เมื่อหานเซิ่นไปถึงสถานที่ที่มีการต่อสู้เกิดขึ้น เขาก็เห็นฟลาวเวอร์ก็อตยี่สิบถึงสามสิบคนกำลังจู่โจมนักดาบคนหนึ่ง นักดาบคนนั้นสวมใส่ชุดสีเขียว เขายังดูสบายดี ถึงแม้เขาจะถูกล้อมอยู่ก็ตาม ไม่ว่าเหล่าฟลาวเวอร์ก็อตจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน พวกมันก็ไม่สามารถแตะต้องแม้แต่ชุดของชายคนนั้นได้ ขณะที่ทุกดาบที่เขาฟันออกไปนั้นสามารถสร้างความเสียหายกับเหล่าฟลาวเวอร์ก็อต
ถึงแม้พลังของเขาไม่เพียงพอที่จะฆ่าเหล่าฟลาวเวอร์ก็อต แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้เหล่าฟลาวเวอร์ก็อตสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปชั่วขณะ
“ไผ่เดียวดายนี้แข็งแกร่งจริงๆ” หานเซิ่นแปลกใจ นักดาบที่เขาเห็นนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นไผ่เดียวดาย
ถึงแม้ไผ่เดียวดายจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่มีพลังพอจะฆ่าเหล่าฟลาวเวอร์ก็อตได้ เพราะยังไงซะพวกมันก็อยู่ภายใต้การควบคุมของพระเจ้า
หานเซิ่นนำเอาขนนกฟีนิกซ์ออกมาและรีบเข้าไปช่วย เขาแค่ต้องฟันหนึ่งครั้งต่อศัตรูหนึ่งคน ฟลาวเวอร์ก็อตที่ถูกขนนกฟีนิกซ์นั้นจะถูกแผดเผา พวกมันส่งเสียงกรีดร้องขณะที่กลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น ไม่นานหลังจากนั้นดอกไม้บนหัวของพวกเขาก็ถูกเผากลายเป็นเถ้าถ่าน และร่างกายของพวกเขาก็กลับคืนเป็นปกติ
“เจ้ามีวิชาดาบที่ทรงพลังมาก” ไผ่เดียวดายพูด “ชื่อของเจ้าคืออะไร?”
“ซานมู่” หานเซิ่นตอบ
ไผ่เดียวดายมองไปที่หานเซิ่นด้วยสีหน้าแปลกๆ
‘ไม่มีทางที่หมอนี่จะสังเกตได้ถึงอะไรบางอย่าง’ หานเซิ่นคิดอย่างเป็นกังวล
ไผ่เดียวดายไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น ผู้นำเผ่าฟลาวเวอร์ก็อตและคนอื่นๆตามหานเซิ่นมาจนทัน พวกเขาหายใจหอบขณะที่ถามขึ้นว่า
“เจ้าเข้ามาทำอะไรในเมืองของพวกเรา?”
ไผ่เดียวดายยิ้ม “ข้าได้ยินจากหนึ่งในผู้อาวุโสว่าฟลาวเวอร์ก็อตนั้นควบคุมสเปชการ์เด้นด้วยการใช้เมล็ดพันธุ์หนึ่ง ข้ากำลังจะเข้าไปเอามันมา แต่น่าเสียดายที่สถานที่ที่เก็บเมล็ดพันธุ์นั่นเอาไว้ถูกยึดครองโดยซีโน่เจเนอิคที่น่ากลัว แม้แต่ข้าก็เข้าไปไม่ได้”
“ซีโน่เจเนอิค? ซีโน่เจเนอิคอะไร?” ผู้นำเผ่าฟลาวเวอร์ก็อตแปลกใจ สถานที่เก็บเมล็ดพันธุ์ไม่ควรจะมีพืชซีโน่เจเนอิคอยู่รอบๆ ถึงแม้พืชชีโน่เจเนอิคของสเปชการ์เด้นทั้งหมดจะกลายพันธุ์ มันก็ไม่ควรจะมีพืชซีโน่เจเนอิคอะไรอยู่ในบริเวณนั้น
“ข้าไม่แน่ใจว่ามันเป็นซีโน่เจเนอิคแบบไหน แต่มันเป็นเด็กในชุดคลุมสีแดง เขาหัวโล้นและมีจุดแดงบนหัวของเขา”
ไผ่เดียวดายบรรยายเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของซีโน่เจเนอิคและพูดต่อไปว่า “พลังของซีโน่เจเนอิคนั่นเป็นอะไรที่แปลกประหลาด มันควบคุมพืชซีโน่เจเนอิคทั้งหมดที่อยู่รอบๆได้ ในตอนนี้สถานที่เก็บเมล็ดพันธุ์นั้นถูกยึดครองโดยพืชซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้านับสิบ ข้าไม่อาจจะฝ่าเข้าไปได้”
