Taming Master – ตอนที่ 330

พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยเงา

และดวงตาของเอียนก็ตึงเครียด

‘มันคืออะไรน่ะ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นอสูรเวทย์มนตร์เช่นนี้?’

มันไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน

เงาดำกระพือปีกและเดินไปรอบๆปาร์ตี้

และรูปร่างของมันก็แตกต่างกันมาก

Grrr-

มันมีสามหัวเหมือนเซเรบัสสัตว์ในตำนานของเทพเจ้าแห่งนรกและร่างกายของมันมีรูปร่างเหมือนมังกร

สิ่งที่น่าขนลุกที่สุดของมันคือบรรยากาศที่น่ากลัวที่มันกำลังเปล่งออกมา

อย่างไรก็ตาม มันมีบางอย่างที่เหมือนกันกับมอนสเตอร์อื่นๆทั้งหมด

‘ร่างโปร่งแสง… ไม่ใช่ผี…’

ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าสามารถระบุตัวมอนสเตอร์ได้หลังจากเห็นเงาของมัน แต่หลังจากมองดูใกล้ๆ พวกเขาก็รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นสิ่งนั้น

เอียนถามกาก้าด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“กาก้า นายรู้อะไรเกี่ยวกับมอนสเตอร์ตัวนี้ไหม?”

อย่างไรก็ตาม กาก้าไม่สามารถตอบคำถามของเอียนได้เพราะมีคนอื่นทำ

“พี่ครับ นั่นไม่ใช่มอนสเตอร์”

“ห้ะ…?”

เป็นฮูนี่ย์ที่ตอบคำถามของเอียน

ฮูนี่ย์กำลังมองไปที่เงาของสิ่งที่บินไปรอบๆด้วยแววตาของเขา

“แล้วมันคืออะไร?”

“นั่นคือการอัญเชิญแห่งความมืด”

“…?”

“นั่นคือเหตุผลที่ฉันพยายามหาหนังสือของเดดมอน”

แต่ในตอนนั้น

เปลวไฟสีม่วงขนาดใหญ่จากตัวตนที่ไม่รู้จักถูกเป่าไปในทิศทางของปาร์ตี้

ระหว่างเปลวไฟมีกระสุนไฟหลายสิบลูกที่มีขนาดเท่ากับศีรษะของมนุษย์บินไปในทิศทางของพวกเขา

Hwarrk-!

ไม่มีทางที่เอียนจะโดนแม้ว่าเขาจะกังวลก็ตาม

“บุ๊กค์ม่านน้ำ!”

“โอเคบุ๊กค์”

Kyahh-!

กำแพงน้ำขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากพื้น

เปลวไฟอันแรงกล้าที่มุ่งหน้าไปยังทิศทางของพวกเขาถูกหยุดลงด้วยสิ่งกีดขวางของบุ๊กค์

ลูกไฟที่เจอกับกำแพงน้ำระเหยไปในอากาศทำให้เกิดเสียงคล้ายไอน้ำ

ดวงตาของเอียนนั้นเฉียบคม

แสงสีม่วงไม่ว่าใครจะเห็น มันเป็นเทคนิคของฝ่ายตรงข้ามที่มีพลังและระยะไกลก็ตาม

เมื่อเทคนิคขนาดใหญ่อย่างหนึ่งหายไปหลังจากใช้งานไปแล้ว มันเป็นกลยุทธ์พื้นฐานในการต่อสู้เพื่อให้ได้จังหวะการโต้กลับ

‘เราต้องใช้โอกาสนี้ต่อสู้… ห้ะ…’

แต่เอียนก็งุนงง

เงาของมังกรที่ไม่ปรากฏชื่อซึ่งเพิ่งยิงไปที่พวกเขาก็หายไป

ฮูนี่ย์ที่เห็นการแสดงออกที่ประหลาดใจของเอียนก็อธิบายให้เขาฟังอย่างใจเย็น

“ซัมมอนเนอร์ที่ถูกเรียกโดยดาร์กซัมมอนเนอร์ก็คล้ายกับแอสซาซินครับพี่”

“แอสซาซิน? นายกำลังพูดถึงอาชีพของผู้เล่นงั้นหรอ?”

