“อะ โอ้ย จะ… เจ้านาย”
“มีอะไรยันโค? นายไม่ได้พยายามบอกว่าคุณรู้สึกเหนื่อยและต้องการพักผ่อนใช่ไหม?”
“ไม่ๆ จ้าจะไม่พูดอย่างนั้น ยันโคของท่านไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น…!”
“เอาล่ะ ไปตรงนั้นกันเถอะ มีมอนสเตอร์ระดับสูงจำนวนหนึ่งอยู่ที่นั่นมันเป็นแพ็คหรือเปล่า?”
“เอ่อ… อึก…”
ทุ่งรกร้างที่มีมอนสเตอร์มากมายอยู่ในนั้น
ที่ชานเมืองของโซนที่ 31 ยันโคกำลังดิ้นรน
มีทั้งหมดหกคนอยู่ในปาร์ตี้รวมทั้งยันโค
เอียนและผู้ติดตามสามคนพร้อมกาก้าและบุ๊กค์
ผู้ติดตามทั้งสามคือไคซาร์ ยันโคและนักบวชระดับ Npc เอลีชา
เอลีชาเป็นข้าราชบริพารที่เพิ่งได้รับผ่านทางศูนย์ฝึกอบรมไพโรของเอียนซึ่งมีศักยภาพระดับ Legendary
อันดับปัจจุบันยังคงเป็น Heroic
“ฉันรู้สึกว่ายันโคเหนื่อยนิดหน่อยแล้ว เราจะพักสักหน่อยดีไหม?”
เอลีชามองไปที่ยันโคด้วยดวงตากลมโตของเธอและกระพริบตา
ยันโคมองไปที่เอียนด้วยความคาดหวังในสายตาของเขา
แต่เอียนดูเย็นชา
“ไม่ เอลีชา ยันโคสบายดี แค่ฮีลเพื่อไม่ให้ยันโคตายก็พอแล้ว”
“อะ โอเค นายท่าน”
เอลีชามองไปที่ยันโคและเริ่มร่ายมนตร์รักษาเขา
ยันโคเดินหน้าไปหามอนสเตอร์ด้วยสีหน้าไม่พอใจและเห็นไคซาร์ส่ายหัว
“ฆ่าพวกมันให้ดียันโค ฆ่าพวกชาวแอสโมเดียน”
ด้วยคำพูดเหล่านี้จากไคซาร์ เอียนยิ้มเล็กน้อยและตอบว่า
“ตอนนี้เราจะอยู่ในโซนที่ 30 จะดีกว่าไหมถ้าจะเพิ่มเลเวลขึ้นอีกระดับเพื่อให้มีผลงานที่ดีขึ้น ฉันไม่มีความคิดที่จะลงโทษยันโคหรอก”
ด้วยคำพูดเหล่านี้การแสดงออกที่น่าเบื่อของไคซาร์เปล่งประกายเล็กน้อย
“ใช่ ข้าก็เข้าใจเช่นกัน พวกชาวแอสโมเดียนดูน่าสงสารนิดหน่อย แต่โดยทั่วไปก็อ่อนแอ”
เลเวลปัจจุบันของยันโคคือ 385
และเลเวลของไคซาร์คือ 337
ตอนที่ไคซาร์อยู่ในช่วงก่อนตื่นขึ้นสู่ระดับ Myth คงไม่มีความแตกต่างมากนักเมื่อเทียบพลังกับยันโค
แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างระดับ Legendary และระดับ Heroic แต่ความแตกต่าง 50 เลเวลก็ไม่ได้เล็กน้อย
แต่ยันโคแข็งแกร่งขึ้น
อย่างไรก็ตามตอนนี้ไคซาร์ได้กลายเป็นระดับ Myth แล้ว มันแข็งแกร่งกว่ายันโคมาก
ช่องว่างระดับระหว่างสองระดับเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเติมเต็มด้วยความแตกต่าง 50 เลเวล
และด้วยวิธีนั้นการล่าของชาวสปาร์ตันยังคงดำเนินต่อไปและเอียนไม่มีความตั้งใจที่จะย้ายไปยังโซนที่ 30 ในอีกหนึ่งสัปดาห์
‘ถ้าฟาร์มไปเรื่อยๆคงถึงเลเวล 390 สินะ?’
