“เจ้าไม่อยากจะขัดใจกับคนอื่น ดังนั้นเจ้าจึงต้องการให้ข้าเป็นคนตัดสินใจแทน เจ้าฉลาดไม่เบาเลย?” ผู้นำปราสาทนภาพูดกับหานเซิ่นด้วยรอยยิ้ม
หานเซิ่นไม่ได้อธิบายจุดประสงค์ที่แท้จริง แต่ผู้นำปราสาทนภาก็รู้ในทันทีว่าเขากำลังจะทำอะไร
“ท่านผู้นำเป็นคนฉลาด ข้าต้องการจะทำเพื่อปราสาทนภา แต่น่าเศร้าที่ข้าอวยพรให้กับทุกคนไม่ได้”
หานเซิ่นแสร้งทำเป็นจริงใจ มันดูเหมือนกับว่าเขาไม่ต้องการอะไรอื่นนอกจากรับใช้ผู้นำของปราสาทนภา
“ก็ได้ ข้าจะเล่นบทตัวร้ายให้กับเจ้า แต่เพื่อเป็นการตอบแทน เจ้าต้องทำบางสิ่งให้กับข้า” ผู้นำปราสาทนภาพูดกับหานเซิ่นด้วยรอยยิ้ม
“จิ้งจอกเฒ่า” หานเซิ่นพึมพำกับตัวเอง เขาคิดว่าถ้ายอมอวยพรให้กับคนของปราสาทนภา เขาจะได้รับรางวัลบางอย่างเป็นการตอบแทน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่านอกจากเขาจะไม่ได้อะไรแล้ว เขายังต้องทำงานอย่างหนึ่งให้กับผู้นำปราสาทนภาอีก
“ท่านผู้นำจะสั่งข้าทำอะไรก็ได้ ถึงแม้มันจะหมายความว่าข้าจะต้องแลกด้วยชีวิต ข้าก็จะทำอย่างเต็มความสามารถ ข้าจะไม่ขออะไรเป็นการตอบแทน” หานเซิ่นโค้งคำนับ
ถ้าหานเซิ่นพูดแค่ประโยคแรกและไม่พูดอะไรไปมากกว่านั้น ผู้นำปราสาทนภาก็คงจะเชื่อเขา แต่ทว่ามันเห็นได้ชัดจากสิ่งที่หานเซิ่นพูดว่าเขาต้องการได้รับรางวัลบางอย่างเป็นการตอบแทน
“ถ้าเจ้ายินดีทำงานนี้ ข้าก็จะจัดการกับคนที่ต้องการการอวยพรจากเจ้า เจ้าตัดสินใจได้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้องการอวยพร หรือถ้าเจ้าไม่อยากจะอวยพรให้กับใครทั้งนั้น นอกจากนั้นถ้าเจ้าทำงานนี้ได้เป็นอย่างดี ข้าก็จะมอบรางวัลให้กับเจ้าด้วย” ผู้นำของปราสาทนภาพูด
“ท่านต้องการให้ข้าทำอะไร?” หานเซิ่นเริ่มจะกังวลขึ้นมาหลังจากที่ได้ยินผู้นำปราสาทนภาพูด
ถ้าผู้นำปราสาทนภากำหนดเงื่อนไขแบบนี้ งานก็คงจะต้องเป็นอะไรที่ยุ่งยาก
“ไปที่เผ่าเวรี่ไฮ” ผู้นำปราสาทนภาพูดอย่างง่ายดาย
“ทำไมถึงต้องการให้ข้าไปที่นั่น?” หานเซิ่นแปลกใจ เขามองผู้นำปราสาทนภาด้วยความสับสน เขาจำได้ว่าผู้นำปราสาทนภาเคยบอกว่าไม่ต้องการให้เขาไปที่เผ่าเวรี่ไฮ
ผู้นำปราสาทยิ้มและพูด “พวกเราจำเป็นต้องมีสปายสักคนในหมู่พวกเขา ข้าคิดว่าเจ้าเหมาะสมที่สุดที่จะรับงานนี้”
หานเซิ่นเกือบจะคิดว่าตัวเองหูฝาดไป การไปที่เผ่าเวรี่ไฮในฐานะสปาย? หานเซิ่นไม่คิดว่าจะมีงานไหนที่มีความเสี่ยงมากไปกว่านี้
เผ่าเวรี่ไฮนั้นสามารมองทะลุเข้าไปในจิตใจของคน ถ้าหานเซิ่นพยายามจะขโมยความลับของพวกเขา พวกเขาก็จะรู้สึกตัวถึงเรื่องนั้นในเสี้ยววินาที การแฝงตัวเข้าไปในเผ่าเวรี่ไฮนั้นไม่ได้ต่างอะไรไปจากการฆ่าตัวตาย
ถ้าใครคนอื่นนอกจากผู้นำปราสาทนภาเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมา หานเซิ่นก็คงจะสันนิษฐานว่าพวกเขาเป็นคนที่โง่เง่า ไอเดียนี้ดูเหมือนจะเป็นอะไรที่โง่เขลาหรือไม่ก็เป็นวิธีการฆ่าเขาแบบอ้อมๆ
ผู้นำปราสาทนภารู้ว่าหานเซิ่นกำลังคิดอะไร ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นมา
“ไม่ต้องกังวล ถ้าข้าปล่อยให้เจ้าไป ข้าก็มีหนทางที่จะปกป้องจิตใจของเจ้า”
“ทำไมท่านถึงต้องการให้ข้าไปที่เผ่าเวรี่ไฮในฐานะสปาย?”