ในตอนที่ผู้นำฟลาวเวอร์ก็อตได้ยินสิ่งที่ไผ่เดียวดายบอก ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
“นี่หรือว่าเมล็ดพันธุ์ดอกไม้จะกลายพันธุ์เป็นซีโน่เจเนอิคไปด้วย? ถ้านั่นเป็นความจริงล่ะก็ มันก็เป็นอะไรที่เลวร้ายอย่างที่สุด”
“เมล็ดพันธุ์ดอกไม้ที่ว่านั่นคืออะไรกัน?” เซี่ยชิงถามขึ้นมา
ผู้นำเผ่าฟลาวเวอร์ก็อตรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะปิดบังความจริงต่อไป
“จากบันทึกของพวกเรา ในตอนที่สปอร์ของเห็ดหลินจือปลิวมาบนศพของพระเจ้า มันดูดซับพลังของศพของพระเจ้าและกลายเป็นสเปชการ์เด้นเหมือนอย่างทุกวันนี้ ในความจริงแล้วสเปชการ์เด้นก็คือซีโน่เจเนอิคเห็ดหลินจือขนาดยักษ์ เมล็ดพันธุ์ดอกไม้นั่นมาพร้อมกับสปอร์ของเห็ดหลินจือ แต่ว่ามันไม่เจริญเติบโต ถึงอย่างนั้นดูเหมือนว่าเมล็ดพันธุ์ดอกไม้นั่นจะมีความสัมพันธ์ประหลาดกับเห็ดหลินจือ ถ้าเจ้าได้เมล็ดพันธุ์นั้นมา เห็ดหลินจือก็จะเชื่อฟังคำสั่งของเจ้า ถ้าเมล็ดพันธุ์ดอกไม้นั้นกลายพันธุ์ขึ้นมา แบบนั้นพวกเราก็จะควบคุมซีโน่เจเนอิคเห็ดหลินจือไม่ได้อีกต่อไป”
“ไม่ว่ายังไงก็ตาม พวกเราควรจะไปตรวจดูก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
หานเซิ่นไม่ได้กังวลอะไรมากนัก ถึงแม้เมล็ดพันธุ์ดอกไม้จะกลายเป็นซีโน่เจเนอิคจริงๆ มันก็ยังมีโอกาสที่เขาจะได้ครอบครองมัน
ผู้นำของฟลาวเวอร์ก็อตดูกังวลขณะที่เขานำทางไปข้างหน้า ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เห็นเหล่าพืชซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าที่ไผ่เดียวดายพูดถึง พืชซีโน่เจเนอิคนั้นเป็นเถาวัลย์ดอกไม้ที่ดูเหมือนกับมังกรจีน ส่วนอีกพืชซีโน่เจเนอิคนั้นเป็นดอกไม้ที่ดูเหมือนกับผีเสื้อยักษ์ และมันยังมีต้นดอกไม้ขนาดยักษ์ที่มีผู้หญิงมากมายอยู่ด้านบน ส่วนด้านล่างของมันเหมือนกับงูกำลังเลื้อยไปมา
บริเวณนี้เป็นเหมือนกับสรวงสวรรค์ของสัตว์ประหลาด มันมีพืชซีโน่เจเนอิคที่แปลกประหลาดมากมายมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ และพวกมันก็ดูน่ากลัวมากๆ
บนหอคอยเถาวัลย์มีซีโน่เจเนอิคตัวหนึ่งอยู่ มันคือเด็กในชุดคลุมสีแดง ดวงตาของมันเบิกกว้าง ขณะที่มันมองมาที่หานเซิ่นและคนอื่นๆ
ในตอนที่ผู้นำเผ่าฟลาวเวอร์ก็อตเห็นเด็กในชุดคลุมสีแดง ใบหน้าของเขาก็ซีดไป
“เป็นไปไม่ได้ มันคือเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ที่กลายพันธุ์ ออร่าของมันเหมือนกับเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ไม่มีผิด แต่มันแค่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้น”
“อ้า! อ้า!”
