Taming Master – ตอนที่ 376

หลังจากการได้รับชัยชนะของกิลด์โลตัส

กิลด์โลตัสได้กำจัดคฤหาสน์สามหลังที่อยู่ภายใต้กิลด์ฟูลิออสแต่พวกเขาสามารถกลับมาเป็นหนึ่งใน 10 อันดับแรกของการจัดอันดับกิลด์ได้ด้วยการฟื้นฟูคฤหาสน์ของพวกเขาในเวลาเพียงสามเดือน

เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นคือความช่วยเหลือที่กิลด์โลตัสมอบให้

หยูชินยังคงมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับเอียนและเขาได้รับความช่วยเหลือมากมายจากกิลด์โลตัสโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิลด์โลตัสจัดส่งทหารรับจ้างฟรีและสนับสนุนกิลด์ฟูลิออสจากทุกด้าน

ถึงอย่างนั้นก็ไม่เหมือนกับที่เฮิร์ซและฟิโอลันได้ทำการกุศลเพื่อพวกเขา

มีข้อตกลงบางอย่างระหว่างสองกิลด์นี้

“ดีใจที่ได้ทำงานเสร็จเร็วๆ”

“ฮิฮิ มันไม่สนุกที่จะยื้อเวลามากเกินไป ยิ่งเราเคลื่อนที่เร็วเท่าไหร่เราก็จะตีพวกมันได้เร็วขึ้นเท่านั้น”

มีชายคนหนึ่งอยู่ตรงหน้าเฮิร์ซและฟิโอลัน

เขาสวมแว่นตาทรงกลมและผมสีฟ้าของเขาถูกหวีอย่างเรียบร้อย

ชายที่มีรูปลักษณ์ผิดปกติที่ให้ความรู้สึกเหมือนนักวิชาการเล็กน้อย

เขาเป็นหัวหน้ากิลด์ฟูลิออสม, ริเวลลี

ฟิโอลันยิ้มและพูดหลังจากจิบกาแฟว่า

“แต่มันก็ยังไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตัดสินใจ… หัวหน้ายูชินพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?”

ริเวลลีหัวเราะคิกคักและพูดว่า

“พูดตามตรงนะครับ หัวหน้ายูชินเป็นคนจัดให้ผมทำตามที่ขอเท่านั้น”

“จริงหรอ? ฮ่าๆ”

ด้วยความสามารถในการควบคุมและทักษะการตัดสินที่น่าทึ่งหยูชินมีพรสวรรค์ที่จำเป็นสำหรับการต่อสู้

ก่อนที่จะถึงเลเวล 100 เขาเป็นผู้เล่นที่มีชื่อเสียงมากที่มีแฟนคลับเป็นของตัวเอง

คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่ากิลด์ฟูลิออสโคจรรอบหยูชิน

อย่างไรก็ตาม หยูชินไม่ได้มีความสนใจในการดำเนินงานและการจัดการกิลด์มากนัก

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องบริหารกิลด์โดยการเป็นฉากหน้าของมันและริเวลลีก็เป็นคนที่ดูแลกิลด์จริงๆ

ตอนนี้มันก็เหมือนเดิม

หยูชินต้องการร่วมงานกับเอียนเพื่ออนาคตของเขาซึ่งเป็นเหตุผลที่ริเวลลีบอกความคิดเห็นของพวกเขา

เมืองของฟูลิออสพร้อมที่จะรวมเข้ากับอาณาจักรโลตัสแล้ว

ในความเป็นจริงจนถึงตอนนี้แนวคิดของกิลด์รองยังไม่มีอยู่ในไคลัน

ก่อนการเปิดตัวอาณาจักร ไม่มีระบบใดในไคลันที่สามารถรวมกิลด์ได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อกิลด์โลตัสอ้างตัวเองว่าเป็นอาณาจักร ตัวเลือกกิลด์รองได้เปิดขึ้นและอาจกล่าวได้ว่าเมืองของฟูลิออสกลายเป็นสมาชิกของกิลด์โลตัส

