เซเรียสสั่งการได้อย่างยอดเยี่ยม
ทันทีที่ต้องตัดสินใจว่าจะให้อัศวินองครักษ์ไปที่สกายไฮแลนด์ เฮลเลมก็ถูกสั่งให้ตามไปด้วยในฐานะหัวหน้า
เอียนเริ่มเดินทางไปกับปาร์ตี้
‘อะไรวะเนี่ย พวกเราเดินทางเร็วมากเพียงชั่วพริบตาเอง’
เอียนคิดว่าการเดินทางจะต้องใช้เวลากว่าหนึ่งวันเป็นอย่างน้อยเพื่อที่จะเตรียมตัว เขาก็ทำได้เพียงประหลาดใจ
หรือเพราะว่ามันเป็นเกม? มันก็ดีที่ทุกอย่างเป้นไปอย่างรวดเร็ว แต่ว่า…’
เขาเป็นกังวลเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าเขาเดินทางไปพร้อมกับปาร์ตี้โดยไม่ต้องเตรียมตัวใดๆ
สถานที่ที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปนั้นเป็นพื้นที่ล่าที่มีเลเวลมอนสเตอร์มากที่สุดเท่าที่รู้จักเลยทีเดียว อยู่ในจุดที่ไม่มีใครเคยเข้าไปโจมตีมาก่อน ดังนั้นมันคงจะแปลกถ้าหากเขาไม่เป็นกังวลอะไรเลย
ไม่ว่าเขาจะอยู่กับอัศวินของราชวงศ์ก็ตามเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีอันตรายอะไรอยู่ข้างหน้า
‘แต่จำนวนคนน้อยกว่าที่คาดไว้มาก’
ขนาดของคณะเดินทางนั้นไม่ใหญ่มาก
แม้จะเป็นเช่นนั้นแต่เมื่อเอียนดูข้อมูลของทุกคน เอียนก็ถึงกับหลั่งเหงื่อเย็นเฉียบออกมา
‘อัศวินหลวงเลเวลต่ำสุดคือเลเวล 150…’
ท่ามกลางอัศวินที่เลเวลสูง เอียนเห็นมอนสเตอร์สองตัวที่มีเลเวลมากกว่า 170
‘ถ้างั้นเลเวลของเฮลเลมคือเท่าไหร่?’
ทันใดนั้นเอียนก็อยากรู้ข้อมูลของเฮลเลมที่ถูกเก็บเป็นความลับ
‘เขาเลเวลเกิน 200 หรอ?’
ขณะที่เอียนกำลังคิดไปเรื่อย คณะเดินทางของเขาก็มาถึงขอบของดินแดนรกร้างแล้ว
ดินแดนรกร้างนั้นตั้งอยู่ที่ชายแดนของอาณาจักรรัสเปลและอาณาจักรไคม่อน
มันค่อนข้างห่างไกลจากเมืองหลวงมิวรัน แต่พวกเขาสามารถมายังชายแดนได้ในทันทีด้วยการยืมพลังของนักเวทหลวงจึงทำให้การเดินทางไปยังดินแดนรกร้างใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง
“งั้นที่นี่คือดินแดนรกร้างสินะ”
เมื่อเอียนพูด เฮลเลมพยักหน้าและตอบกลับ
“ใช่แล้ว มันถึงเวลาที่มอนสเตอร์จะค่อยๆปรากฏตัวออกมาแล้ว เตรียมตัวให้พร้อม”
ทัศนคติของเฮลเลมต่อเอียนมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในลักษณะที่เป็นมิตร
เอียนคิดว่าเป็นความโล่งอก
‘หากไม่เป็นเช่นนั้นฉันอาจเสียชีวิตเพราะขาดอากาศหายใจก่อนที่เราจะไปถึงที่สกายไฮแลนด์…’
