ตอนที่ 121: เจาะลึกกับแองจี้
“ยังรู้สึกเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า”
“พูดออกมาเลย เดี๋ยวฉันจะไปฆ่าไอ้เวรนั่นเอง!”
3 สาวเปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน แต่ดูเหมือนว่าแองจี้จะมองไปรอบๆ ราวกับว่าเธอทำบางอย่างหายไป
“กุสตาฟอยู่ที่ไหน” เธอถาม.
รอยยิ้มของทั้งสามสาวหยุดนิ่งเมื่อได้ยินเช่นนั้น
กุสตาฟหายตัวไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้วและพวกเขาไม่เห็นเขาอีกเลยตั้งแต่นั้นมา
“เขา…” เอลลี่กำลังจะพูดเมื่อได้ยินเสียงจากด้านข้าง
“ฉันอยู่นี่” เสียงผู้ชายเย็นชาดังมาจากด้านหลัง
สาวๆ หันกลับมาและสังเกตเห็นกุสตาฟกำลังเดินตรงมาทางพวกเขาจากบริเวณผู้ชม
กุสตาฟมาถึงก่อนแองจี้และถามว่า “เธอโอเคไหม”
รอยยิ้มที่หวานและกว้างขึ้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแองจี้ ขณะที่เธอเอื้อมมือไปคว้ามือขวาของกุสตาฟ
เด็กหญิงทั้ง 3 จำได้ เมื่อกุสตาฟบอกให้พวกเขาทิ้งสถานการณ์ไว้ให้เขา ก่อนที่จะหายตัวไปนานกว่า 30 นาที
พวกเขารู้สึกว่าเขามีบทบาทสำคัญในสิ่งที่เกิดขึ้นกับซิมและฟัลโก้
‘บางทีเขาอาจช่วยชักชวนฟัลโก้ให้เข้าร่วมในสนามรบ’ สาวๆ ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วฟัลโก้คือกุสตาฟในช่วงเวลานั้น ดังนั้นพวกเธอจึงเชื่อมโยงการหายตัวไปของเขากับสิ่งนั้น
“ขอบคุณ” แองจี้พูดกับกุสตาฟด้วยดวงตาเป็นประกาย
“หืม? ขอบคุณสำหรับ…?” กุสตาฟถามด้วยท่าทางสับสน
“ที่พาฉันออกจากสมรภูมิ…” แองจี้ตอบ
“พาเธอออกไป?” กุสตาฟพูดอย่างสับสน
แม้แต่เด็กผู้หญิงก็ยังตะลึง
“อืม แองจี้ คนที่พาเธอออกมาคือฟัลโก้” เอลลี่กล่าว
“ไม่…” แองจี้พูด “นั่นไม่ใช่ฟัลโก้…”
สาวๆ จ้องไปที่แองจี้ด้วยท่าทางสับสนและสับสน
ส่วนหนึ่งของพวกเขาต้องการจะเชื่อสิ่งนี้เมื่อพวกเขาจำวิธีที่กุสตาฟจากไปเมื่อครั้งก่อนเพื่อให้มั่นใจว่ามันจะไม่เป็นไร แต่เมื่อพวกเขาจำข่าวลือที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับเขาว่าเป็นเกรด F พวกเขารู้สึกว่าการแสดงความสามารถดังกล่าวจะ เป็นไปไม่ได้ สถานการณ์ทั้งหมดดูน่าสงสัย เนื่องจากพลังของฟัลโก้ไม่ได้ทรงพลังเท่ากับที่ปรากฏในสนามรบ และไม่เคยเข้ายึดครองโดยไม่มีรอยสักปรากฏทั่วร่างกายของเขา
แองจี้ยังบอกพวกเขาหลายครั้งว่ากุสตาฟแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะสัตว์เลือดผสมและแซงหน้าเธอด้วยความเร็วได้อย่างไร ดังนั้นตอนนี้พวกเธอจึงสับสนว่าจะเชื่ออะไร
‘สายเลือดของกุสตาฟให้ความสามารถอะไรแก่เขา’ นี่เป็นคำถามที่ไม่มีใครรู้คำตอบ รวมถึงแองจี้ด้วย เนื่องจากกุสตาฟไม่เคยใช้ความสามารถทางสายเลือดต่อหน้าใครเลย
พวกเขาหันไปมองกุสตาฟเพื่อฟังว่าเขาจะตอบอย่างไร
—
