ตอนที่ 163: ถึงหอคอย
หญิงสาวที่มีผิวสีเขียว ซึ่งมีพลังงานราวกับออร่าสีแดงปกคลุมร่างกายของเธอยังสามารถสร้างเส้นทางสำหรับตัวเองและพุ่งไปข้างหน้า
หลังจากนั้นอีกประมาณ 15 คนก็สามารถหลบหนีจากเงื้อมมือของ AI ที่มองไม่เห็นได้
สถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันก็เกิดขึ้นบนถนนสายต่างๆ ที่นำไปสู่หอคอย
ผู้เข้าร่วมคนอื่น ๆ ก็มีปัญหากับการป้องกันของ AI
พวกที่หลบเลี่ยง AI ได้สำเร็จก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่
ทันทีที่พวกเขาอยู่ในระยะ 50 ฟุตเพื่อไปยังฐานของหอคอย วงกลมสีฟ้าเรืองแสงก็ปรากฏขึ้นบนพื้นรอบหอคอย
ทรูมมม! ทรูมมม! ทรูมมม! ทรูมมม!
ทันใดนั้น มีวงกลมเรืองแสงมากกว่า 50 วงปรากฏขึ้นรอบๆ หอคอยตรงหน้าผู้เข้าร่วมใกล้จะถึงฐาน
วงกลมที่ดูน่าสงสัย 2 วงปรากฏขึ้นก่อนหน้าที่กุสตาฟและแองจี้จะไปถึงหลายฟุต
“แองจี้ เข้าไปในวงกลม” กุสตาฟตะโกนออกไป
วู้ๆๆๆ! วู้ๆๆๆ!
ทั้งคู่พุ่งไปทางวงกลมขวาและซ้ายพร้อมกัน
ชิ่งง!
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในวงกลม มันก็สว่างขึ้นอย่างเข้มข้นก่อนที่จะหายไปพร้อมกับคนทั้ง 2 คน
เด็กสาวที่อยู่ข้างหลังพวกเขา ซึ่งมีผิวสีเขียวพุ่งเข้าหาวงกลมทางด้านขวาและเข้าไปข้างใน
ชิ่ง!
เธอหายตัวไปพร้อมกับวงกลมและมีเพียง 14 คนที่เหลืออยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ผู้เข้าร่วมเหล่านี้ต้องต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่งเพื่อเข้าสู่วงกลม
—-
ชิ่ง! ชิ่ง!
กุสตาฟและแองจี้พบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่สีขาวขนาดใหญ่
พื้น ผนัง และเพดานเป็นสีขาว
พื้นที่มีขนาดใหญ่มาก จนสามารถเทียบได้กับถนนสายใหญ่
ทั้งคู่ปรากฏตัวขึ้นที่มุมขวาทางใต้ของพื้นที่ และข้างหน้าพวกเขา พวกเขาเห็นคนนั่งอยู่หลายคน
ที่นั่งถูกจัดวางในรูปแบบวงกลม และบังเอิญมีช่องว่างกว้างใหญ่อยู่ระหว่างนั้น
เหล่านี้เป็นผู้เข้าร่วมที่ได้รับการเคลื่อนย้ายมาที่นี่ด้วย พวกเขามีประมาณ 60 คน และพวกเขาทั้งหมดมีใบหน้าที่ดูเคร่งเครียด
แม้แต่หลังจากเห็นกุสตาฟและแองจี้ พวกเขาก็จ้องเขม็งเพียงไม่กี่วินาทีก่อนจะเพิกเฉย
กุสตาฟและแองจี้เดินไปข้างหน้าและพบที่ที่จะนั่ง
ระหว่างรอ ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ เริ่มปรากฏตัวทีละคนในจุดเดิมที่พวกเขามาถึง
ไม่นานกลุ่มของกุสตาฟและแองจี้ก็มาถึงเช่นกัน
เมื่อเวลาผ่านไป ผู้เข้าร่วมจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และพื้นที่ก็หนาแน่นขึ้นทีละน้อย
“กุสตาฟ” แองจี้เรียกเขาขณะที่พวกเขารอ
“อืม?” กุสตาฟหันไปหาเธอ
“เกิดอะไรขึ้นที่นั่น ทำไมเราต้องผ่านมันไปด้วย” แองจี้ถามด้วยความสงสัย
“นั่นอาจเป็นช่วงแรกของการทดสอบ…” กุสตาฟพูดด้วยสีหน้าครุ่นคิด
“ช่วงแรก?” แองจี้ถามด้วยความงุนงง “แต่ป้ายบอกว่าให้รอลงทะเบียนตอน 8 โมงเช้า… การทดสอบไม่ควรเริ่มจนกว่าจะถึงเวลานั้น” เธอกล่าวเสริม
“อืม แองจี้ เธอจำที่ฉันบอกเธอได้ไหม” กุสตาฟถาม ขณะวางกรามลงบนกำปั้น
“หืม เตรียมเซอร์ไพรส์เหรอ” แองจี้พูดด้วยสีหน้าไม่แน่ใจ
“ใช่แล้ว… เตรียมตัวสำหรับเรื่องเซอร์ไพรส์ ปล่อยให้จิตใจของเธอมีความกระตือรือร้นอยู่ตลอดเวลา” กุสตาฟกล่าว