เอียนอัญเชิญสัตว์เลี้ยงของเขาทีละตัวและเตรียมพร้อมต่อสู้
ตั้งแต่ที่เอียนมีเลเวลสามหลัก แม้ว่าพวกมันจะเป็นมอนสเตอร์เลเวล130 เขาก็คิดว่าเขาก็ช่วยได้เพียงไม่มากเท่านั้นในการต่อสู้
และมีส่วนหนึ่งที่เขาตั้งเป้าไว้
‘พวกเขาบอกว่าNPCที่ต่อสู้ด้วยกันระหว่างเควสต์จะนับเป็นสมาชิกปาร์ตี้…’
ค่าประสบการณ์ที่เขาจะได้ขณะที่ล่ามอนสเตอร์ระดับสูงสุดของดินแดนรกร้างพร้อมกับอัศวินอันแข็งแกร่งของราชวงศ์เพื่อที่จะไปถึงสกายไฮแลนด์มันค่อนข้างน่าดึงดูดทีเดียว
เอียนมองไปที่ฮัลลิที่ตามข้างหลังของเขา
‘เพียงเท่านี้ศักยภาพของเจ้านี่ก็อยู่ที่ 100 หน่วยเช่นกัน’
ขณะที่เขาทำเควสต์อยู่ที่ป่าแห่งความรักเขาไม่อาจล่าได้เลย แต่เขาก็หมั่นใช้สกิลฝึกฝนแก่ฮัลลิจึงทำให้ตอนนี้มันมีค่าศักยภาพถึง100แล้ว
‘ศักยภาพสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของฉันอยู่ 100 หน่วยแล้วใช่ไหม?
เอียนตรวจสอบข้อมูลของสัตว์เลี้ยงทั้งหมดทีละตัว
และอย่างที่เอียนจำได้ พวกมันทั้งหมดศักยภาพอยู่ที่ 100 หน่วย
‘สักพักแล้วที่ฉันไม่ได้ใช้สกิลสุ่มดังนั้นมันก็น่าจะถึงเวลาแล้ว’
เมื่อสัตว์เลี้ยงของเขาได้รับมาจนถึงตอนนี้ทุกตัวมีสกิลแฝงที่เหมาะสม เขาไม่พบความต้องการที่จะใช้สุ่มสกิลกับพวกมัน
นี่เป็นเพราะมันจะล้มเหลวถ้าเขาใช้สุ่มสกิลกับสัตว์เลี้ยงที่มีสกิลดีและได้รับสกิลไร้ประโยชน์แทน
อย่างไรก็ตามการไม่ใช้สุ่มสกิลเมื่อศักยภาพทั้งหมดของพวกมันอยู่ที่ 100 หน่วยจะน่าเสียดาย
‘ใครที่ฉันควรจะใช้สุ่มสกิลด้วยดี?’
เอียนคิดสักพักและตัดสินใจที่จะใช้สกิลกับไล
‘ดุ๊กเดมีสกิลหลุมอเวจีและเลตมีสกิลพ่นไฟลาวาที่เป้นสกิลที่ยังจำเป็นอยู่ในตอนนี้ และบุ๊กค์กูมีสกิลขยายกระดองซึ่งค่อนข้างน่าพอใจทีเดียว…’
แต่การใช้สุ่มสกิลกับฮัลลิก็ออกจะแปลกๆไปหน่อย
เขาไม่อาจรู้ได้ว่าฮัลลิจะเลเวลเพิ่มขึ้นเท่าใดในทันทีต่อมอนสเตอร์ตัวนึงในดินแดนรกร้างที่ใกล้จะปรากฏตัว และเขาไม่อาจลดค่าศักยภาพของมันที่เขาทำให้มันถึง100หน่วยได้แล้ว
เอียนเรียกไล
“ไลมานี่สิ”
กร๊าาา-
ไลเดินเข้าหาเขา เอียนก็วางมือไว้บนหัวของมัน
เขายังไม่มั่นใจเท่าไหร่แต่สุดท้ายเขาก็ใช้สุ่มสกิลกับไลที่ดูเหมือนจะคุ้มค่าที่สุด
‘สกิลเบอร์เซิร์กก็ดี แต่ฉันน่าจะหวังอันที่มันดีกว่านี้’
เอียนเรียบเรียงความคิดของตนเรียบร้อยแล้วก็เรียกใช้สกิลโดยไม่ลังเลอีกต่อไป
“สุ่มสกิล!”
