The Bloodline System – ตอนที่ 269: ติดกับดัก

ตอนที่ 269: ติดกับดัก

“ใกล้แล้ว” เขาพูดในใจก่อนจะปล่อยหอก

กุสตาฟตกลงบนพื้น

พวกเขามาถึงก้นหลุมขนาดใหญ่แล้ว

แม้ว่ากุสตาฟไม่สามารถบอกจํานวนฟุตที่แน่นอนที่พวกเขาลงมาได้ ก่อนที่จะมาถึงที่นี่ แต่เขาประเมินว่ามันเกิน20,000 ฟุต

ซากปรักหักพังใต้ดินมีความลึกอยู่แล้ว ตอนนี้พวกเขากําลังไปถึงจุดที่ลึกกว่าภายในซากปรักหักพังของแคสเกียที่ลึกอยู่แล้ว

กุสตาฟรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิที่นี่สูงขึ้น และมีออกซิเจนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

เขาก้าวไปข้างหน้าและหยุด

“ฮะ?” เขามองลงไปหลังจากสังเกตเห็นว่าพื้นรู้สึกแปลกๆ

[ ดวงตาแห่งพระเจ้า เปิดใช้งานแล้ว ]

สายตาของกุสตาฟกลับมีสีสันขึ้นทันทีเมื่อเขาเปิดใช้ดวงตาแห่งพระเจ้าที่ด้านล่างของหลุมดํา

กุสตาฟใช้การรับรู้ตลอดเวลาเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นสภาพแวดล้อมของเขาจริงๆ เขาสัมผัสได้เท่านั้น

เขาตัดสินใจที่จะไม่เปิดใช้งานดวงดาเทพเจ้า ในขณะที่เขากําลังลงมาเพื่อประหยัดพลังงาน แต่ตอนนี้เขาตัดสินใจที่จะเปิดใช้งานเนื่องจากพื้นผิวของพื้นดินรู้สึกแปลก

“หม ทําไมมันดูเหมือนเปลือกหอยล่ะ กุสตาฟสงสัย

ส่วนของพื้นดินที่เขาเหยียบเป็นสีเขียวเข้ม และบางส่วนก็ดูคล้ายกับกระเบื้องโมเสค

มันดูเหมือนกระดองเต่าที่มีสีอื่น และมันครอบคลุมรัศมี 600ฟุต

หินตกลงไปที่พื้นห่างออกไปประมาณพันฟุต ดังนั้นจึงไม่อยู่ในระยะ

กุสตาฟน่าจะศึกษาเรื่องนี้มากกว่านี้ แต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่ได้ให้เวลาเขาสําหรับเรื่องนั้น

เมื่อฝนจางลง หลุมอุกกาบาตขนาดเล็กก็สามารถมองเห็นได้อยู่กลางพื้นดิน

ผนังของหลุมทําหน้าที่เป็นเครื่องกีดขวาง ทําให้เกิดพื้นที่ภายใน 10,000 ฟุต

กุสตาฟพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งทันทีที่เขาสังเกตเห็นก้อนหิน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหินจะมีเสถียรภาพในตัวเองแล้ว

ซึ้งๆๆ!

มันส่งคลื่นคล้ายเงินออกมาจากตัวของมัน

กุสตาฟกระโดดขึ้นไป พยายามหลบคลื่นระลอกคลื่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อร่างกายของเขาอยู่ห่างออกไปเพียง 10 ฟุต เสียงกรีดร้องแบบเดิมก็ดังก้องอยู่ในหัวของเขา

สีสสสสสสสสสสสสสสส!

กุสตาฟจับศีรษะด้วยความเจ็บปวดขณะที่ร่างของเขาตกลงมา

จากอากาศ

หินส่งคลื่นออกไปอีกครั้ง คราวนี้เป็นสีม่วง

บ่ม!

