดก็อตไลท์ต่างก็เป็นอะไรที่สุดยอด แต่เขาพึ่งพาพลังของพวกมันมากเกินไป ทั้งเทคนิคและการควบคุมจังหวะของเขาเป็นอะไรที่แย่มากๆ
เขาจะสังหารศัตรูที่ไม่สามารถเอาชนะพลังของเขาได้ แต่ถ้าเขาเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่งทัดเทียมกับเขา เขาก็จะตกเป็นฝ่ายที่ถูกบดขยี้
หานเซิ่นจับตัวไป๋อู๋ฉางและยกเขาเหมือนกับกระสอบที่เปียกน้ำ เขาแบกชายคนนั้นกลับเข้าไปในวาฬขาว หานเซิ่นโยนเขาลงกับพื้น เลือดกระเด็นออกไปทุกหนทุกแห่งเมื่อร่างที่ไร้กระดูกของไป๋อู๋ฉางร่วงลงไปกับพื้น
ฟางชิงอวี่และเหล่าโจรสลัดจ้องมองไป๋อู๋ฉางที่อยู่บนพื้น เขาดูไม่เหมือนมนุษย์อีกต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายแห่งราชันภูตผี เขาก็คงจะตายไปแล้ว
โจรสลักทั้งหมดต่างก็คิด ‘ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะอัดบุตรชายคนโปรดของราชาไป๋จนเละถึงขนาดนี้ มันคงจะไม่มีใครที่เขาไม่กล้าต่อย’
“เอาตัวเขาไปขังในฐานะตัวประกัน ถ้าคนของเอ็กซ์ตรีมคิงยังกล้ามาตามล่าพวกเรา ข้าจะตัดหัวเขา” ใบหน้าของหานเซิ่นแข็งกร้าวราวกับก้อนหิน
ความโกรธยังคงเดือดดาลในตัวหานเซิ่น เขาเคยต่อสู้กับคนที่บ้าการต่อสู้มามากมาย แต่แม้แต่ไผ่เดียวดายก็มีขีดกำจัดในความบ้าการต่อสู้ของเขา แต่ไป๋อู๋ฉางคนนี้คิดแต่เรื่องการต่อสู้เพียงอย่างเดียว เขาไม่มีเหตุผลและเขาไม่จำเป็นต้องมี การต่อสู้คือทุกอย่างสำหรับเขา
โชคดีที่ฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นแข็งแกร่ง และเขาก็มีพลังแข็งตัวของอีเทอร์นิตี้อยู่ ฟันเฟืองจักรวาลของสิ่งมีชีวิตธรรมดาคงจะถูกทำลายด้วยการโจมตีของไป๋อู๋ฉาง ถ้าฟันเฟืองของคนๆหนึ่งถูกทำลาย พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากคนที่ตายไปแล้ว พวกเขาจะตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าการเป็นผัก
