Taming Master – ตอนที่ 130

“ลูกบอลเวท!”

ลูกบอลเวทออกมาจากคฑาของเอียนและยิงออกมาอย่างต่อเนื่อง

Pung- Pu-pung-!

เมื่อการโจมตีของฮัลลิดำเนินไปด้วยความแข็งแกร่ง พลังชีวิตของชายคนนั้นก็ลดลงกว่า 20,000 หน่วยในทันที

“เฮ้อ…”

เอียนซึ่งใช้เวทวิญญาณทั้งหมดของเขาออกมาทั้งหมดในไม่ช้าก็ถอยกลับไป

ต้องขอบคุณเวทจิตวิญญาณที่ได้รับการฟื้นฟูผ่านลูกบอลเวท เวทจิตวิญญาณของเขาจึงเพิ่มไปถึงครึ่งหลังจากนั้นไม่นาน แต่ก็เพื่อป้องกันไม่ให้คู่ต่อสู้ตอบโต้

และชายลึกลับผู้ออกจากสถานะสตั้นในระยะเวลา 1 วินาทีจ้องมองเอียนด้วยสายตาที่ทิ่มแทง

“น่าประหลาดใจจริงๆ”

เมื่อคำเหล่านั้น เอียนตอบห้วนๆ

“อะไร?”

“ความจริงที่ว่าซัมมอนเนอร์สามารถแข็งแกร่งเช่นนี้ได้”

“…”

ซัมมอนเนอร์เป็นอาชีพที่สร้างขึ้นในภายหลังเมื่อเปรียบเทียบกับอาชีพที่มีอยู่แล้ว

ความจริงที่ว่าเอียนได้มาถึงเลเวลมากกว่า 120 ในอาชีพซัมมอนเนอร์นั้นเป็นไปไม่ได้และเนื่องจากเอียนมีพลังการต่อสู้สูงกว่าเลเวล 120 ต้นๆทำให้ชานคนนั้นตกใจมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ว่าอาชีพซัมมอนเนอร์นั้นอ่อนแอในการ PvP ที่สุดในบรรดาอาชีพใหม่หรอ?

“อย่างไรก็ตาม เนื่องจากฉันก็ไม่ใช่กรณีที่เติบโตขึ้นจากสามัญสำนึกปกติเช่นกัน… ดังนั้นฉันจำเป็นต้องคิดถึงความเป็นไปได้ของมันที่ซัมมอนเนอร์จะแสดงพลังการต่อสู้ที่มากขนาดนี้?”

เอียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

นี่เป็นเพราะแน่นอนว่าเขาแข็งแกร่ง แต่เขาคิดว่ามันไม่ถึงจุดที่เขาจะยกย่องตัวเองเช่นนั้น

‘สำหรับชายที่มีประสบการณ์ตายแล้ว ถ้าฉันมีไลและพินคงจะพูดว่า… อะไรนะ? สามัญสำนึกปกติหรอ?’

เอียนกลับมายืนอีกครั้ง

พลังชีวิตของเขาต่ำกว่าครึ่งหนึ่ง ดังนั้นหลอดจึงกระพริบ แต่คู่ต่อสู้ก็เช่นกัน

“เอาชนะตัวเองและจัดการมันให้เสร็จเร็วๆ เส้นทางที่พี่คนนี้ต้องไปมันยุ่งนิดหน่อยน่ะ”

ด้วยคำพูดเหล่านั้น ชายลึกลับก็เปล่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยท่าทางบิดเบี้ยว

“ฮ่าฮ่า เอาชนะตัวเองหรอ… ดูเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่างผิดนะ”

“อะไรนะ?”

“คู่ต่อสู้ตรงหน้าแกตอนนี้ ไม่ใช่ฉัน”

เมื่อคำพูดไม่คาดคิดออกมาจากชายลึกลับ เอียนขมวดคิ้ว

“แกกำลังพูดอะไร?”

และชายลึกลับได้พูดต่อ

“สิ่งที่แกกำลังเผชิญหน้าอยู่เป็นแค่วิญญาณของฉัน”

“…?!”

