หลังจากที่ใช้ลูกบาศก์สี่แกะเพื่อกลับไปที่ดินแดนลึกลับนั่น หานเซิ่นก็รีบตรงไปที่ภูเขาลูกใหญ่ในทันที
ในระหว่างที่เขาไม่อยู่ เหล่าเบรกสกายยังคงพยายามจะขุดภูเขาต่อไป ในตอนที่หานเซิ่นไปถึง ฮอไรซอนทอลอีวิลก็กำลังอยู่ท่ามกลางการถูกทรมานโดยเสาโลหะเหมือนครั้งก่อน เลือดไหลออกมาจากอกของยักษ์ตนนั้นขณะที่เสาหมุนควงสว่าน
ในตอนที่มันเห็นหานเซิ่น ฮอไรซอนทอลอีวิลก็ขมวดคิ้ว “ทำไมเจ้าถึงได้ใช้เวลานานนักกว่าจะกลับมา?”
“มีบางสิ่งเกิดขึ้นในโลกภายนอก และทำให้ข้าล่าช้า”
หานเซิ่นไม่ได้อธิบายอะไรมาก เขาเปลี่ยนเรื่องโดยพูดขึ้นว่า “ข้าจะเล่าให้ฟังถ้าเจ้าอยากรู้เกี่ยวกับจักรวาล…”
แต่ฮอไรซอนทอลอีวิลพูดขึ้นมาก่อน “ฟังให้ดี ข้ามีเวลาไม่มาก มันมีบางสิ่งที่ข้าต้องขอให้เจ้าทำให้กับข้า ถ้าเจ้าทำมันได้ มันก็จะเป็นประโยชน์ต่อเจ้าด้วยเช่นกัน”
“เกิดอะไรขึ้น?” หานเซิ่นมองไปที่ฮอไรซอนทอลอีวิลด้วยความสับสน ยักษ์ตนนี้ดูจะทำตัวแตกต่างไปจากครั้งก่อน
ก่อนหน้านี้ถึงแม้ฮอไรซอนทอลจะกำลังถูกทรมาน แต่เขาก็ยังคงสงบนิ่งเอาไว้ได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันกำลังร้อนรน เนื่องจากมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น
ฮอไรซอนทอลอีวิลไม่ตอบคำถามของหานเซิ่น เขายกหัวขึ้นมาและปล่อยให้ใบหน้าของเขาโผล่ออกมาจากเส้นผมที่ยุ่งเหยิง
“เจ้าเชื่อว่ามีพระเจ้าอยู่ในโลกนี้ไหม?”
ใบหน้าของฮอไรซอนทอลอีวิลไม่ได้หล่อเหลา แต่มันเป็นใบหน้าที่เชื่อใจได้ แต่สิ่งที่ฮอไรซอนทอลอีวิลพูด ทำให้หานเซิ่นรู้สึกหนาวขึ้นมา สำหรับหานเซิ่นนั่นเป็นหนึ่งในคำถามที่น่ารำคาญที่สุดในโลกนี้ เขาไม่รู้จริงๆว่าควรจะตอบมันยังไง
“โอ้ ดูเหมือนเจ้าจะเคยพบพวกเขาแล้วใช่ไหม?” ฮอไรซอนทอลอีวิลประหลาดใจ เขาคาดเดาเรื่องนี้จากปฏิกิริยาของหานเซิ่น
“ใช่ ถ้าพระเจ้าที่เจ้าพูดถึงคือคนอย่างราชาจุน ข้าเคยเห็นพวกเขามาก่อน และข้ายังเคยเผชิญหน้ากับราชาจุนมาแล้วครั้งหนึ่ง” หานเซิ่นบอกฮอไรซอนทอลอีวิลเกี่ยวกับเหตุการณ์บนดาวอุปราคาที่เขาได้พบกับราชาจุน
เมื่อฮอไรซอนทอลอีวิลได้ยินว่าหานเซิ่นฆ่าเรเวนอาทิตย์ต่อหน้าราชาจุน เขาก็หัวเราะออกมา
“เยี่ยม นี่มันเยี่ยมมากๆ! ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าจะเอาชนะราชาจุนได้แบบนั้น… แค่เรื่องนี้ก็เพียงพอที่เจ้าและข้าจะกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ดี ดี ดี ข้ารู้สึกวางใจขึ้นมากที่จะมอบงานนี้ให้กับเจ้า”
“มันคืออะไร?” หานเซิ่นถามอย่างลังเล
