ปัง!
มีดน้ำทั้ง 2 ปะทะกันและระเบิดกลายเป็นเหมือนกับพายุฝนที่กระจัดกระจายไปทั่วสระน้ำ
เอ็กซ์ควิสิทขมวดคิ้ว วิชามีดของเธอเป็นของเผ่าพันธุ์ที่ตอนนี้สูญพันธุ์ไปแล้ว ชื่อมันคือทวิสท์แอนด์เทิร์น มันเป็นวิชามีดที่สามารถบิดเบี้ยวอวกาศ ทำให้แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะมองตามวิถีการฟันของมีด
เอ็กซ์ควิสิทรู้ว่าเมื่อวิชามีดเขี้ยวดาบถูกฝึกจนถึงจุดสูงสุด มันจะตัดผ่านอวกาศได้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามีดเขี้ยวดาบจะต่อกรกับทวิสท์แอนด์เทิร์นได้ นอกซะจากว่าหานเซิ่นจะมองเห็นวิถีการฟันของเธอ
เอ็กซ์ควิสิทสร้างมีดน้ำขึ้นมาใหม่และใช้ทวิสท์แอนด์เทิร์นอีกครั้ง เงาของมีดน้ำบิดเบี้ยวในอวกาศและเกิดเป็นรูปร่างที่ประหลาด มีเพียงแค่ผู้ที่ช่ำชองในธาตุอวกาศเท่านั้นถึงจะมองเงาของมีดออก ส่วนคนอื่นจะป้องกันเงามีดที่พวกเขาเห็นว่ากำลังเข้ามา แต่นั่นเป็นแค่ตัวล่อ พวกเขาจะป้องกันเงา ขณะที่มีดของจริงยังคงฟันเข้าไปหาพวกเขา
หานเซิ่นไม่ได้หลบ เขาแค่แกว่งมีดน้ำออกไปอย่างลวกๆ แต่เขาก็ป้องกันการโจมตีทั้งหมดของเอ็กซ์ควิสิทเอาไว้ได้ เอ็กซ์ควิสิทโจมตีไปสิบครั้ง แต่ไม่มีสักครั้งที่ถูกตัวหานเซิ่น
‘เขาคู่ควรจะเป็นตัวไหมของข้า’ เอ็กซ์ควิสิทคิดขณะที่พยักหน้ากับตัวเอง เธอพึงพอใจกับความสามารถของหานเซิ่น
คนที่จะมาเป็นตัวไหมของเผ่าเวรี่ไฮได้ต้องมีพรสวรรค์และมีแรงผลักดันในการเรียนรู้ ยิ่งพวกเขาพัฒนาตัวเองได้มากเท่าไหร่ พวกเขาก็เป็นประโยชน์ต่อเผ่าเวรี่ไฮมากเท่านั้น
ตอนนี้เมื่อเธอได้รู้ว่าหานเซิ่นมีความเชี่ยวชาญในวิชามีด เอ็กซ์ควิสิทก็ไม่คิดจะออมมืออีก เธอเริ่มใช้วิชาทั้งหมดเพื่อหมุนเวียนวิชามีดในการโจมตีแต่ละครั้งอย่างต่อเนื่อง
วิชามีดของเธอเป็นการรวมวิชามีดของเผ่าพันธุ์อื่น วิชาทั้งหมดของเธอเป็นการรวบรวมความรู้จากทั่วจักรวาล ถึงแม้การโจมตีของเธอจะไม่ได้ร้ายกาจไปกว่าวิชามีดที่มีชื่อเสียงที่สุดในจักรวาล แต่วิชามีดของเธอก็เป็นเอกลักษณ์
ในการโจมตี 20-30 ครั้งต่อไป หานเซิ่นรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังต่อสู้กับคน 20-30 คนพร้อมกัน ซึ่งทุกคนฝึกที่วิชาแตกต่างกันออกไปและพวกเขาทุกคนก็เชี่ยวชาญการใช้มีดกันทั้งนั้น ทุกวิชาถูกใช้อย่างเชี่ยวชาญและแม่นยำ แม้แต่หานเซิ่นก็ต้องแปลกใจกับวิชามีดของเอ็กซ์ควิสิท
คนปกติที่ฝึกวิชามีดหลายวิชาจะถูกจำกัดโดยบุคลิกภาพและร่างกายของพวกเขา วิชามีดของพวกเขาจะโดดเด่นในด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น
ถ้าคนๆนั้นมีความคล่องแคล่วสูง วิชามีดของเขาก็จะว่องไวและยืดหยุ่น ถ้าเขามีพละกำลัง วิชามีดของเขาก็จะเรียบง่ายและดุดัน ผู้คนที่ไม่มีความอดทนมักจะโจมตีอย่างรวดเร็ว