“พวกมันยังมีความสามารถในการเร้นกายเหมือนแอสซาซิน”

“อืม…”

เอียนมุ่งความสนใจไปที่ศัตรูของเขาอย่างถี่ถ้วน

‘ฉันคิดว่ามันมีร่างโปร่งแสง… ต้องใช้ความระมัดระวังมันอย่างดี’

ในขณะที่เอียนและฮูนี่ย์กำลังสนทนากัน การโจมตีจากศัตรูหนึ่งหรือสองตัวก็เริ่มขึ้น

พวกมันยังคงวางกลยุทธ์เป้าหมายของพวกมันและพวกมันก็ยิงจากระยะไกล

‘มังกรเงา โซล ไคเซอร์…’

เอียนเลื่อนดูชื่อของมอนสเตอร์ที่ลอยอยู่บนอากาศอย่างช้าๆ

พวกมันเป็นชื่อที่เขาเคยเห็นเป็นครั้งแรก

‘โชคดีที่เลเวลของพวกมันไม่ต่างจากเลเวลพวกนอกวิหารมากนัก’

เอียนได้ยินเสียงของฮูนี่ย์อีกครั้ง

“เราต้องย้ายไปที่มุมห้อง เราต้องมองให้กว้างขึ้นครับพี่ ตอนนี้เราไม่มีเวทย์มนตร์ค้นหา”

เอียนหันไปมองและจ้องไปที่ฮูนี่ย์

จากนั้นเขาก็หัวเราะ

“ใครบอกว่าเราไม่มีเวทมนตร์ค้นหา”

กาก้าที่อยู่บนไหล่ของเอียนบินขึ้นไปบนอากาศ

“นายท่าน ฉันสามารถใช้มันได้ไหม?”

“เดี๋ยวฉันจะให้สัญญาณนะ”

“รับทราบครับ”

ฮูนี่ย์ไม่เข้าใจว่าเอียนและกาก้าพูดถึงอะไร เขาจึงแค่มองเฉยๆ’

เอียนเริ่มเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้เมื่อเขายกการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชา

“ฮูนี่ย์ โนเอลมาตั้งรับกัน 10 นาทีต่อจากนี้”

ฮูนี่ย์ฮึดฮัดและตอบกลับ

“เอาล่ะ เราไม่สามารถต่อต้านมันได้อย่างจริงจัง พี่มีแผนจะรับมือยังไงกัน?”

เอียนยังคงไม่สนใจคำพูดของฮูนี่ย์

“ฉันจะใช้คำอวยพรแห่งอเวจี นายเข้าใจที่ฉันหมายถึงใช่ไหม? ฉันแค่ต้องการสิ่งนี้เพื่อให้ได้ผลฉันแค่ต้องรู้ว่ามันโจมตีแบบไหน”

เอียนและปารตี้เคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียง

ในระหว่างนั้นทั้งสามคนที่อยู่ระหว่างการล่าก็ตระหนักว่าคนอื่นเติบโตขึ้นมากเพียงใด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของคาโนเอล เขาเติบโตขึ้นในระดับที่เขาไม่ได้อยู่ใกล้คนที่เอียนพบในครั้งแรก

ต้องขอบคุณสมาชิกทั้งสาม เขารู้ดีว่าจะเคลื่อนไหวอย่างไรแม้ว่าจะไม่ได้มองหน้ากันก็ตาม ปาร์ตี้ของพวกเขาจัดการทำงานเป็นทีมที่น่าทึ่ง

ฮูนี่ย์และคาโนเอลก็รู้ว่าเอียนหมายถึงอะไรเมื่อบอกว่าพวกเขาจะใช้ท่าทางป้องกันโดยใช้อเวจี

ในระหว่างการเล่น ‘อเวจี’ การฮีลจะมีระยะมากและหมายความว่าพวกเขาสามารถดูสกิลของศัตรูได้

Kwang- Kwakwang-!

เอียนจงใจเริ่มเคลื่อนไหวยั่วยุ

เงามืดถูกยั่วยุและเริ่มโจมตีโดยไม่ลังเล

Grrr-! Kwahh-! 

และอย่างที่ทุกคนรู้ เอียนออกมาอย่างแข็งแกร่งและศัตรูก็บ้าคลั่ง

นี่คือสถานการณ์ที่เอียนรอคอย

ปัง-!

