โดยเฉพาะสำหรับสถานการณ์พิเศษเช่นสงครามขนาดใหญ่ ระบบปาร์ตี้ของไคลันสามารถมีสมาชิกได้สูงสุด 20 คน
เช่นเดียวกันกับการลงบอสเหรด
บอสเหรดให้ค่าประสบการณ์ที่ต่ำมากและแม้แต่ไอเทมที่ดรอปก็ไม่ได้ใกล้เคียงกับจำนวนผู้เล่นที่เข้าร่วม
แน่นอนว่าถ้าอยู่ในทีมเดียวกัน พวกเขาจะเคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบและมีสกิลมากขึ้น
นี่คือเหตุผลที่ผู้เล่นที่เฝ้าดูบอสเหรดต่างตื่นเต้น
จริงๆแล้วผู้เล่นรู้สึกตื่นเต้นเพราะผู้เล่นที่ติดอันดับส่วนใหญ่จากโลกมนุษย์เข้าร่วมในการลงเหรด
– นี่มันสุดยอด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามมิติใช่ไหมเนี่ย?
– ฉันก็คิดอย่างนั้น มันควรจะเป็นการออกอากาศของบอสเหรดเลเวล 450 แต่นี่เป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด
– อ๊าาา เป็นวันที่ฉันได้เห็นคู่หูชยาครานและเอียน…! ฉันมีความสุขจริงๆ
– ฉันก็ด้วย… ใครจะรู้ว่าวันที่ชยาครานและเอียนร่วมมือกันร่วมกับเรา
ไม่ใช่แค่ชาวเน็ตเท่านั้น แต่ผู้เล่นที่อยู่ในที่เกิดเหตุก็สับสนเช่นกัน
มันเป็นบอสที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อและสำหรับผู้ติดอันดับเหล่านี้ก็เหมือนกับว่าพวกเขาสัญญากันว่าจะได้พบกัน
“ชยาคราน! ให้สัญญาณกับฉันทันทีที่เหรดสิ้นสุดลง!”
“เอียน! ให้นายทำแทนดีไหม?! มาปาร์ตี้กันเถอะ!”
เหล่าผู้ติดอันดับต่างตรวจสอบกันและกันอย่างมีความสุข
ทันใดนั้น…
ราชาแห่งกองทัพคำรามทำให้บรรยากาศของสนามรบตึงเครียด
[พวกเจ้าทุกคน! ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด!]
เสียงคำรามที่ทรงพลังและน่ากลัวดังก้องไปทั่วแผ่นดิน
เอียนคิดกับตัวเองหลังจากที่ได้เห็นราชาแห่งกองทัพที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของกองทหารอันเดธของเขา
‘หึ ฉันใช้ความโกรธเกรี้ยวของเทพที่นี่ได้ไหมเนี่ย…!’
เอียนนึกถึงอุปกรณ์ระดับ Myth – ความโกรธเกรี้ยวของเทพ – ซึ่งหลับใหลอยู่ในคลังของเขามานาน
ความโกรธขเกรี้ยวของพระเจ้าเป็นอาวุธระดับ Myth อันดับสองของเอียน เขาไม่สามารถใช้อาวุธได้เนื่องจากเขายังไม่ผ่านเงื่อนไขของการเป็นขุนนาง [1] เลย
ในความเป็นจริงเอียนพยายามที่จะเป็นขุนนางอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะกลายเป็นระดับขุนนางเขาต้องพบกับราชาปีศาจซึ่งเขายังไม่ได้ทำ
เอียนไปเยี่ยมลิเลียน่าในอดีต แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลากลับไปที่เมืองของเธอ
‘อืม มันรู้สึกแย่มากที่ฉันยังใช้มันไม่ได้’
เอียนปีนขึ้นไปบนหลังของฮัลลิตามปกติพร้อมกับให้คำแนะนำแก่คาร์เซอุสและบุ๊กค์
“ระวังเมื่อปล่อยลมหายใจด้วยนะ”
“โอเคบุ๊กค์!”
