ตอนที่ 197: การปรากฏตัวของประตู
เมื่อระเบิดออกจากร่างของเธอเสร็จสิ้น มีเพียงร่างของสัตว์มีขนที่ตายแล้วเท่านั้นที่สามารถเห็นได้ในบริเวณใกล้เคียง
กองซากศพที่กองทับซ้อนกันสามารถมองเห็นได้ในส่วนต่างๆ ของบริเวณโดยรอบ
—
ภายในห้องโถง ทุกคนอ้าปากค้างหลังจากได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยการทำลายล้าง สามารถเห็นแองจี้ยืนอยู่กับที่ขณะจับบางสิ่งใต้รักแร้ซ้ายของเธอ
พวกเขาไม่เข้าใจว่ามีคนที่พวกเขาให้ความสนใจเพียงเล็กน้อยโดยคิดว่าเธอเป็นคนธรรมดา บังเอิญเป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมที่มีอำนาจมากที่สุด
แม้แต่ผู้บังคับบัญชาก็ประหลาดใจเช่นกัน
กราเดียร์ ซานาทัสสังเกตเห็นแองจี้จากการทดสอบครั้งก่อนและคำนวณว่าเธอต้องเป็นผู้เข้าร่วมที่เร็วที่สุด อย่างไรก็ตาม ความเร็วเป็นสิ่งที่ทุกเลือดผสมจะมีตราบเท่าที่พวกมันยังคงเพิ่มความแข็งแกร่ง ดังนั้นเขาจึงหวังว่าเธอจะมีอะไรอย่างอื่นติดแขนเธอ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแองจี้มีศักยภาพ
“ดูเหมือนว่าเธอจะสามารถสะสมพลังสีขาวนั้นได้ เมื่อพลังงานจลน์ที่เกิดจากความเร็วของเธอไปถึงระดับหนึ่ง” กราเดียร์ ซานาทัสพึมพำด้วยท่าทางยินดี
“นอกจากนี้ จากรูปลักษณ์ของสิ่งต่าง ๆ เธอสามารถปลดปล่อยมันได้ในขณะที่วิ่ง… ดูเหมือนว่าเธอจะควบคุมความสามารถได้เช่นกัน แม้ว่าพลังงานจลน์สามารถสะสมได้ถึงจำนวนหนึ่ง แต่ก็ยังเป็นความสามารถที่ดีมาก ” ผู้บังคับบัญชาหญิงอีกคนที่มีผมสีดำสลวยกล่าวอย่างยาวเหยียด
“เธอเป็นอัจฉริยะ” ผู้บังคับบัญชาชายอีกคนที่มีขนเหมือนหนอนกล่าวเสริม
“แต่อะไรเป็นเหตุผลที่เธอคว้าตัวๆหนึ่งในนั้นไว้” หัวหน้างานที่มีเขาแรดอยู่บนหน้าผากถามด้วยความสงสัย
ผู้บังคับบัญชาจ้องไปที่หน้าจอ ซึ่งเห็นแองจี้จับสัตว์ขนยาวตัวหนึ่ง ตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่ ไม่เหมือนกับตัวอื่นๆ ในบริเวณใกล้เคียง
“ฉันว่าเราจะได้เห็นกันต่อจากนี้” กราเดียร์ ซานาทัสพึมพำ
—
ภายในโลกแห่งขนยาว แองจี้จับหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ไล่ตามเธอก่อนหน้านี้
สัตว์ตัวนี้ได้รับบาดเจ็บ และไฟที่อยู่บนตัวในตอนแรกได้ดับลงแล้ว
แองจี้คว้าตัวมันไว้ เมื่อเธออยู่ท่ามกลางพวกมัน ก่อนที่เธอจะปล่อยคลื่นพลังงานสีขาวรอบๆ ตัวเธอ
มันจ้องมาที่เธอด้วยท่าทางเขินอาย ขณะที่เธอจับมันไว้แน่น
ดวงตาที่เปล่งประกายสีแดงที่ดูน่ากลัวก่อนหน้านี้ไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบ
แองจี้หันกลับมาและเริ่มก้าวไปข้างหน้า
เขาที่ 3 ของเธอลดขนาดลงและกลับเข้าไปในหน้าผากของเธอหลังจากนั้นไม่กี่วินาที
ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของเธอเป็นภูมิประเทศที่ราบสูง
วู้ๆๆๆ!