[‘มังกรเงา’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]

[พลังชีวิตลดลง 172,639 หน่วย]

[‘โซล ไคเซอร์’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]

[พลังชีวิตลดลง 128,889 หน่วย]

ในหน้าต่างสถานะพลังชีวิตที่ลดลงของสมาชิกปาร์ตี้กำลังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เอียนกำลังจดจ่ออยู่กับแถบพลังชีวิตของสมาชิกปาร์ตี้ทั้งหมด

‘เราต้องการคำอวยพรแห่งอเวจีถึงเราจะสู้กับพวกมันได้’

หากพวกเขาใช้อเวจีในตอนแรก มอนสเตอร์จะพยายามรักษาความสามารถไว้

เขาคิดจะใช้มันตั้งแต่แรก แต่ก่อนที่จะยืนยันความสามารถในการฟื้นฟูของอเวจี เขาไม่รู้ว่าการโจมตีของศัตรูจะอยู่ได้นานแค่ไหน

นั่นเป็นสถานการณ์ที่เอียนไม่ต้องการ

‘เอาล่ะ อีกหน่อย…!’

ถ้าพวกมันเป็นมอนสเตอร์ปกติ เอียนก็ไม่ต้องสนใจเรื่องนี้

ความสามารถในการต่อสู้ของมอนสเตอร์ธรรมดามีขีดจำกัด

แต่ถ้ามอนสเตอร์ถูกใครบางคนควบคุม มันก็เป็นเรื่องที่แตกต่างไปจากเดิม

ตามที่ฮูนี่ย์พูด พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่เรียกกันภายใต้ชื่อว่า ‘ดาร์กซัมมอนเนอร์’

แน่นอนว่าเป็นกรณีสมมติว่าพวกมันถูกอัญเชิญโดยใครบางคนและถูกควบคุมโดยบุคคลนั้น

“ตอนนี้แหละ!!”

ขณะที่คำพูดของเอียนหลุดออกมาจากปากของเขา ร่างทั้งร่างของบุ๊กค์ก็คำราม

Grrr–!

มังกรในตำนานที่มีร่างใหญ่ยักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้น!

ฮูนี่ย์ซึ่งอยู่ข้างๆเขารู้สึกกังวลและสงสัยว่าเขาจะยังปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้หรือไม่

“อะไรกัน! ทำไมมันใหญ่ขึ้นขนาดนี้!!!”

ในขณะที่ฮูนี่ย์กำลังประหลาดใจ แสงสีฟ้าก็เริ่มรวมตัวกันรอบๆบุ๊กค์

Wheeing-

เอียนมีเทคนิคการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งที่สุด

เริ่มใช้ ‘คำอวยพรแห่งอเวจี’

[สัตว์เลี้ยง ‘บุ๊กค์’ ได้ใช้พลังแฝง ‘คำอวยพรแห่งอเวจี’’]

[พลังชีวิต 18,729 หน่วยได้รับการฟื้นฟูแล้ว]

[พลังชีวิต 18,729 หน่วยได้รับการฟื้นฟูแล้ว]

ข้อดีของการมีความสามารถนี้เป็นเพราะความสามารถในการรักษาที่มหาศาล

การฮิล DOT สามารถสร้างได้เป็นระยะเวลาไม่สิ้นสุด ยิ่งไปกว่านั้นความสามารถในการรักษาของมันยังมีพื้นที่กว้างขึ้น

แต่ก็ยังมีจุดอ่อนร้ายแรง

เนื่องจากเป็นฮิลแบบ DOT จึงอ่อนแอด้วยความสามารถในการสร้างความเสียหายเพียงครั้งเดียว

การปล่อยให้ใช้เทคนิคต่อเนื่องที่มีพลังทำลายล้างเช่นนี้อาจส่งผลให้สมาชิกปาร์ตี้ที่มี HP ต่ำสุดถึงตาย

แต่แล้ว

ท่ามกลางศัตรูที่ร้องออกมา

[ในนามของเดดมอน…]

ดวงตาของเอียนหรี่ลงเล็กน้อย

‘นี่มันอะไรกัน… เสียงนี้?’