หานเซิ่นถาม เขาอยากจะรู้รายละเอียดมากกว่านี้ เพราะการไปที่เผ่าเวรี่ไฮโดยมีจุดประสงค์แอบแฝงนั้นถือเป็นอะไรที่อันตรายมากๆ
“มันสำคัญกับข้ามาก ข้าจำเป็นต้องให้เจ้าหาคนๆหนึ่งภายในเผ่าเวรี่ไฮ ถ้าเจ้าได้ยินข่าวเกี่ยวกับคนๆนี้ เจ้าแค่ต้องส่งข่าวกลับมาหาข้า เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรที่อันตรายมากไปกว่านั้น” ผู้นำปราสาทนภาพูด
“ข้าไม่ค่อยเก่งเรื่องการตามหาคน และข้าก็ไม่ใช่คนที่ชอบเข้าสังคม ข้ากลัวว่าจะทำงานนี้ไม่สำเร็จ” หานเซิ่นไม่ต้องการจะไป ดังนั้นนี่เป็นวิธีการปฏิเสธของเขา
ผู้นำปราสาทนภามองหานเซิ่นและพูด “เมื่อเจ้าเสร็จงานนี้ ข้ามีแผนจะมอบทะเลดารากรให้กับเจ้าและครอบครัว แต่ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่สนใจ ถ้าอย่างนั้นก็ช่างเถอะ มันไม่เป็นไร”
“ท่านผู้นำ ทะเลดารากรที่ท่านพูดถึงใช่ซีโน่เจเนเอิคสเปชที่อยู่นอกระบบชายนิ่งสตาร์ไหม?” ดวงตาของหานเซิ่นเบิกกว้างขณะที่เขาถามผู้นำปราสาทนภา
ทะเลดารากรเป็นซีโน่เจเนอิคสเปชที่ถูกค้นพบมาสักพักหนึ่งแล้ว มันเป็นเหมือนกับสวนหลังบ้านของปราสาทนภา ดังนั้นหนทางที่จะเข้าไปในนั้นก็คือต้องผ่านปราสาทนภาเท่านั้น
ทะเลดารากรนั้นเชื่อมต่อกับระบบชายนิ่งสตาร์และระบบล้างที่กำลังอยู่ระหว่างการพัฒนา มันเป็นสถานที่พิเศษที่อุดมไปด้วยทรัพยากร ผู้อาวุโสภายในปราสาทนภาหลายคนอยากจะได้มันมาครอบครองและพวกมันก็เริ่มจะต่อสู้กัน แต่เนื่องจากการต่อสู้ระหว่างผู้อาวุโสเริ่มจะรุนแรงเกินไป ผู้นำปราสาทนภาจึงตัดสินใจปิดผนึกทะเลดารากรเอาไว้
ตอนนี้ผู้นำปราสาทนภาบอกว่าเขาจะเปิดทะเลดารากรให้กับหานเซิ่นเป็นการส่วนตัว เขาสามารถพาครอบครัวไปตั้งหลักปักฐานที่นั่นได้ เขาไม่ได้แค่ได้รับอนุญาตให้อยู่อาศัยเท่านั้น ผู้นำปราสาทนภายังจะปล่อยให้หานเซิ่นเป็นคนปกครองทะเลดารากร มันจะกลายเป็นดินแดนของหานเซิ่นถ้าเขาต้องการ มันเป็นไปได้ถ้าเขาจะสร้างอาณาจักรของมนุษย์ที่นั่น ฝ่ายอื่นจะไม่สามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวกับหานเซิ่นภายในนั้นได้
นอกซะจากหานเซิ่นจะเปิดชายแดนทะเลดารากรให้เดินทางเข้าออกได้ มันก็ไม่มีใครเข้ามาข้างในได้ แถมทะเลดารากรยังอยู่ภายใต้การปกป้องของปราสาทนภา มันจะไม่ถูกโจมตีนอกซะจากปราสาทนภาจะล่มสลายไปซะก่อน
“ความจำดีหนิ ใช่แล้วมันคือทะเลดารากรที่อยู่ติดกับระบบชายนิ่งสตาร์” ผู้นำปราสาทนภาตอบ
หานเซิ่นหลี่ตาอย่างครุ่นคิด ผู้นำปราสาทนภาเสนอรางวัลที่มีค่ามากๆให้กับเขา แต่นั่นก็บ่งบอกว่างานนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่ผู้นำปราสาทนภาบอก การจะส่งข้อมูลกลับมาไม่ใช่เรื่องยากอะไร และถ้าผู้นำปราสาทนภามีวิธีที่จะป้องกันจิตใจของหานเซิ่นจากเผ่าเวรี่ไฮจริงๆ ระดับความอันตรายก็ไม่คู่ควรกับรางวัลมากขนาดนี้ แบบนั้นทำไมผู้นำปราสาทนภาถึงยินดีจะมอบบางสิ่งที่มีค่าสำหรับการงานง่ายๆแบบนี้ด้วย?
