ปัง!
เชลชกหมัดไปถูกแม็กแคกหกหูเข้าอย่างจัง และส่งร่างของซีโน่เจเนอิคลอยขึ้นไปสู่ท้องฟ้า
“เขาชกถูกร่างจริง?” หานเซิ่นหันความสนใจกลับไปที่การต่อสู้ในทันที ครั้งนี้แม็กแคกหกไม่ได้หลบหลีกการโจมตีด้วยใช้ร่างปลอม หมัดของเชลนั้นถูกร่างจริงของเจ้าลิง
เชลไล่ตามหลังเจ้าลิงขึ้นไปบนฟ้าราวกับว่าเขาเป็นเงาของมัน หลังจากนั้นเขาก็กระหน่ำชกใส่แม็กแคกหก ร่างกายของซีโน่เจเนอิคเริ่มแตกร้าวและเลือดก็หลั่งไหลออกมาจากทุกหนทุกแห่ง
ไม่ว่ามันจะใช้วิชาอะไรหรือร่างปลอมมากเท่าไหร่ เจ้าลิงก็ยังคงหลบการโจมตีของเชลไม่ได้ ตอนนี้มันไม่มีพลังจะต่อสู้กับหมัดที่ร้ายกาจของเชลอีกแล้ว
ภายใต้การถูกชกอย่างต่อเนื่อง แม็กแคกหกหูก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมา ขณะที่บาดแผลมากมายปรากฏขึ้นทั่วร่างกายของมัน แต่ร่างกายของแม็กแคกหกหูนั้นแข็งแกร่ง จนถึงตอนนี้เชลก็ยังคงไม่สามารถสร้างความเสียหายที่ร้ายแรงให้กับมันได้ มีเพียงแค่ผิวของมันเท่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บ
จู่ๆเชลก็หยุดการโจมตี เขาปล่อยให้แม็กแคกหกหูถอยกลับไปตั้งตัว เชลมองดูมันจากระยะไกลและปล่อยให้มันได้พักหายใจ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆชกหมัดออกไปพร้อมกับส่งเสียงตะโกน
หลังจากที่เชลตะโกน อวกาศรอบๆตัวของเขาก็สว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ ประกายนับไม่ถ้วนหลั่งไหลออกจากร่างของเขา พวกมันเป็นเหมือนกับฝนดาวตกที่พุ่งไปใส่แม็กแคกหกหูอย่างไม่หยุดยั้ง ซึ่งแต่ละประกายแสงนั้นจะระเบิดเมื่อสัมผัสกับเป้าหมายราวกับอาวุธนิวเคลียร์
Boom!
แรงระเบิดที่น่ากลัวเกือบจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ภายใต้การโจมตีด้วยพลังที่น่ากลัวนั่น ร่างกายของแม็กแคกหกหูไม่สามารถทนไหว ร่างกายระดับเทพเจ้าของจ้าลิงเริ่มจะค่อยๆฉีกขาด
หานเซิ่นมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความประหลาดใจ หมัดของเชลค่อนข้างคล้ายคลึงกับวิชามีดใต้นภา
แต่ทว่าการโจมตีของเชลไม่ได้เหมือนกับวิชาใต้นภาซะทีเดียว มันแค่คล้ายคลึงกันเท่านั้น
“นี่คือวิชาคืนสู่สายธาร มันคล้ายคลึงกับวิชามีดใต้นภาของเจ้า เจ้าคิดว่ามันเป็นยังไง?” หลี่ชุนชิวถามอย่างสงบนิ่ง
“แข็งแกร่งมาก” หานเซิ่นตอบไปตรงๆ ในเวลาอันสั้นเชลฝึกวิชาจีโนที่ร้ายกาจจนเชี่ยวชาญ นั่นหมายความว่าเขาแข็งแกร่งมากๆ
