The Bloodline System – ตอนที่ 247: หินประหลาด

ตอนที่ 247: หินประหลาด

กุสตาฟไม่สนใจเรื่องนั้นและยังคงฆ่าเขา หลังจากนั้นเพราะเขาไม่มีเวลาทรมานมันผู้นั้นเพื่อหาคําตอบ

อย่างไรก็ตาม กุสตาฟยังคงสงสัยว่า ‘เขาหมายความว่าอย่างไร? อะไรคือเงา…’

กุสตาฟเริ่มต้นการเดินทางไปยังสถานที่ที่เขาทําเครื่องหมายไว้บนแผนที่

แผนของเขาในตอนนี้ไม่เพียงแต่จะได้รับสายเลือดที่แตกต่างจากผู้ต้องขังเท่านั้น แต่ยังรวบรวมหินให้เพียงพออีกด้วย

หลังจากนั้นเขาตัดสินใจว่าจะหาที่หลบภัยและพักผ่อนเป็นเวลา 2 วัน ในขณะที่ใช้การผสมสายเลือด

ในส่วนอื่นของซากปรักหักพัง เกลดและมาทิลด้าได้พบกันโดยบังเอิญและเริ่มออกเดินทางไปด้วยกัน

พวกเขารวบรวมหินจํานวนหนึ่งมารวมกันและแยกออกเป็นเท่าๆ กัน

พวกเขามาถึงบางส่วนของซากปรักหักพังด้วยกัน หลังจากจัดการกับกลุ่มของสัตว์เลือดผสม

ตามแผนที่ปลายทางของทางเดินที่นําพวกเขาไปที่นั่นควรจะ นําไปสู่ที่อื่นอย่างไรก็ตามพวกเขาพบกับทางตัน

มีกําแพงหินขนาดใหญ่อยู่ข้างหน้าพวกเขา

ถึงกระนั้น ภายในกําแพงขนาดใหญ่นี้ ซึ่งครอบคลุมสายตาทั้งหมด มีช่องเปิดขนาดใหญ่ที่มีก้อนหินรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสหินนั่งอยู่

สีของก้อนหินก้อนนี้ขาวกว่าสีของผนัง ดังนั้นมันจึงโดดเด่นในจุดนั้น ก้อนหินนั้นมีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส

2 สาวจ้องไปที่ผนังข้างหน้าพวกเขาด้วยท่าทางสับสน

“มันควรจะเป็นเส้นทางที่นี่ MBO จะให้แผนที่ผิดกับเราได้อย่างไร” เกลดพูดด้วยน้ําเสียงไม่พอใจ

“อืม ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับสถานที่นี้” มาทิลด้าพูดขณะมองไปรอบๆ

“แน่นอน มันแปลกมาก มีทางตันตรงที่น่าจะมีถนน” เกลดพูดขณะกลอกตาก่อนจะเดินไปที่กําแพง

“เกลด ฉันคิดว่าเราควรไปได้แล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ที่นี่หากไม่มีเส้นทาง” มาทิลด้าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวบางอย่างที่คืบคลานไปตามกระดูกสันหลังของเธอ

“ใช่ เราควรออกไป…นี่มันอะไรกัน?” เกลดสังเกตเห็นก้อนหิน ที่อยู่ตรงกลางช่องบนผนังและเดินไปหามัน

“เกลด…ไปกันเถอะ…”

“เดี๋ยวก่อน…หินที่หน้าตาประหลาดนี้มันคืออะไรกัน?”

เกลดสามารถเห็นการแกะสลักและภาพวาดคล้ายอักษรรูนแปลก ๆ ทั่วร่างของหินขณะที่เธอขยับเข้าไปใกล้มัน

เธอรู้สึกแปลกๆ ออกมาจากก้อนหิน ซึ่งทําให้เธอรู้สึกทิ้ง เกลดเริ่มเอื้อมมือไปแตะหินประหลาด

” เกลด ไปกันเถอะ ที่นี่คือ…มี…ฉันไม่รู้ แค่รู้สึก…”

นิ้วเกลดหยุดห่างจากหินเพียงไม่กี่นิ้วหลังจากที่เธอได้ยินคําพูดของมาทิลด้า

“เอาล่ะ เอาล่ะ… ไปกันเถอะ” เกลดรับแล้วดึงมือกลับ

“ไปจากที่นี่กัน” เกลดพูดแล้วหันหลังกลับ ทันใดนั้น เมื่อเธอเห็นดวงตาของมาทิลด้าเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

“ไม่ต้องไปไหนหรอก…เด็กๆ!”

เธอได้ยินเสียงผู้ชายที่ลึกและซ้ําซากจําเจจากด้านหลัง ซึ่งดัง และก้องไปทั่วสถานที่

อี๊ยยยย!

เกลดหันกลับมามองอย่างรวดเร็วและสังเกตเห็นว่าหินที่อยู่ในหลุมนั้นมีดวงตาโต 2 ดวงที่เปิดกว้างและเป็นสีม่วง

ตาแต่ละข้างมีขนาดเท่ากับศีรษะมนุษย์ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาในตอนนี้

ปัญหาคือ เกลดพบว่าตัวเองไม่สามารถขยับได้ ในขณะที่เธอสบตากับหินนั้น

“คุกเข่า!”

