เมื่อพูดถึงการฝึกฝนการใช้พลังจิตเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของพื้นฐาน หลิวหยุนหยางก็ยังมีความสนใจในเทคนิคการปลดอาวุธและเทคนิคการบินอีกด้วย
เมื่อความสามารถเคลื่อนย้ายสิ่งของของบุคคลถึงจุดหนึ่งพวกเขาสามารถใช้ห่อหุ้มร่างกาย และสร้างเอฟเฟกต์การบินได้
การบินเป็นสิ่งที่มนุษย์เกือบทุกคนปรารถนาที่จะทำ
หลิวหยุนหยางไม่รู้ว่าคุณสมบัติจิตใจของเขา 35 คะแนนนั้นเพียงพอที่จะให้เขาบินได้หรือไม่ แต่เขาก็พยายามห่อหุ้มร่างกายของเขาทั้งหมดด้วยพลังจิตของเขา
ตามข้อกำหนดของการลอยตัวหลิวหยุนหยางต้องเร่งร่างกายของเขาให้ลอย ขณะที่เขากระตุ้นมันเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาค่อยๆลอยขึ้นจากพื้น หลังจากนั้นอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงหลิวหยุนหยางก็สามารถลอยขึ้นเหนือพื้นประมาณหนึ่งเมตรได้
จากมุมมองของนักสู้ ระยะหนึ่งเมตรนั้นไม่มากพอ
เขายังคงบินอยู่!
เมื่อเขาทำเสร็จเขารู้สึกเหนื่อยล้าอย่างหนักในหัวของเขา
ความผิดพลาด!
หลิวหยุนหยางล้มลงบนพื้น ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่ากำลังจะพังทลาย
สิ่งนี้นับว่าเป็นการเรียนรู้วิธีการบินได้หรือไม่?
หัวของเขาเจ็บ ขณะที่หลิวหยุนหยางตะกายขึ้นบนเตียง และทำตามวิธีการที่แสดงในการฝึกฝนการใช้พลังจิตเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของพื้นฐานเพื่อฝึกพลังจิตใจของเขา
จากการแนะนำของการใช้พลังจิตเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของ อัจฉริยะต้องใช้เวลาสามวันในการเรียนรู้ขั้นพื้นฐาน และอย่างน้อยหนึ่งเดือนเพื่อผ่านเกณฑ์การฝึกฝนการใช้พลังจิตเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของพื้นฐานอย่างประสบความสำเร็จ
อย่างไรก็ตามหลิวหยุนหยางข้ามขีดจำกัดนี้ไปแล้วในทันที
การฝึกฝนการใช้พลังจิตเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของพื้นฐานทำให้เขารู้สึกเงียบสงบเป็นอย่างมาก ขณะที่เขานอนบนเตียงเขาไม่ตื่น หรือไม่ก็นอนหลับ เขารู้สึกสะดวกสบายเป็นอย่างมาก
อุปกรณ์สื่อสารของหลิวหยุนหยางเริ่มดังขึ้นทันที เสียงโวยวายของซูจงสามารถได้ยินได้จากนาฬิกาของเขา “หลิวหยุนหยางพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว! รีบลุกขึ้น และรีบขึ้นไปที่พื้นเพื่อฝึกฝนซะ! “
หลิวหยุนหยางตื่นตัวมาตลอด เมื่อเขาก้มลงมองอุปกรณ์สื่อสารมันเป็นเวลา 8.30 น.!
