“การใช้ฝ่ามือเพื่อพลิกอวกาศและเปลี่ยนแปลงชะตากรรมเป็นอะไรที่ทรงพลังมากๆ”
หานเซิ่นรู้สึกหนาวขึ้นมาขณะที่มองดูสิ่งที่เกิดขึ้น เขาสงสัยว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮคนนี้ใช่คนเดียวกับที่เขาย้อนเวลากลับไปเห็นหรือเปล่า เพราะออร่าที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮปล่อยออกมาในตอนนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
“คนที่ฝึกสกายแอนบีอิ้งคอมบิเนชั่นของเวรี่ไฮเซ้นส์จนถึงขั้นสูงสุดแล้วจะไม่ได้แค่พลิกอวกาศ การจะพลิกกาแล็กซี่หรือเปลี่ยนแปลงท้องฟ้าและผืนดินก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร แต่มันแค่ไม่เคยมีเวรี่ไฮคนไหนฝึกจนถึงขั้นนี้มาก่อน พวกเขาแค่พลิกผันดวงดาวเล็กๆ แต่การจะเปลี่ยนแปลงพลังของจักรวาลนั้นเป็นไปไม่ได้”
พระเจ้าหยุดไปชั่วครู่ก่อนที่จะพูดต่อไปว่า “สำหรับเวรี่ไฮที่ฝึกฝนจนถึงขั้นนี้ถือว่าเป็นอะไรที่ยากมากๆ การอัดแน่นอวกาศในฝ่ามือของเขาเป็นสิ่งที่แม้แต่เทพสปิริตอย่างพระเจ้าเกราะนภาก็ทำไม่ได้”
“พวกเราจะทำลายพลังนั่นได้ยังไง?” หานเซิ่นถาม เขาไม่เคยเห็นพลังแบบนี้มาก่อน ดังนั้นเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไง
“อวกาศจะไหลเวียนเรื่อยๆในฝ่ามือของเขา” พระเจ้าพูด
“มันมีหนทางอยู่แค่สองทางที่จะหนีเป็นอิสระ วิธีแรกคือการใช้ความเร็วที่เหนือกว่าเพื่อหนีออกมา อีกวิธีคือการระเบิดอวกาศนั้นซะและมันจะไม่เหลืออะไรมารั้งตัวเจ้าเอาไว้อีก”
ขณะที่พระเจ้าพูดแบบนั้น เสียงคำรามของอสูรก็สั่นสะเทือนทั้งจักรวาล โกลเด้นโกรวเลอร์กำลังตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ในดวงตาของผู้ชม อวกาศที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮกำลังถืออยู่นั้นมีขนาดเท่าฝ่ามือเท่านั้น แต่จริงๆแล้วมันเป็นอวกาศที่กว้างใหญ่ที่ถูกอัดแน่นเอาไว้ ร่างกายของโกลเด้นโกรวเลอร์นั้นกำลังขยายใหญ่ขึ้นจนเต็มทั้งอวกาศ หลังจากนั้นมันก็มีเสียงแตกของอะไรบางอย่างดังขึ้นมา ร่างกายสีทองที่น่ากลัวระเบิดอวกาศภายในมือของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ มันออกมาจากฝ่ามือและกลายเป็นอสูรยักษ์สีทองที่น่ากลัวมากๆ ดาวดวงหนึ่งนั้นดูเล็กราวกับหยดน้ำเมื่ออยู่ข้างๆอสูรตัวนั้น
การคำรามของโกลเด้นโกรวเลอร์นั้นทำให้แม้แต่บัญชีรายชื่อเทพเจ้าจีโนยังสั่นสะเทือน ผู้ชมที่ดูอยู่ตกตะลึง เสียงคำรามที่เต็มไปด้วยความโกรธนั้นทำให้สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอขาอ่อนและล้มลงไปกับพื้น
วินาทีต่อมาโกลเด้นโกรวเลอร์ก็อ้าปากใส่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นดูเล็กกระจิดริดเมื่ออยู่ถัดไปจากโกลเด้นโกรวเลอร์ มันไม่มีทางที่เขาจะป้องกันการโจมตีของอสูรยักษ์ที่น่ากลัวได้
แต่สีหน้าของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮยังไม่เปลี่ยนแปลง เขาเอามือทั้งสองประสานกันและเริ่มหมุนอย่างช้าๆ หลังจากนั้นก็มีบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้น
