The Bloodline System – ตอนที่ 221: การติดต่อที่ไม่คาดคิด

ตอนที่ 221: การติดต่อที่ไม่คาดคิด

พวกเขาถูกส่งกลับไปที่ชั้น 602

ทันทีที่พวกเขามาถึงชั้น 602 กุสตาฟขอตัวออกจากกลุ่มและเริ่มมุ่งหน้าไปยังบริเวณห้อง

‘ถึงเวลาแล้ว…. ฉันแค่ต้องเพิ่มช่องทางอีกเล็กน้อยเพื่อไปยังขั้นตอนที่ 4’ กุสตาฟกล่าวภายในขณะที่เขาเดินข้ามทางเดิน

กุสตาฟเปิดใช้งานแผนที่และยืนยันว่าพื้นที่ห้องที่จํากัดให้เฉพาะผู้เข้าร่วมปกติสามารถเข้าถึงได้แล้ว

กุสตาฟปิดการใช้งานและเริ่มเคลื่อนไปยังพื้นที่นั้นอีกครั้ง

เมื่อไปถึงบริเวณสี่แยกก็เห็นเส้นทางที่นําไปสู่พื้นที่ห้องทางซ้ายมือ ขณะที่เดินต่อไปเป็นทางออกของชั้น

“อืม?” กุสตาฟสังเกตเห็นร่างที่มาจากข้างหน้า

ร่างนั้นดูเหมือนจะมุ่งหน้าไปยังบริเวณห้อง แต่เขาหยุดชั่วคราวเมื่อสังเกตเห็นกุสตาฟ

เขาคนนั้นเป็นเด็กผมหยิกสีดําขนาด 5-7 ขวบที่มีใบหน้าคล้ายกับกุสตาฟ

ทั้ง 2 คนหยุดฝีเท้าก่อนที่จะมาถึงจุดมุมที่นําไปสู่การเลี้ยวและสบตา

เหอะ! หืม!

กุสตาฟยิ้ม ในขณะที่เด็กอีกคนที่เห็นได้ชัดว่าเป็นน้องชายของเขาทําหน้าบึงยืนมองเขาอยู่

บรรยากาศตึงเครียดในทันที แต่ปฏิกิริยาของกุสตาฟดูเหมือนจะลดความตึงเครียดลง

“ฉันรู้ว่านายทําอะไรลงไป ฉันอาจจะไม่มีเวลาจัดการกับนายในตอนนี้ แต่ไม่ต้องกังวลไปในไม่ช้านี้” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาก่อนจะหันไปทางด้านข้างเพื่อมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ห้อง 

นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com

“แก…” เอนดริกหันกลับมาและกําลังจะโจมตีกุสตาฟจากด้านหลัง เมื่อเขาจําบางสิ่งได้และหยุดชั่วคราว

รอยยิ้มของกุสตาฟกว้างขึ้น เมื่อเขาก้าวไปข้างหน้า

“รอสิ่งที่ฉันจะทํากับแกได้เลย แกจะต้องเสียใจ!” เอนดริกตะโกนออกมาขณะชี้ไปที่หลังกุสตาฟ

กุสตาฟเพิกเฉยต่อคําอุทานของเขาและเดินหน้าต่อไป เขามองไปรอบ ๆ ห้องของเขา

เอนดริกกําหมัดของเขาไว้ในขณะที่หลังของกุสตาฟ ขยายออกห่างจากสายตาของเขามากขึ้น

“เดี๋ยวก่อน…ไอ้พี่สารเลว!”

–

หลังจากค้นหาอยู่ประมาณ 7 นาที กุสตาฟก็พบห้องที่มีหมายเลขตราประทับอยู่

เขาใช้วิธีเดียวกับเมื่อก่อน เพื่อปลดล็อกประตูและเข้าไปข้างใน

ห้องนี้กว้างขวางกว่าห้องที่แล้ว

มีแม้กระทั่งทิวทัศน์ของเมืองจากบานหน้าต่างด้านหลัง

กุสตาฟไม่เสียเวลาเดินไปที่เตียงและนั่งไขว่ห้าง

เขาหลับตาและหายใจเข้า ในขณะที่เขาเริ่มถ่ายทอดสายเลือดของเขา

ในช่วงเริ่มต้นก่อนที่เขาจะกลายเป็นซูลที่มีอันดับหรือแม้กระทั่งเริ่มถ่ายทอดสายเลือดของเขา ระบบได้เพิ่มพลังให้เขา

สายเลือดของเขาถูกส่งผ่านจุดที่ 3 และเนื่องจากมีเพียง 4 จุดช่องเขาจึงจําเป็นต้องส่งไปยังจุดที่ 4 เพื่อที่จะกลายเป็นอันดับของซูลู

หลังจากที่เขากลายเป็นซูลูอันดับ เขาสังเกตเห็นว่าจุดช่องทางทั้ง 4 ที่อยู่ภายในร่างกายของเขาเชื่อมโยงกัน

