The Bloodline System – ตอนที่ 164: การทดสอบต่อไป

ตอนที่ 164: การทดสอบต่อไป

ผู้เข้าร่วมเริ่มการสนทนาระหว่างกัน

1 ชั่วโมง 30 นาทีต่อมา กุสตาฟสัมผัสได้ถึงบางสิ่งและเงยหน้าขึ้นมอง

ทรูมมมม!

แสงสว่างวาบปรากฏขึ้นตรงกลางพื้นที่รอบ ๆ ผู้เข้าร่วม

เมื่อแสงวาบหายไป ก็เห็นชายในแจ็กเก็ตคล้ายทหารสีส้มมีแถบสีดำยืนอยู่ตรงนั้น

เขามีผมยาวสีเหลืองสวยถึงหลังส่วนล่าง

ห้องใหญ่เงียบลงทันที และทุกคนก็สังเกตเห็นเขา

“ยินดีต้อนรับสู่หอคอย MBO! ฉันชื่อ กราเดียร์ ซานาทัส ผู้ดูแลผู้เข้าร่วมของกลุ่มนี้” ชายคนนั้นพูดออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“พวกคุณทุกคนน่าจะรู้ว่าทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้… การลงทะเบียนสอบเข้า MBO กำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาที อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ฉันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ฉันแน่ใจว่าพวกคุณทุกคน ยังสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างทางมาที่หอคอย” เขาพูดพร้อมกับเอามือไปไว้ข้างหลัง

“นั่นเป็นช่วงเริ่มต้นของการทดสอบทางเข้า MBO เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของผู้เข้าร่วมต่อสถานการณ์ที่อันตรายและกะทันหัน… ผู้ที่ไม่สามารถไปที่หอคอยล้มเหลวในการทดสอบและถูกส่งกลับไปที่โรงงานแล้ว” เขาเล่า

แซ่ด! แซ่ด! แซ่ด!

พื้นที่นั้นมีเสียงดังเล็กน้อย หลังจากได้ยินแบบนั้น ตอนนี้ผู้เข้าร่วมมีท่าทีเข้าใจ

บางคนมีความรู้สึกว่าเหตุการณ์คล้ายคลึงกันกำลังจะเกิดขึ้น เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นว่าเจ้าหน้าที่ในบริเวณใกล้เคียงไม่สนใจที่จะช่วยพวกเขา เมื่อพื้นที่ระเบิด

คำพูดของ กราเดียร์ ซานาทัส ยืนยันความสงสัยของพวกเขา

“ระหว่างการทดสอบคาดว่าจะมีเซอร์ไพรส์มากกว่านี้ สิ่งต่าง ๆ จะไม่เป็นอย่างที่พูดเพราะสิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงในโลกนี้คือสิ่งต่าง ๆ แทบจะไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ … ผู้ที่สามารถเข้าใจและปรับให้เข้ากับกระบวนการคิดนั้นได้อย่างเต็มที่ จะสามารถจัดการกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดได้… เฉพาะผู้ที่ดีพอเท่านั้นที่จะมีโอกาสได้รับการเกณฑ์เข้าไปใน MBO ดังนั้นพยายามทำให้ดีที่สุด!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเผด็จการ

“ตอนนี้ขั้นตอนการลงทะเบียนจะเริ่มขึ้นแล้ว” เขาเปล่งเสียงออกมา ก่อนจะหายวับไปพร้อมกับแสงวาบ

ตรูนนนนน! ตรูนนนนน! ตรูนนนนน!

พื้นตรงกลางห้องเปิดออก และมีเสาสี่เหลี่ยมสีเงินหลายอันโผล่ออกมาจากพวกเขา

เสาเหล่านี้มีรอยฝ่ามือ 2 อันบนร่างกายแต่ละอันกำลังเรืองแสงเป็นสีน้ำเงิน

“วางมือบนฝ่ามือนั้นเพื่อยืนยันตัวตนของคุณและก้าวไปสู่ขั้นต่อไป!”

เสียงของชายผู้เพิ่งจากไปดังก้องไปทั่วพื้นที่ขนาดใหญ่

จำนวนผู้เข้าร่วมในพื้นที่ขนาดใหญ่เกือบ 2000 คน ถึงกระนั้นเสาเหล่านี้มีจำนวนเพียง 20 ต้นเท่านั้น

ไฟที่ก่อตัวเป็นตัวเลขเริ่มเปล่งออกมาจากเสาแต่ละเสา

กราเดียร์ ซานาทัสอธิบายอีกครั้งว่าเมื่อเสาแสดงหมายเลขบนฝ่ามือ จะถึงเวลาที่พวกเขาจะแตะเสาและยืนยันตัวตน

ผู้เข้าร่วม 20 คนลุกขึ้นจากตำแหน่งที่นั่งและเดินไปที่เสาหลังจากเห็นหมายเลขของพวกเขา