“เข้าใจแล้วครับเจ้านาย”
จนกว่าพวกเขาจะรู้สกิลและรูปแบบการโจมตีของบอสเหรดได้มันเป็นความคิดที่ดีที่จะอยู่กลับไปก่อนเพราะสกิลของพวกมันมีเวลาคูลดาวน์ที่ยาวนาน
“เลฟย่า เธอคงไม่รังเกียจที่จะอยู่ในตำแหน่งป้องกันใช่ไหม?”
“ไม่เลยเอียน”
ข้างๆเลฟย่าคือผู้เล่นอาชีพอัศวิน – โรมูร์
“คุณต้องการให้เราดำรงตำแหน่งของเราหรือไม่”
เอียนพยักหน้าและตอบว่า
“ใช่ครับคุณโรมูร์ เรามาสังเกตสิ่งต่างๆก่อนในตอนนี้”
“เข้าใจแล้วครับ”
เลฟย่าโบกมือในอากาศเมื่อกำหนดบทบาทของแต่ละคนแล้ว
“แสงจงสถิต ณ สนามรบ”
Shwoong-!
จากนั้นเมฆดำบนท้องฟ้ายิงลำแสงจำนวนมากทะลุเข้าไปในสนามรบและตกลงมาที่ผู้เล่น
[ท่านได้รับแสงเป็นเวลา 15 นาที]
[พลังชีวิตสูงสุดเพิ่มขึ้น 10%]
[พลังป้องกันเพิ่มขึ้น 5%]
[ในขณะที่ท่านได้รับแสง แสงจะดูดซับ 3% ของความเสียหายที่ผู้เล่นได้รับ]
ผู้เล่นที่ได้รับบัฟจะมีความสุขมากเมื่อได้รับมัน
“อะไรเนี่ย? บัฟสุดโกงนี่มันอะไรกัน?”
“มีสกิลแบบนี้ในรายการสกิลของนักบวชด้วยหรอ”
“ว้าว… เอาล่ะ ผู้จัดอันดับที่หนึ่งย่อมอยู่คนละระดับ”
ผู้เล่นต่างชื่นชมเอฟเฟกต์บัฟที่น่าทึ่งที่พวกเขาได้รับ
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้จบแค่นั้น
เลฟย่าที่เพิ่งร่ายบัฟบินขึ้นไปบนอากาศ
Flap-!
ปีกสีขาวบนหลังของเธอเริ่มสว่างขึ้นในขณะที่ยกมันขึ้นสูง
เอียนที่เห็นมันก็ครุ่นคิด
‘ไอเทมนั้นคืออะไร? นั่นคือไอเทมเสื้อคลุมบางชนิดหรอ?’
หากผู้เล่นสามารถบินได้อย่างอิสระ โอกาสที่พวกเขาจะสร้างผลกระทบในสนามรบก็มีมาก
แน่นอนว่ามันเป็นไปได้ที่จะบินโดยใช้สัตว์เลี้ยงที่มีสกิลการบินเช่นเดียวกับคาร์เซอุสที่เอียนมี อย่างไรก็ตาม มันจะแตกต่างกันหากผู้เล่นสามารถบินได้ด้วยตัวเอง
เอียนหยิบการพิพากษาของราชาวิญญาณออกมา จากนั้นเขาก็ฮึดฮัดขณะวิ่งไปหากองทัพอันเดธพร้อมกับฮัลลี
‘โอ้ย ไอเวรฮูนี่ย์มันหายไปไหนเนี่ย? มันจะง่ายกว่านี้มากถ้าเรียกตัวฮาร์กาซัสมา’
สกิลผสานของดาร์กซัมมอนเนอร์สามารถเปิดใช้งานได้ก็ต่อเมื่อมีคู่หู – ฮูนี่ย์ – อยู่
ฮาร์กาซัสมีความสามารถในการบินและร่วงหล่นและนั่นทำให้การไม่อยู่ของฮูนี่ย์ทำให้เอียนไม่พอใจมากขึ้น
* * *
“โอ้โห นายต้องการหาเอกสารเก่าๆเกี่ยวกับลูการิก มังกรแห่งความมืดงั้นหรอ?”