มันเหมือนกับว่าร่างกายของโกลเด้นโกรวเลอร์นั้นอยู่บนวงล้อที่ถูกหมุนไปร้อยแปดสิบองศา มันทำให้ปากขนาดใหญ่ที่อ้าไปทางผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นถูกเปลี่ยนทิศทางไป
โกลเด้นโกรวเลอร์หันกลับมาเพื่อจะเขมือบผู้นำเผ่าเวรี่ไฮอีกครั้ง แต่เมื่อผู้นำเผ่าเวรี่ไฮหมุนมือของเขา ท้องฟ้าและผืนดินก็ถูกพลิกผัน เขาและโกลเด้นโกรวเลอร์สลับตำแหน่งกัน ทำให้การโจมตีของโกลเด้นโกรวเลอร์นั้นพลาดเป้าหมาย
สิ่งมีชีวิตมากมายที่มองดูการต่อสู้อยู่นั้นตกตะลึง ซึ่งรวมถึงหานเซิ่นด้วย พลังในการพลิกท้องฟ้าและเปลี่ยนผืนดินนั้นเป็นสิ่งที่ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อน
“ไม่แปลกใจเลยที่เผ่าเวรี่ไฮเป็นเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่งในจักรวาล พลังของเขาเป็นเหมือนกับพลังของพระเจ้า”
“ข้าคิดว่าพลังนี้มันเหนือกว่าของพระเจ้าซะอีก พระเจ้าอย่างพระเจ้าเกราะนภานั้นถูกดอลลาร์ฆ่าตายอย่างง่ายดาย เขาไม่ได้ทรงพลังเหมือนอย่างผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ”
“สุดยอด สุดยอดจริงๆ ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะต้องเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล แม้แต่โกลเด้นโกรวเลอร์ที่มีพลังที่ไร้เทียมทานก็ทำอะไรผู้นำเผ่าเวรี่ไฮไม่ได้”
เมื่อเห็นแบบนั้น หานเซิ่นเองก็ตกใจมากๆ พลังของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นคล้ายคลึงกับอาณาเขตตงเสวียนของเขา แต่พลังของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นเหนือกว่าพลังของเขาในตอนนี้ หานเซิ่นได้เรียนรู้บางสิ่งจากผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ
“ถ้าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮทำแบบนี้ได้ เราที่ควบคุมฟันเฟืองจักรวาลได้ก็ควรจะทำได้เหมือนกัน แต่วิธีการนี้ดูเหมือนว่าจะถูกสนับสนุนด้วยวิชาจีโนบางอย่าง ซึ่งเราไม่มีวิชาจีโนนั้น ถ้าเราจะพยายามทำเหมือนกันด้วยวิธีการของตัวเอง มันก็คงจะเป็นอะไรที่ยุ่งยากมากๆ”
หานเซิ่นหวังว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะใช้พลังนี้อีกหลายๆครั้งเพื่อที่เขาจะได้ประยุกต์มาเป็นวิชาของตัวเอง
และเขายังอยากให้โกลเด้นโกรวเลอร์หาหนทางทำลายพลังนี้ให้ได้ ไม่อย่างนั้นถึงแม้โกลเด้นโกรวเลอร์จะมีความแข็งแกร่งที่ไร้เทียมทาน มันก็เป็นอะไรที่ไร้ประโยชน์ถ้าไม่สามารถทำอะไรคู่ต่อสู้ได้
“การที่เขาฝึกเวรี่ไฮเซ้นส์จนถึงขั้นนี้ได้ ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นไม่เลวเลย”
พระเจ้าแสดงความชื่นชม แต่พลังนั่นเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทำให้เขาประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น หานเซิ่นก็หันไปมองพระเจ้าและถาม
“ทำไมข้าถึงคิดว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮแข็งแกร่งกว่าพระเจ้าเกราะนภา นี่ข้าคิดไปเองหรือเปล่า?”
