เอียนเกือบจะเชื่อแล้วว่าไข่ของมอนสเตอร์ไม่ทราบชื่อที่เขาเคยมอบให้กริปเปอร์ในอดีตนั้นเป็นไข่ของเบเฮมอธ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาถือไข่ขึ้นมา เขาก็ไม่แน่ใจอีกต่อไป
‘ไข่ที่ฉันมอบให้กริปเปอร์มีสีแดงแน่นอน’
เขามั่นใจ 100% ว่า ‘ไข่ที่ไม่ทราบชื่อ’ นั้นเป็นสีแดง
แต่ตอนนี้ไข่ของเบเฮมอธซึ่งอยู่ในมือของเอียนมีแสงสีฟ้าอยู่รอบๆ
ไข่สองฟองไม่เหมือนกัน
“มันคืออะไรอ่ะพี่…?”
คาโนเอลที่อยู่ข้างๆเอียนถามด้วยสีหน้าแปลกๆเพื่อตอบสนองสิ่งที่เขาพูด
“พี่เป็นอะไรหรือเปล่า? มีปัญหาอะไรหรอ?”
เอียนส่ายหัวและตอบ
“อ่า ไม่มีอะไร ฉันแค่คิดถึงบางอย่างแค่นั้นแหละ”
และเป็นผลให้ตัวตนของ ‘ไข่ที่ไม่ทราบชื่อ’ ซึ่งเขาคิดว่าเป็นไข่ของเบเฮมอธก็กลายเป็นไม่รู้ว่ามันคือไข่ของตัวอะไรอีกครั้ง
สัญชาตญาณของเอียนกำลังบอกเขาว่าไข่ที่เขามอบให้กริปเปอร์นั้นเป็นมอนสเตอร์ที่ดีกว่าเบเฮมอธมาก
‘เอ่อ… เอ่อ… ฉันจะเอาไข่นั้นคืนมาได้ยังไง?’
เอียนสงสัยว่าไข่จะเป็นอย่างไร แต่ในขณะนี้เขาตัดสินใจที่จะไม่กังวลอีกต่อไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาตอนนี้คือการทำเควสนต์ให้สำเร็จ
‘เมื่อเควสต์เสร็จสิ้นฉันต้องไปที่หอคอยมิติ ฉันต้องตกลงกับกริปเปอร์และเอาไข่คืนมา…!’
เอียนที่กำลังจินตนาการถึงสิ่งต่างๆกับตัวเอง ยื่นกำปั้นและหันหน้าไปทางฮูนี่ย์และคาโนเอล
“เฮ้! ฮูนี่ย์ คาโนเอล ถ้าพวกนายซ่อมบำรุงเสร็จแล้วเราจะไปกันเลยไหม?”
“ผมเสร็จตั้งนานแล้ว รอพี่อยู่คนเดียวเนี่ย”
“งั้นไปกันเถอะ”
ด้านหลังที่ที่มีไข่ของเบเฮมอธประตูสีฟ้าเปิดอยู่
ถ้าพวกเขาเข้าไปที่นั่น พวกเขาก็จะต้องได้รับลูกแก้วแห่งความมืด
ในที่สุดเอียนก็ตรวจสอบสถานะของสัตว์เลี้ยงของเขาและไม่มีศัตรูใหม่ปรากฏตัว สถานการณ์กำลังดูดีขึ้นสำหรับพวกเขา
Swoosh- swoosh-
เอียนที่ขมวดคิ้วมองไปที่ประตูดันเจี้ยนแล้วเดินเข้าไปโดยไม่ลังเล
ประตูกลืนพวกเขาทั้งหมดหายไปด้วยเสียงปิดประตูและร่องรอยของพวกเขาก็หายไป
* * *
[ท่านได้รับ ‘ลูกแก้วแห่งความมืด’ แล้ว]
[ราชาผู้ปกครองที่หลับใหลมาเป็นพันปีในหอคอยได้ตื่นขึ้นแล้ว]
[เปิดใช้งาน ‘พลังแห่งผู้บัญชาการ’]
Woong woooong-!
