Super God Gene – ตอนที่ 2787

ภายในสเปชการ์เด้น แสงสีเขียวพุ่งขึ้นไปสู่ท้องฟ้าราวกับภูเขาไฟปะทุ มันทำให้ทั้งสเปชการ์เด้นสั่นสะเทือน ทุกซอกทุกมุมของจักรวาลจีโนมีน้ำตาสีเขียวปรากฏให้เห็นในอวกาศ มันเหมือนกับว่าอวกาศได้รับบาดเจ็บ

จากรอยแผลสีเขียวที่ฉีกขาดของอวกาศ มันมีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับวิหารของเทพในสมัยโบราณโผล่ออกมา

“จีโนฮอลล์!” ทุกสิ่งมีชีวิตในจักรวาลดูสับสน เมื่อเห็นจีโนฮอลล์ปรากฏต่อหน้าต่อตาพวกเขา พวกเขาเงยหน้าขึ้นไปมองจีโนฮอลล์ด้วยความสับสน พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมมันถึงปรากฏออกมา

“การต่อสู้ในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนเพิ่งจะจบไปไม่นาน ทำไมจีโนฮอลล์ถึงปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง?”

“ข้าเดิมพันว่ามียอดฝีมือบางเผ่าจะทำการต่อสู้เพื่อแย่งชิงตะเกียงในจีโนฮอลล์”

“ข้าไม่คิดแบบนั้น ครั้งก่อนในตอนที่ข่งเฟยทำการต่อสู้มันมีบรรยายกาศที่แตกต่างออกไป ก่อนหน้านี้ดวงดาวทั้งหมดจะลอยขึ้นเต็มท้องฟ้า แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันมีบาดแผลในจักรวาล มันให้ความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิม”

“ใช่ รอยแผลสีเขียวบนอวกาศนั้นหมายความว่ายังไงกัน? นี่เป็นอะไรที่แปลกมากๆ ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับอะไรแบบนี้มาก่อน การได้เห็นรอยแผลสีเขียวนั้นทำให้ข้ารู้สึกเศร้าขึ้นมาจนอยากจะร้องไห้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

บนยอดของเอมตี้เมาท์เทนมีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเขาศักดิ์สิทธิ์งอกจากบนหัวของเธอ เธอยืนอยู่ข้างอสูรขนสีเขียว ทั้งคู่มองขึ้นไปที่รอยแผลสีเขียวบนอวกาศ สายตาของพวกเขาดูแรงกล้าอย่างแปลกประหลาด

“ในที่สุดมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง มันผ่านมากว่าพันล้านปีตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ข้าเห็นความเศร้าของพระเจ้า ข้าคิดถึงสมัยของผู้นำเมาท์เทน เขาฝ่าประตูของจีโนฮอลล์ สังหารพระเจ้าและกลายเป็นเทพสปิริต มันเป็นเวลากว่าพันล้านปีแล้ว ตั้งแต่ที่ใครสักคนทำอะไรแบบนี้ วันนี้ข้าได้เห็นความเศร้าของพระเจ้าอีกครั้งหนึ่ง” อสูรขนสีเขียวพูด มันมองไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

“แต่ใครกันที่สังหารพระเจ้าและชิงตำแหน่งเทพสปิริตไปได้สำเร็จ” ผู้หญิงที่มีเขาขมวดคิ้ว

“นี่ถือเป็นเรื่องที่ดี ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใคร มันก็เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพระเจ้าเหล่านั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่โค่นล้มไม่ได้”
อสูรขนเขียวพูด หลังจากนั้นมันก็หันไปมองอสูรขนทองที่กำลังหลับอยู่และพูดต่อ “นี่อาจจะเป็นโอกาสของเอมตี้เมาท์เทน เมื่อผู้นำเมาท์เทนน้อยอยู่ที่นี่ มันก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งเอมตี้เมาท์เทนจากการกลับมาผงาดอีกครั้งได้”

เมื่อได้ยินอสูรขนสีเขียวพูดถึง “ผู้นำเมาท์เทนน้อย” ใบหน้าของผู้หญิงที่ดูจริงจังก็แสดงรอยยิ้มที่หาได้ยากออกมา
“เลือดของผู้นำเมาท์เทนน้อยไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นศักยภาพของเขาจึงคาดเดาได้ยาก แต่เขาต้องกลายเป็นขั้นทรูก็อตอย่างแน่นอน เขาจะเข้าไปในจีโนฮอลล์เหมือนอย่างที่ผู้นำเมาท์เทนทำและกลายเป็นบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า หลังจากนั้นผู้คนก็จะได้รู้ว่าเอมตี้เมาท์เทนยังคงอยู่ที่นี่และเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่มีสายเลือดที่ไร้เทียมทาน”