ในช่วงครึ่งหลังของเลเวล 300 เลเวลของยันโคต้องการค่าประสบการณ์เป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม หากระบบจะผูกขาดค่าประสบการณ์ของยันโคโดยส่งเขาไปสู้มอนสเตอร์ระดับสูงก็จะสามารถเพิ่มเลเวลได้ 5 เลเวลภายในหนึ่งสัปดาห์
เมื่อเอียนกำลังวางแผนในหัวของเขา
บุ๊กค์อยู่ข้างหลังเขาและเรียก
“เจ้านาย น่าเบื่อจังบุ๊กค์”
เอียนหัวเราะเบาๆ
พวกเขาทั้งหมดเฝ้าดูยันโคล่าอยู่สองสามวัน ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่น่าเบื่อสำหรับพวกเขา
“ทำไมไม่ไปตรงนั้นแล้วใช้ลมหายใจสักทีล่ะ?”
ที่ใบหน้าของบุ๊กค์เริ่มเปล่งประกาย
“ถ้าฉันใช้ลมหายใจมอนสเตอร์ทั้งหมดที่นั่นจะตายในการโจมตีเดียวและยันโคจะไม่สามารถอัพเลเวลได้”
กาก้าที่อยู่ข้างๆเขาโต้กลับ
“ไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย ดังนั้นอย่าหงุดหงิดและใช้ลมหายใจเพียงครั้งเดียว พวกมันไม่ใช่ก็อบลินหรือมอนสเตอร์ระดับต่ำแล้ว ทำไมพวกมันถึงถูกฆ่าด้วยลมหายใจของนายล่ะ?”
บุ๊กค์จ้องมองไปที่กาก้า
จ้อง-
“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ ลมหายใจฉันแรงมาก”
กาก้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์
“เดิมพันกันมั้ยล่ะ?”
บุ๊กค์ตอบกลับทันที
“ดีบุ๊กค์ ดีเลยบุ๊กค์ งั้นเดิมพันด้วยอะไรล่ะ?”
เอียนมองพวกเขาด้วยความสนใจ
“ถ้านายสามารถฆ่าบอสตัวใดตัวหนึ่งได้ด้วยลมหายใจของนาย นายก็ชนะและถ้านายไม่จัดการมันลง ฉันก็ชนะ เป็นยังไงล่ะ?”
บุ๊กค์ขยับหัวขึ้นลง
“ฉันชอบมันบุ๊กค์!!”
