ตอนที่ 3121 ใต้ต้นพลัม
หานเพิ่นมองไปที่บอลด์กายและถาม “ต้นพลัมของชีพจรนี่เป็นปรากฏการณ์ประหลาดแบบไหนกัน?”
บอลด์กายดูค่อนข้างเขินอายขณะที่พูดว่า
“ถึงแม้ข้าจะบอกไม่ได้ว่ามันเป็นปรากฏการณ์ประหลาดแบบไหน แต่ข้าแน่ใจว่ามันต้องเป็นอะไรที่มหัศจรรย์”
หานเซ็นมองบอลด์กายด้วยสายตาดูถูกและคิดในใจ “เขาพึ่งพาไม่ได้เลยจริงๆ” ถึงแม้หานเซ็นจะไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับชีพจรพระเจ้ามาก่อน แต่เขาก็พอบอกจะได้ว่าต้นพลัมนี่เป็นอะไรที่ไม่ปกติ
หลี่ปิงหยูกำลังตกใจ จากข้อมูลที่เธอมี เธอรู้ว่าดาวดางนี้ไม่ใช่หนึ่งในผืนดินหลักทั้งเจ็ดของระบบโกลด์คริสตัล มันไม่ควรจะก่อให้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดแบบนี้ขึ้นมาได้ การมีอยู่ของต้นพลัมต้นนี้เป็นอะไรที่แปลกประหลาดเกินไป
“อย่าคิดมากเลย พวกเรารีบขุดกันดีกว่า มันต้องมีของดีอยู่ที่นี่แน่ๆ บางทีพวกเราอาจจะได้พบโลหิตชีพจรเทพสปิริตก็เป็นได้” หลังจากที่พูดแบบนั้นบอลด์กายเริ่มลงมือขุด เขาไม่มีแผนที่จะไปตามหาชีพจรในผืนดินอื่น
หานเซ็นและหลี่ปิงหยูช่วยบอลด์กายอีกแรง ถึงภูเขาลูกนี้จะเต็มไปด้วยภูมิประเทศที่เป็นหินแต่ใต้ต้นพลัมนั้นเป็นพื้นดิน มันจึงควรจะเป็นเรื่องง่ายที่ขุด
แต่หลังจากที่เริ่มลงมือขุด หานเซินก็พบว่าดินใต้ต้นพลัมนั้นแข็งยิ่งกว่าเหล็กซะอีก มันเป็นเรื่องยากที่จะขุดดินขึ้นมาทีละเยอะๆ
หานเพิ่นหยิบดินขึ้นมาเพื่อตรวจสอบมัน เขาค้นพบว่าในดินนั้นมีเม็ดสีขาวๆที่เป็นเงากับโลหะอยู่
พวกเขาขุดดินลึกลงไปสามฟุตก่อนที่พวกเขาจะพบบางสิ่งที่แข็งมากๆเข้า พวกเขาปัดดินที่อยู่รอบๆออกและเห็นรากต้นไม้ที่ดูเหมือนกับมังกรทะเล
รากนั้นมีสีดำเหมือนกับหมึก ผิวของมันเป็นเหมือนกับเกล็ด มันดูแปลกประหลาดมากๆ เมื่อมองดูใกล้ๆคนอาจจะคิดว่ามันดูเหมือนกับงูที่แห้ง
พวกเขาทั้งสามขุดรอบๆรากนั้น ขณะที่ขุด บอลด์กายก็พูดขึ้นว่า
“ระวังตัวให้ดี ข้าไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์แบบนี้ อย่าได้ขุดลึกจนเกินไป มันจะเป็นเรื่องไม่ดีถ้าพวกเราขุดเกินไปพบน้ำพุอีวิลสปิริตเข้า”
