ตอนที่ 266: เขาอยู่ตรงหน้าแกไง
“ดูเหมือนว่าฉันจะพูดถูก ถึงเวลาจบเรื่องนี้แล้ว” เขาพูดภายใน เมื่อพวกเขามาถึงทางตัน
ซึบๆๆๆ!
ดวงตาสีม่วงคู่หนึ่งปรากฏขึ้นภายในรูบนผนัง
เด็กชายหลีกเลี่ยงการสบตากับดวงตาที่ปรากฏอยู่ภายในกําแพง อย่างไรก็ตาม เขาแอบดูบริเวณโดยรอบทั้งหมดอย่างลับๆ
“ไอ้โง่! ทําไมยังไม่เจอกุสตาฟ!”
แซ่ด! แซ่ด! แซ่ด!
ผู้เข้าร่วมบางคนเริ่มพยายามอธิบายตนเองโดยระบุซากปรักหักพังที่พวกเขาไปเยี่ยมชมเพื่อค้นหากุสตาฟ
“ พวกแกล้วนแต่ไร้ประโยชน์! ฉันจะไม่ยอมแพ้ต่อความอ่อนแอ ที่อาจจะทําให้การเสียสละไม่ประสบผลสําเร็จ!”
“ฉันอาจจะต้องทําสิ่งนี้ด้วยตัวเอง!”
ก้อนหินเปล่งเสียงออกมาและเริ่มลอย
เด็กชายผมเขียวในฝูงชนจ้องมองหินที่ลอยอยู่อย่างสงสัย ใครจะไปรู้ว่าหินนั้นบินได้ ยังไงมันก็ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น
“ทิ้งหินที่รวบรวมมาได้จนถึงตอนนี้!”
ก้อนหินก็เปล่งเสียงออกมา
ผู้เข้าร่วมเริ่มเดินไปข้างหน้าที่ละก้อน และวางหินสีส้มบางก้อนไว้ข้างหน้าสิ่งมีชีวิตที่เป็นหิน
ช่วบบบบ!
กระแสพลังงานคล้ายสีส้มเริ่มค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากหิน เข้าสู่ตัวหิน
เมื่อพลังงานจากศิลาอาถรรพ์ถูกหินดูดกลืนไปทั้งหมด รูปแบบรูนบนตัวของมันก็สว่างขึ้น
หลังจากทําเสร็จแล้ว ผู้เข้าร่วมคนต่อไปก็ไปทิ้งหินที่พวกเขารวบรวมไว้
“รออะไรอยู่ ไปหากุสตาฟให้ฉันแล้วพาเขามาที่นี่!”
ก้อนหินที่ได้รับคําสั่งหลังจากสังเกตเห็นว่าผู้เข้าร่วมอีกคน ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นหลังจากทิ้งหินขนาดใหญ่ที่เขารวบรวมไว้
ผู้เข้าร่วมออกจากสถานที่อย่างรวดเร็วพร้อมกับแสดงสีหน้าหวาดกลัว
หลังจากที่ผู้เข้าร่วมคนต่อไปทิ้งพวกเขา พวกเขาก็ออกจากพื้นที่ เพื่อไปหากุสตาฟ
พวกเขาทั้งหมดกระจายไปยังส่วนต่างๆของซากปรักหักพัง แต่ไม่มีใครเคยเดินไปทางซ้าย ต่างจากสถานที่อื่นๆ ในพื้นที่ที่มีผู้เข้าร่วมหนึ่งหรือ 2 คนที่มีดวงตาสีม่วงเป็นประกายยืนอยู่รอบๆ เพื่อสังเกตพื้นที่เส้นทางนั้นว่างเปล่า
ผู้เข้าร่วมไปทีละคนเพื่อทิ้งก้อนหินที่พวกเขารวบรวมไว้ หินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าดูดซับหินเหล่านี้ทําให้วงกลมรุนสีทองบนตัวของมันสว่างขึ้นและสว่างขึ้น
ในเวลาไม่กี่นาที เหลือผู้เข้าร่วมประมาณ 5 คน และเด็กชายผมสีเขียวก็อยู่ท่ามกลางพวกเขา
เขาเปลี่ยนตําแหน่งมาตลอด โดยขยับตัวเองไปอยู่ด้านหลังฝูงชนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเห็นเขา
ตอนนี้เหลือผู้เข้าร่วมประมาณ 5 คนเท่านั้น ร่างของเขาจึงปรากฏชัดเจน
เขายังคงอยู่ที่ด้านข้าง ดังนั้นดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายที่จะทิ้งหินที่เขาได้รับจากพวกเขาทั้งหมด
“อืม ก้อนหินจ้องไปที่เด็กชายผมสีเขียวโดยเฉพาะที่ด้านข้าง และจ้องมองที่เหลือ
ต่างจากคนอื่นๆ เขาเป็นคนเดียวที่ไม่สบตา อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเขาเป็นสีม่วงเรืองแสงเหมือนกับคนอื่นๆ
หลังจากที่ผู้เข้าร่วมคนต่อไปลดจํานวนก้อนหินที่เธอมี เธอย้ายออกจากพื้นที่ และเหลือผู้เข้าร่วมเพียง 4 คนเท่านั้น
ก้อนหินดูดซับพลังงานจากก้อนหินทั้ง 17 ก้อนที่อยู่ข้างหน้ามัน
ในขณะนี้ รูปแบบรูนต่างๆบนร่างกายของมันก็สว่างมากจนทั่วทั้งสถานที่สว่างไสวด้วยเหตุนี้
“ตอนนี้ฉันพร้อมแล้ว! ฉันต้องการเด็กคนนั้น!”