แทนที่จะตอบคำถาม ฮอไรซอนทอลอีวิลพูดต่อไปว่า “ในจักรวาลนี้มีสิ่งมีชีวิตอย่างราชาจุนอยู่ สำหรับบางคน พวกเขาเป็นพระเจ้าจริงๆ แต่สำหรับข้า พวกเขามีค่าน้อยกว่าตดในสายลม ถึงแม้พวกเขาจะเป็นพระเจ้า แล้วมันจะยังไง? พวกเราเบรกสกายจะท้าทายและสังหารพระเจ้า พวกเราจะทำให้พวกเขาฉี่ราด เพราะยังไงซะนั่นก็คือวิถีชีวิตของลูกผู้ชาย”
วิธีการพูดของฮอไรซอนทอลอีวิลอาจจะไม่สุภาพ แต่มันทำให้หานเซิ่นตื่นเต้นอย่างมาก เขาเห็นด้วยกับฮอไรซอนทอลอีวิลว่านั่นคือสิ่งที่ลูกผู้ชายควรจะทำ
ยักษ์ตนนั้นพูดต่อไปว่า “ข้าจะควบคุมชะตากรรมของตัวเอง และชะตากรรมของเบรกสกายก็อยู่ในมือของข้า ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นพระเจ้าหรือใครหน้าไหน พวกเขาก็ทำให้เบรกสกายยอมแพ้ไม่ได้”
ถึงแม้หานเซิ่นจะกำลังตื่นเต้น แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงความเศร้าโศก
“เจ้าบอกข้าได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?” หานเซิ่นอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา
ฮอไรซอนทอลอีวิลไม่ตอบคำถามของเขา เขาจ้องไปที่หานเซิ่นด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟและพูด “นี่อาจจะเป็นสมรภูมิสุดท้ายของเผ่าเรา ข้าไม่ควรขอเจ้าในเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ข้าไม่มีทางเลือกอื่น และเจ้าเป็นคริสตัลไลเซอร์คนหนึ่ง นั่นหมายความว่าพวกเราเป็นพันธมิตรกัน ด้วยเหตุนั้นข้าจำเป็นต้องหวังพึ่งเจ้า”
“งานนี้เป็นอะไรที่ยากมากๆ มันอาจจะทำลายชะตากรรมของตัวเจ้าและเผ่าพันธุ์ของเจ้า หลังจากนี้เจ้าอาจจะต้องเป็นศัตรูของพระเจ้า เจ้าหวาดกลัวไหม?” ฮอไรซอนทอลอีวิลมองไปที่หานเซิ่นด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟ
“ข้าอาจจะเชื่อฟังพระเจ้า แต่ข้าจะไม่เชื่อฟังคนที่กล่าวอ้างว่าตัวเองเป็นพระเจ้าอย่างราชาจุน” หานเซิ่นตอบ
“ฮ่าๆ! พูดได้ดี ถึงแม้เจ้าจะไม่เหมือนกับข้า แต่อย่างน้อยเจ้าก็ซื่อตรง” ฮอไรซอนทอลอีวิลหัวเราะหนักกว่าเดิม
“ถ้าเจ้ามีงานที่จะขอให้ข้าไปทำ อย่างน้อยก็ควรอธิบายก่อนว่ามันคืออะไร?” หานเซิ่นถามฮอไรซอนทอลอีวิล
หานเซิ่นไม่ได้หวาดกลัวการเป็นศัตรูกับราชาจุน อีกฝ่ายเกลียดชังเขาเรียบร้อยแล้ว และนั่นจะไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าซอนทอลอีวิลจะขอให้เขาทำอไร
แถมตอนนี้เขาต้องการจะหาความจริงว่าพระเจ้าเหล่านั้นมาจากที่ไหน และมันเกิดอะไรขึ้นกับผู้นำของเซเคร็ดและฮอไรซอนทอลอีวิล