อาจเป็นการตัดสินใจที่คิดว่าโง่จากมุมมองของคนทั่วไป

เป็นเพราะตั้งแต่โลตัสประกาศตัวเป็นอาณาจักร กิลด์ฟูลลิออสก็สามารถประกาศตัวเองว่าเป็นอาณาจักรได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ริเวลลีเชื่อว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง

‘ยังไงก็ตาม ในที่สุด… โลตัสก็จะเติบโตเกินอาณาจักรไปสู่จักรวรรดิอย่างแน่นอน ถ้าเป็นเช่นนั้นเราจะประกาศตัวเองว่าเป็นอาณาจักรของโลตัส’

ถ้ามันถูกรวมเข้าด้วยกันหลังจากสงครามพิชิต ชื่อของกิลด์จะไม่รอด

อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาย้ายเข้ามาด้วยแนวคิดที่จะมีพันธมิตร พวกเขาจะสามารถเติบโตในแง่ของอำนาจและได้รับการปกป้องภายใต้ชื่อของโลตัส

เป้าหมายของริเวลลีคือการให้กิลด์ฟูลิออสกลายเป็นเงาของกิลด์โลตัส

ถ้าพวกเขาอยู่หลังโลตัส พวกเขาก็จะสามารถอยู่เหนือกิลด์อื่นๆทั้งหมดได้ มันไม่ได้แย่มาก

การสนทนาระหว่างเฮิร์ซ, ฟิโอลันและริเวลลีใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง

พวกเขาใช้เวลานานพอสมควรในการสร้างกิลด์ฟูลิออสให้เป็นกิลด์รอง แต่ใช้เวลานานกว่ามากในการหารือเกี่ยวกับแผนการในอนาคตของพวกเขา

หลังจากทำตามขั้นตอนทั้งหมดแล้วริเวลลีก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าอย่างนั้นโปรดดูแลพวกเราต่อจากนี้ด้วยนะเฮิร์ซ ฟิโอลัน”

เฮิร์ซและฟิโอลันมองหน้ากันแล้วหัวเราะ

“หวังว่าคุณก็จะทำเหมือนกันนะ”

“ดูแลพวกเราด้วย ในอนาคตเราอาจจะจัดปาร์ตี้สหภาพกิลด์และเข้าดันเจี้ยนก็ได้”

“ฉันลงได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”

ช่วงเวลาถัดไป

ข้อความของระบบเริ่มปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องต่อหน้าทั้งสามคน

กริ๊ง- กริ๊ง-!

[‘กิลด์โลตัส’ และ ‘กิลด์ฟูลิออส’ ได้ลงนามในสัญญา]

[นับจากนี้ไป ‘กิลด์ฟูลิออส’ จะรวมอยู่ใน ‘กิลด์โลตัส’]

[‘เมืองฟูลิออส’ ได้กลายเป็นเมืองขึ้นของ ‘อาณาจักรโลตัส’]

[ผู้เล่น ‘กิลด์ฟูลิออส’ ทั้งหมดจะถูกโอนไปยังเมืองทางการของ ‘กิลด์โลตัส’]

[เมื่อตรงตามเงื่อนไขบางประการ ราชา ‘เอียน’ สามารถมอบตำแหน่งที่เหมาะสมให้กับผู้เล่นกิลด์ฟูลิออสและเมืองจะก้าวไปข้างหน้า]

เฮิร์ซที่อ่านข้อความระบบทั้งหมดก็พอใจ จากนั้นเขาก็มองไปที่ริเวลลีและพูดว่า

“อ่า อย่างไรก็ตามนะ ริเวลลี”

“ว่าไงครับ?”

“บางทีนะ… ก็แค่บางที ฉันถามคุณด้วยความอยากรู้อยากเห็น หยูชิน… และเอียนยังคงล่าในฐานะคู่หูอยู่ไหม?”

ริเวลลีเกาหลังคอแล้วตอบว่า

“มั้งครับ…?”

ฟิโอลันชื่นชมเขา

“เขาเป็นคนที่แข็งแกร่ง…”

ริเวลลีส่ายหัว

“ฉันเห็นด้วย วันนี้เซิร์ฟเวอร์ได้เปิดแล้วหลังจากการอัปเดตครั้งใหญ่ แต่วันนี้เขายังไม่ได้เข้าสู่ระบบเลย…”

* * *

“อืดดดดดดดด…!”