และแสงสีขาวก็ได้ถูกดูดเข้าไปในร่างของไล
ท่านได้ใช้สกิล ‘สุ่มสกิลสัตว์เลี้ยง’ แก่ ‘ไล’ ค่าศักยภาพของไลลดลง 20 หน่วย สกิล ‘เบอร์เซิร์ก’ ของไลหายถูกลบ สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ได้รับสกิล ‘Dance of Frenzy’
พร้อมกันนั้นข้อมูลของสกิลใหม่ก็ปรากฏขึ้นมา
Dance of Frenzy
ประเภท – สกิลเรียกใช้
ระดับสกิล – Rare
ระยะเวลาคูลดาวน์ – 30นาที
ค่าพลังโจมตีและความว่องไวเพิ่มขึ้น50% และค่าพลังป้องกันจะลดลงครึ่งหนึ่ง เป็นเวลา10นาที
เอียนเมื่อได้ตรวจสอบสกิลแล้วก็ผิดหวังเล็กน้อย
‘เห้อ มันก็ไม่ได้ดีไปกว่าสกิลเบอร์เซิร์กเลย..’
มันเป็นบัฟสกิลที่มีความสามารถเหมือนกับเบอร์เซิร์ก แต่ว่าค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นและลดลงมันเท่ากัน
ระยะเวลาคูลดาวน์ลดลงมาก แต่คุณสมบัติเสริมที่ไลจะเพิ่มค่าพลังโ๗มตีเมื่อติดคริติคอลหายไป มันค่อนข้างยากที่จะพูดว่ามันดีกว่าสกิลเบอร์เซิร์ก
เอียนตัดสินใจที่จะใช้สุ่มสกิลอีกครั้ง
‘ในเมื่อจะสุ่มแล้วก็สุ่มให้มันได้สกิลที่ดีที่สุดไปเลยดีกว่า’
ถ้าหากเขาได้สกิลที่ไม่ได้ดีไปกว่าเดิมเท่าไหร่ เขารู้สึกว่าเขาค่อนข้างที่จะขาดทุน
เอียนใช้สุ่มสกิลอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม…
“เห้อ…”
ครั้งนี้สกิลระดับCommonออกมาอีกครั้ง
เอียนมือสั่น
‘นี่ฉันหวังสูงเกินไปงั้นหรอ?’
ค่าศักยภาพของไลเหลือ60แล้ว
เขาไม่อยากที่จะปล่อยให้มีสกิลไร้ค่าระดับCommonทิ้งไว้แบบนี้
มันก็เหมือนความรู้สึกที่พนันไปล้านวอนและเสียล้านวอน กับพนันสองล้านวอนและได้กลับมาอย่างน้อยเก้าแสนวอน
เอียนเรียกใช้สกิลอีกครั้ง
‘ครั้งนี้ ได้โปรดเถอะ…!’