” พวกแกมันเปล่าประโยชน์!”
ก้อนหินเปล่งเสียงออกมาขณะที่เคลื่อนไปข้างหน้า
“ดูเหมือนว่าฉันต้องไปหาเขาด้วยตัวเอง!”
จู่ๆ ก้อนหินก็หยุดเคลื่อนไหวเมื่อไปถึงบริเวณทางเข้า และหันกลับมามองเด็กชายผมสีเขียว
” เฮ้ นายน่ะเข้ามาใกล้กว่านี้!”
เสียงของก้อนหินดังก้องอยู่ในใจของเด็กชายผมเขียวที่ทําตามคําเรียกร้อง
เขาเดินไปข้างหน้าและยืนอยู่ข้างหน้าหินที่ลอยอยู่ 2 ฟุต
“ทําไมจิตใจของนายถึงถูกปิดกั้นจากการเข้าถึงของฉัน ไม่เหมือนคนอื่นๆ” หินถามในขณะที่ตาบนร่างของมันเหล่อย่างสงสัย
“อีก 30 วินาที มันยังไม่พร้อม” เด็กชายพูดในใจก่อนจะตอบหิน
“พระเจ้าของข้า ข้าไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้าหมายถึง” เขาเปล่งเสียงออกมา
“นายต้องเป็นหนึ่งในผู้ที่ควบคุมความรู้สึกของพวกเขาได้ ฉันจะให้นายอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันอีกครั้ง!”
” คุกเข่าซะ!”
เด็กชายผมสีเขียวคุกเข่าและมองด้วยสีหน้าว่างเปล่า
“ส่งให้ฉันเดี๋ยวนี้”
[คลื่นสมองของโฮสต์กําลังถูกควบคุมโดยกองกําลังภายนอก]
[ความแข็งแกร่งทางจิตที่จําเป็นสําหรับการบล็อกการจัดการสมอง: 60]
[โฮสต์ได้รับความแข็งแกร่งทางจิตใจมากพอที่จะขัดขวางการจัดการสมอง]
[การจัดการสมองถูกขัดขวางสําเร็จ]
ทั้งหมด 60 แต้ม? การควบคุมจิตใจของเขาต้องทรงพลังจริงๆ” เด็กชายที่เห็นได้ชัดว่ากุสตาฟปลอมตัวเป็นอีกคนหนึ่ง
“หืม ทําไมมันถึงใช้ไม่ได้ล่ะ ทําไมฉันไม่เห็นความคิดของนาย
เลย”
เสียงของหินยังคงได้ยินอยู่ในใจของเขา อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถจัดการได้สําเร็จตามที่ควรจะเป็น
“ไม่รู้สิ นายควรพยายามให้มากกว่านี้” กุสตาฟเสนอด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
“นายกําลังพูดอะไร นี่นายกําลังเยาะเย้ยฉันเหรอ”
“เปล่า ฉันไม่ได้หมายถึงอะไร นายอาจแค่เหนื่อย” กุสตาฟตอบ
“ไร้สาระอะไรอย่างนี้ ฉันมีพลังอย่างที่เคยเป็นมา ฉันแค่ต้องให้กุสตาฟนั่นมาทํางานให้เสร็จ!”
หินตอบด้วยน้ําเสียงรําคาญเล็กน้อย
“นับถอยหลัง 30 วินาทีแล้ว”
จู่ๆ ก้อนหินก็สังเกตเห็นรอยยิ้มของเด็กผมเขียว
“เขาอยู่ตรงหน้าแกแล้วไงล่ะ” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาขณะยืนขึ้นจากเข่า
” อะไรนะ?” หินอุทานด้วยท่าทางสับสน แต่ทันใดนั้นกระแสน้ําวนขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่หน้าทางเข้าในครูต่อมา
อร้ายยย!
มันใหญ่มากจนครอบคลุมทางเข้าทั้งหมด ดักทุกคนที่อยู่ในนั้น
ก้อนหินยังคงสับสนอยู่เมื่อสีผิว สีผม และส่วนสูงของเด็กผมเขียวเริ่มเปลี่ยนไปตรงหน้า
ตรูมมม!
เด็กวัยรุ่นที่สูง 519 ที่มีผมสีบลอนด์สกปรกและหน้าตาที่หล่อเหลากําลังยืนอยู่ข้างหน้ามันด้วยแขนที่ยื่นออกไป
“กุสตาฟ…”
[เปิดใช้งานการวิ่งแล้ว]
ช่วบๆๆ!
กุสตาฟคว้ามันและพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วมหาศาล เข้าสู่กระแสน้ําวนขนาดใหญ่ในชั่วพริบตา