“จะพูดไปแล้วน่าเสียดายจัง ฉันคิดว่าฉันจะสามารถจัดการซัมมอนเนอร์ที่น่าหัวเราะนี้ด้วยแค่วิญญาณของฉัน… ดูเหมือนว่าวันนี้จะจบลงแล้ว ฉันมีเควสต์ที่ต้องดำเนินการต่อเช่นกัน บายล่ะ”

เอียนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ

‘ลองคิดดูแล้ว ทั้งร่างของชายคนนั้นเปล่งแสงสีแดงเข้มอย่างต่อเนื่อง’

ตอนแรกในขณะที่เขาคิดว่ามันเป็นเพราะสกิลหรือบัฟ เขาจึงไม่สนใจมันมากนัก แต่หลังจากได้ยินคำพูดที่ว่ามันเป็นวิญญาณและมองมันอีกครั้ง เขาก็เริ่มเห็นจุดแปลกๆ

ณ จุดนั้น ดาบของชายลึกลับเหวี่ยงมาหาเอียนทันที

Ba-ang-!

ดาบได้ฟันอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม เอียนซึ่งยังคงตื่นตัวอยู่หลีกเลี่ยงการโจมตีของชายลึกลับ

เอียนขมวดคิ้ว

“ขี้ขลาด”

เมื่อเอียนกล่าวหา เขาแสยะยิ้ม

“ฉันจะผิดหวังถ้าแกโดนโจมตี”

และร่างของชายลึกลับเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ

“มันน่าเสียดายนะ แต่เราคงต้องจบกันแล้วล่ะวันนี้”

เอียนกระพริบตา

“เขาแค่ทำทุกอย่างตามที่เขาชอบ”

เอียนซึ่งกำลังวางแผนที่จะฆ่าคู่ต่อสู้ของเขาและหยิบไอเทมที่ตกเนื่องจากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ อย่างไรก็ตามรู้สึกราวกับว่าเขาเสียเวลาขณะที่เขาดูวิญญาณที่กำลังหายไป

“ฮะฮะ… ขอบคุณนะมันสนุกมากเลย ดูเหมือนว่าฉันจะเจอแกอีกครั้งหนึ่งเร็วๆนี้”

เมื่อร่างของชายลึกลับหายไปในอากาศอย่างสมบูรณ์ เอียนแสดงท่าทางหดหู่

“อ๊ากก ถ้าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น แกก็ไม่ควรมาหาฉันตั้งแต่แรก!”

ในขณะที่เขาเสียเวลาและหมดพลังชีวิตของเขาไปโดยไม่ทำอะไรเลย มันเห็นได้ชัดในมุมมองของเอียนว่าเขาหงุดหงิด

อย่างไรก็ตามในทางกลับกันก็มีความอยากรู้อยากเห็นต่อคู่ต่อสู้

‘แต่มันเป็นอะไรกันแน่? เนื่องจากฉันไม่สามารถบอกได้ว่าพลังการต่อสู้ของร่างหลักวิญญาณนั่นมีเท่าไหร่…’

ถ้าร่างหลักนั้นแข็งแกร่งกว่าวิญญาณ ถ้างั้นเขาคงไม่ต่างจากที่เป็นผู้เล่นระดับสูงของอาณาจักรไคม่อน

เนื่องจากพลังของสกิลของชายลึกลับนั้นน่าทึ่งมากและสัญชาติญาณในการต่อสู้ของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก

เอียนก็รีบไปวิ่งไปที่ที่ไคซาร์ถูกผูกไว้

เขาได้รับการรบกวนที่ไม่คาดคิด แต่เควสต์คือสิ่งสำคัญอันดับแรกของเขา

“อืมม…”

อย่างไรก็ตามทันใดนั้นชายผมสีขาวผู้ซึ่งเงยหน้าขึ้นก่อนที่เอียนจะรู้ตัวและกำลังเฝ้าดูเขาก็พูดออกมา

• กุญแจแขวนไว้หลังกำแพงหินเจ้าหนู

และทั้งสองมองกัน

ด้วยดวงตาสีฟ้าของเขาเอียนสะดุ้งเล็กน้อย

“กุญแจหรอครับ?”