และข้อความระบบก็เด้งขึ้นมา
สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ได้รับสกิล ‘กระหายเลือด’
เอียนรีบตรวจสอบข้อมูลสกิลทันที
กระหายเลือด
ประเภท – สกิลเรียกใช้
ระดับสกิล – Heroic
ระยะเวลาคูลดาวน์ – 15นาที
ค่าพลังโจมตีและความว่องไวเพิ่มขึ้น30% และความเร็วเคลื่อนที่ทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น40% เป็นเวลา3นาที
ขณะที่อยู่ในสถานะ ‘กระหายเลือด’ ความเสียหายที่สร้างให้แก่ศัตรูที่พลังชีวิตต่ำกว่า30% จะได้รับซ้ำอีกครั้งและเมื่อใดก็ตามที่ศัตรูถูกสังหารค่าพลังชีวิต20%ของทั้งหมดจะได้รับการฟื้นฟู
(อย่างไรก็ตามการโจมตีของสัตว์เลี้ยงที่อยู่ในสถานะกระหายเลือดต้องเป็นผู้ปิดฉากการโจมตีให้ตายเพื่อที่จะทำให้สกิลทำงาน)
เอียนเกือบจะหลุดเสียงตะโกนออกมา
‘เยี่ยม! ค่าศักยภาพ60หน่วยไม่ได้เสียเปล่าสำหรับอะไรแบบนี้’
มันเป็นบัฟสกิลระดับHeroicซึ่งดีมาก
เอียนดีใจสุดๆ
‘ในเมื่อหน้าที่ของไลก็เป็นผู้ทำความเสียหายเดี่ยวซึ่งเป็นคนจัดการฆ่าศัตรูที่ใกล้ตายหลังจากโดนสกิลAoEอยู่แล้ว มันเป็นสกิลที่เหมาะกับไลมาก’
ดูเหมือนว่าไลก็ดีใจเช่นเดียวกัน มันถูหัวของมันที่สะโพกของเอียน
Grr- Grrr-!
‘ตอนนี้ฉันก็มั่นใจว่าฉันจะไม่เปลี่ยนสกิลไปอีกสักพัก’
เอียนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก และลูบหัวของไล
และขณะที่มองไปด้านหน้า เขาก็บ่นออกมา
“ฉันอยากจะลองใช้สกิลนี้เร็วจัง…”
ทันใดนั้นหัวหน้าของปาร์ตี้ก็ส่งสัญญาณว่าศัตรูปรากฏตัวออกมา
Brrr-!
เสียงแตรดังสนั่น และอัศวินหลวงก็เข้าสู่สถานะพร้อมรบ
เฮลเลมเดินไปหาเอียน
“เอียน เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถสู้ได้หรือไม่?”
พร้อมกับคำถามของเฮลเลม เอียนก็ตรวจสอบศัตรูก่อน
‘เหยี่ยวสายฟ้า…เลเวลประมาณ132 มีประมาณ10ตัว?’
ถ้าหากเป็นเขาคนเดียว เขาก็คงจะวิ่งหนีไปโดยที่ไม่คิดจะหันหลังกลับแต่ถ้าหากอยู่กับอัศวินหลวงแล้วละก็ เอียนก็รู้สึกว่าเขาสามารถสู้ได้
เอียนตอบกลับ
“ครับหัวหน้า ผมไม่เป็นไร”
เฮลเลมหยักหน้าเล็กน้อยขณะที่แสดงออกว่าเป็นกังวลเล็กน้อย
“ข้าจะเชื่อเจ้า แต่อย่างทำอะไรเกินตัวเพราะจะทำให้อัศวินของเราต้องถูกจัดการเพราะเจ้า”
คำพูดพวกนั้นอาจทำร้ายศักดิ์ศรีของเขา แต่จากมุมมองของเฮลเลมแล้วมันแน่นอนว่าเขาจะต้องกังวลและเขาก็พูดถูกเช่นเดียวกัน
เอียนเห็นด้วยกับคำพูดพวกนั้น
“เข้าใจแล้วครับ”
ในที่สุดการต่อสู้ก็เริ่มต้นขึ้น
เอียนออกคำสั่งแก่ดุ๊กเดอย่างทุกครั้ง
“ดุ๊กเด ลองดึงพวกมันมาให้มากที่สุดด้วยสกิลหลุ่มอเวจี”
Deu-reu-reuk-
ดุ๊กเดเมื่อได้รับคำสั่งจากเอียนแล้ว ก็พุ่งเข้าไปหาเหนี่ยวสายฟ้าและร่ายหลุ่มอเวจีออกมา
Keu-ohhhh-
ระยะของหลุมอเวจีค่อนข้างใหญ่ แต่เหยี่ยวสายฟ้าที่เป็นมอนสเตอร์เลเวลสูงที่มีความเชี่ยวชาญในด้านความว่องไวก็ไม่ยอมเข้ามาในระยะของหลุมอเวจีโดยง่าย
ดุ๊กเดนั้นมีความว่องไวที่ต่ำกว่าศัตรูอย่างมาก
จำนวนของเหยี่ยวสายฟ้าที่มาติดกับหลุมอเวจีนั้นมีสองตัวก่อนที่จะตายไป
แม้ว่ามันจะช่วยค่อนข้างเยอะแล้วก็ตาม
“เลค พ่นไฟ!”
