ขณะที่ไนน์เทาซันด์คิงยกดาบหยกขึ้น ดวงตาบนดาบก็เปิดออกอย่างเต็มที่ ตาดำของดวงตานั้นกระพริบและปล่อยแสงที่ชั่วร้ายออกมา มันแพร่กระจายออกไปเหมือนกับวงแหวน
หลังจากที่โล่เมดูซ่าส์เกซถูกวงแหวนแสงจากดวงตา มันก็เหมือนกับว่าโล่เมดูซ่าส์เกซนั้นถูกสะกดจิต ดวงตาที่เคยเปิดออกค่อยๆปิดลง และไม่ว่าหานเซิ่นจะพยายามทำยังไง ดวงตาของผู้หญิงบนโล่เมดูซ่าส์เกซก็ไม่เปิดขึ้นมา
ที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นหานเซิ่นรู้สึกว่าดวงตาของตัวเขาเองก็เริ่มจะปิดลงเช่นกัน มันเหมือนกับว่าเขาเหนื่อยล้ามากๆและไม่สามารถลืมตาต่อไปได้อีกแล้ว ไม่สำคัญว่าเขาจะพยายามลืมตาขึ้นมากแค่ไหน มันก็ไม่ได้ผล หนังตาของเขาปฏิเสธจะถูกเปิดออก
“ต่อต้านไปก็ไม่มีประโยชน์ ดาบแสงของดาบไนน์อายด์นั้นจะปิดการมองเห็นของทุกสิ่งมีชีวิตในจักรวาลนี้ ต่อหน้าดาบไนน์อายด์ ไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนจะลืมตาขึ้นมาได้”
ไนน์เทาซันด์คิงยกดาบไนน์อายด์ขึ้นและพูดต่อ “มันไม่ใช่เพียงแค่นั้น ในตอนที่พวกเจ้าได้เห็นดวงตาบนดาบไนน์อายด์ พวกเจ้าก็ถือว่าตายไปแล้ว”
ขณะที่หานเซิ่นฟังเสียงของไนน์เทาซันด์คิง เขายังคงไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ พวกมันยังคงปิดสนิท เขารู้สึกราวกับว่ามีบางสิ่งเคลื่อนไหวในดวงตา
“อ้า!” หยางยวิ๋นเซิงส่งเสียงกรีดร้อง ขณะที่ใช้มือกุมดวงตาของตัวเอง ด้วยเหตุผลบางอย่างดวงตาทั้งสองของเขาระเบิดกลายเป็นรูสองรู
“ข้ามอบโอกาสให้พวกเจ้าได้หนีไป แต่พวกเจ้ากลับไม่ต้องการ!”
ไนน์เทาซันด์คิงมองไปที่หยางยวิ๋นเซิงอย่างเลือดเย็น หลังจากนั้นเขาก็หันสายตาไปที่หานเซิ่น เขาหวังจะได้เห็นดวงตาของหานเซิ่นระเบิด
หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าเลือดทั้งหมดในตัวของเขากำลังไหลไปที่ดวงตาและเตรียมจะระเบิดออกมา เขารู้ว่าดาบไนน์อายด์นั้นแปลกประหลาด แต่เขาไม่รู้สึกตัวเลยว่าเขาถูกพลังของมันเข้าแล้ว
ดวงตาของปลาทองตัวใหญ่และปลาทองน้อยปิดลงเช่นกัน ดวงตาของพวกมันกำลังบวมเหมือนกับลูกบอลลูนที่ถูกอัดลมเข้าไปเต็มที่ ดวงตาของพวกมันสามารถระเบิดได้ทุกเมื่อ
ถึงแม้หานเซิ่นจะมองไม่เห็น แต่ด้วยศาสตร์ตงเสวียน เขายังคงสัมผัสทุกสิ่งทุกอย่างได้ คนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบจากดาบไนน์อายด์นั้นคือเป่าเอ๋อที่กำลังสวมแว่นกันแดดอยู่
ไนน์เทาซันด์คิงจ้องมองไปหานเซิ่นและรอคอยให้ดวงตาของเขาระเบิด