สถานที่ที่เอียนและปาร์ตี้เข้าไปนั้นเป็นสถานที่ลึกลับที่ดูเหมือนด้านบนสุดของหอคอย
แท่นบูชารูปโครงกระดูกที่สูงไม่สิ้นสุดและลูกกลมเรียบลอยอยู่ตรงหน้าพวกเขา
เมื่อทุกคนเข้ามาใกล้ แสงสีม่วงก็เริ่มสว่างขึ้นเหนือแท่นบูชา
ลูกแก้วที่ดูดซับแสงเคลื่อนไปยังทิศทางของเอียนและสมาชิกในปาร์ตี้ของเขา จากนั้นฮูนี่ย์ก็รับลูกแก้ว
ในเวลาเดียวกันข้อความระบบก็ปรากฏขึ้น
กริ๊ง-
[พลังของ ‘ลูกแก้วแห่งความมืด’ จะคงอยู่เพียงสามวัน ก่อนถึงเวลานั้นควรนำวัตถุดิบที่จำเป็นทั้งหมดไปที่วิหารของเดธมอน]
[เวลาที่เหลือ – 71: 59: 58]
เมื่อตรวจสอบข้อความ เอียนก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้
เพราะข้อความนี้ แผนการทั้งหมดที่เอียนทำจึงไร้ค่า
“โอ้ย เป็นเควสต์สกปรกอะไรอย่างนี้!!”
การจำกัดเวลา 3 วันเป็นสิ่งที่เขาคิดไม่ถึง
ถ้าพวกเขารู้มาก่อน หอคอยก็คงเป็นสถานที่สุดท้ายที่พวกเขาจะไป
‘อย่างน้อยเราควรจะมาหลังจากได้หัวใจของบัลโร๊ค’
แต่สิ่งที่ทำไปแล้วก็คือทำไปแล้ว
ฮูนี่ย์ที่เข้าใจสถานการณ์ช้าไปหน่อยก็พูดขึ้น
“3 วัน… ตารางงานมันแน่นไปหน่อยนะพี่ จะทำยังไงดี? อย่างน้อยเราควรนอนสัก 10 ชั่วโมงแล้วค่อยไปต่อไหม?”
แม้ว่าจะมีช่วงเวลาที่ไม่คาดคิดในเควสต์ แต่หลังจากล่าเบเฮมอธแล้วก็ไม่มีความแข็งแกร่งเหลืออยู่ในตัวเลยแม้แต่ออนซ์เดียว
ไม่ว่าจะเร่งด่วนแค่ไหนก็แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะทำเควสต์ต่อไป
แม้แต่ไอคอนของเอียนที่ขึ้นภาวะฉุกเฉินก็ทำให้เขาอยากพักสมองเช่นกัน
และพวกเขาก็ไม่มีแผนเช่นกัน
“ช่วยไม่ได้ ขอนอน 8 ชั่วโมงและเหลืออีก 63 ชั่วโมงเราจะไปทำเควสต์นี้อีกครั้งโดยไม่หยุดพัก”
“…”
ฮูนี่ย์ถอนหายใจและการแสดงออกของคาโนเอลก็เหนื่อยล้าอย่างสมบูรณ์
พวกเขาต้องการออกไปทันทีและถ้าพวกเขามาไม่ตรงเวลา พวกเขาไม่รู้ว่าเอียนยินดีที่จะโทรหาพวกเขา 500 ครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่มาสาย
“งั้นเราจะออกจากระบบกันเลยไหม?”
เอียนที่กำลังจะพยักหน้าให้กับคำถามของฮูนี่ย์ก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างปิดอยู่
“เฮ้ ยังไงก็ตามในข้อความที่มาก่อนหน้านี้ มีบางอย่างเกี่ยวกับราชาใช่ไหม?”