เอียนที่ได้ฟังบทสนทนาระหว่างสองคนนั้นเริ่มครุ่นคิดในหัวของเขา
การคำนวณความเสียหายไม่เพียงพอที่จะตอบได้ในทันที แม้ว่าจะฉลาดเท่าเอียน แต่ผลลัพธ์ก็ยากที่จะคาดเดาได้
‘ฉันก็ไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน เป็นไปได้ว่าตัวที่อ่อนแอจะล้มลงด้วยการโจมตีเนื่องจากจะทำให้เกิดการคริติคอล’
ในทางกลับกันหลังจากวิวัฒนาการเป็นมังกรอเวจีแล้ว บุ๊กค์ก็ดูเหมือนว่าเขาฉลาดขึ้น
‘เมื่อเขาได้รับบัฟจากเทพ มันสามารถกำจัดมอนสเตอร์ระดับ Legendary ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวและแม้จะไม่มีบัฟ แต่การโจมตีของมันก็ยังทรงพลังมาก’
แต่บุ๊กค์ที่ชาญฉลาดเปลี่ยนไปแค่ไหน ตอนนี้สติปัญญาของกาก้าอยู่ที่ประมาณ 10,000 หน่วย
เลเวลของกาก้าเพิ่มสูงขึ้นมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ด้วยเหตุผลที่ไม่คาดคิดค่าสถานะทางสติปัญญาของกาก้าก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ไม่แน่ใจนัก แต่สติปัญญาของกาก้าดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากการนอนหลับ
และสติปัญญาในปัจจุบันของบุ๊กค์อยู่ที่ประมาณ 5,000 หน่วยหรือมากกว่านั้น
และกาก้าฉลาดกว่านั้นสองเท่า
กาก้าได้รู้จักพลังในการรุกและการป้องกันของบุ๊กค์แล้ว ดังนั้นจึงอาจมีการคำนวณที่คาดไม่ถึงบางอย่าง
‘มันไม่ได้อยู่ในระดับที่สามารถตายไปได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แม้ว่าจะคำนวณคร่าวๆแล้วก็ตาม เมื่อการโจมตีคริติคอลระเบิด มันอาจนำไปสู่สถานะที่ไม่สามารถฟื้นฟูได้’
ดังนั้นการเดิมพันเป็นเวลาสองวันจึงเกิดขึ้นและบุ๊กค์เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน
Kuahh-!
กระพือปีกขนาดใหญ่ของมันบินไปยังพื้นที่ที่ยันโคกำลังต่อสู้อยู่!
หลังจากหายใจเข้าออก มันก็อ้าปากกว้าง
ปากของบุ๊กค์เริ่มเต็มไปด้วยพลังงานจำนวนมากและในไม่ช้าคลื่นที่รุนแรงก็เริ่มก่อตัวขึ้น
ลมหายใจของมังกรอเวจีเป็นพายุที่หนาวเหน็บขนาดใหญ่
Kwahhh-!
มอนสเตอร์ระดับสูงหลายสิบตัวที่โจมตียันโคกำลังลุกลี้ลุกลน
เป็นเพราะอากาศเย็นที่รุนแรงที่อยู่เหนือศีรษะของพวกมัน
Kwaahhh-!
มอนสเตอร์และชาวแอสโมเดียนพยายามหลบ แต่ลมหายใจเย็นยะเยือกไม่สามารถหลบได้
ระยะของมันกว้างและการเคลื่อนไหวของพวกมันช้าลงเนื่องจากผลของลมหายใจที่เย็น
ในท้ายที่สุดลมหายใจที่กำลังดำเนินอยู่ได้โจมตีมอนสเตอร์ทั้งหมดในพื้นที่
“โฮกกก!”
หลังจากเป่าลมหายใจออกบุ๊กค์ก็ยืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจและมองลงไปที่พื้นจากท้องฟ้า
อย่างไรก็ตามพลังชีวิตของมอนสเตอร์ยังไม่หมด แต่ยังมีพลังชีวิตเหลืออยู่ประมาณ 1/3
แม้แต่ในสถานที่ที่ลมหายใจกระทบกับมอนสเตอร์โดยตรง
บุ๊กค์รู้สึกสับสนมาก
‘แต่ แต่… อย่างน้อยต้องมีหนึ่งตัวที่ต้องตายบุ๊กค์’
บุ๊กค์พยายามค้นหาสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วเพียงตัวเดียว
แต่แล้วบุ๊กค์ก็พบมอนสเตอร์ตัวหนึ่งซึ่งกลายเป็นศพ
ด้วยความคึกคัก บุ๊กค์จึงกลับไปยังที่ที่เอียนอยู่
“บุ๊กค์! มีผู้ชายคนหนึ่งตายที่นั่นบุ๊กค์!”