แสงแดดอบอุ่นกำลังเข้ามาในห้อง

ความอบอุ่นของแสงแดดส่องไปทั่วห้องและหยูชินก็ยืดตัวหลังจากหาว

“อืม ฉันนอนหลับสบายมาก หลังจากนั้นไม่นานถึงเวลาที่จะคิดถึงการอัปเดตครั้งใหญ่…”

หยูชินที่ออกล่ากับเอียนทุกวันสามารถนอนหลับได้เหมือนเด็กทารกเพราะการอัปเดตขนาดใหญ่

เขารู้ว่าตอนนี้จะออกอากาศเป็นเวลา 6 ชั่วโมงซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาตัดสินใจนอน

เขาคงไม่ได้นอนนานขนาดนี้ถ้าไม่ได้ทีการอัปเดตมากมายขนาดนั้น!

เขาไม่เสียใจที่ได้นอนนานขนาดนั้น เนื่องจากตื่นมาก็รู้สึกสดชื่น

“ฉันหลับไปตั้งนานแล้ว เซิร์ฟเวอร์เปิดไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย…?”

เซิร์ฟเวอร์กำหนดให้เปิดเวลา 9.00 น.

หยูชินหลับไปตอน 6 โมงเย็นของวันก่อน เขายิ้มเหมือนเด็กน้อยเมื่อเห็นหน้าจอที่ส่องสว่าง อย่างไรก็ตามรอยยิ้มนั้นจางหายไปเมื่อเขามองดูเวลา

เป็นเวลาประมาณ 7 โมงเช้า แต่ก็สว่างแล้ว

“หุหุ ตื่นเช้าไปหน่อยสินะ”

หยูชินเหยียดขาอีกครั้งและปลดล็อกสมาร์ทโฟนอย่างกังวล

เขาต้องการยืนยันว่าผู้หญิงที่เขาพบในนัดบอดตอบกลับเขาหรือไม่!

The moment he unlocked his phone…

He saw the message of a person whom he was expecting to see.

ตอนที่เขาปลดล็อกโทรศัพท์…

เขาเห็นข้อความของบุคคลที่เขาคาดหวังว่าจะได้เห็น

[คุณมีข้อความจากเอียน]

หยูชินพึมพำกับตัวเองยืดเส้น

“เฮ้อ ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นหุ่นยนต์จริงๆสินะ…”

ใบหน้าของเขาแข็งกระด้างขณะที่เขาเปิดแอปเพื่อตรวจสอบข้อความ

เป็นเพราะมีข้อความหลายชุดอยู่ในนั้น

[08:07 AM]

[เอียน: หยูชิน แม้ว่าเซิร์ฟเวอร์จะเปิดแล้วนายยังไม่ตื่นอีกหรอ?]

[08:48 AM]

[เอียน: อีก 10 นาทีจะเปิดแล้ว หยูชินตื่น!]

[08:59 AM]

[เอียน: หยูชิน ฉันผิดหวังจริงๆ ฉันไม่รู้ว่านายจะเป็นคนขี้เกียจแบบนี้…!]

มันเป็นสถานการณ์ที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาต้องยืนยันเวลาอีกครั้ง

เขาไม่รู้สึกอะไรไปมากกว่าความงุนงง

[03:27 PM]

[เอียน: มุ่งหน้าไปยังเทือกเขานิวรอนทันทีที่นายตื่นขึ้นมา]

ที่มุมบนของโทรศัพท์ หยูชินเห็นว่าเป็นเวลา ‘06: 59 PM’

เขาเริ่มโยกเยกทีละนิด

“มันไม่ใช่ 7 โมงเช้า… แต่เป็น 7 โมงเย็น?”

ด้วยปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วราวกับเด็กฝึกใหม่ในค่ายฝึกและด้วยความตั้งใจที่จะไม่ลดความหวังที่เอียนมีต่อเขา เขาจึงกระโดดเข้าสู่เกมโดยมีเป้าหมายเดียวในใจนั่นคือเพื่อเข้าสู่พื้นที่ล่า

* * *

Kung-!