และในขณะนั้นเองพวกเขาก็พบต้นกำเนิดของเสียง

‘กริมรีปเปอร์…? ผู้ชายคนนี้ดูอันตรายที่สุด…’

รีปเปอร์เริ่มปล่อยออร่าแปลกๆออกมาเพราะเคียวที่หลังของเขา

เอียนลังเลชั่วขณะ

ผู้ชายคนนั้นเขาต้องร่ายเวทย์ระดับสูงโดยที่พวกนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำ

ไม่มีทางที่พวกเขาจะหยุดมันได้ในตอนนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงมีทางเลือกที่ถูกต้องเพียงทางเดียว

‘หลบมัน’’

เอียนมองไปที่สมาชิกปาร์ตี้ของเขาอย่างรวดเร็ว

เขาไม่รู้เวลาที่แน่นอน แต่ดูเหมือนจะยากที่จะหลบทุกอย่างก่อนที่จะเริ่มต้น

“บักค์ เสียงคำรามแห่งมังกร!”

Kwahhh-!

บักค์เงยหน้าขึ้นและคำรามทันทีที่เอียนสั่งให้ทำเช่นนั้น

แต่แล้วการโจมตีทั้งหมดก็หันไปยังบักค์

เสียงดังขึ้น

“ทุกคนไปด้านข้างเพื่อให้พวกนายหลบหลีกได้!”

“เป็นอะไรหรอพี่!”

“หลบไปก่อนเถอะหน่า!”

ฮูนี่ย์และคาโนเอลไม่ได้ถามอะไรอีกและทำตามคำสั่งของเอียน

อย่างไรก็ตาม บักค์เริ่มเคลื่อนไหวในทิศทางตรงกันข้าม

นั่นเป็นความตั้งใจของเอียนมาตลอด

บักค์ใช้สกิลของมันซึ่งทำให้พวกเขาสามารถโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ได้กว้างมากที่สุด

และในขณะนี้ลมพายุใหญ่เริ่มพัดเข้าใส่สมาชิกปาร์ตี้อีกด้านหนึ่ง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง บักค์เป็นคนเดียวที่ออกจากจุดนั้น

เวทมนตร์ออกมาจากปากของ ‘กริมรีปเปอร์’

[Des- prelude…!]

นั่นหมายถึงการโหมโรงสู่ความตาย สกิลหลากหลายที่มีพลังมหาศาล

แม้ว่าเอียนจะพยายามตอบโต้ แต่ก็ยังไม่มีเวลาเพียงพอที่จะหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้

เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เอียนย้ายพินและไลซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงของเขาที่มีพลังชีวิตต่ำไปยังตำแหน่งอื่น

Kwahh—-!

บักค์และบุ๊กค์ ตัวแท้งค์สามารถเอาชีวิตรอดจาก Des Prelude ได้

“พี่ อัญเชิญเรค”

“มันยังไม่ตายหรอ?”

“ไม่”

“มันยังอยู่ดี”

เอียนที่สามารถลดความเสียหายได้เริ่มกลับมาต่อสู้อีกครั้ง

โชคดีที่ยังคงสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตที่หายไปของทั้งคู่ให้กลับมาอยู่ในระดับสูงสุดได้เนื่องจากคูลดาวน์อเวจีกำลังจะเสร็จสิ้น

เอี้ยยกมุมปากขึ้น

‘ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร’

เอียนกำหมัด

ช่วงเวลาที่เหลือของอเวจีคือระยะ 30 วินาที

ถึงเวลาสำหรับการเริ่มต้น

“กาก้า พร้อมมั้ย?”

“รับทราบครับ”

“เอาเลย”

“โอเคครับ”

กาก้าที่ลอยขึ้นฟ้าสูงและหลับตา

[ความมืด… จงปกคลุม]

Kwaoong-

ทั้งวิหารเต็มไปด้วยความมืด

[ทาส ‘กาก้า’ ใช้งานพลังแฝง ‘ความฝันของปีศาจ’]

[ระหว่าง ‘การควบคุมเงา’ พลังโจมตีของสมาชิกทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 5% และความเสียหายประเภทเงาจะลดลง 50% ศัตรูที่อยู่ในรัศมีแห่งความมืดจะถูกมองเห็น]

ความมืดกลืนกินความมืดอีกรอบ