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นจะทำยังไง? ตอนนี้ผมกำลังจะตายแล้ว ผมอยากจะนอนแม้ว่ามันจะแค่นาทีเดียวก็ตาม”
ฮูนี่ย์พยายามออกจากระบบโดยเร็วที่สุดเพราะรู้สึกรำคาญ
แต่ในเวลานั้น ข้อความของระบบก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของฮูนี่ย์ซึ่งเป็นข้อความที่เขาคิดไม่ถึง
[ไม่อนุญาตให้ออกจากระบบได้]
“เอ่อ? อะไรเนี่ย?”
ข้อความของระบบอีกอันปรากฏขึ้นราวกับว่ามีคนฟังคำถามของฮูนี่ย์
[ผนึกของ ‘ราชาแห่งผู้บัญชาการ’ ได้รับการปลดแล้ว]
Syahhh-!
เสียงที่น่าสยดสยองดังไปทั่วทั้งดันเจี้ยน
พวกเขาตกใจมากจนพวกเขาไม่ง่วงอีกต่อไปและข้างหน้าของพวกเขามีหน้าต่างเควสต์ปรากฏขึ้น
กริ๊ง-
[เควสต์ฉุกเฉินถูกสร้างขึ้น]
– – –
– หลบหนีจากหอคอย (เควสต์ลับฉุกเฉิน) (นับเวลาการโจมตี) –
ท่านได้รับความไว้วางใจจากเดธมอนและเอาชนะเบเฮมอธและได้รับลูกแก้วแห่งความมืดสำเร็จ
อย่างไรก็ตาม เดิมทีลูกแก้วนี้เป็นผนึกของ ‘ราชาแห่งผู้บัญชาการชาเลียน’ ดังนั้นผนึกของราชาชาเลียนจึงถูกปลดออก
ทันทีที่ผนึกวิญญาณของชาเลียนถูกปลดปล่อย เขาจะบ้าคลั่งและทำลายทุกสิ่ง
ดังนั้นเราต้องออกจากกำมือของเขาและหนีออกจากหอคอยแห่งผู้บัญชาการ
ความยากของเควสต์: SSS
เงื่อนไขของเควสต์: ได้รับลูกแก้วแห่งความมืด
จำกัดเวลา: 15 นาที
รางวัล: ความสามารถเวทย์มนตร์ 1000 หน่วย , อัตราการโจมตีเวทย์มนตร์ 0.1%
– – – – – –
พวกเขาทั้งสามคนอ่านเนื้อหาของเควสต์อย่างรวดเร็วและทุกคนก็พูดไม่ออกแม้แต่วินาทีเดียว
“เควสต์อะไรกันเนี่ย?”
“นี่มันรางวัลของเควสต์ SSS งั้นหรอ!?”
นอกเหนือจากข้อร้องเรียนที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่เควสต์ก็ไม่ได้รอพวกเขา
[ราชาเริ่มบ้าคลั่ง]
KukuKung-
ในขณะที่ดันเจี้ยนถล่ม เสียงคำรามขนาดใหญ่เริ่มสั่นสะเทือนไปทุกทิศทาง
เอียนหันศีรษะไปตามทิศทางของแหล่งที่มาของการสั่นสะเทือน
และมีเงาประหลาดที่มีควันดำอยู่รอบๆ
[ราชาแห่งผู้บัญชาการชาเลียน – เลเวล 500]
เลเวลของมอนสเตอร์ที่เพิ่งปรากฏคือ 500 ซึ่งเทียบเท่ากับหัวหน้ากองทัพของเทพที่ถูกอัญเชิญมาในสงครามมิติ
“โอ้ย…!”
เอียนหันมองไปทางประตูที่พวกเขาเคยมาที่นี่
อย่างไรก็ตาม ประตูที่นำพวกเขามายังสถานที่แห่งนี้ไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไป
‘อะ… อะไร? ทำไงดี?’