• ถูกต้อง เจ้าหนูจะต้องการมันเพื่อปลดล็อคเจ้านี่

ขณะที่เขาพูด ชายผู้นั้นสั่นก้อนโลหะหนักที่สวมมือเขาอยู่

• เจ้าต้องรีบนำกุญแจมาแล้วล่ะ ไม่มีเวลาแล้ว

แม้ว่าเขาจะไม่ได้บอก เอียรก็รีบเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

นี่เป็นเพราะเขาเสียเวลาไปกับคนๆนั้นซึ่งไม่มีใครรู้จักตัวตนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก

แกร๊ก-

และเมื่อมีการปลดล็อคขนาดใหญ่โดยใช้กุญแจที่เขานำมาก้อนโลหะก็หล่นลงมาที่พื้นพร้อมกับเสียงหนักแน่น

ตึง-

ชายคนนั้นกำและแบมือทั้งสองข้างซ้ำๆซึ่งกลายเป็นอิสระและพึมพำด้วยเสียงต่ำ

• อืมม… มันก็สิบปีมาแล้ว…

เอียนถาม

“เอ่ออ ผมจะสามารถปลดโซ่ที่ผูกไว้รอบๆเอวคุณได้ยังไง?

มือทั้งสองของเขาเป็นอิสระ แต่ก็ยังมีโซ่โลหะพันอยู่รอบเอวของเขา

หลังจากได้ยินคำพูดของเอียน เขาแสยะยิ้มและจับโซ่ด้วยสองมือของเขา

Ooh-deu-deuk-.

ในขณะที่มองไปที่ชายผู้ซึ่งทุบโซ่ด้วยมือทั้งสองข้างอย่างน่าประหลาดใจและหลบหนีออกมาจากมัน เอียนก็แสดงออกอย่างงุนงง

‘อะไรกัน มีสัตว์ประหลาดแบบนี้อยู่ด้วยหรอเนี่ย?’

ชายที่เข้ามาหาเอียนที่งุนงงได้ถามคำถามแก่เขา

• เจ้าหนู ให้อาวุธที่เจ้ามีให้ฉันหน่อย ถ้ามันเป็นดาบจะดีที่สุดเลย

เอียนกลืนน้ำลายเสียงดัง

‘นี่ไม่ใช่การปล้นแบบใหม่หรอ?’

However, he couldn’t find the courage to talk back to the monster that crushed a metal chain with his bare hands.

อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีความกล้าหาญที่จะพูดคุยกับสัตว์ประหลาดที่บดโซ่โลหะด้วยมือเปล่าของเขา

“ระ รอสักครู่ครับ ผมน่าจะมีอยู่”

เขาจำได้ว่าเขามีดาบใหญ่ระดับ Legendary ที่เขาได้รับมาจากออร์วิลเมื่อไม่นานมานี้ ไม่เพียงแต่เขาจะเสียใจที่ได้ให้มัน มันเป็นไอเทมผูกบัญชีไม่ว่ายังไงก็ตาม

เอียนดึงดาบใหญ่ระดับ Unique จากคลังของเขาที่ปรากฎขณะที่เขาล่าเมื่อไม่นานมานี้และถือมันให้แก่เขา

• เป็นดาบที่ค่อนข้างดีถ้ามันเป็นเช่นนี้

และชายที่พยักหน้าก่อนจะพูดกับเอียน

• จากนี้ไปฉันจะดูแลมันเอง ดังนั้นออกไปและช่วยนักโทษคนอื่นซะ

“อะไรนะครับ…?”

เอียนซึ่งคิดว่าเขาจะสามารถดำเนินเควสต์ต่อไปได้ง่ายขึ้นนิดหน่อยผ่าน NPC ที่แข็งแกร่ง เขาก็แสดงออกอย่างงุนงงเมื่อเขาจ้องมองชายคนนั้น

อย่างไรก็ตามจากนั้น ประตูเหล็กตรงข้ามกับกำแพงหินที่เอียนเข้ามาเปิดขึ้นขณะที่ส่งเสียงดัง

ปัง-!

และมีชายปรากฏออกมา

เขาสวมรอยยิ้มเมื่อเขามองไปยังทั้งสองคนและออกมา

• จิ๊ จิ๊ มีหนูแอบเข้ามา

ชุดเกราะสีเงินสลักด้วยสัญลักษณ์ของอาณาจักรไคม่อน

และดาบใหญ่ที่เปล่งแสงสีฟ้า

ขณะที่ชายสวมชุดเกราะสีเงินราโครมจ้องมองเอียนและยกดาบขึ้น ชายผู้ยืนนิ่งมาจนถึงตอนนี้ดึงดาบที่เขาได้รับจากเอียนและปิดกั้นเส้นทางของราโครม

• คู่ต่อสู้ของแกคือฉัน ราโครม

ชายคนนั้นราโครมแสยะยิ้มเมื่อไคซาร์พูดและตอบกลับ

• มันแตกต่างจากสิบปีที่แล้วนะ แต่แกคิดว่าแกจะสามารถเผชิญหน้ากับฉันได้หรอไคซาร์

• ถ้าไม่ใช่สิบแต่เป็นร้อยปี แกก็เอาฉันไม่ลงหรอกราโครม

หวึ่งง-!