บนดาวแคระสีแดงที่ดูน่ากลัว มันมีปราสาทหลังหนึ่งซ่อนอยู่ ภายในปราสาทนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนกับมนุษย์อยู่หลายคน พวกเขาจ้องมองไปที่ความเศร้าของพระเจ้าในอวกาศ

ถ้าหานเซิ่นมาอยู่ที่นี่ เขาก็จะต้องตกใจที่เห็นว่าเทพแห่งผลกรรมอยู่ในหมู่คนพวกนั้น เขาเป็นสมาชิกของพยุหะโลหิต

“สิ่งที่พวกเรารู้ว่าจะเกิดขึ้น ในที่สุดก็เกิดขึ้นมา นับเป็นครั้งแรกตั้งแต่ยุคสมัยของเซเคร็ด ในที่สุดสงครามของพระเจ้าก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง มันน่าเสียดายที่พวกเรายังเตรียมตัวไม่พร้อม” ชายที่มีดวงตาสีฟ้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและถอนหายใจ

“ถึงแม้พวกเราจะยังไม่พร้อม มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเราจะไม่มีโอกาส พยุหะโลหิตนั้นซ่อนตัวมาเป็นเวลานานเกินไปแล้ว มันถึงเวลาที่พวกเราจะต้องต่อสู้กับเทพสปิริต”

“คงเป็นแบบนั้น” ชายดวงตาสีมองไปที่รอยแผลสีเขียวที่อยู่ห่างไกลออกไป ไม่มีใครบอกได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

บนดาวเล็กๆแห่งหนึ่งของเทาซันด์เทรเชอร์ ชายแก่คนหนึ่งกำลังถือธงผ้าและมองรอยแผลในอวกาศ เขาพูดกับตัวเอง
“นี่ไม่ควรจะเกิดขึ้น มันยังไม่ถึงเวลา นี่มีใครบางคนฆ่าพระเจ้าได้สำเร็จอย่างนั้นหรอ? แต่นั่นไม่ควรจะเป็นไปได้”

ในสถานที่ลึกลับนับไม่ถ้วนในจักรวาล ยอดฝีมือที่น่ากลัวเงยหน้าขึ้นไปมองรอยแผลในอวกาศและจีโนฮอลล์ค่อยๆที่ปรากฏออกมา พวกเขาทุกคนนั้นคิดต่างกันออกไป บางคนตื่นเต้น บางคนสงสัย บางคนแค่มองดู พวกเขามองดูด้วยความหวังที่จะได้รู้ว่าใครกันที่ฆ่าเทพสปิริตคนหนึ่งและชิงตำแหน่งเทพสปิริตไปเป็นของตัวเองได้

ตอนนี้จีโนฮอลล์ปรากฏออกมาอย่างสมบูรณ์แล้ว ทั้งจักรวาลมืดไปและมีเพียงแค่แสงสีเขียวจากรอยแผลในอวกาศเท่านั้นที่เรืองแสงอย่างสวยงาม

ประตูของจีโนฮอลล์ที่ลึกลับดูเหมือนจะไม่ถูกเปิดมาเป็นเวลากว่าพันล้านปี แต่วันนี้ในที่สุดมันก็เปิดขึ้นอีกครั้ง

นี่แตกต่างไปจากการต่อสู้ชิงตะเกียงในจีโนฮอลล์ของข่งเฟย และมันก็แตกต่างไปจากตอนที่แอนเชี่ยนท์วอเทอร์ก็อตพยายามจะฝ่าประตูเข้าไป ในตอนนี้ประตูของจีโนฮอลล์เปิดอย่างสมบูรณ์ และทำให้สิ่งมีชีวิตจากทุกซอกทุกมุมของจักรวาลสามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในประตูได้

