ขณะที่หานเซิ่นกำลังต่อสู้กับร่างโคลนของเทพหมาป่า ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าอวกาศรอบๆตัวเริ่มจะบิดเบี้ยว เขารู้สึกตกใจและเตรียมตัวที่จะโจมตีใส่ แต่หลังจากนั้นเขาก็เห็นว่ามันเป็นหลี่เคอเอ๋อที่ปรากฏตัวออกมา
“มากับข้า” หลี่เคอเอ๋อจับแขนของหานเซิ่น ร่างกายของเธอกระตุกและเทเลพอร์ตหายไปโดยที่พาหานเซิ่นไปด้วย
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าจะรู้จักวิชาจีโนที่เรียกว่ากาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นด้วย”
หานเซิ่นมองไปรอบๆและสังเกตเห็นว่าตอนนี้ตัวเองออกมาไกลจากดาวที่หมาป่าเทพอาศัยอยู่ แม้แต่เตาหลอมทองแดงก็ถูกพามาพร้อมกับพวกเขาด้วย หานเซิ่นรู้สึกแปลกใจ
หานเซิ่นสนใจที่จะเรียนรู้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นมาโดยตลอด แต่เขาไม่โอกาสได้เรียนรู้มัน
เขามีแค่ความสามารถในการเทเลพอร์ตระยะใกล้ๆเท่านั้น และมันก็ยังใช้เวลานานในการเตรียมการ ด้วยเหตุนั้นเมื่อเห็นว่าหลี่เคอเอ๋อสามารถใช้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นได้ มันก็ทำให้หานเซิ่นรู้สึกอิจฉา
“มันเป็นแค่ทริคง่ายๆ ถ้าเจ้าอยากการจะเรียนรู้มัน ข้าจะสอนเจ้า” หลี่เคอเอ๋อยิ้มให้กับหานเซิ่นขณะที่พูด
หานเซิ่นขมวดคิ้วและถาม “เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไร?”
หานเซิ่นไม่คิดว่าหลี่เคอเอ๋อจะสอนวิชากาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นให้กับเขาแบบฟรีๆ
แถมหานเซิ่นยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถเรียนรู้มันได้ โดยปกติแล้วผู้คนที่สามารถใช้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นได้มักจะกำเนิดมาด้วยพรสวรรค์ในด้านนั้น ศักยภาพในการเรียนรู้มันเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
“มันเป็นแค่ทริคง่ายๆ ถ้าเจ้าอยากจะเรียนรู้มัน ข้าจะสอนเจ้า ข้าไม่ได้ต้องการอะไรเป็นการตอบแทน แต่การจะฝึกกาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นจำเป็นต้องมีทั้งพรสววรค์และพลัง ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะฝึกมันได้หรือเปล่า” หลี่เคอเอ๋อยิ้ม
“ข้าเชื่อว่าจะเรียนรู้มันได้” หานเซิ่นพูด
โอกาสที่จะได้เรียนรู้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นแบบฟรีๆนั้นเป็นสิ่งที่หานเซิ่นไม่คิดจะปฏิเสธ ไม่ว่าเขาจะเรียนรู้มันได้หรือไม่ เขาก็อยากจะลองดู
“ถ้าเจ้าอยากจะเรียนรู้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่น เจ้าก็ต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการเทเลพอร์ตซะก่อน ถ้าเจ้ายังใช้การเทเลพอร์ตไม่ได้ เจ้าก็ไม่มีทางใช้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นได้…” หลี่เคอเอ๋อพูด
หลี่เคอเอ๋อไม่ได้โกหกหานเซิ่น ขณะที่เธอสอนหานเซิ่นเกี่ยวกับการเทเลพอร์ต เธอก็นำพวกเขาไปทางที่คอร์ไตรพอดทองแดงอาศัยอยู่