ในเวลาเดียวกันกับที่การสนทนาของทั้งสองคนดำเนินต่อไป เสียงสะท้อนขนาดใหญ่ก็แข็งแรงพอที่จะทำให้คุกหินทั้งหมดสั่นสะเทือนกระจายออกไปพร้อมกับคนสองคนซึ่งเป็นศูนย์กลางของมันและเอียนก็ใช้โอกาสนั้นและรีบหนีออกมาจากคุกหิน

‘ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร แต่ก่อนอื่นมาช่วยนักโทษที่เหลือแล้วค่อยคิดเกี่ยวกับมัน’

และเมื่อเอียนหลบหนีมาข้างนอกคุกหินแล้ว ข้อความระบบแจ้งเตือนสถานการณ์ความคืบหน้าของเควสต์โผล่ขึ้นมา

กริ๊ง-

• เควสต์ ‘ช่วยนักโทษสงคราม’
• อัตราความคืบหน้า – 1/77 (1.29%)
• อัตราความสำเร็จตามเงื่อนไขที่กำหนด – 1/2 (50.00%)

“หัวหน้าทีมลี เราต้องออกอากาศตอนนี้ ดังนั้นรีบเตรียมพร้อม!”

“ครับ เราเกือบจะเสร็จสิ้นการตั้งค่าแล้ว แต่เราจะส่งสิ่งที่ถ่ายโอนไปจาก LB อย่างที่เป็นอยู่โดยไม่ต้องมีการประมวลผลหรือไม่?”

“เวลาที่จะแก้ไขวิดีโอและเนื้อหาตอนนี้อยู่ที่ไหน? แค่ส่งมันทันทีที่เข้ามาผู้ชมที่อยากรู้เกี่ยวกับการอัปเดตครั้งที่ 2 จะรวมตัวกันที่ช่องทางที่ให้บริการได้อย่างรวดเร็วที่สุด”

YTBC เป็นบริษัทออกอากาศที่มีราคาหุ้นสูงที่สุดเมื่อเร็วๆนี้ท่ามกลางช่องรายการเกม

นี่เป็นวันที่คึกคักที่สุดในเดือนนี้สำหรับพนักงานในบริษัทกระจายเสียง

เพราะวันนี้เป็นวันที่พวกเขาได้รับตัวอย่างจาก LB Sports สำหรับการอัพเดทครั้งใหญ่ครั้งที่สองของเกม ‘ไคลัน’

ส่วนที่น่าสนใจคือโดยปกติแล้วในกรณีของวิดีโอตัวอย่างสำหรับเกม มันเป็นเรื่องปกติที่ภาพยนตร์วิดีโอที่บริษัทผู้ผลิตวิดีโอส่วนตัวส่งออก แต่วิดีโอตัวอย่างสำหรับการอัปเดตใหญ่ครั้งที่สองนี้ใช้วิธีที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง

วิธีการนั้นก็คือวิดีโอเวอร์ชั่นต่างๆที่ถ่ายทำในมุมมองของ NPCs ภายในเกมที่เป็นศูนย์กลางของการอัพเดทครั้งที่ 2 จะถูกถ่ายทอด

วิดีโอที่ LB Sports ส่งออกไปยังบริษัทกระจายเสียงแต่ละแห่งล้วนแล้วแต่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับ NPC ที่แตกต่างกันและเนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกสำหรับวิธีการเช่นนี้ผู้ดำเนินการทางเศรษฐกิจของบริษัทกระจายเสียงก็สับสน

“เราจะเริ่มการออกอากาศใน 20 วินาที…!”

“โอเค! เริ่มนับถอยหลัง!”