ซูจงบอกกับเขาว่าช่วงแรกของชนชั้นสูงจะเริ่มเวลา 8.30 น
หลิวหยุนหยางรีบไปที่ชานเมืองโดยไม่ต้องกังวลใจใดใด
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เพิ่มความเร็ว แต่เขาก็ยังมาถึงที่นอกเมืองในเวลาไม่นาน เมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาเห็นว่ามีเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงมากกว่า 100 คนยืนอยู่รอบ ๆ
มีบางอย่างไม่ถูกต้อง ทุกคนสวมเครื่องแบบกองทัพมังกรที่เพิ่มขึ้น หลิวหยุนหยางได้ฟุ้งซ่านในระหว่างการฝึกฝนเมื่อวันก่อน ดังนั้นเขาจึงยังคงสวมใส่เสื้อผ้าที่แม่ของเขาเตรียมไว้ให้เขา
“นี่คือราชาผู้มาใหม่ของเรางั้นหรอ? ช่างน่าอายจริงๆ! ” เสียงที่น่าหดหู่ดังขึ้นเมื่อหลิวหยุนหยางวิ่งไป
หลิวห ยุ นหยางติดตามแหล่งที่มาและตระหนักว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของชายวัยกลางคนที่ผอมเพรียว
ชายคนนั้นก็สวมเครื่องแบบกองทัพมังกรตื่น แม้ว่าเขาจะยืนตัวตรงเหมือนหอกเมื่อใครมองเขาพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเย็นเยือก
ซูจงถูหนังศีรษะที่ล้าน ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปิดปาก
ซูจ งเป็นเพียงตัวประกอบในครั้งนี้ เขาและชายสองสามคนที่มีอินทรธนูเดียวกันบนไหล่ของพวกเขากำลังพาชายชราตัวสูงที่มีผมสีเงิน
ชายชรามีอินทรธนูทองอยู่บนบ่าของเขา เมื่อเขาเห็นหลิวหยุนหยาง เขาส่ายหัวเบาๆและพูดอย่างประหม่าว่า “ครั้งแรกของเจ้า เจ้าก็มาสายซะแล้ว และเจ้าก็ยังไม่ได้สวมเครื่องแบบทหารของเจ้าอีก มันเป็นผลมาจากการเป็นราชาผู้มาใหม่งั้นรึ? “
มันเป็นเพราะเขานอนเกินเวลามากเกินไปหลังจากฝึกฝน!
“ท่าน ข้าคิดว่าราชาผู้ใหม่ควรเป็นแบบอย่างสำหรับพวกเราทุกคนไม่ใช่แกะดำของฝูง! ” ชายหนุ่มที่รูปหล่อ และบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามประกาศเสียงดัง ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า
ในขณะที่เขาพูด เสียงที่เปล่งออกมาสะท้อนว่า “ถูกต้องราชาผู้มาใหม่ควรเป็นแบบอย่างที่ดี บุคคลนี้ไม่เหมาะกับการเป็นแบบอย่าง! “
“บุคคลประเภทนี้เหมาะสมที่จะเป็นราชาผู้มาใหม่งั้นหรือ? “
หลิวหยุนหยางไม่มีความสุขที่ได้พบเพื่อนคนนี้ หรือฟังคำพูดโดยปริยายของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คิดว่าข้าควรจะเป็นราชาผู้มาใหม่!
หลังจากเพลิดเพลินไปกับส่วนลดพิเศษ 70% สำหรับการซื้อทั้งหมดของเขา หลิวหยุนหยางได้คิดถึงชื่อราชาผู้มาใหม่ว่าเป็นทรัพย์สมบัติสุดพิเศษของเขา แน่นอนว่าเขาไม่ได้กำลังสุภาพกับคนที่อยากได้
“ท่าน ข้าได้สัมผัสกับสิทธิพิเศษในการเป็นราชาผู้มาใหม่ และข้ารู้สึกว่าการมาสายเล็กน้อยและไม่ได้สวมเครื่องแบบควรเป็นสิทธิพิเศษเหล่านั้น ท้ายที่สุดราชาผู้มาใหม่ต้องโดดเด่นจากพวกเศษขยะที่พูดมาก! ใครก็ตามที่ถูกรุกรานโดยสิ่งนี้มีอิสระที่จะท้าทายข้า! “
นักสู้ด้วยน้ำเสียงที่น่าหดหู่ซึ่งเฝ้าดูอยู่ข้างสนามเท่านั้น หลิวหยุนหยางยิ้มหว้างเมื่อได้ยินคำพูดของเขา
เมื่อสมาชิกชั้นเรียนคนอื่นได้ยินประกาศไร้ยางอายของพวกเขาพวกเขาก็ไม่พูดอะไร เขาจะต้องหยิ่งมากที่จะเรียกพวกเขาว่าคนเป็นเศษขยะโดยไม่ลังเลเลย!
เศ ษขยะ!