ภายในประตูนั้นมีรูปปั้นยักษ์ที่ดูเหมือนกับว่าทำขึ้นมาจากหยก ถึงแม้มันจะเป็นแค่รูปปั้น แต่มันก็ขู่ขวัญเกินบรรยาย เพียงแค่ได้เห็นมันก็เป็นน้ำหนักที่ถ่วงจิตใจเหมือนกับทั่งตีเหล็ก ในตอนที่สิ่งมีชีวิตที่มีจิตใจอ่อนแอได้เห็นรูปปั้น พวกเขาก็พบว่าตัวเองนั้นคุกเข่าลงไปก่อนที่จะรู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่ในตอนนี้มีเลือดไหลออกมาจากดวงตาของรูปปั้น ภาพของมันทำให้ทุกคนที่ได้เห็นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า มันเป็นอะไรที่ขู่ขวัญ แต่มันไม่ได้ให้ความรู้สึกที่คุกคามเหมือนอย่างที่ผู้คนอาจจะคาดคิด

ท่ามกลางสายตาของสิ่งมีชีวิตมากมาย รูปปั้นนั่นค่อยๆออกมาจากจีโนฮอลล์ รอยร้าวที่เหมือนกับใยแมงมุมเริ่มเกิดขึ้นบนผิวของรูปปั้น

ในตอนที่รูปปั้นผ่านประตูของจีโนฮอลล์ออกมา มันก็แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยนับไม่ถ้วนและกระจัดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง

ท้องฟ้าสั่นสะเทือนราวกับว่าพายุฝนฟ้าคะนอง มันเหมือนกับว่าท้องฟ้ากำลังร้องไห้ต่อความตายของเทพสปิริต

“ใครจะเป็นเทพสปิริตคนใหม่?” ผู้นำปราสาทนภาหลี่ตา เขาจ้องมองไปที่ประตูของจีโนฮอลล์อย่างใจจดใจจ่อ

รูปปั้นนั้นออกมาจากจีโนฮอลล์แล้ว ดังนั้นตอนนี้ที่ของเทพสปิริตจึงว่างอยู่ ผู้นำปราสาทนภาอยากจะรู้ว่าใครกันที่สังหารพระเจ้าและเข้าไปแทนที่พระเจ้าคนนั้น

คนอื่นๆก็รู้สึกแบบเดียวกัน พวกเขาทุกคนจับจ้องไปที่ประตูของจีโนฮอลล์ พวกเรารอคอยให้ยอดฝีมือที่ฆ่าเทพสปิริตขึ้นรับตำแหน่งเทพสปิริตคนใหม่

แต่หลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน พวกเขาก็ยังไม่เห็นใครบินขึ้นที่จีโนฮอลล์เพื่อรับตำแหน่ง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังก้องออกมาจากจีโนฮอลล์ มันเป็นเสียงที่ได้ยินอย่างชัดเจนไปทั่วทั้งจักรวาล
“สกายไวน์แรดิชถูกโค่นล้ม สิ่งประจำตัวของพระเจ้าสูญหายไป ใครก็ตามที่หาสิ่งประจำตัวของพระเจ้าของสกายไวน์แรดิชได้ คนคนนั้นจะได้ขึ้นครองตำแหน่งเทพสปิริต”

ทุกคนในจักรวาลรู้สึกแปลกใจ เทพสปิริตคนหนึ่งถูกโค่นล้ม และสิ่งประจำตัวของพระเจ้าก็สูญหายไป พวกเขาไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน ยอดฝีมือที่ฆ่าสกายไวน์แรดิชควรจะนำสิ่งประจำตัวของพระเจ้าไปที่จีโนฮอลล์และกลายเป็นพระเจ้าด้วยตัวเอง

“มันหมายความว่ายังไงที่ว่าสิ่งประจำตัวของพระเจ้าสูญหายไป? นั่นหมายความว่ายอดฝีมือคนนั้นฆ่าเทพสปิริตโดยที่ไม่ได้เอาสิ่งประจำตัวของพระเจ้าไปอย่างนั้นหรอ?”
“ไม่มีทาง สิ่งที่ทรงพลังขนาดนั้น ทำไมเขาถึงไม่เอามันไป”
“หรือไม่บางทียอดฝีมือคนนั้นอาจจะตายไปพร้อมกับสกายไวน์แรดิช”
“มันก็เป็นไปได้”

หัวใจของใครหลายคนเต้นรัว ถ้ายอดฝีมือคนนั้นและพระเจ้าตายไปทั้งคู่จริงๆ ใครที่เอาสิ่งประจำตัวของพระเจ้ามาได้ เขาก็จะได้กลายเป็นพระเจ้าซะเอง

หลังจากนั้นประตูของจีโนฮอลล์ก็ปิดลงและหายกลับไปสู่ความว่างเปล่า แต่ความเศร้าบนท้องฟ้าเหมือนกับรอยแผลสีเขียวนั้นไม่ได้จางหายไป