แต่วิชามีดของเอ็กซ์ควิสิทไม่เหมือนกับที่เขาเคยเห็นมาก่อน เธอเป็นตัวของตัวเองและมันก็เหมือนกับว่าบุคลิกภาพของเธอจะเปลี่ยนไปตามความเหมาะสมของวิชาไหนที่เธอใช้ แม้แต่หานเซิ่นก็ไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้ วิชามีดของเขามีสไตล์ที่แท้จริงเพียงแค่สไตล์เดียว ซึ่งนั่นก็คือวิชามีดเขี้ยวดาบ วิชามีดเขี้ยวดาบของหานเซิ่นนั้นแตกต่างไปจากมีดเขี้ยวดาบของอี๋ซา ผู้คนที่รู้เกี่ยวกับวิชามีดเขี้ยวดาบไม่จำเป็นต้องดูว่าใครที่เป็นคนใช้ เพียงแค่ได้เห็นวิชา พวกเขาก็สามารถบอกได้ว่าทันทีว่าใครเป็นคนใช้และถูกใช้ยังไง
หานเซิ่นรู้สึกตกใจ แต่จริงๆแล้วเอ็กซ์ควิสิทรู้สึกตกใจยิ่งกว่าเขาซะอีก วิชามีดของเธอสับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่ไม่ว่าเธอจะใช้วิชาแบบไหน หานเซิ่นก็สามารถใช้วิชามีดเขี้ยวดาบป้องกันเอาไว้ได้
“ดูเหมือนว่าก็อตสปิริตทัชจะถูกต้อง บางทีเขาอาจจะมีพรสวรรค์ระดับ 11 เปลือกจริงๆ” เมื่อได้เห็นความสามารถของหานเซิ่น เอ็กซ์ควิสิทก็รู้สึกอยากจะหาก็อตสปิริตทัชอีกตัวมาเพื่อทดสอบหานเซิ่นอีกครั้ง
แต่เธอไม่ได้นำก็อตสปิริตทัชติดตัวมาด้วย ดังนั้นถ้าเธอต้องการจะทำการทดสอบอีกครั้ง เธอก็ต้องกลับไปที่เผ่าเวรี่ไฮ
“การเอาชนะเขาคงจะเป็นเรื่องอยาก เราคงจะต้องใช้มัน” เอ็กซ์ควิสิทเริ่มปิดตา
หานเซิ่นประหลาดใจเมื่อเห็นเธอหลับตา เขาไม่รู้ว่าเอ็กซ์ควิสิทกำลังคิดอะไรอยู่ ยอดฝีมือระดับราชันขั้นที่ 9 ควรจะเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างสบาย ถึงแม้ดวงตาของพวกเขาจะปิดอยู่ แต่หานเซิ่นรู้ว่ามันต้องมีเหตุผลที่เธอทำแบบนั้น
ขณะที่หานเซิ่นครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็เห็นรอยสีแดงบนหน้าผากของเอ็กซ์ควิสิทเริ่มเปิดออกมา ดวงตาสีขาวดำปรากฏออกมาให้เห็น
เผ่านภามีต้นกำเนิดมาจากเผ่าเวรี่ไฮ ดังนั้นหานเซิ่นไม่แปลกใจอะไรที่เอ็กซ์ควิสิทมีดวงตาที่ 3
แต่ทว่าดวงตาที่ 3 ของเอ็กซ์ควิสิทนั้นแตกต่างไปจากดวงตาของเผ่านภา ดวงตาที่ 3 ของเผ่านภาแต่ละคนจะแตกต่างกันออกไปโดยขึ้นอยู่กับธาตุและพลังของพวกเขา
แต่ดวงตาที่ 3 ของเอ็กซ์ควิสิทนั้นเป็นสัญลักษณ์ไท่เก๊ก
ดวงตาขาวดำของเธอเป็นเหมือนกับหยินหยาง ส่วนสีขาวมีจุดสีดำอยู่ และส่วนสีดำก็มีจุดสีขาวอยู่ ดวงตาหยินหยางกำลังหมุนบนหน้าผากของเธอ เมื่อมองไปที่ดวงตานั้น หานเซิ่นก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่ลึกลับราวกับว่าดวงตานี้มีคำตอบทุกอย่างในจักรวาล
เมื่อดวงตาไท่เก๊กเปิดออก ออร่าของเอ็กซ์ควิสิทก็เริ่มเปลี่ยนไป