โกเลมตัวเล็กและตัวใหญ่สิบห้าตัวหยุดอยู่ในขณะนี้

ที่ด้านบนของโกเลมทมิฬมีควันสีแดงเริ่มก่อตัวขึ้น

Woong-!

หลังจากร่ายสกิลเป็นวงกว้าง รีเมียร์ก็ย้ายไปที่สนามรบเพื่อช่วยเอียน

‘นี่… มันเป็นของมันหรอ?’

ความสามารถเฉพาะตัวของบัลโร๊ค – การรุกล้ำวิญญาณ – ซึ่งมีชื่อเสียงที่สุดและยากที่จะจัดการ

หลังจากผ่านการต่อสู้กับบัลโร๊คมาหลายครั้ง รีเมียร์ก็รู้ดีเกี่ยวกับสกิลนั้น

เนื่องจากเธอไม่ใช่ซัมมอนเนอร์ เธอจึงไม่มีความคิดใดๆเกี่ยวกับเวลาที่กำหนดหรือเงื่อนไขที่อัญเชิญ อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่ามันเป็นความสามารถที่ทำให้ศัตรูเคลื่อนที่ไม่ได้และควบคุมพวกมันในช่วงเวลาหนึ่ง

จู่ๆเธอก็รู้สึกแย่และอยากขอโทษ

‘ดูเหมือนว่ามันจะไม่ดีมากนัก… แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่ามันจะถูกสมบูรณ์แบบขนาดนี้…!’

มีเพียงผู้ติดอันดับที่มีความสามารถในการเล่นเกมที่ยอดเยี่ยมเท่านั้นที่จะรู้ว่าสกิลการรุกล้ำวิญญาณสามารถใช้ได้ในระดับที่กำหนดเท่านั้น

สิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้นก็คือพวกมันสามารถจัดการกับโกเลมได้ทั้งหมดสิบห้าตัวโดยไม่เหลือแม้แต่โกเลมสักตัวเดียว

Kwang- Kabang-!

พวกเขาได้ยินเสียงของก้อนหินยักษ์ของโกเลมที่กระแทกกัน

การโจมตีของโกเลมตัวเล็กนั้นช้าและการโจมตีของพวกมันไม่สามารถครอบคลุมพื้นที่กว้างได้ อย่างไรก็ตามพลังชีวิตของโกเลมทมิฬยังคงได้รับความเสียหาย

โกเลมทมิฬโกรธและคำรามราวกับว่ารู้สึกไม่ยุติธรรม

Keuaaah-! Kueeee-!

สกิลคลื่นทมิฬในพื้นที่กว้างอย่างรวดเร็วของโกเลมทมิฬได้เริ่มต้นขึ้น

Kwakwakwang-!

ระยะคลื่นทมิฬไม่ได้กว้างขนาดนั้น ดังนั้นจึงไม่เป็นภัยคุกคามต่อเอียนมากนัก

[เนื่องจากคลื่นทมิฬของโกเลมทมิฬทำให้ ‘มินิโกเลม 1’ ได้รับความเสียหายอย่างมาก]

[เนื่องจากสกิล ‘การรุกล้ำวิญญาณ’ ของกรรรทำให้ ‘มินิโกเลม 1’  ไม่ได้รับความเสียหาย]

[พลังชีวิตของมินิโกเลมททิฬลดลง 0 หน่วย]

เมื่อการรุกล้ำวิญญาณยังคงมีผลอยู่ ผู้ที่อยู่ในการควบคุมของมันจะ ‘คงกระพัน’ ในช่วงเวลานั้น

สัตว์เลี้ยงของเอียนถอยกลับหลังจากเห็นการโจมตีของโกเลมทมิฬ

Kung- Kung- Kukung-!