ไฟของเลคก็พุ่งไปหาเหยี่ยวสายฟ้าที่ถูกตรึงไว้อยู่และหลังจากนั้นอัศวินหลวงก็พุ่งเข้ามา
เอียนรีบสั่งการไลทันที
“ไล กระหายเลือด!”
Grr-!
ร่างของไลที่เป็นสีแดงอยู่แล้ว ก็เริ่มเปล่งแสงสีแดงออกมาอีก
และด้วยความเร็วของไล ร่างของมันก็แหวกอากาศไป
ไลวิ่งเข้าหาเหยี่ยววิหกที่ชื่อเริ่มกระพริบแล้วหลังจากโดนโจมตีโดยอัศวินหลวง
และมันก็แยกเขี้ยวสีขาวของมันออกมา
Kwa-deu-deuk-!
สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ทำความเสียหายคริติคอลให้แก่ ‘เหยี่ยวสายฟ้า’! พลังชีวิตของเหยี่ยวสายฟ้าลดลง7,250หน่วย ด้วยผลของ ‘กระหายเลือด’ ทำความเสียหายเพิ่มเติม 7,250 หน่วย
ขณะที่มองไลที่ใช้สกิลได้ในระดับที่น่าทึ่งมาก เอียนก็แสดงท่าทีดีใจออกมา
‘มันทำความเสียหายเกือบ15,000หน่วยในทันที เทียบกับไฟของเลคที่เกือบๆจะ20,000หน่วย มันเป็นระดับที่น่าพอใจมากทีเดียว’
ไฟของเลคเป็นการโจมตีแบบAoE และเพราะเช่นนั้นจึงทำให้คูลดาวน์มันนานมันยากที่จะเปรียบเทียบกับไล
อย่างไรก็ตามมันอาจเป็นตัวบ่งชี้ในระดับหนึ่ง
และการโจมตีของไลก็สำเร็จ คอของเหนี่ยวสายฟ้าก็ถูกแทงอย่างต่อเนื่องโดยหอกของอัศวินหลวง
เลเวลของเหยี่ยวสายฟ้าสูงมาก แต่เลเวลของอัศวินหลวงที่เกือบจะ170 เหยี่ยวสายฟ้าที่ยังมีพลังชีวิตเหลืออยู่ก็หายไปในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
และขณะที่มองข้อความที่เด้งขึ้นมา มุมปากของเอียนก็ฉีกไปถึงใบหู
ท่านได้สังหารเหยี่ยวสายฟ้า ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 10,500 หน่วย
‘แม้ว่าจะเป็นค่าประสบการณ์ที่แบ่งกันแล้ว ยังได้ค่าประสบการณ์ตั้งหนึ่งหมื่นหน่วย’
ดูเหมือนว่าเพราะพวกเขาเป็นNPCจึงทำให้ค่าประสบการณืที่แบ่งไปนั้นจะได้รับน้อยกว่าที่เขาคิดเอาไว้ ดังนั้นค่าประสบการณ์ที่เขาได้จึงมากกว่าที่คาด
มันเป็นสถานการณ์ที่เขาได้รับค่าประสบการณ์มากกว่าที่เขาได้ขณะที่ล่าคนเดียวในซากปรักหักพังอาโนวิลโบราณเสียอีก
ยิ่งไปกว่านั้นความเร็วในการล่ามันก็เร็วกว่ามาก
เอียนต้องการที่จะคำนับเฮลเลมแบบสุดๆ
‘ขอบคุณที่ให้เกาะครับ’