ถึงแม้หานเซิ่นอาจจะคิดว่าเอ็กซ์ควิสิทเป็นแค่ผู้หญิงหัวสูงที่ดูถูกคนธรรมดา แต่เขาก็รู้ว่าเธอยังคงมีความเป็นมนุษย์อยู่
แต่ในตอนนี้เอ็กซ์ควิสิทดูไม่เหมือนกับคนๆหนึ่งอีกต่อไป เธอดูเหมือนกับเครื่องจักรที่ไร้ซึ่งความรู้สึก
ไม่สิ เธอน่ากลัวยิ่งกว่าเครื่องจักรเสียอีก ในตอนนี้เอ็กซ์ควิสิทเป็นเหมือนคนที่รวมเข้ากับจักรวาล ทุกการเคลื่อนไหวของเธอรู้สึกราวกับว่าพวกมันถูกเสริมพลังโดยพลังของธรรมชาติ
ถ้าร่างกายแห่งราชันเหมือนกับการที่คนๆหนึ่งผลักดันพลังของพวกเขาจนถึงจุดสูงสุด และแอนเชี่ยนท์ก็อตคือการรวมตัวของพลังภายในสิ่งมีชีวิตเดียว อย่างนั้นดวงตาไท่เก๊กของเอ็กซ์ควิสิทก็เป็นเหมือนกับกฎของจักรวาล
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียนเพื่อสังเกตเธอ เขาเห็นว่าตอนนี้เอ็กซ์ควิสิทดูเหมือนกับฟันเฟืองจักรวาล เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล
หานเซิ่นขมวดคิ้ว ศาสตร์ตงเสวียนทำให้เขามองเห็นฟันเฟืองจักรวาลเท่านั้น เขาไม่สามารถทำให้ตัวเองกลายเป็นฟันเฟืองเหมือนอย่างที่เอ็กซ์ควิสิททำได้ วิชาของเขาเป็นอะไรที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ถ้าจักรวาลคือรถยนต์คันหนึ่ง ศาสตร์ตงเสวียนก็เป็นเหมือนคนที่จับพวกมาลัย แต่ตอนนี้เอ็กซ์ควิสิทกำลังทำเหมือนกับว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของรถยนต์
หานเซิ่นไม่เข้าใจเรื่องนี้ สิ่งที่เอ็กซ์ควิสิททำจะต้องส่งผลกระทบต่อร่างกายของเธอ
“เชิญโจมตี! ข้าให้เจ้าโจมตีได้อย่างอิสระหนึ่งร้อยครั้ง” เอ็กซ์ควิสิทพูดอย่างสงบนิ่งขณะที่มองไปที่หานเซิ่น
ถ้าคนอื่นพูดแบบนั้น หานเซิ่นก็จะคิดว่ามันเป็นอะไรที่อวดดี แต่การได้ยินมันจากปากของเอ็กซ์ควิสิท มันเหมือนกับเสียงที่ไร้วิญญาณของเครื่องจักร ทุกอย่างที่เธอพูด ฟังดูเหมือนกับว่าเธอเพียงแค่พูดข้อเท็จจริง
แต่หานเซิ่นไม่รังเกียจ เขาใช้มีดน้ำฟันออกไป และในขณะเดียวกันเอ็กซ์ควิสิทก็ไม่คิดจะป้องกัน เธอแค่นั่งอยู่ริมสระและจ้องมองหานเซิ่นอย่างสงบนิ่ง
เมื่อการโจมตีของหานเซิ่นไปถึงตัวเอ็กซ์ควิสิท น้ำตรงหน้าเธอกลายเป็นมีดเพื่อป้องกันมีดน้ำของหานเซิ่น
หานเซิ่นขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม เขาฟันใส่ซ้ำๆโดยใช้วิชามีดเขี้ยวดาบจนถึงขีดสุด แต่ไม่ว่าหานเซิ่นจะโจมตีสักกี่ครั้ง มีดน้ำของเอ็กซ์ควิสิทก็สามารถป้องกันการโจมตีแต่ละครั้งเอาไว้ได้
เอ็กซ์ควิสิทมอบความรู้สึกที่เหมือนกับว่านี่เป็นสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นกับหานเซิ่น และมีดน้ำควรจะไปอยู่ตรงนั้น มันเป็นกฎที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ มันไม่สำคัญว่าหานเซิ่นจะฟันออกไปแบบไหน เขาก็ไม่สามารถฟันถูกตัวของเธอได้