เหตุการณ์สิ้นสุดลงในวันต่อมา โรงเรียนแบล็คร็อค ตัดสินใจที่จะได้รับสถานะรองชนะเลิศ แม้ว่าพวกเขาจะมีโอกาสต่อสู้กับโรงเรียนเอชชีลอนเพื่อชัยชนะ
เนื่องจากโรงเรียนเอชชีลอนนี้ได้รับรางวัลที่หนึ่ง ในขณะที่โรงเรียนแบล็คร็อค เป็นอันดับสอง แต่พวกเขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้
เมื่องานสิ้นสุดลง โรงเรียนจะกลับไปเมืองของพวกเขาในวันถัดไป
มีข่าวแพร่ไปว่าซิม ไม่สามารถใช้ความสามารถทางสายเลือดของเขาได้ตั้งแต่การต่อสู้สิ้นสุดลง
ทุกคนหัวเราะเยาะเขาโดยคิดว่าเขาถูกทุบตีจนจำไม่ได้ว่าต้องกระตุ้นสายเลือดอย่างไร พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่ามันเป็นสถานการณ์ทางจิต และเขาอาจจะใช้มันได้หลังจากที่เขาเอาชนะความกลัวได้ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเขาไม่มีสายเลือดอีกต่อไป
ตอนนั้นมีคนพบฟัลโก้ตัวจริงหมดสติในห้องน้ำ เมื่อเขาตื่นขึ้น พวกเขาถามเขาเกี่ยวกับการต่อสู้ แต่เขาจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาอ้างว่าเขาไม่ได้รับผิดชอบต่อสถานการณ์ดังกล่าว จนกว่าจะมีการแสดงหลักฐานทางวิดีโอแก่เขา
สิ่งนี้ทำให้โค้ชของแบล็คร็อคเชื่อว่าฟัลโก้ ถูกครอบงำโดยพลังของเขาที่เปลี่ยนไปของเขาอย่างแท้จริง ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาจำอะไรไม่ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาสับสนคือการไม่มีรอยสักสีดำทั่วร่างกายของเขาและทำไมพลังที่เปลี่ยนแปลงไปจึงไม่ไป อาละวาดเหมือนแต่ก่อนเพราะอีโก้ไม่รู้จักมิตรจากศัตรู
แม้จะมีข้อสงสัย แต่ไม่มีใครรู้ว่ากุสตาฟเป็นผู้รับผิดชอบต่อสถานการณ์ทั้งหมด แม้ว่าพวกเขาจะสงสัยว่าเขามีใครสงสัยว่าเขาจะสามารถเอาชนะฟัลโก้ ที่มีพลังอันทรงพลังที่จะตื่นขึ้นเมื่อเขาตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร
แน่นอน เมื่อแองจี้และเพื่อนๆ สงสัยว่ากุสตาฟ เขาปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
พวกเธอไม่มีทางยืนยันว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องและไม่มีหลักฐานใดที่จะพิสูจน์ข้อเรียกร้องของแองจี้
คืนนั้นแองจี้ใช้เวลาส่วนใหญ่กับกุสตาฟในอาร์เคดเพียงลำพัง เธอได้รับการรักษาพยาบาลที่ดีที่สุดแล้ว ดังนั้นเธอจึงสามารถรักษาตัวได้ก่อนที่วันนั้นจะสิ้นสุดลง
พวกเขาพูดคุยกันสั้นๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ และกุสตาฟเตือนแองจี้ว่า หากเธอทำเช่นนี้ต่อไป เธอจะประสบชะตากรรมที่เลวร้ายกว่านี้ในอนาคต
เขาบอกเธอว่าถ้าเธอยังคงเป็นคนดีแม้ในสนามรบ การเป็นนักสู้ก็ไม่เหมาะกับเธอ
สิ่งนี้นำไปสู่การสนทนาถึงสิ่งที่แองจี้อยากทำจริงๆ ในอนาคต คำตอบของเธอทำให้กุสตาฟประหลาดใจอย่างมาก
—-
“ฉันต้องการเข้าร่วม MBO”
“เธอว่าอะไรนะ?”