“ฮะ… ผมต้องการดูเอกสารของคาเดสและผู้อมตะรวมทั้งลูการิก ผมต้องให้มังกรมาอยู่ข้างผมด้วย”
ฮูนี่ย์เล่าเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับเควสต์และเรื่องราวของคาเดสให้ลิลสันฟัง
ลิลสันสมาชิกกิลด์โลตัสไม่มีข้อมูลที่จะแบ่งปันให้ฮูนี่ย์มากนัก
ลิลสันรู้สึกประหลาดใจกับเรื่องที่ฮูนี่ย์เพิ่งเล่าให้เขาฟัง
“ว้าว… NPC กำลังพยายามหลอกผู้เล่นอยู่งั้นหรอ?”
“ใช่ไหมล่ะ? เขาจะรู้สึกตัวหรือเปล่า? ผมเกือบตามเกมโดยไม่คิดมากเลยนะพี่ พี่ก็ระวังตัวด้วยนะ”
ลิลสันแตะหน้าผากของเขาแล้วพูดว่า
“ใช่ ฉันต้องระวังด้วย ฉันยังไม่ได้รับเควสต์หลอกลวงแบบนี้…”
ลิลสันเริ่มค้นหาไอเทมในคลังของเขา
“เดี๋ยวก่อนนะ ฉันจะดูคลังของฉัน มีหนังสือหรือสิ่งประดิษฐ์บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับเควสต์ของนายด้วย”
“โอเคครับ ช่วยผมหน่อยนะครับพี่”
ขณะที่ลิลสันค้นหาไอเทมในคลังของเขา ไอเทมต่างๆก็เริ่มปรากฏขึ้น
Tok- totok- tok-
[บันทึกเกี่ยวกับสงครามของคนสมัยก่อนและชาวแอสโมเดียน]
[ความฝันอันศักดิ์สิทธิ์และความลับของจอกศักดิ์สิทธิ์]
[การทำลายล้างของจักรวรรดิอาร์โนเวลและการกำเนิดของจักรวรรดิไคม่อน]
ขณะที่ฮูนี่ย์กำลังตรวจสอบข้อมูลของหนังสือโบราณที่ออกมาจากคลังของลิลสัน สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ชื่อเรื่องหนึ่ง
‘17 เทพของไคลันและ 13 เทพปีศาจ… หรอ?’
ฮูนี่ย์เป็นผู้เล่นที่เล่นเกมด้วยความจริงจังสูงสุด
คำว่า ‘จริงจัง’ หมายความว่าเขาแตกต่างจากผู้เล่นทั่วไปอย่างมาก
เขาพยายามตระหนักถึงโลกทัศน์และสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในเกมขณะที่เขากำลังเล่นอยู่
ตัวอย่างเช่นพฤติกรรมและการพูดเช่นเดียวกับวอร์ล็อค
ซึ่งเป็นสาเหตุที่หลายคนคิดว่าเขาเป็นวอร์ล็อคจริงๆ
ฮูนี่ย์มีความเข้าใจโลกทัศน์ของไคลันดีกว่าใครๆ
ผู้เล่นทั่วไปไม่ได้ดูภาพภาพยนตร์ในหน้าแรกของไคลัน แต่ฮูนี่ย์ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด
อย่างไรก็ตาม การได้เห็นชื่อ 13 เทพปีศาจเป็นเรื่องแรกสำหรับฮูนี่ย์
‘เจ้านี่ดูน่าสนใจ’
ฮูนี่ย์ถามลิลสันที่ยังคงค้นหาไอเทมของเขาอย่างตั้งใจโดยไม่สนใจฮูนี่ย์สักนิด
“พี่ลิลสัน ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ได้ไหม?”