หานเซิ่นได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเทเลพอร์ตมาอย่าง 2 อย่างในตอนที่เขาได้ปีกมังกรมา เขาพอจะรู้พื้นฐานการทำงานของมัน แต่หลี่เคอเอ๋อสอนเขาว่าจริงๆแล้วมันมีชนิดของการเทเลพอร์ตอยู่หลายแบบ เขาจำเป็นต้องใช้เวลาในการปรับตัวกับความจริงเรื่องนั้นก่อนเป็นอันดับแรก
ถึงอย่างนั้นหานเซิ่นก็ยังเรียนรู้สิ่งที่เธอสอนได้อย่างรวดเร็ว เทคนิคที่เธอสอนค่อนข้างแตกต่างจากความสามารถในการเทเลพอร์ตที่เขาเคยใช้ มันไม่มีความล่าช้า เขาแค่ต้องคิดและเขาก็จะเทเลพอร์ตไป
“นี่สิพลังที่แท้จริงของการเทเลพอร์ต” หานเซิ่นถอนหายใจ
แต่หานเซิ่นเพิ่งจะเรียนรู้เกี่ยวกับเทคนิคใหม่นี้ ดังนั้นระยะการเทเลพอร์ตของเขาจึงค่อนข้างจำกัด และความแม่นยำของเขาก็แย่อีกด้วย เขาสามารถเทเลพอร์ตได้อย่างแม่นยำภายในระยะ 500 เท่านั้น
เมื่อหลี่เคอเอ๋อเห็นหานเซิ่นเรียนรู้การเทเลพอร์ตได้อย่างรวดเร็ว เธอก็รู้สึกประหลาดใจ
หลี่เคอเอ๋อไม่ได้แค่สอนวิชาการเทเลพอร์ตธรรมดาให้กับหานเซิ่น เธอตัดสินใจสอนวิชาของเวรี่ไฮที่เรียกว่าก็อตส์วอนเดอร์ มันเป็นส่วนหนึ่งของวิชาเวรี่ไฮเซ้นส์ แต่ถ้าไม่ฝึกเวรี่ไฮเซ้นส์ซะก่อน เขาก็จะเรียนรู้ก็อตส์วอนเดอร์ไม่ได้
วิชาการเทเลพอร์ตปกติจะมีความล่าช้า คำถามอย่างเดียวก็คือความล่าช้านั้นนานขนาดไหน ถ้ามันเป็นแค่ช่วงสั้นๆ มันก็แทบจะไม่สังเกตเห็น วิชาเทเลพอร์ตพื้นฐานคล้ายคลึงกับวิชาการเทเลพอร์ตชั้นสูงอย่างก็อตส์วอนเดอร์ในเรื่องนั้น
วิชาการเทเลพอร์ตขั้นพื้นฐานที่สุดนั้นใช้เวลาเตรียมการที่นานและยากจะนำใช้ในการต่อสู้ได้ เหนือจากนั้นขึ้นมาก็เป็นกาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่น และสุดท้ายก็คือก็อตวอทเดอร์ ผู้ที่ฝึกจนถึงขั้นสูงสุดของก็อตวอทเดอร์จะสามารถเดินทางเข้าระบบจักรวาลโดยเพียงแค่การคิด
ส่วนกาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นไม่สามารถทำแบบนั้นได้ และยิ่งเป้าหมายในการเทเลพอร์ตไกลมากเท่าไหร่ มันก็ต้องใช้เวลาในการเตรียมการนานขึ้นเท่านั้น
หลี่เคอเอ๋อสอนก็อตวอนเดอร์ให้กับหานเซิ่น เธอต้องการจะยืนยันถึงความคล้ายคลึงของวิชาจีโนของหานเซิ่นกับเวรี่ไฮเซ้นส์ของเธอ
เมื่อเธอยืนยันได้ว่าหานเซิ่นสามารถเรียนรู้วิชาอย่างก็อตวอนเดอร์ได้อย่างง่ายดาย มันก็ทำให้เธอรู้อะไรหลายอย่าง มันน่าประหลาดใจที่เขาเรียนรู้วิชาได้รวดเร็วกว่ายิ่งเธอ หลี่เคอเอ๋อตกใจมากในเรื่องนั้น
“นี่เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่? เขาใช้วิชาจีโนที่คล้ายคลึงกับเวรี่ไฮเซ้นส์ นี่มีใครบางคนขโมยเวรี่ไฮเซ้นส์ของพวกเราไปอย่างนั้นหรอ? ไม่มีทาง! ถ้าไม่มีร่างกายของเวรี่ไฮ คนๆนั้นก็เรียนรู้เวรี่ไฮเซ้นส์ไม่ได้ มีเพียงแค่เผ่านภาที่จะจำลองส่วนหนึ่งของมัน ซึ่งนั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาคิดค้นตำราไร้อักษรขึ้นมา” หลี่เคอเอ๋อเต็มไปด้วยความสงสัย
แต่เธอไม่คิดว่าหานเซิ่นจะฝึกเวรี่ไฮเซ้นส์หรือตำราไร้อักษร เพราะถ้าเขาฝึกอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาก็คงจะรู้จักวิธีการเทเลพอร์ตเรียบร้อยแล้ว