ยิ่งรากถูกขุดลึกลงไปมากเท่าไหร่ หานเพิ่นและคนอื่นๆก็สังเกตเห็นว่าต้นพลัมนั้นมีรากเยอะกว่ากิ่งก้านซะอีก รากของต้นพลัมเป็นเหมือนกับมังกรมากมายที่พัวพันกันไปทั่วบริเวณ รากนั้นครอบคลุมกว่าสามสิบฟุต ซึ่งกว้างกว่ากิ่งก้านของต้นพลัม หานเพิ่นและคนอื่นจำเป็นต้องขยายพื้นที่ในการขุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
บอลด์กายลองใช้พลั่วขุดลงไปในรากของต้นพลัมที่มีขนาดแค่นิ้วมือ แต่มันกลับไม่ทิ้งรอยขีดข่วนไว้บนผิวเลยแม้แต่น้อย
“มันเป็นรากที่แข็งมากๆ” บอลด์กายรู้สึกแปลกใจ ตอนนี้เขารวมร่างกับยืนเรซระดับราชันที่ทรงพลัง และพลั่วของเขาก็ทำมาจากวัสดุพิเศษ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงทิ้งร่องรอยเอาไว้บนผิวของรากไม่ได้
ความอยากรู้ของหานเซิ่นเพิ่มสูงขึ้น และมันผลักดันให้เขาขุดต่อไป “ต้นพลัมนี่แปลกจริงๆ อะไรก็ตามที่อยู่ข้างใต้มันจะต้องเป็นอะไรที่พิเศษ”
พวกเขาทั้งสามคนทำการขุดอยู่ครึ่งวันก่อนจะขุดได้ลึกราวๆเก้าสิบฟุต ซึ่งเป็นประมาณหนึ่งในสามของรากของต้นพลัม จากที่พวกเขาเห็นรากของต้นพลัมพัวพันกันอย่างแน่นหนาเหมือนกับผมเบีย ถึงขนาดที่แม้แต่ผมก็ไม่อาจจะเล็ดลอดผ่านเข้าไปได้
บอลด์กายวางพลั่วลงและเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก ขณะที่พูดขึ้นว่า
“พวกเราหยุดขุดเพียงแค่นี้เถอะ ข้าไม่คิดว่ามันจะมีอะไรอยู่ข้างใต้ ของดีนั้นอยู่ภายในรากของต้นไม้”
ดินที่เหมือนกับโลหะนั้นเป็นอะไรที่ยากจะขุด ถึงแม้เขาจะมีพลังจากการรวมร่างกับยืนเรซแต่มันก็ยังคงเป็นอะไรที่เหนื่อยอยู่ดีถ้าต้องขุดเป็นเวลานาน
หานเชื่นและหลี่ปิงหยูเห็นด้วยกับการวิเคราะห์ของบอลด์กาย พวกเขาขุดหลุมลึกกว่า90ฟุต แล้วถ้ามันมีไข่ยืนถูกฟังอยู่ข้างใต้จริงๆ มันก็ควรจะมีปรากฏการณ์ประหลาดบางอย่างเกิดขึ้นมาแล้ว แต่มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย มันจึงมีโอกาสสูงที่ถึงพวกเขาจะขุดต่อไป พวกเขาก็จะไม่พบอะไรถ้ามันมีของดีอยู่จริงๆล่ะก็ มันก็คงจะซ่อนอยู่ภายในรากของต้นพลัม
รากของต้นพลัมนั้นเติบโตอย่างไม่ปกติ พวกมันพัวพันกันเพื่อก่อตัวเป็นกำแพงราวกับว่าพวกมันกำลังปกป้องอะไรบางอย่าง
บอลด์กายลองขุดเข้าไปในรากด้วยพลั่วของเขาหลายต่อหลายครั้ง แต่เขาก็ทำอะไรผิวของรากไม่ได้ ด้วยเหตุนั้นเขาจึงหันมามองที่หานเซ็น
“หานเซ็น เจ้าจะลองทำลายรากพวกนี้เพื่อดูว่ามีอะไรที่อยู่ข้างในนั้นไหม?”