พวกเขาวางมือบนฝ่ามือและแสงจ้าที่ห่อหุ้มพวกเขา สแกนร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า

หลังจากเลือกบางส่วนและสแกนฝ่ามือแล้ว กระบวนการก็เสร็จสมบูรณ์ ผู้เข้าร่วมที่ได้รับกระบวนการหายตัวไปจากตำแหน่งที่ยืน

ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของทุกคน ชื่อ ยศ และเกรดสายเลือดของผู้เข้าร่วมจะไม่ปรากฏ

ด้วยเหตุผลบางอย่าง MBO ตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผยข้อมูลนี้แม้ว่าจะมีข้อมูลก็ตาม

ผู้เข้าร่วมไม่ทราบว่า MBO ต้องการให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการทดสอบครั้งต่อไปโดยไม่รู้ตัว โดยไม่รู้ว่าจุดแข็งของเพื่อนผู้เข้าร่วมคืออะไร

กุสตาฟหันฝ่ามือมาเผชิญหน้าและจ้องไปที่หมายเลขบนนั้นอีกครั้ง

>00126<

‘จำนวนผู้เข้าร่วมในสถานที่นี้ควรมีอย่างน้อย 10,000 แต่ตัวเลขที่กำหนดนั้นมีเพียง 1,000 เท่านั้น’ กุสตาฟสงสัย

‘อาจมีที่อื่นในหอคอยที่ผู้เข้าร่วมถูกเทเลพอร์ตไป’ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็มาถึงข้อสรุปนี้

‘สถานที่นี้ใหญ่มาก ฉันแน่ใจว่ามันจะสามารถรองรับคนได้ 10,000 คน… อะไรเป็นเหตุให้ MBO แยกผู้คนทั้งหมดนี้ออก’ กุสตาฟอดไม่ได้ที่จะคิดว่า MBO กำลังเล่นอะไรบางอย่างอีกครั้ง

แม้ว่าผู้เข้าร่วมจำนวนมากถูกตัดสิทธิ์ในช่วงแรก แต่ก็ยังเหลืออีกมากกว่า 1000 คน และพวกเขาทั้งหมดสามารถอยู่ในพื้นที่ขนาดใหญ่นี้ได้ แต่พวกเขาถูกเคลื่อนย้ายไปยังที่อื่นภายในหอคอย

ทรูมม!

เหนือเสาต้นหนึ่งทางซ้าย ตัวเลขบนฝ่ามือของกุสตาฟแสดงขึ้น

ผู้เข้าร่วมคนหนึ่งถูกเคลื่อนย้ายออกจากจุดนั้นเมื่อสักครู่นี้

แองจี้ยังคงนั่งรอที่จะแสดงหมายเลขของเธอ เมื่อเธอเห็นกุสตาฟลุกขึ้น เธอรู้สึกไม่สบายใจและผิดหวัง

เธอรู้ว่าเวลาเช่นนี้จะมาถึงในที่สุด เมื่อพวกเขาจะต้องแยกจากกันระหว่างการทดสอบ แม้จะรู้ว่าการพลัดพรากจากกันกำลังจะมาถึง แต่เธอก็ยังไม่พอใจกับเรื่องนี้

เธอทำได้เพียงพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้สามารถได้รับเลือดเกณฑ์เข้าไปเพื่อที่จะได้ไปเจอกับเขาได้

“โชคดี กุสตาฟ” เธอพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“อืม” กุสตาฟพยักหน้าขณะจ้องมองเธอ

“พยายามให้ดีที่สุด” กุสตาฟเสริมก่อนจะก้าวไปข้างหน้า

“ฉันจะทำแบบนั้นแหละ” แองจี้พึมพำด้วยท่าทางมุ่งมั่น

กุสตาฟเดินอย่างสง่างามไปทางเสาที่ 2 จนถึงเสาสุดท้ายทางด้านซ้าย

ท่าทางและความมั่นใจของเขา ควบคู่ไปกับรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขา ดึงความสนใจของผู้คนมากมายมาทางเขา

โดยเฉพาะชุดที่เขามาก่อนหน้านี้

บางคนยังคงรู้สึกขุ่นเคืองต่อเขา เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ พวกเขาสามารถบอกได้ว่าลักษณะนิสัยของเขาไม่ใช่คนธรรมดา

‘ฉันสงสัยว่าเขาอยู่เกรดอะไร’ นี่คือความคิดของคนเลือดผสมแทบทุกคนในบริเวณใกล้เคียง

กุสตาฟมาถึงหน้าเสาแล้วยื่นมือไปสัมผัส

ทรูมมม!

แสงสะท้อนจากเสาและสแกนร่างทั้งหมดของเขา

ในไม่กี่วินาที เขาก็หายตัวไปจากจุดนั้น

ชิ่งง!

ดวงตาของกุสตาฟกลับมาสว่างอีกครั้ง หลังจากแสงที่มองไม่เห็นหายไป และเขาพบว่าตัวเองอยู่ที่อื่น

————————————————————–