แต่ตอนนั้นคาโนเอลก็เรียกเอียน
“พี่ ตรงนั้น!”
เมื่อมองทิศทางที่คาโนเอลชี้ไป ประตูใหม่ก็เปิดออก หลังจากเห็นสิ่งนี้เอียนและปาร์ตี้ก็เริ่มวิ่งเข้าหามัน
หากพวกเขาเสียชีวิตที่นั่น พวกเขาจะสูญเสีย 24 ชั่วโมงในเควสต์จำกัดเวลา 3 วัน
ดังนั้นพวกเขาจึงวิ่งอย่างหมดหวัง
* * *
ตั้งแต่สงครามมิติ ชื่อของเอียนกลายเป็นชื่อสามัญในหมู่ผู้เล่น
ในเซิร์ฟเวอร์ไคลันของเกาหลี ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดอิลาฮันได้พ่ายแพ้อย่างเป็นทางการให้กับเอียน เขาเป็นคนที่รวบรวมจุดที่ดีที่สุดในฝ่ายมนุษย์และฝ่ายปีศาจ
มีสถานการณ์ที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าอิลาฮันพ่ายแพ้ให้กับเอียนก่อนสงครามเริ่มและนี่เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่ทราบแน่ชัดสำหรับหลายๆคน ในขณะนี้เป็นที่ทราบกันดีว่าเอียนเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในไคลัน
และเพราะว่าเอียนเป็นสมาชิกของกิลด์โลตัส กิลด์จึงเป็นที่รู้จักเช่นกัน
ไม่เหมือนปีก่อนๆที่กิลด์โลตัสถือเป็นเรือที่สูญหาย
ตอนนี้พวกเขากำลังทำสงครามอาณาจักรกับกิลด์ทั้งหมด 12 แห่งในทวีปกลางและกิลด์ที่พวกเขาท้าทายล้วนเป็นกิลด์ที่ได้รับการประกาศอย่างดีในอันดับสูงสุดของอาณาจักรลัสเปล
กิลด์โลตัสยังคงครองแชมป์
จนถึงตอนนี้พวกเขาชนะติดต่อกัน 5 ครั้ง
คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าตอนนี้ความสนใจของผู้เล่นทั้งหมดอยู่ที่กิลด์โลตัส
แน่นอนว่าพวกเขาต้องยกเว้นเอียนและปาร์ตี้ที่อยู่ในเควสต์
คฤหาสน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภาคตะวันตกของทวีปตอนกลาง – คฤหาสน์พอลลีน
เป็นสถานที่ที่ธงของกิลด์ไททั่นโบกสะบัดและมีคนสองคนกำลังสนทนากันอย่างจริงจัง ณ เวลานั้น
ตัวตนของทั้งสองคนมาเพราะชยาครานซึ่งเป็นผู้นำด้านอำนาจของกิลด์ไททั่น
‘ซีลรอน’ ตำแหน่งอัศวินและรองหัวหน้ากิลด์ ‘เอมิลี่’ คนสนิทของกิลด์ไททั่นที่ชื่อเสียงยังไม่เป็นที่รู้จัก
เดิมทีเอมิลี่เป็นเพียงสมาชิกของปาร์ตี้ซีลรอน หลังจากที่ชยาครานยอมรับในความสามารถของเธอ เธอก็ได้กลายเป็นคนสนิทที่ไม่เป็นทางการในกิลด์ไททั่น
พวกเขาสองคนคุยกันอยู่หน้าโต๊ะกลมเล็กๆ
มีลูกบอลคริสตัลอยู่บนโต๊ะและมีภาพของสงครามอยู่ในนั้น
ซีลรอนค่อยๆเปิดริมฝีปากของเขา
“เอมิลี่ นี่คือสิ่งที่เธอคาดหวังหรือเปล่า?”
เอมิลี่ตอบด้วยสีหน้าหนักแน่นในการตอบคำถามของซีลรอน
“นั่นเป็นความคลุมเครือเล็กน้อย”
“คืออะไร?”