“โกสต์คิลล์ เจ้าลองดู” หานเซิ่นพูดกับหลี่ปิงหยู
หลี่ปิงหยูไม่คัดค้าน ยังไงซะเธอก็สนใจในต้นพลัมนี้ไม่ต่างไปจากคนอื่น ร่างกายของเธอลุกโชนด้วยเปลวเพลิงพร้อมกับมีหูและหางของแมวนั้นปรากฏออกมา เล็บของเธอยืดออกเหมือนกับใบมีดที่แหลมคมห้าใบ พวกมันลุกไหม้ด้วยเปลวไฟ
“ข้ามีเทพแมวกรงเล็บอัคคีที่มียีนเรซระดับเทพเจ้าร่างเต็มวัย ธาตุไฟของมันมีประสิทธิภาพสูงกับสิ่งมีชีวิตที่เป็นธาตุไม้ บางทีมันอาจจะได้ผล”
หลี่ปิงหยูพูดก่อนที่จะใช้กรงเล็บของเธอฟันใส่รากของต้นพลัม
เมื่อเล็บถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟปะทะกับรากของต้นพลัม ประกายไฟก็กระจัดกระจายไปทั่วแต่ทว่ารากของต้นพลัมนั้นไม่ได้ถูกตัดขาด พวกมันไม่ลุกไหม้เช่นกัน ในทางกลับกันมือของหลี่ปิงหยูกลับสั่นรัว ขณะที่เปลวเพลิงบนเล็บนั้นวูบวาบราวกับว่ามันกำลังจะดับลง
“แข็งมาก” หลี่ปิงหยูขมวดคิ้ว เธอรู้สึกอยากจะเรียกยีนเรซที่ทรงพลังที่สุดของเธอออกมาเพื่อลองทดสอบดู แต่การทำแบบนั้นจะเป็นการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอ เธอจึงต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป
หานเซ็นใช้มือสัมผัสบริเวณที่หลี่ปิงหยูฟันลงไปและพบว่ามันมีรอยบางๆสามรอยอยู่บนผิวของราก แต่พวกมันตื้นจนยากที่จะมองเห็น พลังของเทพแมวกรงเล็บอัคคีนั้นมีประสิทธิภาพ แต่ประสิทธิภาพของมันต่ำมากๆ
โดยไม่ลังเล หานเพิ่นกางปีกนกยูงสีทองบนหลังของเขา แสงแห่งเทพสีทองเรืองแสงอย่างสว่างไสว และทำให้ปีกทองนั้นกลายเป็นเหมือนกับใบมีดที่คมกริบ
ฉวะะ!!!!
เสียงฉีกขาดดังขึ้นในหูของพวกเขา บอลด์กายรู้สึกดีใจอย่างมาก เขามองไปที่รากของต้นพลัมและเห็นว่ารากหลายสิบเส้นถูกตัดลึกเข้าไปครึ่งฟุต แต่พวกมันยังคงไม่ถูกตัดขาดโดยสมบูรณ์
หานเซิ่นรู้สึกแปลกใจ หลี่ปิงหยูและบอลด์กายนั้นอาจจะไม่รู้ แต่เขารู้ดีถึงพลังของปีกทอง มันเป็นถึงยีนเรซระดับเทพเจ้าร่างสุดยอด แต่มันกลับตัดรากของต้นพลัมเข้าไปได้ลึกเพียงแค่ครึ่งฟุตเท่านั้น รากของต้นพลัมนี้แข็งแรงจนน่าสะพรึงกลัว แต่ถ้าเขาสร้างความเสียหายกับรากของต้นพลัมได้ มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น ก่อนที่เขาจะตัดเพื่อเปิดทางลึกเข้าไปข้างใน
หานเซิ่นใช้ปีกทองฟันใส่รากของต้นพลัมซ้ำๆ ปิกราชานกยูงเรืองแสงวูบวาบอย่างต่อเนื่องแสงสีทองสว่างไสวไปทุกหนทุกแห่งขณะที่เขาพยายามตัดรากของต้นพลัม
หลังจากที่ทำแบบนั้นอยู่สักพัก รากจำนวนมากก็ถูกตัดขาดไปและเผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างในเมื่อมองไปในรูที่หานเพิ่นสร้างขึ้น เขาเห็นว่ารากนั้นห่อหุ้มก้อนน้ำแข็งที่ปลดปล่อยไอเย็นออกมา
พวกเขาทั้งสามคนมองไปที่ก้อนน้ำแข็งและสังเกตเห็นว่าภายในน้ำแข็งนั้นมีผู้หญิงชุดขาวอยู่เธอกำลังนั่งอยู่ภายในก้อนน้ำแข็งอย่างไร้ซึ่งความเคลื่อนไหว แต่เธอดูไม่เหมือนคนตาย มันดูเหมือนว่าเธอแค่หลับอยู่เท่านั้น
หานเซิ่นรู้สึกตกใจ แต่เขาไม่ได้ตกใจเกี่ยวกับเรื่องที่มันมีผู้หญิงอยู่ภายในก้อนน้ำแข็ง แต่เขาตกใจเกี่ยวกับออร่าที่ก้อนน้ำแข็งนี้ปลดปล่อยออกมา
“วิชากายหยก ไม่สิ นี่มันวิชาเหมันต์” หานเพิ่นคิดว่านี่เป็นอะไรที่แปลก ในตอนที่เขา สัมผัสกับน้ำแข็งเขาก็เกือบจะร้องตะโกนออกมา
Related