มินิโกเลมไม่สามารถเคลื่อนที่กลับไปได้อีก

‘กรรร’ เข้าใกล้มอนสเตอร์หลังจากใช้สกิลของมันอย่างสมบูรณ์แบบและสายตาของเอียนก็เคลื่อนไปที่โกเลมทันที

แถบพลังชีวิตของโกเลมน้อยกว่าครึ่งหนึ่ง

“พี่! เน้นโจมตีเพียงครั้งเดียว!”

“ตกลง!”

รีเมียร์เริ่มมุ่งมั่นกับคำสั่งของเอียน

Kwang- Kwakwang-!

เป็นจังหวะที่สมบูรณ์แบบมาก

เมื่อผู้เล่นอันดับต้นๆที่แข็งแกร่งที่สุดสองคนทำการตกลงล่วงหน้า ไม่ว่ามอนสเตอร์จะทนทานแค่ไหนมันก็หมดหนทาง

ยิ่งไปกว่านั้นมันยิ่งทำอะไรไม่ถูกเมื่อมันถูกล้อมรอบด้วยมินิโกเลม เพิ่มการโจมตีที่รุนแรงของกรรรนั่นคือลำแสง

Kwahh-!

[ความสามารถพิเศษของสัตว์เลี้ยงอสูรเวทย์มนตร์ ‘กรรร’ – ลำแสงทำลายล้าง – ถูกเปิดใช้งาน]

[สัตว์เลี้ยง ‘กรรร’ ได้สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อโกเลมทมิฬ]

[พลังชีวิตของโกเลมลดลง 479,830 หน่วย]

แม้จะมีเลเวลที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างทั้งสอง เนื่องจากความเสียหายที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก 3700% ลำแสงทำลายล้างก็สร้างความเสียหายได้อย่างรุนแรง

Kuk- Kkkuk-!

โกเลมขยับเข้ามาใกล้กันพร้อมกับเสียงดังก้อง

พลังชีวิตของโกเลมทมิฬเหลือน้อยกว่า 20% ในตอนนี้

เอียนออกคำสั่งสุดท้าย!

“กรรร เปลวไฟแตกสลาย!”

[กรรร!!]

[กรรร!!]

ความสามารถพิเศษที่สองของบัลโร๊คแห่งการทำลายล้าง – เปลวไฟแตกสลาย

เปลวไฟสีแดงเริ่มออกมาจากปลายนิ้วของกรรร เปลวไฟสีแดงเหล่านั้นได้กลืนกินทั้งร่างของโกเลมทมิฬอย่างรวดเร็ว

[ความสามารถพิเศษ ‘เปลวไฟแตกสลาย’ ของสัตว์เลี้ยงกรรรถูกเปิดใช้งานแล้ว]

[พลังชีวิตของโกเลมทมิฬลดลง 10,978 หน่วย]

[เนื่องจากเอฟเฟกต์เพิ่มเติมของเปลวไฟแตกสลาย พลังชีวิตของกรรรได้รับการฟื้นฟู 6,038 หน่วย]

[คูลดาวน์ของความสามารถเฉพาะตัวทั้งหมดของกรรรจะลดลง 2 วินาที]

เปลวไฟแตกสลายเป็นสกิลการโจมตี DOT ที่สร้างความเสียหายให้กับศัตรูอย่างต่อเนื่อง

ปัจจัยการโจมตีต่ำมาก

อย่างไรก็ตาม ความเสียหายของสกิลต่อวินาทีเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากมีคูลดาวน์ต่ำ

ในระหว่างการเริ่มต้นของเปลวไฟแตกสลาย เวลาคูลดาวน์ของสกิลทั้งหมดจะลดลง 3 วินาทีต่อวินาทีซึ่งหมายความว่าสกิลที่มีคูลดาวน์ 7 นาทีสามารถใช้ซ้ำได้หลังจาก 2 นาทีแทน

เพียงเท่านี้

Kwaaa-!

กรรรตะโกนและพลังงานสีแดงพุ่งออกมาในปากของเขาในเวลาเดียวกัน

และ…

Thud-!

ร่างขนาดใหญ่ของโกเลมทมิฬที่สูงตระหง่านราวกับภูเขาถูกออกซิไดซ์เป็นสารคล้ายเถ้าสีเทา

ในเวลาเพียง 5 นาทีนับตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น