หานเซิ่นอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเด็กในชุดคลุมสีแดงก็ส่งเสียงร้องออกมา ขณะที่ชี้มาที่หานเซิ่นราวกับคนบ้า
ไม่มีใครบอกได้ว่ามันหมายความว่าอะไร แต่พวกเขาเห็นพืชซีโน่เจเนอิคที่มีดอกไม้ผีเสื้ออยู่บนต้นมากมาย ในตอนที่พวกมันเริ่มเคลื่อนไหว ดอกไม้ผีเสื้อนับล้านก็กลายเป็นผีเสื้อจริงๆ และพวกมันก็ถาโถมเข้ามาหาพวกเขาราวกับคลื่น
“โอ้ ไม่นะ! ทุกคนถอยกลับไป!” ไผ่เดียวดายตะโกน
“รัศมีการโจมตีของต้นไม้ผีเสื้อระดับเทพเจ้านี้กว้างเกินไป ข้ากลัวว่านี่จะไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะรับมือได้”
“ไม่เป็นอะไร” หานเซิ่นพูดพร้อมกับปลดปล่อยอาณาเขตตงเสวียนออกมา เขาสามารถควบคุมฟันเฟืองจักรวาลทั้งหมดที่อยู่ภายในอาณาเขตได้ ทันทีที่เขาใช้มัน ผีเสื้อทั้งหมดที่บินอยู่บนท้องฟ้าใกล้ๆกับเขาก็แข็งทื่อไป พวกมันเป็นเหมือนกับดวงดาวที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
“พวกเจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าจะไปตรวจดูเด็กชุดคลุมสีแดงคนนั้น”
หานเซิ่นพูดและเดินตรงออกไปในทิศทางของหอคอยเถาวัลย์
ต้นไม้ผีเสื้อไม่สามารถทำอะไรได้ และเด็กในชุดคลุมสีแดงก็ทำเสียง “อ้า” อยู่เรื่อยๆ หานเซิ่นเห็นพืชซีโน่เจเนอิคที่อยู่รอบๆหอคอยเถาวัลย์เริ่มจะเรืองแสงแห่งเทพ พลังหลากหลายอย่างถูกปล่อยออกมาใส่เขา
แต่หานเซิ่นไม่ได้สนใจอะไรพวกมัน เขายังคงเดินตรงเข้าไปหาเด็กในชุดคลุมสีแดง
สกายแรดิชเพิ่งจะระเบิดตัวเองไป ยีนของมันกระจัดกระจายไปทั่วสเปชการ์เด้น และทำให้พืชซีโน่เจเนอิคกลายพันธุ์
เหตุการณ์นั้นเพิ่งจะผ่านมาไม่นาน ดังนั้นพืชซีโน่เจเนอิคส่วนใหญ่จึงยังอยู่ระหว่างการกลายพันธุ์ พวกมันจำเป็นต้องใช้เวลาในการย่อยยีนของสกายไวน์แรดิส ดังนั้นระดับของพวกมันจึงยังไม่สูงจนเกินไป พืชซีโน่เจเนอิคที่กลายเป็นระดับเทพเจ้านั้นจึงเป็นแค่ขั้นพริมิทีฟเท่านั้น
หานเซิ่นใช้อาณาเขตตงเสวียนอย่างเต็มกำลังเพื่อหยุดพลังของศัตรูทั้งหมด พืชซีโน่เจเนอิคที่เข้ามาใกล้กับเขาจะสูญเสียพลังของพวกมันไป
ทุกคนเห็นหานเซิ่นเดินผ่านพืชซีโน่เจเนอิคที่น่ากลัวไปอย่างง่ายดาย พลังของพวกมันถูกหยุดเอาไว้โดยที่เขาไม่แม้แต่จะต้องกระดิกนิ้ว
“คนๆนี้… คนๆนี้เป็นใครกัน…” ผู้นำเผ่าฟลาวเวอร์ก็อตตกตะลึง ไม่มีใครเชื่อว่าหานเซิ่นเป็นเพียงแค่บอดี้การ์ดของเซี่ยชิง
ระดับเทพเจ้าขั้นพริมีทีฟคนหนึ่งใช้พลังของเขาเพื่อสยบซีโน่เจเนอิคที่น่ากลัวมากมายตามลำพัง นั่นไม่ใช่บางสิ่งที่แม้แต่เผ่าเอ็กซ์ตรีมคิงหรือเวรี่ไฮจะทำได้
“มันไม่สำคัญว่าเขาเป็นใคร ทั้งหมดที่พวกเจ้าจำเป็นต้องรู้ก็คือเรื่องที่เขาเป็นฝ่ายเดียวกับพวกเรา” เซี่ยชิงพูด ดวงตาของเขาลุกเป็นไฟ พลังที่หานเซิ่นแสดงออกมานั้นทำให้เขาอยากจะกลายเป็นระดับเทพเจ้าด้วยเช่นกัน
เด็กในชุดคลุมสีแดงเห็นหานเซิ่นเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ และพืชซีโน่เจเนอิคของเขาทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์ต่อหน้าศัตรูคนนี้ เขาจ้องมองไปที่หานเซิ่นอย่างรำคาญ และร่างกายของเขาก็เริ่มจะมีแสงสีแดงส่องสว่างขึ้นมา