ลิลสันพยักหน้าโดยไม่ได้มองไปที่ฮูนี่ย์
“เจ๋ง ผมจะคอยหาหนังสือที่จะมีประโยชน์สำหรับผม”
ฮูนี่ย์หยิบหนังสือขึ้นมาทันทีที่ลิลสันตกลงให้เขายืม
เขาอยากรู้มากเกี่ยวกับ 13 เทพปีศาจและรู้สึกว่าเขาสามารถหาเบาะแสบางอย่างในหนังสือได้
ฮูนี่ย์รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นเมื่อเขามองไปที่หน้าปกที่เก่าและหนาของหนังสือ
ในบทแรกมีเส้นที่เขียนด้วยสีทองซึ่งไม่ตรงกับกระดาษสีเหลืองของหนังสือ
มันเป็นวลีที่ปรากฏในวิดีโอภาพยนตร์ที่ฉายสำหรับตัวละครตัวแรกที่สร้างขึ้นสำหรับไคลัน
[ในตอนต้นของไคลัน มีเทพทั้งหมด 17 องค์ที่มีพลังที่แตกต่างกัน]
* * *
พลังของเทพมาจากผู้ศรัทธา
เมื่อผู้ศรัทธาบูชาเทพ พลังของพวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้น
ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าหากไม่มีผู้ศรัทธา เทพจะสูญเสียพลังงั้นหรอ?
นั่นไม่ใช่เลย
ไม่ว่าผู้ศรัทธาจะมีอยู่จริงหรือไม่ก็ตาม พลังโดยธรรมชาติของเทพที่มีมาตั้งแต่ต้นจะทรงพลังเสมอ
เหล่าทวยเทพแข่งขันกันเองมาโดยตลอดเพราะคำสั่งของเทพนั้นถูกตัดสินโดยอาศัยพลังที่พวกเขาครอบครอง
เทพที่มีพลังมากพอที่จะรวมตัวอยู่ในโลกมิติได้รับตำแหน่งนั้น
ความกลมกลืนของโลกมิติและเพื่อปกป้องความสมดุล
หากเหล่าทวยเทพตาบอดเพราะความโลภและละเลยความรับผิดชอบของพวกเขามนุษย์ก็จะหยุดบูชาพวกเขาและอำนาจของพวกเขาก็จะอ่อนแอลง
ฮูนี่ย์เอาแต่อ่านหนังสืออย่างตั้งอกตั้งใจ
“นั่นคือเหตุผลที่มีเทพเพียงห้าองค์ในสงครามมิติ”
ส่วนหนึ่งของฮูนีย์มักจะอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ
เห็นได้ชัดว่ามีเทพ 17 องค์ที่ปกป้องโลกมนุษย์เมื่อพวกเขาพบเกมครั้งแรก แต่ NPC ส่วนใหญ่ในมิติของมนุษย์รู้เพียงการมีอยู่ของเทพทั้งห้า
เทพที่เคยปรากฏตัวในโลกมนุษย์เป็นเทพทั้งห้ามาโดยตลอด
สิ่งเหล่านั้นดูแปลกสำหรับฮูนี่ย์เสมอและเขารู้ว่าทำไมในตอนนี้
นอกจากนี้ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมคาเดสถึงทำแบบนั้นกับเขา
‘คาเดสต้องการยกระดับอิทธิพลของเขาโดยการช่วยเหลือริชชี่’
เมื่อริชชี่คิงตั้งอาณาจักรแห่งความมืด พลังของเคเดสก็จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน
เทพที่ติดตามความตายและเทพแห่งความมืด
หนึ่งในคำถามที่ทำให้ฮูนี่ย์ได้รับคำตอบ
อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้ทำให้ฮูนี่ย์หยุดอ่านหนังสือ
ยังมีหัวข้อที่น่าสนใจอีกมากมายที่ฮูนี่ย์อยากจะค้นพบ