ก่อนหน้านี้เชลขาดความรู้และวิชาจีโน แต่เผ่าเวรี่ไฮนั้นใจกว้างพอจะช่วยแก้ไขข้อบกพร่องเหล่านั้น ยิ่งเชลได้เรียนรู้วิชาจีโนมากเท่าไหร่ เขาก็น่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น มันเหมือนกับว่าเขาเพิ่มระดับขึ้นอีกครั้ง
“ข้าหวังว่าเจ้าจะกลายเป็นระดับเทพเจ้าโดยเร็ว อย่าทำให้เชลต้องรอนานเกินไป” หลี่ชุนชิวพูด
เชลเดินเข้ามาหาพวกเขา ขณะที่แบกร่างของแม็กแคกหกหูเอาไว้บนไหล่ เขาพยักหน้าให้กับหานเซิ่น และจากไปพร้อมกับหลี่ชุนชิว
หานเซิ่นไม่ได้มองว่าเรื่องของพวกเขาเป็นอะไรที่สำคัญมากนัก เขาถือยันต์แห่งความโชคดีอย่างมีความสุขและถอนหายใจออกมา
‘มันคงจะดีมากๆถ้าในจักรวาลนี้มีผู้คนอย่างหลี่ชุนชิวอยู่เยอะๆ เราสร้างศัตรูเอาไว้มากมาย แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เราไม่จำเป็นต้องหาทรัพยากรด้วยตัวเองอีกแล้ว เราจะมีพวกมันอย่างไม่จำกัด’
หานเซิ่นเตรียมตัวจะจากไป แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งผิดปกติ เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตราย
วินาทีต่อมา หานเซิ่นก็เทเลพอร์ตหนีไป หลังจากนั้นก็มีเงาพุ่งเข้ามาโจมตีใส่จุดที่เขายืนอยู่ก่อนหน้านี้
หานเซิ่นหันไปมองเงานั่น และเขาก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น มันเป็นลิงตัวหนึ่งที่มีขนาดครึ่งหนึ่งของมนุษย์ หัวของมันมีหกหูและแต่ละหูก็เหมือนกับหอยทาก ขนสีทองปกคลุมทั่วร่างของมัน มันดูเหมือนกับแม็กแคกหกหู เพียงแต่มันมีขนาดเล็กกว่าแม็กแคกหกหูที่เขาได้เห็นก่อนหน้านี้มาก
ก่อนหน้านี้หานเซิ่นมองดูเชลเอาชนะแม็กแคกหกหูได้สำเร็จ และชายคนนั้นยังแบกร่างของมันกลับไปด้วย แต่ตอนนี้มันมีตัวที่เล็กกว่าอยู่ที่นี่ นั่นเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง
“แม็กแคกหกหูตัวก่อนหน้าเป็นลิงตัวแม่อย่างนั้นหรอ? นี่มันมีลูกที่เชลไม่สังเกตเห็น?” หานเซิ่นพึมพำกับตัวเอง ขณะที่มองไปที่แม็กแคกหกหูตัวเล็ก
หานเซิ่นไม่สามารถคิดหาคำอธิบายได้ว่าทำไมถึงมีแม็กแคกหกหูอีกตัวมาปรากฏอยู่ต่อหน้าเขา แต่ซีโน่เจเนอิคที่อยู่ในผลไม้ดาราไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ ด้วยเหตุนั้นข้อสันนิษฐานของเขาจึงไม่สมเหตุสมผล
“เจ้าสิเป็นลิงตัวแม่ พวกเจ้าทั้งหมดเป็นลิงตัวแม่ นี่คือร่างจริงของข้า ที่พวกเขาเอาไปเป็นเพียงแค่ร่างปลอมของข้า” แม็กแคกหกหูตะโกนเสียงแหลมใส่หานเซิ่น
‘เยี่ยม ร่างปลอมนั้นหลอกหลี่ชุนชิวได้? มันหลอกได้แม้แต่เรา วิชาร่างปลอมของแม็กแคกหกหูนี่สุดยอดจริงๆ’ หานเซิ่นคิด
แม็กแคกหกหูดูอาฆาต มันจ้องมองไปที่หานเซิ่นและพูด