“เขาไม่มีทางเป็นเวรี่ไฮ และเขาก็ดูจะไม่ใช่หนึ่งในเผ่านภา มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์แบบไหนกันแน่?” ความอยากรู้ของหลี่เคอเอ๋อกำลังจะทำให้เธอเป็นบ้า
“ถ้าเรารับดอลลาร์มาเป็นตัวไหม ตัวไหมที่เรียนรู้เวรี่ไฮเซ้นส์ มันจะเกิดอะไรขึ้น? ตลอดประวัติศาสตร์ของเวรี่ไฮ มันไม่เคยมีตัวไหมแบบนี้มาก่อน มันจะเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะกลายเป็นผีเสื้อ”
หลี่เคอเอ๋อรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาและเธอก็คิดต่อไปว่า “ผู้คนในเผ่าพันธุ์จะคิดยังไงกันเมื่อพวกเขารู้ว่าเรามีตัวไหมแบบนี้”
หลังจากที่หานเซิ่นเรียนรู้วิธีการเทเลพอร์ต หลี่เคอเอ๋อก็สอนเขาเกี่ยวกับกาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่น แต่เธอไม่ได้พูดถึงส่วนที่เกี่ยวกับก็อตส์วอนเดอร์
หานเซิ่นเชื่อว่าวิชาการเทเลพอร์ตของหลี่เคอเอ๋อนั้นคล้ายคลึงกับศาสตร์ตงเสวียนอย่างมาก ด้วยการใช้ศาสตร์ตงเสวียนและวิชาการเทเลพอร์ตที่เธอสอน มันก็ทำให้กระบวนการเทเลพอร์ตของเขาเป็นอะไรที่ง่ายขึ้นอย่างมาก
แต่ก่อนที่หานเซิ่นจะได้เรียนรู้มันอย่างเต็มที่ พวกเขาก็มาถึงที่อยู่ของคอร์ไตรพอดทองแดงแล้ว
การร่วมทางกับหลี่เคอเอ๋อเป็นประโยชน์ต่อหานเซิ่นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงไม่ชักช้าช่วยเธอจัดการกับคอร์ไตรพอดทองแดง ถึงคอร์ไตรพอดทองแดงระดับครึ่งเทพจะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถทนการโจมตีของหานเซิ่นได้ เพียงไม่นานหลังจากที่หานเซิ่นเริ่มโจมตี เขาก็ตัดร่างของมันจนขาดครึ่ง
หลังจากที่หานเซิ่นนำยีนของคอร์ไตรพอดทองแดงมาให้กับหลี่เคอเอ๋อ เขาก็ถามขึ้นมา “ยีนเดียวพอใช่ไหม หรือว่าเธอต้องการเพิ่มอีก?”
“ยีนเดียวพอแล้ว แต่ทว่ามันเป็นแค่วัตถุดิบรองเท่านั้น วัตถุดิบหลักคือยีนคอร์ระดับเทพเจ้า แต่ข้ายังล่าซีโน่เจเนอิคแบบนั้นไม่ได้” หลี่เคอเอ๋อถอนหายใจ
หานเซิ่นไม่ได้พูดอะไร เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิชาเทเลพอร์ตและวิชากาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นมาก็จริง แต่วิชาจีโน 2 ตัวยังไม่เพียงพอที่เขาจะคิดเกี่ยวกับการล่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าเพื่อเธอ
หลี่เคอเอ๋อพูดต่อ “เจ้าได้เรียนวิชาเทเลพอร์ตและวิชากาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นไปแล้ว มันจึงเหลืออีกแค่ส่วนเดียว แต่ข้าจำเป็นต้องล่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าซะก่อน ข้าไม่มีเวลาที่จะสอนมันให้กับเจ้า”
ดวงตาของหานเซิ่นเป็นประกายขึ้นมา “มันยังมีอีกส่วนของกาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นที่ข้าเรียนรู้ได้?”
หลี่เคอเอ๋อมองหานเซิ่นและหัวเราะ หานเซิ่นก็รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร
“ถ้าข้าช่วยเจ้าฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้านั่น เจ้าจะสอนส่วนสุดท้ายนั่นให้กับข้าได้ไหม?”