‘ความสัมพันธ์ระหว่างมังกรของเทพและเทพ ฉันต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้’
ฮูนี่ย์ที่ปกติเกลียดการอ่านหนังสือตอนนี้กำลังอ่านหนังสือด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก
ฮูนี่ย์เจอสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขา
เขาพบสิ่งที่เขากำลังมองหา
[ผู้ส่งสารของเทพและการกระทำของพวกเขา]
ฮูนี่ย์เริ่มอ่านวลีนี้อย่างรวดเร็ว
ฮูนี่ย์ไม่สามารถอ่านหนังสือได้อย่างถูกต้องเนื่องจากมีหลายส่วนที่ถูกฉีกออก แต่สมาธิของเขาก็สูงขึ้นกว่าเดิม
จากนั้นฮูนี่ย์ก็พบข้อเท็จจริงที่น่าสนใจบางประการ
[อาณานิคมปี 3950]
[กองทัพที่น่ากลัวของชาวแอสโมเดียนได้บุกเข้ามาในทวีปนี้]
[พวกมันโหดร้ายและทรงพลัง]
[กองทัพมนุษย์ขาดพลังที่จะหยุดยั้งชาวแอสโมเดียนที่ชั่วร้ายและหลายคนก็ตายในมือพวกเขา]
[อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งไคซาร์ที่เป็นคงกระพันปรากฏตัวขึ้น]
[เขากล้าหาญและทรงพลัง ดาบขนาดใหญ่ของเขาก็ทำลายชาวแอสโมเดียนและอสูรเวทย์มนตร์มากมาย]
[เขาเป็นผู้ส่งสารของท่านมาเรส – เทพแห่งสงคราม]
ฮูนี่ย์หัวเราะ
เป็นเพราะเขารู้เรื่องนี้ในสงครามมิติที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม ความหลงใหลของเขากลับกลายเป็นความหงุดหงิดในช่วงเวลาถัดไป
ความจริงเกี่ยวกับความทรงจำของไคซาร์ที่หายไป แต่ก็ยังคงจัดการเพื่อรักษาความสัมพันธ์ของเขาไว้
“เวร”
ฮูนี่ย์มองไปที่หนังสืออีกครั้ง
เขาพบสิ่งที่น่าสนใจอีกครั้ง
เขาอ่านบันทึกที่พบด้วยความคาดหวังอย่างมาก
[อาณานิคมปี 2547]
[มีภัยพิบัติร้ายแรงทั่วจักรวรรดิ]
[หลายคนร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและเด็กๆที่อ่อนแอก็ตายอย่างช่วยไม่ได้]
[อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งนักบุญเออร์นาซาปรากฏตัวขึ้น]
[นักบุญประทานพรแห่งแสงให้คนป่วยเป็นโรคติดเชื้อ]
[เธอเป็นผู้ส่งสารของเทพธิดาแห่งแสง – เออร์เนซิส]
นี่เป็นครั้งแรกที่ฮูนี่ย์ได้ยินเกี่ยวกับเทพองค์นี้และทำให้เขาสับสน
‘มีเทพมากกว่าห้าองค์ที่สร้างมาจริงๆ? แล้วทำไมตอนนี้เราไม่เห็นพวกเขาล่ะ? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาสูญเสียพลังไปแล้ว?’
ฮูนี่ย์ยังคงพลิกหน้าหนังสืออย่างหลงใหล
ในไม่ช้าเขาก็พบข้อมูลที่เขาต้องการมากที่สุด
ด้วยเหตุนี้เขาจึงจำวิดีโอที่ลืมไปได้
[1] หมายถึงยศของฝั่งอาณาจักรปีศาจ