“ฉันอยากเข้าร่วม MBO… นายจำได้ไหมว่าฉันเคยพูดว่าต้องการช่วยชีวิตผู้คน ฉันทำได้โดยการเข้าร่วม MBO เท่านั้น”
“แองจี้ เธอคิดว่านี่เป็นเรื่องตลกเหรอ?”
“เรื่องตลก? นายหมายถึงอะไร?”
“เธอใจอ่อนเกินไปแล้ว! เธอคิดว่าเธอสามารถฆ่าศัตรูในสนามรบด้วยความเมตตาได้ไหม?”
“แต่… เป็น…”
“สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นเพียงการเริ่มต้น… หากเธอต้องการเข้าร่วม MBO ในอนาคตด้วยทัศนคติและความคิดแบบเดียวกันนี้ เธอจะอยู่ได้ไม่นาน… เธออยากจะให้ศัตรูใจดีกับเธอเหรอ แต่เธอคิดว่าพวกเขาจะใจดีให้เธออยู่อีกไหม และถ้าพวกมันกลับมาโจมตีเธอล่ะ? เธอไร้เดียงสามากจนเชื่อว่าโลกภายนอกจะคืนความเมตตาแบบเดียวกับที่เธอแสดงให้พวกเขาเห็นไหม เธอคิดว่าศัตรูจะปฏิบัติต่อเธอดีขึ้นหรือไม่ เพราะแค่เธอแสดงความเมตตาต่อพวกเขา .. เธอไม่สามารถช่วยใครในสนามรบด้วยความเมตตาได้ แต่เธอจะต้องฆ่าคนมากขึ้นเพราะเธอในตอนนี้ยังไม่เจอความโหดร้ายมามากพอ”
“แล้ว… ฉันจะทำอย่างไรได้บ้างล่ะ” แองจี้ถาม
กุสตาฟหยุดชั่วครู่และจ้องไปที่ดวงตาของแองจี้ก่อนจะตอบ
“เธอต้องเรียนรู้ความแตกต่างระหว่างมิตรและศัตรู”
“หืม?”
“เธอต้องเรียนรู้ที่จะไม่ปฏิบัติต่อศัตรูเหมือนเพื่อน”
—-
มันควรจะเป็นการออกเดท แต่กุสตาฟใช้คืนนั้นเพื่อเจาะลึกเรื่องพวกนี้เกี่ยวกับแองจี้
แองจี้ฟังทุกอย่างที่กุสตาฟพูดด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง เธอรู้ว่าทุกอย่างที่กุสตาฟพูดนั้นถูกต้อง แต่เธอไม่สามารถพาตัวเองไปทำร้ายคนอื่นได้อย่างแท้จริง เว้นแต่มันจะเป็นสัตว์ร้าย แต่กุสตาฟขู่เธอด้วยบางสิ่ง
“ถ้าเธอไม่เปลี่ยนไป เราจะไม่มีวันเป็นเพื่อนกันได้ในค่าย MBO… หากเธอไม่สามารถเรียนรู้วิธีของการเป็นคนโหดเหี้ยมต่อศัตรูของเธอได้ เพื่อนของเธอจะต้องรับผลที่ตามมา”
————————————————————–