การถ่ายทอดสายเลือดทําให้สายเลือดภายในร่างกายมีความอิ่มตัวเพิ่มขึ้นอย่างแท้จริง ดังนั้นคะแนนจึงเชื่อมโยงกันโดยสายเลือดของเขา หลังจากไปถึงอันดับซูลูจนกลายเป็นอับดับที่สูงขึ้น

ภายในวงกลมมีสระน้ําสีแดงขนาดเล็กที่ขยายขนาดขึ้น เมื่อกุสตาฟเดินจากก้าวแรกเป็นก้าวที่ 2

ตอนนี้เขาก้าวขึ้นเป็นขั้นที่ 3 แล้ว สระน้ําสีแดงได้ขยายขนาดขึ้นจนเกือบจะสัมผัสกับสิ่งกีดขวางทรงกลมที่จุดช่องสัญญาณทั้ง 4 ก่อตัวขึ้นรอบๆ

ทันทีที่ระดับเสียงเพิ่มขึ้นจนถึงจุดที่สัมผัสกับสิ่งกีดขวางสี่ช่องสัญญาณ กุสตาฟก็จะบรรลุขั้นที่ 4

กุสตาฟเพ่งความรู้สึกไปที่สระน้ําสีแดงข้างใน และมันก็เริ่มเดือดปุด ๆ

ความสนใจของเขาในตอนนี้เข้มข้นมากจนทําให้เกิดบรรยากาศอันเงียบสงบรอบตัวเขา

บริเวณโดยรอบเงียบลง ยกเว้นเสียงเดือดปุด ๆ ที่มาจากกุสตาฟ

*******

-5 สัปดาห์ก่อน

หลังจากที่กุสตาฟได้รับคําสารภาพจากเอบุน เขาก็มอบของที่เขาเตรียมไว้มาสักพักหนึ่งแล้ว

ตอนที่เขาถูกลักพาตัวไปในตอนนั้น เขาขอให้ครูเอมมี่ช่วยเอาหมวกสมองกลที่ใช้กับเขามาให้เขา

แน่นอน เธอถามว่าทําไมเขาถึงต้องการมัน และเขาแค่อ้างว่ามันเพื่อการวิจัย และจริงๆ แล้ว กุสตาฟต้องการทดลองสวมหมวก แต่เขาไม่เคยมีเวลาทําอย่างนั้นเลยจริงๆ เพราะเขาหมกมุ่นอยู่กับหลายสิ่งหลายอย่าง

เมื่อเขาเริ่มแผนการแก้แค้น เขาจําหมวกที่เขาเก็บไว้ในห้องที่ 2 ได้

ตอนแรกเขาจะล้างสมองของเอบุน ด้วยการสลายตัวของอะตอม แต่จําได้ว่าเขาควบคุมไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ ฮังโจและเบนอีกครั้งที่เขาตัดสินใจว่าการใช้หมวกสมองจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

เขาลบความทรงจําของเอบุนในวันสุดท้ายด้วยอุปกรณ์ปรับแต่งสมองและนําเขากลับไปที่ห้องทดลองหลังจากที่ทําให้เขาหมดสติ

กุสตาฟไม่ต้องการที่จะกระตุ้นความสงสัยใด ๆ เมื่อในที่สุดเขาก็มาหาผู้กระทําผิดที่แท้จริงเบื้องหลัง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงเป็นเช่นนี้ เขาตัดสินใจว่าจะจัดการกับเอบุน อย่างเต็มที่หลังจากที่คณะกรรมการวินัยทั้งหมดล้มลง

อีก 2 วันข้างหน้ากุสตาฟได้วางแผน อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ปฏิเสธการฝึกและการล่าสัตว์เลือดผสมภายในเขตแดน

แม้ว่าเขาจะไม่ได้มุ่งความสนใจไปที่การฆ่าพวกสัตว์เลือดผสมในเขตแดน แต่เขาก็ยังรู้สึกเสียวซ่าบนผิวหนังของเขาทุกครั้งที่ไปที่นั่น

รู้สึกเหมือนมีดวงตาที่มองไม่เห็นมองเขาอยู่เสมอ และมันแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้ง

แม้ว่าเขาจะพยายามสลัดความรู้สึกออกไปด้วยการวิ่งจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งภายในเขตแดน มันก็ไร้ประโยชน์

กุสตาฟต้องทํางานหลายอย่างเพื่อวางแผนเพื่อค้นหาว่าทําไมเขาถึงรู้สึกแบบนั้นในชายแดนขณะเดียวกันก็จัดการกับเหตุการณ์ในครัว

หลังจากกุสตาฟเสร็จสิ้นแผน เขาต้องติดต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งเพื่อช่วยในส่วนสํา คัญของแผน

ระหว่างพักวันรุ่งขึ้น เขายืนอยู่ใต้ร่มเงาหลังโรงอาหารของโรงเรียนสนทนากับผู้หญิงคนหนึ่ง

“เข้าใจแผนไหม” กุสตาฟถามหญิงสาวผมขาวที่อยู่ข้างหน้าเขา