พระเจ้าหัวเราะ “เจ้าไม่ได้คิดไปเอง พระเจ้าเกราะนภานั้นต้องการสิ่งประจำตัวพระเจ้าของเขากลับคืนไป เขาจึงเอาตัวเองเข้าไปรวมร่างกับอบิสไนท์ที่เป็นแค่ขั้นบัตเตอร์ฟลาย ในตอนที่พระเจ้าเกราะนภารวมเข้ากับมัน ระดับของมันก็ถูกเพิ่มขึ้นจนถึงขั้นทรูก็อต แต่จะยังไงก็ตามร่างกายของอบิสไนท์ก็ไม่ดีพอสำหรับเขา และอบิสไนท์ก็ยังมีธาตุที่แตกต่างไปจากพระเจ้าเกราะนภา มันเป็นเรื่องยากที่พระเจ้าเกราะนภาจะใช้พลังทั้งหมดของเขาได้ ถ้าเขารวมร่างกับร่างกายของขั้นทรูก็อตที่มีธาตุเดียวกัน มันก็เป็นอะไรที่ยากมากๆที่เจ้าจะเป็นฝ่ายชนะ ด้วยเหตุนั้นในตอนนี้ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจึงดูไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพระเจ้าเกราะนภา แต่การจะตัดสินว่าใครที่เหนือกว่ากันนั้น เจ้าต้องรอจนกว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะเข้าไปในจีโนฮอลล์ เขาต้องลองต่อสู้กับพระเจ้าเกราะนภาดูถึงจะตัดสินได้”
หลังจากที่พระเจ้าพูดทั้งหมดนั่น หานเซิ่นก็รู้สึกกังวลขึ้นมา
ร่างกายและพลังของโกลเด้นโกรวเลอร์นั้นดูแข็งแกร่งมากๆ มันเกือบจะไร้เทียมทาน พลังและร่างกายมันแข็งแกร่งกว่าหานเซิ่นในตอนนี้มาก
แต่ตอนนี้มันไม่สามารถแตะต้องผู้นำเผ่าเวรี่ไฮได้ โกลเด้นโกรวเลอร์ยังคงพยายามที่จะกลืนกินผู้นำเผ่าเวรี่ไฮที่กำลังใช้วิชาของเขาเพื่อเปลี่ยนแปลงท้องฟ้าและพลิกแผ่นดิน ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นไม่ต้องเคลื่อนที่ไปไหนเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงอย่างนั้นโกลเด้นโกรวเลอร์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
เมื่อเห็นแบบนั้น จางเสวียนเต้าก็กล่าวชมว่า “ชายแก่คนนี้แข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว”
“ยังไงซะเขาก็เป็นถึงผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ” ผู้หญิงคนนั้นพูด
“ไม่น่าแปลกใจอะไรที่เขาจะทำแบบนี้ได้”
“ดูเหมือนว่านี่จะเป็นการต่อสู้สุดท้ายของเขา” จางเสวียนเต้าพูด
“ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ เขาจะเข้าไปในจีโนฮอลล์ในอีกไม่นานนี้”
“บรรพบุรุษของเวรี่ไฮหลายคนเข้าไปในจีโนฮอลล์ แต่ไม่เคยมีใครที่กลับออกมา เจ้าคิดว่าเขาจะกลับออกมาไหม?” ผู้หญิงคนนั้นพูด
“ถ้าข้ารู้เรื่องนั้น ข้าก็คงจะไม่มานั่งอยู่ที่นี่ ข้าคงจะเข้าไปในจีโนฮอลล์ไปนานแล้ว”
จางเสวียนเต้าถอนหายใจและพูด “น่าเสียดายที่กฎในการตัดสินอันดับนั้นแปลกประหลาด ข้าคิดว่าจะได้มีโอกาสต่อสู้กับเขาซะอีก แต่ข้ามีโอกาสท้าชิงเพียงแค่ครั้งเดียว ข้ากลัวว่าคงไม่มีโอกาสจะได้ทำแบบนั้น”
เมื่อโกลเด้นโกรวเลอร์เห็นว่าการโจมตีต่อไปเป็นอะไรที่ไร้ประโยชน์ มันก็หยุดเคลื่อนไหวและมองมาที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ
“เจ้าอาจจะมีสายเลือดของโกรวเลอร์ แต่เจ้าเอาชนะข้าไม่ได้ ทำไมเจ้าไม่ยอมแพ้เพียงแค่นี้” ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพูด
“ไร้สาระ ผู้นำเมาท์เทนน้อยของพวกเราไม่มีวันพ่ายแพ้”
อสูรขนสีเขียวโกรธ แต่หลังจากที่คิดอยู่สักพัก มันก็พูดขึ้นว่า “แต่ยังไงก็ต้องยอมรับว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮคนนี้เก่งกาจจริงๆ วิธีการที่เขาเปลี่ยนแปลงท้องฟ้าและพลิกแผ่นดินนั้นเป็นอะไรที่ยากจะเห็นในจักรวาลนี้”
ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆพยักหน้าและพูด “ที่เผ่าเวรี่ไฮกลายเป็นเผ่าพันธุ์สูงสุดของจักรวาลได้นั้นไม่ใช่เพราะโชคช่วย ดูเหมือนว่าผู้นำเมาท์เทนน้อยคงจะต้องใช้สิ่งนั้น”