พลังของดาบไนน์อายด์นั้นไม่ใช่แค่ระเบิดดวงตาเพียงเท่านั้น ในตอนที่ดวงตาระเบิดออก เลือดและพลังชีวิตทั้งหมดจะรั่วไหลออกมาจากบาดแผลจนกระทั่งคนๆนั้นแห้งตาย
เมื่อรู้สึกว่าดวงตากำลังจะระเบิด หานเซิ่นก็ดึงสายธนูของธนูด็อกโครว์และยิงลูกธนูเขี้ยวออกไปใส่ดาบไนน์อายด์
เมื่อไนน์เทาซันด์คิงเห็นการกระทำของหานเซิ่น เขาก็ยกดาบไนน์อายด์ขึ้นมาและฟันใส่ออกไปใส่ลูกธนูเขี้ยวที่เข้ามา
ธนูด็อกโครว์นั้นมีชื่อเสียงมากๆ แต่นั่นเฉพาะตอนนี้มันอยู่ในมือของโครว์สกายด็อกเท่านั้น
ไนน์เทาซันด์คิงรู้จักโครว์สกายด็อกเป็นอย่างดี และเขาก็รู้ถึงพลังของธนูด็อกโครว์เป็นอย่างดีเช่นกัน
ลูกธนูเขี้ยวเดินทางผ่านอวกาศราวกับว่ามันเทเลพอร์ต ถึงอย่างนั้นดาบไนน์อายด์ก็ฟันลูกธนูกระเด็นออกไปอย่างง่ายดาย มันไม่สามารถทำร้ายไนน์เทาซันด์คิงได้แม้แต่นิดเดียว
แต่วินาทีต่อมา จู่ๆร่างกายของหานเซิ่นก็ไปปรากฏข้างๆไนน์เทาซันด์คิง เขาแกว่งมีดเข้าใส่ไนน์เทาซันด์คิง
สีหน้าของไนน์เทาซันด์คิงเปลี่ยนไป การเทเลพอร์ตของหานเซิ่นนั้นรวดเร็วเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการ มันสายเกินไปแล้วที่เขาจะหลบ ดังนั้นเขาจึงแกว่งดาบไนน์อายด์ออกไปเพื่อรับมีดของหานเซิ่นเอาไว้
“นั่นเป็นไปได้ยังไง?” ในตอนที่มีดและดาบปะทะกัน ดาบไนน์อายด์ของไนน์เทาซันด์คิงถูกทำลายโดยหานเซิ่น ดวงตาบนดาบไนน์อายด์ปิดลงและแสงที่ชั่วร้ายก็ดับลงไป
หลังจากที่ดาบไนน์อายด์ถูกทำลายไปแล้ว มีดของหานเซิ่นก็ยังคงพุ่งต่อไปหาร่างกายของไนน์เทาซันด์คิง
มีเสียงโลหะปะทะกันดังขึ้นมา หานเซิ่นตัดชุดคลุมสีทองของไนน์เทาซันด์คิงจนขาด แต่ภายในชุดคลุมสีทองนั้นยังมีชุดเกราะสีเขียวเข้มอยู่
การฟันของหานเซิ่นสามารถทำลายดาบไนน์อายด์ได้ แต่มันไม่สามารถทิ้งร่องรอยอะไรไว้บนชุดเกราะสีเขียวเข้มนั้นได้
ไนน์เทาซันด์คิงสะบัดมือใส่มีดเหตุและผลของหานเซิ่น เขาส่งหานเซิ่นและมีดกระเด็นออกไป
ร่างกายของหานเซิ่นชนเข้ากับเสาของศาลา เสาหินของศาลานั้นดูธรรมดาๆ แต่เมื่อหานเซิ่นกระเด็นไปชนกับมัน เสาหินนั้นไม่ได้บุบสลายเลยแม้แต่นิดเดียว ร่างกายของเขากระแทกลงไปกับพื้น ขณะที่กระอักเลือดออกมา
“อาวุธประจำตัวพระเจ้า?” หานเซิ่นลุกขึ้นมาและจ้องมองไปที่ชุดเกราะสีเขียวเข้มภายในเสื้อคลุมสีทอง
“ตาดีหนิ” ไนน์เทาซันด์คิงฉีกเสื้อคลุมสีทองและเผยให้เห็นชุดเกราะสีเขียวเข้มที่งดงาม นอกจากส่วนหัวและคอของเขาแล้ว ทุกซอกทุกมุมของเขาถูกห่อหุ้มด้วยชุดเกราะสีเขียวเข้ม