‘พูดอีกอย่างก็คือ เราต้องตื่นตัวตลอดเวลา’ บนใบหน้าของแองจี้ แววตาที่แน่วแน่สามารถเห็นได้ ในขณะที่เธอครุ่นคิดอย่างครุ่นคิด
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าพวกโง่ไร้ประโยชน์! ฉันไม่เข้าใจว่าไอ้โง่พวกนี้จะเข้าไปในหอคอยได้ยังไง!” ผู้เข้าร่วมการแข่งขันหนุ่มรูปร่างสูงและผอมเพรียวที่มีผมสีส้มแหลมคมตะโกนออกมาขณะหัวเราะ
เขาเพิ่งถูกเคลื่อนย้ายเข้าสู่วงเทเลพอร์ทเมื่อไม่นานมานี้
รอยยิ้มกว้างถูกฉาบบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาวางมือไว้ด้านหลังศีรษะและเดินไปหาผู้เข้าร่วมที่เหลือ
ขณะเดินและแสดงความรังเกียจต่อผู้ที่ไม่สามารถขึ้นไปบนหอคอยได้ ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ก็จ้องมองเขาด้วยท่าทางแปลก ๆ
“หืม? ทำไมที่นี่ถึงมีคนที่ดูเหมือนตายไปแล้วเยอะเลย?” เขาเปล่งเสียงออกมาหลังจากสังเกตเห็นสายตาของพวกเขา
“ถุ้ย!” เขาถ่มน้ำลายออกมา “พวกขี้แพ้ ดูสิว่าพวกเขานั้นกลัวกันแค่ไหน”
เขาพูดขณะเดินไปนั่งข้างเด็กสาวผิวเขียวที่มาจากกลุ่มของกุสตาฟ
“ไอ้สารเลว กล้าดียังไงมาเรียกเราว่าอ่อนแอ”
-“แกมันคนอ่อนแอ เสียงดัง น่ารำคาญ!”
– “ฉันจะตัดลิ้นนั่นออกมาซะ!”
ผู้เข้าร่วมบางคนกล่าวว่า พวกเขายั่วยุด้วยคำพูดของเขาและแสดงความโกรธของเขา แต่เขาเพิกเฉยและเอานิ้วจิ้มหูข้างซ้าย
“คุณดูไม่เหมือนพวกที่อ่อนแอเลย” เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้หญิงสาวข้างๆ เขา
“เอ๊ะ อย่ามาพูดกับฉันง่ายๆ แบบนี้นะ” เด็กสาวผิวเขียวพูดออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและเมินเฉยต่อเขา
“เอ๊ะ? อย่าเย่อหยิ่งนักเพราะฉันยอมรับความแข็งแกร่งของคุณแล้ว!” เขาตะโกนออกไป
“ออกไปพูดที่รางน้ำซะ นายช่างเสียงดังและน่ารำคาญ!” เธอตอบแล้วลุกขึ้นยืน
เธอย้ายไปที่ตำแหน่งของกุสตาฟและแองจี้ทางซ้ายไม่กี่ฟุตและนั่งข้างกุสตาฟ
“เอ๊ะ? คุณคิดว่าจะกำจัดฉันอย่างนั้นเหรอ?” ผู้เข้าร่วมที่มีผมสีส้มแหลมคมลุกขึ้นยืนและเดินไปหาพวกเขา
เขานั่งลงข้างหญิงสาวอีกครั้ง และชายคนนั้นก็เริ่มหยอกล้อ
พื้นที่ที่เงียบก่อนหน้านี้เริ่มมีเสียงดังเพราะคน 2 คนนี้
“ไอ้โง่” ผู้เข้าร่วมที่มาใหม่ที่มีรูปร่างเตี้ยและดูหล่อเหลา พูดขณะเดินไปที่ที่นั่ง
เขามีผมยาวประบ่าสีน้ำและมีเส้นสีแดงสองเส้นตั้งแต่หน้าผากถึงคิ้วซ้าย
เขาพบที่ที่จะนั่งและหลับตาลง
“ชิ!”
ผู้เข้าร่วมที่มีผมสีส้มแหลมคมจ้องไปที่คนที่เพิ่งมาถึงด้วยแววตาระมัดระวัง
“ทีมี่! อย่าคิดว่าความหล่อของคุณจะบดบังฉันในการทดสอบนี้ได้!” เขาชี้ไปที่ผู้เข้าร่วมที่เพิ่งมาถึงขณะพูด
“นายไม่คุ้มที่จะยืนอยู่ในเงาของฉันด้วยซ้ำ เรีย” ทีมี่ตอบ
“ฮึ่ม เราจะได้เห็นดีกัน!” ผู้เข้าร่วมที่มีผมสีส้มแหลมคมเปล่งออกมา
มีผู้เข้าร่วมเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลาประมาณ 30 นาที จำนวนของพวกเขาเกิน 1000 คนแล้ว ซึ่งเป็นจำนวนคนทั้งหมดที่อยู่ในสถานที่เดิม
ดูเหมือนว่าการหยอกล้อระหว่างเรียกับเด็กสาวผิวเขียวพร้อมกับผู้เข้าร่วมที่มาถึงทีมีทีหลัง ทำให้บรรยากาศตึงเครียดผ่อนคลายลงเล็กน้อย
————————————————————–