นี่คือคำที่หลิวหยุนหยางเคยกล่าวไว้ ทันใดนั้นผู้คนจำนวนมากก็เริ่มโกรธแค้น
“เจ้าคือคนที่เป็นเศษขยะ หลิวหยุนหยาง! ข้าไม่มีความยินดีที่เจ้าได้รับตำแหน่งราชาผู้มาใหม่! ข้ากำลังวางแผนที่จะท้าทายเจ้าในหนึ่งเดือน แต่หลังจากคำพูดที่ไร้มารยาทของเจ้านั้นข้าก็อาจจะกำจัดเจ้าในตอนนี้ก็ได้! ข้าจินโปเทียนขอท้าทายเจ้าอย่างเป็นทางการ! หากเจ้าสามารถโจมตีข้าได้สามครั้ง ข้าจะยอมรับว่าเจ้าเป็นราชาผู้มาใหม่! “
ชายสูงอายุยืนอยู่ตรงกลางยิ้มเบา ๆ เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า “ผู้มาใหม่ที่ดีควรโดดเด่น หากเจ้าสามารถยึดมั่นในสถานะราชาผู้มาใหม่ของเจ้าได้ ทั้งสองคำขอที่เจ้าทำในวันนี้จะได้รับการยินยอม! “
“ท่าน ข้ากวนวานหลี่ขอให้ท้าทายราชาผู้มาใหม่ โปรดอนุมัติคำขอของเขา!” คนแรกที่ก้าวไปข้างหน้าไม่ใช่ชายหนุ่มที่รูปหล่อที่พูดออกมาก่อน แต่เป็นนักสู้เชิงต่อสู้ที่ค่อนข้างสูง
เขายืนสูงอย่างน้อยสองเมตร และให้ความรู้สึกที่ทรงพลัง
“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นใครกวนวานหลี่ เอาล่ะได้รับอนุญาตแล้ว! ” ทหารผู้สูงอายุยิ้มให้กวนวานหลี่ “อย่าทำให้ปู่ของเจ้าเสื่อมเสีย”
“ไม่ต้องกังวลครับท่าน! ” ในขณะที่เขาพูดกวนวานหลี่ก็เข้าหาหลิวหยุนหยางทันที “ข้ารู้ว่าเจ้านั้นรวดเร็ว แต่การอดอาหารไม่ได้หมายความว่าคุณจะปลอดภัย ครอบครัวของข้าผ่านทักษะนาฬิกาทองคำที่ไม่แตกหักจากรุ่นสู่รุ่น ข้าจะยืนอยู่ตรงนี้แล้วให้เจ้าเข้ามา หากเจ้าไม่สามารถทำให้ข้าล้มได้ภายในสามการเคลื่อนไหว เจ้าจะได้ชื่อราชาผู้มาใหม่ของเจ้า! ” กวนวานหลี่พูดอย่างตรงไปตรงมา
ใบหน้าของหลิวหยุนหยางบุกเข้าไปด้วยรอยยิ้ม เขารู้ว่ากวนวานหลี่ดูจะเสียเปรียบ แต่จริงๆแล้วนี่เป็นการเคลื่อนไหวเชิงกลยุทธ์
คนที่แข็งแรงมักแกล้งคนที่อ่อนแอ
“ก็ได้! ” หลิวหยุนหยางรู้ว่ากวนวานหลี่พยายามทำอะไร แต่เขาแกล้งไม่รู้และยิ้มตอบรับ
ซูจงขมวดคิ้ว เขาต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่ชายชราทหารพยายามให้เขาหุบปาก
“เอาล่ะ! ” นายทหารคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆซูจงกล่าว
กวนว่านหลี่ก้าวไปหาหลิวหยุนหยาง ขณะที่เขาหายใจเข้าลึกๆก็ได้ยินเสียงแตกจากร่างกายของเขา
หลิวหยุนหยางคิดว่าใบหน้าของกวนวานหลี่ดูเหมือนจะมีความแวววาวของโลหะจางๆ
“นาฬิกาทองคำที่ไม่แตกหักระดับ 3 ดูเหมือนว่าเจ้ากวนผู้นี้จะมีตัวตายตัวแทนจริงๆ!” ทหารผู้สูงอายุคร่ำครวญ