ด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย บุ๊กค์พูด
แต่การแสดงออกของกาก้าแทนที่จะกังวลกลับเป็นความสบายใจ
บุ๊กค์ก็เลยรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ
‘อะไรกันบุ๊กค์? เห็นได้ชัดว่าฉันชนะนิบุ๊กค์…’
แล้วกาก้าก็เปิดปากของมัน
“ถึงพรุ่งนี้ลูกชิ้นของนายทั้งหมดเป็นของฉัน นายรับได้ใช่ไหมบุ๊กค์?”
บุ๊กค์ถามด้วยสีหน้ากังวล
“นั่นหมายความว่าอย่างไรบุ๊กค์! มีตัวหนึ่งที่ตายอยู่ตรงนั้นบุ๊กค์!”
และหันหน้าไปทางเอียนขอให้มีการตัดสินอย่างยุติธรรม
แต่เอียนส่ายหัว
“ฉันคิดว่านายมองอะไรผิดไปนะบุ๊กค์”
“บุ๊กค์!!”
และเอียนพูดกับบุ๊กค์ซึ่งกำลังสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น
“คนตายตรงนั้น ยันโคจัดการก่อนต่อหน้าของนาย”
และกาก้าพูดต่อ
“บุ๊กค์ นายไม่ได้มองมันงั้นหรอ?”
“บุ๊กค์…!”
บุ๊กค์ดูหดหู่
เมื่อสักครู่เขาเสียมีตบอลไป 2 ลูก
“ปล่อยผ่านไปสักครั้งไม่ได้หรอบุ๊กค์”
เอียนที่เฝ้าดูกาก้าและบุ๊กค์มาสักพักก็หันหน้าไปทางยันโคด้วยรอยยิ้ม
และทั้งหมดเป็นเพราะลมหายใจของบุ๊กค์สามารถต่อสู้ได้ง่ายขึ้นมาก
ลมหายใจทำให้มอนสเตอร์สูญเสียพลังชีวิตส่วนใหญ่ไป แต่ส่วนที่ดีที่สุดคือการเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ช้าลงเนื่องจากผลของการแช่แข็ง
‘เฮ้อ ยันโคสามารถเพิ่มเลเวลได้สำเร็จไหม?’
มันไม่ได้หมายความว่าเมื่อมันเพิ่มเลเวลขึ้นมันจะไม่แข็งแกร่งเลยในคราวเดียว
นั่นคือเหตุผลที่เอียนมีแผนอื่นสำหรับยันโค
* * *
“อ๊ากกก…! ชาวแอสโมเดียน ได้ยังไงกัน?!”
“ไม่รู้สิ… ฉันขอโทษนะ แต่นายจะต้องตาย”
Puak…!
ชายที่มีชุดเกราะสีแดงทั่วทั้งตัว
และดาบของเขาแทงทะลุท้องของผู้เล่นคนอื่น
[ผู้เล่น ‘Minwoo87’ ได้รับความเสียหายอย่างมาก]
[ท่านเอาชนะผู้เล่น ‘Minwoo87’ ได้สำเร็จ!]
และผู้เล่น ‘Minwoo87’ พึมพำบางอย่างขณะที่กำลังจะตาย
“เอ่อ… อิลาฮัน… นายแข็งแกร่งเกินไปแล้ว…”
และทันทีที่ผู้เล่นเสียชีวิต ข้อความระบบใหม่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าผู้เล่นที่ยืนอยู่
กริ๊ง-
[ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์ (250/250)]
[ท่านมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดทั้งหมดสำหรับการเปิดใช้งาน ‘พลังปีศาจ’]
เมื่อเห็นข้อความของระบบอิลาฮันก็ยิ้ม
‘หุหุ เพราะเอียนขี้เหวี่ยงนั่นทำให้ฉันช้าไป… แต่สุดท้ายฉันก็จะได้รับการเลื่อนขั้นเป็นขุนนาง’
อิลาฮันดึงขวดสีแดงออกมาไว้ในมือ
มันถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีแดงที่ลุกโชน
“ฮึก…”
หายใจเข้าลึกๆ อิลาฮันใช้มันโดยไม่ลังเล
และแสงสีแดงรอบๆขวดก็เริ่มดูดซึมโดยอิลาฮัน
กริ๊ง-
[ท่านทำ ‘เควสต์ของปีศาจ II’ สำเร็จแล้ว (อัพเดทเควส)]
[เปิดใช้พลังแห่งปีศาจแล้ว]
[ระดับของเวทมนตร์เพิ่มขึ้นแล้ว]
[ระดับเชื้อชาติของผู้เล่น ‘อิลาฮัน’ ได้รับการเลื่อนระดับจาก ‘ชาวแอสโมเดียนเยี่ยมยอด’ เป็น ‘ขุนนาง’]
[สกิลการต่อสู้ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 5%]
[เพิ่มค่าสถานะของท่าน 10%]
[เพิ่มอัตราการโจมตีเวทย์ 2%]
[เพิ่มค่าสถานะของท่าน 2%]
เลื่อนขั้นเป็นระดับขุนนางที่ประสบความสำเร็จ!