“ข้าขอถามได้ไหมว่าคนแบบไหนที่ท่านกำลังตามหา?” หานเซิ่นถามอย่างลังเล ทะเลดารากรเป็นสถานที่ที่ดี แต่เขาไม่สามารถเป็นเจ้าของมันถ้าเกิดเขาตายด้วยมือของเผ่าเวรี่ไฮซะก่อน
“ข้ากำลังตามหาผู้หญิงเผ่าเวรี่ไฮคนหนึ่ง ข้าไม่รู้ชื่อของนาง และข้ากลัวว่ารูปลักษณ์ของนางอาจจะเปลี่ยนไปจากที่ข้าจำได้” ผู้นำปราสาทนภาพูด
“ไม่รู้ชื่อ? ไม่รู้หน้าตา? แล้วแบบนั้นข้าจะหาคนๆนั้นได้ยังไง?” หานเซิ่นแปลกใจที่ได้ยินแบบนั้น
“ไม่ต้องกังวล มันมีหนทางที่จะตามหานาง ไม่อย่างนั้นข้าจะขอให้เจ้าช่วยไปตามหานางทำไม?”
ผู้นำปราสาทนภาหยุดไปชั่วครู่ หลังจากนั้นเขาก็พูดอย่างจริงจัง “บนอกของนางมีปานสีแดงที่ดูเหมือนกับหัวใจอยู่ ถ้าเจ้าได้เห็นมัน เจ้าก็จะรู้ได้ในทันที”
“อกของนางมีปานรูปหัวใจสีแดง ถ้าข้าได้เห็นมัน ข้าก็จะรู้ได้ในทันที เดี๋ยวก่อนนะ… ท่านพูดว่าอกอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นก้มมองอกของตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมาถามผู้นำปราสาทนภา
“นี่ท่านบอกให้ข้าตามหาผู้หญิงเผ่าเวรี่ไฮคนหนึ่งใช่ไหม?”
“ใช่” ผู้นำปราสาทนภาพูดพร้อมกับหยักหน้า
“นี่ท่านคิดว่าข้าจะมีโอกาสได้เช็คดูอกของผู้หญิงทุกคนอย่างนั้นหรอ?”
หานเซิ่นรู้สึกว่าผู้นำปราสาทนภาอาจจะกำลังเล่นตลก ถ้าเขาไปที่เผ่าเวรี่ไฮเพื่อเช็คอกของผู้หญิงที่นั่น มันก็เหมือนกับการรนหาที่ตาย
“ถ้ามันเป็นงานที่ง่าย ทำไมข้าถึงต้องมอบทะเลดารากรให้กับเจ้า?”
ผู้นำปราสาทนภามองไปที่หานเซิ่นและพูดต่อ “เจ้าไม่จำเป็นต้องตามหาผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวเอง เจ้าอาจจะถามคนอื่นอย่างเช่นเอ็กซ์ควิสิท นางเป็นผู้หญิง ดังนั้นนางอาจจะเคยเห็นมันมาก่อน และถ้าเจ้าทำให้นางบอกกับเจ้าได้ เจ้าก็จะไม่มีปัญหาอะไร หลังจากที่เจ้ากลับมาแล้ว เจ้าพาครอบครัวไปที่ทะเลดารากรได้เลย ข้าจะมอบการสนับสนุนทุกอย่างที่เจ้าขอ ข้าจะส่งคนไปให้ถ้าเจ้าต้องการ แถมเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องจ่ายภาษีเป็นเวลาสามร้อยปีอีกด้วย”