บนชุดเกราะสีเขียวเข้มนั้นมีรอยบางๆอยู่ เมื่อหานเซิ่นสังเกตดูดีๆ เขาก็เห็นว่ามันเป็นดวงตาที่กำลังปิดอยู่ มันทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวขึ้นมา
“นี่คืออาวุธประจำตัวพระเจ้า ชุดเกราะต่อสู้เทาซันด์อาย ดาบไนน์อายด์เล่มนี้ก็เป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งที่ข้าสร้างขึ้นมาโดยพยายามจะลอกเลียนแบบชุดเกราะต่อสู้เทาซันด์อายเท่านั้น พลังของมันยังเทียบกับของชุดเกราะต่อสู้เทาซันด์อายไม่ได้” ไนน์เทาซันด์คิงพูด
“ในเมื่อเจ้าเห็นชุดเกราะต่อสู้เทาซันด์อายของข้าแล้ว ข้าก็คงจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตรอดไปไม่ได้ ตอนนี้ถึงเจ้าต้องการจะไปจากที่นี่แต่โดยดี มันก็สายเกินไปแล้ว”
สีหน้าของหานเซิ่นไม่เปลี่ยนแปลง เขาถือมีดเหตุและผลอยู่ในมือและพูด
“ดูสิว่าเจ้าจะใช้ชุดเกราะต่อสู้เทาซันด์อายฆ่าข้าได้ไหม”
ไนน์เทาซันด์คิงขมวดคิ้ว ก่อนหน้านี้เขาได้ดูการประลองของบัญชีรายชื่อเทพเจ้าจีโน เขาจึงรู้ถึงพลังของมีดเหตุและผลที่หานเซิ่นกำลังถืออยู่
แม้แต่ความเสียหายของดาบไนน์อายด์ที่มีต่อหานเซิ่นก็ถูกมีดเล่มนั้นดูดซับเอาไว้ มีดเหตุและผลนั้นทรงพลังเกินกว่าที่ไนน์เทาซันด์คิงจินตนาการเอาไว้
‘ถ้าเราฆ่าเขาในการโจมตีครั้งเดียวไม่ได้ เขาก็จะใช้พลังของมีดเหตุและผลนั่นรักษาบาดแผลที่ได้รับ’ ไนน์เทาซันด์คิงคิด
หานเซิ่นพูดขึ้นมา “ไนน์เทาซันด์คิง สิ่งที่เจ้าต้องการในศาลานั่นคืออะไร? พวกเราไม่จำเป็นต้องต่อสู้กัน ถ้าเจ้ายอมตอบคำถามของข้า ข้าก็จะมอบสมบัติภายในศาลานี่ให้กับเจ้า”
“เจ้าพูดจริงอย่างนั้นหรอ?” ไนน์เทาซันด์คิงมองไปที่หานเซิ่นอย่างสงสัย เขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเซิ่นจะพูดอะไรแบบนั้นออกมา
“ข้าพูดจริง แต่ถ้าเจ้าตอบคำถามของข้าไม่ได้ นั่นก็ถือว่าไม่นับ” หานเซิ่นพูด
“ถ้าเจ้าจงใจถามคำถามที่ข้าไม่รู้คำตอบ ข้าจะตอบเจ้าได้ยังไง?” ไนน์เทาซันด์คิงพูด
“ถ้าเจ้ามาที่นี่เพื่อสมบัติในศาลา เจ้าก็ต้องรู้เกี่ยวกับมันอย่างนั้นสินะ?” หานเซิ่นพูด
“ข้ารู้เกี่ยวกับมัน ข้าตอบคำถามนี้ของเจ้าแล้ว เจ้าจะมอบมันให้กับข้าได้หรือยัง?” ไนน์เทาซันด์คิงพูด
“นั่นคือหนึ่งในคำถามของข้า ข้ายังเหลืออีกสามคำถาม” หานเซิ่นพูด
“สามคำถามอะไร? เจ้าบอกข้ามาก่อน” ไนน์เทาซันด์คิงพูด
“คำถามแรกคือผู้หญิงที่เป็นต้นแบบรูปปั้นนี้คือใคร? คำถามที่สอง เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับผู้นำเซเคร็ด? คำถามที่สาม เซเคร็ดมียอดฝีมืออยู่ทั้งหมดกี่คนและพวกเขาอยู่ที่ไหน?” หานเซิ่นถามคำถามที่เขาอยากจะรู้