“เมื่อฉันเห็นขนาดของคฤหาสน์ไพโร ฉันคิดว่าพวกเขาเริ่มผลิตอัศวินไวเวิร์นแล้ว”
“งั้นเหรอ?”
ปัญหาคือ แม้ว่าเราจะพิจารณาจำนวนมังกรไวเวิร์นในสงคราม แต่เราก็ไม่สามารถสร้างความแตกต่างกับกองทหารได้มากนัก แม้แต่ฉันก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะสามารถทำสิ่งนี้ได้ในระยะเวลาอันสั้น”
เอมิลี่ถอนหายใจและพูดต่อในสิ่งที่เธอพูด
“นายคิดว่าเราควรจะรีบเคลื่อนไหวเหมือนกันไหม…?”
“เคลื่อนไหว?”
“เป้าหมายของโลตัสตอนนี้คืออะไรล่ะ?”
ซีลรอนคิดสักครู่แล้วตอบกลับ
“เห็นได้ชัดว่า… พวกเขาต้องการที่จะโค่นล้มกิลด์ทั้งหมดของลัสเปลใช่ไหม?”
เอมิลี่ส่ายหัวและพูด
“ไม่ใช่ ต่อจากนั้นอีก”
“หลังจากนั้น… โจมตีทางทิศตะวันตก?”
แม้จะอยู่ในทวีปกลางเดียวกัน คฤหาสน์ทางตะวันตกและอีกฝั่งก็มีสถานที่ที่แตกต่างกัน
ด้านตะวันตกไม่ได้อยู่ภายใต้อาณาจักรลัสเปล มันอยู่ภายใต้อาณาจักรไคม่อน
เอมิลี่ส่ายหัวอีกครั้ง
“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น แน่นอนว่าพวกเขาสามารถทำได้ทุกเวลา แต่ถ้าฉันอยู่ในกิลด์โลตัส ฉันจะเพิ่มบางอย่างก่อนหน้านั้น”
“เพิ่มอะไร?”
“อืมม”
เอมิลี่ยืนขึ้นและพูด
“อาจจะเพื่อประกาศอาณาจักร ถ้านายเห็นขนาดของกิลด์โลตัส นายจะเห็นว่าพวกเขามีคุณสมบัติตามเงื่อนไขที่จะประกาศเป็นราชอาณาจักรได้แล้ว”
“…!”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ซีลรอนก็เริ่มเกาหัวและอธิบายว่าแผนการจะเป็นอย่างไร
“และหลังจากนั้น พวกเขาจะยึดครองอาณาจักรรัสเปลและ… ประกาศตนเป็นราชอาณาจักร”
เอมิลี่พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
“และถ้าเป็นเช่นนั้น หลังจากนั้น… จะทำสงครามกับอาณาจักรกับไคมอนงั้นหรอ?”
เมื่อกิลด์โลตัสเติบโตถึงระดับนั้น พวกเขาก็จะเริ่มต้นด้วยกิลด์ไททั่น
อย่างไรก็ตามไม่มีทางที่พวกเขาจะโจมตีกิลด์โลตัสล่วงหน้าได้
เพราะมีสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างอาณาจักรลัสเปลและอาณาจักรไคม่อน
ดังนั้นจึงไม่มีทางที่กิลด์ไททั่นจะเข้าไปโจมตีกิลด์โลตัสเนื่องจากการพักรบ
ซีลีอนพึมพำบางอย่างด้วยความจริงจังของเขาที่ยังคงอยู่
“เฮ้อ… หัวหน้าไปอยู่ที่ไหนในสถานการณ์แบบนี้เนี่ย?”
“อืม เขาควรจะกลับมาได้แล้ว…”
ประตูห้องประชุมซึ่งอยู่ข้างหลังพวกเขาเปิดออก
“ฉันกลับมาแล้ว ดูเหมือนว่าฉันจะมาถูกเวลาสินะ”