“13… 12… 11…”

* * *

• หากคิดว่าสงครามอาณาจักรครั้งแรกในรอบสิบปีจะเริ่มต้นด้วยการรบทางเรือ หัวใจของแกไม่สั่นไหวใช่มั้ย โรสเตอร์

• ฉันคือพลเรือเอก ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะแสดงศักยภาพของกองทัพเรือของเราซึ่งเราได้ทำการขัดเกลาตั้งแต่นั้นมา

สิ่งที่ดูเหมือนจะง่ายเกี่ยวกับเรือรบจำนวนมากที่เติมทะลเต็มไปด้วยสีดำ และบนสมอของเรือรบสัญลักษณ์ของอาณาจักรไคม่อนนั้นประทับอยู่

• โรสเตอร์ คุณบอกว่ามีเรือรบลัสเปลกี่ลำที่เข้ามาใกล้เกาะปาสคาลนะ?

• เรือเกเลี่ยนสามลำครับพลเรือเอก

ผู้บัญชาการเรือยืนสง่างามอยู่กลางกองเรือขณะที่มันผ่าน้ำออกไป

ซูมมม-!

คนสองคนที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าได้แบ่งปันการสนทนาด้วยการแสดงออกที่ผ่อนคลาย

คนที่ยืนข้างหลังนิดหน่อยและได้รับคำพูดคือโรสเตอร์กัปตันกองเรือที่ 1 ของอาณาจักรไคม่อนและชายผมสีดำที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือฮาร์วินพลเรือเอกแห่งไคม่อน

• เรือเกลเลี่ยนสามลำหรอ… นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมชายที่เงียบมาจนถึงตอนนี้เคลื่อนไหวอย่างชัดเจน

• เป็นไปได้มากว่าเป็นเพราะออราเคิลใช่ไหมครับ?

“โอ้…!”

มันเป็นตอนเย็นวันศุกร์ที่ร้อนแรง

ฮันซูผู้มาที่ร้านอาหารไก่เพื่อเฉลิมฉลองการไม่ทำงานล่วงเวลาเป็นครั้งแรก ออกมาร้องอุทานเมื่อเขาดูทีวีที่แขวนอยู่บนผนังของร้านอาหาร

“นั่นไม่ใช่ไคลันหรอ? วิดีโออะไรน่ะ?”

สำหรับเพื่อนที่ถามในขณะที่เขานั่งข้างเขาจิบเบียร์ ฮันซูตอบกลับอย่างรวดเร็ว

“นั่นสิ มันเป็นวิดีโอไคลัน มันคือช่อง YTBC เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังออกอากาศวิดีโอตัวอย่างสำหรับการอัปเดตครั้งที่สอง ดังนั้นฉันคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นแหละมั้ง? “

มินกิวผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามหันหน้าไปที่การสนทนาของคนสองคนแล้วจ้องไปที่ทีวี

“ฮ่า ดูเหมือนว่าจะเป็นฉากภาพยนตร์ประเภทหนึ่งเมื่อมองดูธงนั้นมันจะต้องเป็นเรือรบอาณาจักรไคม่อน”

เรือรบอันงดงามตระการตา

และในขณะที่ดูวิดีโอคุณภาพสูงของไคลันที่ใช้รายละเอียดเล็กน้อยของการต่อสู้อย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขาลืมที่จะฉีกไก่ของพวกเขาและเริ่มถูกแช่ในวิดีโอ

“พวกเขาวางแผนที่จะต่อสู้กับกองทัพเรือกับอาณาจักรหรอ?”

“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น… เอ่อ ฉันเป็นประชาชนลัสเปล แต่ผลลัพธ์ของสงครามจะส่งผลกระทบต่อผู้เล่นปกติเช่นกันหรือไม่?”

“อาจจะไม่นะ? หากสมดุลถูกทำลายเกมจะน่าเบื่อ… ไม่มีทางที่บริษัทเกมจะทำให้เป็นเช่นนั้น “

เรือรบในหน้าจอค่อยๆเริ่มเข้ามาระหว่างเกาะจำนวนมากและหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มที่จะทอดสมอที่เกาะหนึ่ง

และการต่อสู้ได้เริ่มขึ้น

ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัวมันไม่ได้เป็นแค่พวกเขา แต่สายตาของทุกคนที่นั่งอยู่ในร้านอาหารไก่ต่างก็ติดอยู่ที่ทีวี