อิลาฮันอ่านข้อความอย่างระมัดระวัง
แต่การแสดงออกของอิลาฮันไม่ได้ดีมาก
‘อะไรกัน? เหตุใดจึงไม่มีค่าตอบแทนสำหรับความสำเร็จ?’
อิลาฮันรู้สึกสับสน
ไม่ว่าเขาจะสูญเสียเลเวลมากแค่ไหน ความสำเร็จของเนื้อหาเวทย์มนตร์ของเขาก็ยังท่วมท้น
เขาคิดว่าไม่มีใครที่จะได้เป็นขุนนางก่อนตัวเอง
‘เกิดอะไรขึ้น? มีใครบางคนที่เป็นขุนนางมาก่อนฉันแล้ว?’
ทันใดนั้นอิลาฮันก็นึกถึงเอียนได้
อย่างไรก็ตาม อิลาฮันรู้ดีกว่าใครๆที่จะเป็นขุนนางมีข้อจำกัดมากมาย
‘มันคือใครกัน?’
ใบหน้าของอิลาฮันบิดเบี้ยว
การพัฒนาแบบนี้
ในไคลันมีรางวัลสำหรับความสำเร็จครั้งแรกของเนื้อหาใหม่ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่ามีใครประสบความสำเร็จในการเป็นขุนนางก่อน
“บ้าเอ้ย…!”
อิลาฮันรู้สึกเจ็บใจ
‘ฉันจะไม่หยุด ไม่มีเวลาว่างแล้ว’
อันที่จริงอิลาฮันไม่ได้อยู่เฉยๆ
หลังจากที่เอียนบดขยี้เขา เขาก็ยุ่งอยู่กับการฟื้นฟูความสูญเสียที่ได้รับ
อย่างไรก็ตามอิลาฮันวิเคราะห์ ‘ผลลัพธ์’ อย่างละเอียด
เขามักจะมุ่งเน้นไปที่ผลลัพธ์มากกว่ากระบวนการ
ความพยายามไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับเขา แทนที่จะ ‘ทำงานหนัก’ เขาสนใจสิ่งที่ ‘ดี’ ที่มีอยู่สำหรับเขามาก
‘ตอนนี้ฉันเป็นขุนนาง ฉันสามารถเติบโตได้เร็วขึ้น’
เพื่อแก้แค้นเอียน เขาไม่ได้หยุดพัก
และตอนนี้เขาทนไม่ได้กับความจริงที่ว่ามีใครบางคนอยู่ข้างหน้าเขา
‘ถ้าฉันไม่สามารถเป็นคนแรกในอาณาจักรปีศาจได้ ฉันจะทำให้แน่ใจว่าฉันจะได้รับค่าต้านทานเวทย์ 50% และจะเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง’
อิลาฮันกัดฟันแน่นและเอาดาบกลับเข้าไปในฝัก
และหายไปอย่างรวดเร็ว…