“ก่อนหน้านี้ เวรี่ไฮที่น่ากลัวคนนั้นยังอยู่ใกล้ ข้าจึงต้องแกล้งตาย แต่ตอนนี้มันไม่มีความจำเป็นที่ข้าต้องซ่อนตัวอีกแล้ว หลังจากที่ข้าฆ่าเจ้า ข้าจะออกไปในเอาท์เตอร์สกาย ถึงแม้เวรี่ไฮคนนั้นจะรู้สึกตัวที่หลังว่าร่างกายนั่นเป็นแค่ร่างปลอม เขาก็หาตัวข้าไม่เจอ”
“นั่นเป็นความคิดที่ไม่เลว แต่ข้าคิดดว่าเจ้าคาดการณ์ผิดไปอย่างหนึ่ง” หานเซิ่นหัวเราะ
“คาดการณ์อะไรผิด?” แม็กแคกหกหูถาม
“ข้าน่ากลัวกว่าเวรี่ไฮคนนั้น ถ้าเจ้าซ่อนตัวอยู่เงียบๆและรอให้ข้าไปก่อน เจ้าก็คงจะหนีไปได้ แต่น่าเสียดายที่เจ้าต้องการจะฆ่าข้า เจ้าจึงต้องตายอยู่ที่นี่” หานเซิ่นพูด
“เจ้าเป็นแค่ครึ่งเทพคนหนึ่ง กล้าดียังไงมาขู่ข้า!” แม็กแคกหกหูตะโกนด้วยความโกรธ มันกระโดดเข้าใส่หานเซิ่น
เซ็ตอะพอลโลของหานเซิ่นเรืองแสงออกมา ขณะที่เขาชกหมัดเข้าใส่แม็กแคกหกหู
ปัง!
หมัดของหานเซิ่นชกไปถูกร่างของแม็กแคกหกหูที่กระโดดขึ้นมาและฉีกมันจนขาดครึ่ง แต่ทว่ามันเป็นเพียงแค่ร่างปลอม
ปัง!
ทันใดนั้นแม็กแคกหกหูก็ไปปรากฏที่ด้านหลังของหานเซิ่น มันชกใส่แผ่นหลังของหานเซิ่นและส่งเขาออกไป ด้านหลังของเซ็ตอะพอลโลบุบเป็นรูปกำปั้นจากหมัดของแม็กแคกหกหู
“กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าข้า!” แม็กแคกหกหูกรีดร้องและกระโดดเข้าใส่หานเซิ่นอีกครั้ง
“ลิงนี่แข็งแกร่งจริงๆ มันใช้ร่างปลอมและมีความสามารถในการซ่อนตัวที่ไม่มีใครเปรียบ” ถึงอย่างนั้นหานเซิ่นก็ไม่คิดจะถอย เขาชกหมัดเข้าใส่เจ้าซีโน่เจเนอิคอีกครั้ง
ร่างกายของแม็กแคกหกหูถูกทำลาย แต่มันเป็นแค่ร่างปลอมอีกครั้งหนึ่ง หานเซิ่นไม่รู้ว่าร่างจริงของมันหายไปไหนแล้ว
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียน และทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลก็กลายเป็นฟันเฟืองในสายตาของเขา ถึงแม้เขาจะไม่เห็นร่างของแม็กแคกหกหู แต่เขาก็เห็นฟันเฟืองของจักรวาลที่กำลังเคลื่อนไหว
แม็กแคกหกหูโกรธ ดวงตาของมันเต็มไปด้วยอาฆาต และมันก็กระโดดเข้าใส่หานเซิ่นด้วยความเร็วสูง มันจ้องไปในดวงตาของหานเซิ่น ขณะที่ยกอุ้งมือขึ้นและพยายามจะจกเอาดวงตาของหานเซิ่นออกมา
แต่ทันใดนั้นหานเซิ่นก็ชกหมัดออกไป เขาส่งหมัดออกไปยังร่างจริงของศัตรูที่ควรจะมองไม่เห็น
แม็กแคกหกหูตกตะลึง มันไม่รู้เลยว่าหานเซิ่นหาร่างจริงของมันเจอได้ยังไง มันไม่มีเวลาจะหลบหลีกได้ มันส่งหมัดของตัวเองออกไปเพื่อตอบโต้หมัดของหานเซิ่น
แม็กแคกหกหูพบว่าตัวเองถูกห่อหุ้มด้วยหิมะ และเงาของสาวหิมะก็เข้าปกคลุมร่างกายของมัน