เธอเคลื่อนตัวไปในทิศทางนั้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่จับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวนั้นไว้
-อ่านได้ที่ www.thai-novel.com-
คราวนี้เธอใช้ความเร็วปกติของเธอ
เธอกำลังมุ่งหน้าไปยังพื้นที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าจากตำแหน่งของเธอ
แน่นอน พื้นที่สูงแห่งนี้ยังสว่างไสวด้วยไฟสีเขียวและสีเหลือง รวมถึงเส้นทางที่นำไปสู่มัน
แองจี้วิ่งไปประมาณ 10 ไมล์ก่อนจะไปถึงที่สูงนั้น
เหตุผลที่เธอไปที่นั่นก็เพราะเธอสังเกตเห็นฝูงแมลงวันอยู่รอบๆ บริเวณที่สูงนั้น
เมื่อมองใกล้ ๆ พวกมันคือตัวต่อที่คล้ายกับที่กุสตาฟจัดการก่อนจะเสร็จสิ้นการทดสอบ
แองจี้ยังได้สัมผัสกับตัวต่อเหล่านี้เมื่อเธอปีนขึ้นไปบนภูเขานั้นก่อนหน้านี้ ดังนั้น เธอจึงรู้สึกว่าตัวต่อเหล่านี้มักจะอยู่ในบริเวณที่ประตูจะปรากฏขึ้น
เธอไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปที่บริเวณภูเขานั้นเพื่อรอประตูอื่นเพราะเธอทิ้งห่างจากที่นั่นไปไกลแล้ว
เธอตัดสินใจถูกต้องแล้วที่จะไม่กลับไปที่นั่น เพราะว่าประตูจะไม่ปรากฏขึ้นในภูมิภาคนั้นอีกหลังจากมีคนเดินผ่านมายา
ภูมิภาคที่มีตัวต่อ V สีแดงคอยคุ้มกัน มีที่ซึ่งประตูจริงๆและประตูลวงมักปรากฏขึ้น
แองจี้ตัดสินใจถูกต้องอีกครั้งโดยตัดสินใจเดินทางไปที่นั่น
แองจี้วิ่งจากด้านล่างของที่ราบสูงข้ามพื้นผิวแนวทแยงที่นำไปสู่ยอด
มีความสูงเพียง 200 เมตรเท่านั้น
วู้ๆๆๆ!
เธอเข้าใกล้ด้านบนในไม่กี่วินาทีและสามารถมองเห็นตัวต่อที่บริเวณด้านบนได้แล้ว
ซวบบบ!
ความเร็วของเธอเพิ่มขึ้นอย่างระเบิด และเธอก็พุ่งผ่านทะเลของตัวต่อ มาถึงที่ด้านบนของที่ราบสูง
ตัวต่อรู้ว่ามีเงาพาดผ่านพวกมันไป อย่างไรก็ตาม หลังจากมองไปรอบ ๆ พวกมันก็ไม่พบใครเลยในบริเวณใกล้เคียงเพราะความเร็วของแองจี้นั้นเหมือนพระเจ้าเกินกว่าจะติดตามได้
เธอให้ระยะห่างมากกว่า 3000 ฟุตแก่พวกมันหลังจากผ่านพวกมันไปแล้ว
บนที่ราบสูงแห่งนี้ สามารถมองเห็นต้นไม้และพืชชนิดต่างๆ ได้โดยรอบ
ทุกอย่างยังคงลุกเป็นไฟ แองจี้จึงไม่หยุดแม้ครู่หนึ่ง
ด้านบนของที่ราบสูงนี้มีขนาดใหญ่พอๆ กับเกาะเล็กๆ และอุณหภูมิก็สูงมากจริงๆ
หลังจากวิ่งไปไม่กี่วินาที แองจี้ก็มองเห็นผู้เข้าร่วมบางคนในระยะไกล
ผู้เข้าร่วมเหล่านี้เป็นกลุ่ม 4 คนที่ไม่ได้ย้ายจากตำแหน่งของพวกเขา พวกเขาล้อมรอบต้นไม้เล็ก ๆ และยืนอยู่กับที่
พวกเขาดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่าง
แองจี้ตัดสินใจที่จะไม่เข้าใกล้พวกเขาในตอนนี้ แต่เธอยังคงเคลื่อนที่ไปรอบๆ บริเวณใกล้เคียงเพื่อตรวจหาสิ่งผิดปกติใดๆ
เธอย้ายจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งบนที่ราบสูงประมาณ 10 นาที
เมื่อเธอไม่สังเกตอะไรเลย เธอเริ่มคิดว่าประตูจะไม่ปรากฏ อย่างไรก็ตาม เธอยังคงวนเวียนอยู่ด้านบน
อีก 20 นาทีผ่านไป แองจี้กำลังคิดที่จะออกจากพื้นที่นั้นแล้ว มีแสงสีเงินสว่างวาบปรากฏขึ้นทางตะวันออกไกลของตำแหน่งปัจจุบันของเธอ
วู้ๆๆๆ!
แองจี้รีบวิ่งไปทางนั้น ในไม่กี่วินาที เธอกลับมายังตำแหน่งที่เธอพบกลุ่มผู้เข้าร่วมก่อนหน้านี้
“แจ็ค นายรู้แล้วเหรอว่าอันไหนเป็นของปลอม” หนึ่งในผู้เข้าร่วมถามเด็กผู้ชายที่สวมชุดสีน้ำเงินเต็มตัว
———————————————————————————-