บึ้ม! บึ้ม!

ปรากฏว่าเธอไม่ใช่คนเดียวที่ไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกายของเธอได้เพราะเธอกับมาทิลด้าคุกเข่าลงทันทีที่คําพูดนั้นถูกเปล่งออกมา

ความกลัวคืบคลานลงมาและขุดลึกเข้าไปในหัวใจและจิตวิญญาณของพวกเธอ ในขณะที่ดวงตาจ้องมองมาที่พวกเธอ

พวกเธอพยายามทําทุกอย่างด้วยกําลังที่จะเคลื่อนไหว แต่ก็ไร้ประโยชน์

“ตอนนี้คุณ 2 คนจะกลายเป็นมินเนี่ยนของฉันเหมือนกับคนอื่นๆ ก่อนคุณ! คุณต้องทําการประมูลของฉันเพื่อปลดปล่อยฉันจากหลุมที่ถูกสาปนี้!”

เช่นนั้น เวลาผ่านไป 7 ชั่วโมง และใน 7 ชั่วโมงนี้ กุสตาฟได้ทําการตามล่านักโทษ

เขาได้พบพวกมันของพวกเขา 2 คนขณะเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ

น่าเสียดายที่กลุ่มหนึ่งที่เขาพบเพิ่งเสร็จสิ้นการทําลายล้างกลุ่มผู้เข้าร่วมทดสอบทั้งหมด

แน่นอนว่ากุสตาฟไม่ได้เว้นไว้แม้แต่คนเดียว และไม่เหมือนเมื่อก่อน เขาไม่ได้มีส่วนร่วมกับพวกมันเพราะเขาไม่ประมาท เนื่องจากเขาสังเกตเห็นพวกมันก่อนที่พวกมันจะเห็นเขา เขาจึงดึงพวกมันเข้าไปในกับดักแห่งความตายเพื่อลดจํานวนของพวกมัน

กุสตาฟจะมองหาพื้นที่ที่มีพลังงานเข้มข้น ซึ่งมีต้นกําเนิดจากหินพลังงานเดิมที่เคยอยู่ที่นี่

เขารู้ว่าสถานที่แบบนี้จะมีกล้องซ่อนน้อยกว่า เพราะพวกเขาจะทํางานไม่ถูกต้อง

กุสตาฟคิดว่ากลุ่มเหล่านี้ส่วนใหญ่ที่ตกเป็นเหยื่อของนักโทษนั้น โลภเกินไป

ผู้ต้องขังไม่เคยไปไกลเกินกว่าที่พวกเขาอาศัยอยู่ ดังนั้นกลุ่มเหล่านี้ยังสามารถหลบหนีได้ หากต้องการ น่าเศร้าที่พวกมันพยายามกัดมากกว่าที่จะเคี้ยวได้

มีหินบางก้อนอยู่ในสถานที่นั้น ซึ่งทําให้เหตุผลของพวกมันนั้นขุ่นมัว

IMBO ได้กล่าวว่านี่ควรจะเป็นขั้นตอนการทดสอบการเอาตัวรอด ซึ่งหมายความว่าการเอาชีวิตรอดที่นี่เป็นเวลา 4 วันเป็นเป้าหมายหลักในขณะที่การรวบรวมหินเป็นเรื่องรอง

อย่างไรก็ตาม ผู้เข้าร่วมเลือดผสมส่วนใหญ่ได้ทําให้เอาชีวิตรอดเป็นรองและรวบรวมหินเป็นหลัก

กุสตาฟไม่รู้สึกสงสารสําหรับปาร์ตี้ดังกล่าวเพราะเขารู้สึกว่าผู้เข้าร่วมที่ไปไกลถึงขนาดนี้ควรจะสามารถใช้สมองและวิ่งหนีเอาชีวิตรอดได้ เมื่อสัมผัสกับคู่ต่อสู้ที่พวกเขาไม่สามารถเอาชนะได้

ในขณะนี้ กุสตาฟได้รับสายเลือดอีก 8 สายเลือดและหินใหญ่อีก 4 ก้อน ทําให้จํานวนหินใหญ่ที่เขามีตอนนี้นั้นเป็นจํานวน 21 ก้อน

แผนของเขาคือรวบรวมกลุ่มได้ถึง 30 ก้อนก่อนที่จะหาที่ที่ดีที่จะพักในอีก 2 วันข้างหน้า เพราะเขาได้รับสายเลือดเพียงพอสําหรับจุดประสงค์ในการผสมสายเลือดแล้ว

นับตั้งแต่การเดินทาง 7 ชั่วโมงของเขา เขาได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเงาปริศนา

เขาพบว่าแม้แต่นักโทษก็ยังกลัวเพราะมันเคยกินพวกเขา ก่อนที่จะถูกปิดผนึก

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ มันเป็นอิสระแล้ว และกุสตาฟเดาได้ว่าเป็นการกระทําของ MBO

‘ตราบใดที่มันไม่มีผลกับฉัน…ทําไมฉันต้องสนใจด้วย’ กุสตาฟโยนมันไปที่ด้านหลังของจิตใจ ในขณะที่เขาเดินทางต่อไป