ฮอไรซอนทอลอีวิลมองหานเซิ่นด้วยสีหน้าจริงจังและพูด “น้องชาย ข้าบอกเจ้าได้เลยว่าโลกนี้ไม่มีพระเจ้าอยู่ คนที่กล่าวอ้างว่าเป็นพระเจ้านั้นเป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกับเจ้าและข้า มันแตกต่างเพียงแค่ว่าพวกเราอยู่นอกจีโนฮอลล์ แต่พวกเขาอยู่ข้างใน”
เมื่อหานเซิ่นได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกดีใจ เขาใกล้จะได้รู้ความจริงของเรื่องนี้แล้ว แต่เขาไม่ได้พูดอะไร เขาแค่รอให้ฮอไรซอนทอลอีวิลอธิบายต่อ เขาอยากจะฟังทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้านี้
ฮอไรซอนทอลอีวิลหยุดไปชั่วครู่ หลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ถึงแม้มันจะเป็นแค่ความแตกต่างเรื่องที่อยู่ แต่พลังของพวกเขาก็เหนือกว่าพวกเรามาก ความจริงแล้วพลังของพวกเราแทบจะสร้างความเสียหายกับพวกเขาไม่ได้ แต่มันมีอยู่พลังหนึ่งที่อยู่เหนือกฎข้อนี้”
“สุดยอดยีน?” หานเซิ่นอดไม่ได้ที่จะถาม
ฮอไรซอนทอลอีวิลคิดว่าหานเซิ่นคงจะได้ยินเรื่องนี้มาจากตอนที่เขากับราชาจุนคุยกัน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับมันมาก เขาพยักหน้าและพูด
“ถูกต้อง มันคือสุดยอดยีน การมีสุดยอดยีนจะทำให้เจ้าฆ่าพระเจ้าปลอมๆพวกนั้นได้”
“แต่สุดยอดยีนคืออะไร?” หานเซิ่นถาม
“มันไม่มีคำตอบว่าสุดยอดยีนคืออะไร” คำตอบของฮอไรซอนทอลอีวิลทำให้หานเซิ่นประหลาดใจ
“ทำไมมันถึงไม่มีคำตอบ?” หานเซิ่นถามด้วยความสับสน
ฮอไรซอนทอลอีวิลหัวเราะและพูด “พี่ชายของข้าเคยต่อสู้กับพระเจ้าเหล่านั้น พวกเราบังเอิญเจอกับบางสิ่งที่ทำร้ายพวกเขาได้ แต่การทำร้ายพวกเขาคือทั้งหมดที่พวกเราทำได้ พวกเราไม่เคยฆ่าพระเจ้า ดังนั้นพวกเราจึงวิจัยเกี่ยวกับการค้นพบและสรุปจะเรียกว่าสุดยอดยีน พวกเราจำเป็นต้องมีร่างกายที่มีสุดยอดยีนอยู่เพื่อที่พวกเราจะต่อสู้กับพระเจ้าในจีโนฮอลล์และฆ่าพวกเขาไปอย่างถาวร”
ก่อนที่หานเซิ่นจะรวบรวมคำพูดได้ ฮอไรซอนทอลอีวิลก็พูดต่อไปว่า
“ข้ายังคงทำไม่สำเร็จ ดังนั้นข้าจึงบอกเจ้าถึงธรรมชาติของสุดยอดยีนไม่ได้ แต่มันมีบางสิ่งที่ข้าจะมอบให้กับเจ้า ด้วยสิ่งนี้เจ้าจะต้องค้นหาความจริงด้วยตัวเอง ถ้าเจ้าโชคดีพอ เจ้าก็อาจจะหาความจริงได้ว่าสุดยอดยีนคืออะไรกันแน่ แต่ถ้าเจ้าไม่โชคดีพอ ก็ส่งมันต่อไปให้กับคนอื่น จนกระทั่งสักวันหนึ่งจะมีคนที่รู้ว่าจริงๆแล้วสุดยอดยีนคืออะไร”
เมื่อหานเซิ่นได้ยินแบบนั้น ร่างกายของเขาก็สั่น “พี่ชาย” ที่ฮอไรซอนทอลอีวิลพูดถึงนั้นอาจจะเป็นผู้นำของเซเคร็ด ตอนแรกหานเซิ่นคิดว่าความลับอาจจะอยู่ในมือผู้นำของเซเคร็ด เขาไม่เคยคาดคิดว่าจริงๆแล้วฮอไรซอนทอลอีวิลจะเป็นคนที่กุมความลับนั้น และตอนนี้มันก็กำลังจะถูกมอบให้กับเขา