มันกระแทกเข้าที่กุสตาฟ ทําให้เขาลอยถอยหลัง

กุสตาฟกระแทกหัวของเขาเข้าไปในบริเวณที่เหมือนเปลือกหอยที่เขาเคยลงไปก่อนหน้านี้

เลือดไหลอาบศีรษะ ขณะที่เขาพยายามจะลุกขึ้นยืน

“นายยังไม่รู้ตัวใช่ไหม”

ก้อนหินเปล่งเสียงออกมาขณะค่อยๆลอยไปทางกุสตาฟ

กุสตาฟยืนขึ้นและจ้องไปที่หินด้วยท่าทางดุร้าย ขณะทําความสะอาดลูกปัดเลือดที่กลิ้งลงมาที่ด้านข้างของศีรษะของเขา

“นายพาฉันกลับมาที่จุดเริ่มต้น!”

หินเสริม

“ฮะ?” กุสตาฟสับสนกับคําพูดของมัน เมื่อพื้นที่คล้ายเปลือกหอยที่เขายืนอยู่สว่างขึ้นในทันใด

ครืน!

โครงร่างของลูกศรสีม่วงเรืองแสงปรากฏขึ้นทั่วขอบของพื้นที่คล้ายเปลือกหอย ล้อมรอบกุสตาฟ

พื้นที่ทั้งหมดบนพื้นดินภายในรูนั้นสว่างขึ้น

บริเวณที่คล้ายเปลือกหอยดูเหมือนจะสะท้อนกับหิน ลายรูนบนหินเริ่มเปลี่ยนสี เมื่อเคลื่อนเข้าใกล้บริเวณที่มีลักษณะเหมือนเปลือกหอยมากขึ้น

จากสีทองเป็นสีเงิน และจากสีเงินเป็นสีขาว

ปัจจุบันมันค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด

ครืนๆ!

กุสตาฟพุ่งไปข้างหน้าหลังจากสัมผัสได้ว่าบริเวณนี้เป็นอย่างไร อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาไปถึงขอบของพื้นที่คล้ายเปลือกหอย เขาก็ชนกับบาเรียที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้

เขาได้รับความเสียหายย้อนหลัง เนื่องจากการที่บาเรียนั้นล่องหนอีกครั้ง หลังจากที่เขาถูกกระแทกถอยหลังออกไป

” ขอบคุณที่ทําให้เลือดไหลและหยดลงในที่ที่ฉันต้องการ!”

ก้อนหินเปล่งเสียงออกมา เมื่อเข้าใกล้ขอบของบริเวณที่มีลักษณะเหมือนเปลือกหอย

กุสตาฟจ้องมองที่พื้นและสังเกตเห็นว่าเลือดของเขาหยดลงบน บริเวณที่มีลักษณะเหมือนเปลือกหอยจริงๆ

และตอนนี้มันก็ลอยอยู่เหนือพื้นไม่กี่นิ้วกลางบริเวณที่มีลักษณะเหมือนเปลือกหอย

“ตอนนี้การเสียสละสามารถเริ่มต้นได้”

ก้อนหินหัวเราะเบาๆ ขณะพูดด้วยน้ําเสียงแห่งชัยชนะ

กุสตาฟหรี่ตาเมื่อได้ยินดังนั้นก็พุ่งไปข้างหน้า

เขาถูกส่งตัวกลับไปอีกครั้งโดยบาเรียที่มองไม่เห็น

“อืม มันดูไม่ดีเลย” แม้ว่ากุสตาฟรู้ว่าเขาอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่เขาก็ยังสงบและรวบรวม

เขาคิดหาทางออก ในขณะที่ตัดสินใจสนทนากับก้อนหิน

“เสียสละอะไร?” กุสตาฟถาม

“ฮ่าฮ่า นายไม่รู้เหรอ สําหรับฉันที่จะเป็นอิสระ ฉันต้องอาบน้ําในบ่อเลือดของพวกเลือดผสมที่ทรงพลัง!”

“คนอื่นๆ ทั้งหมดที่อยู่ในหลุมนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าอ่อนแอกว่านาย และฉันต้องการโอกาสสูงสุดที่จะประสบความสําเร็จ ดังนั้นฉันจึงเลือกนาย!”

“ดีจริงๆ”

“การเสียสละนี้จะดึงเอาแก่นแท้ของตัวตนของนาย ซึ่งฉันจะดูดซับ! ปลดปล่อยฉันจากเปลือกของฉัน!”

“อิสรภาพของฉันอยู่ใกล้แค่เอื้อม!”

ก้อนหินก็เปล่งเสียงออกมา

“หมายความว่าฉันจะตาย หลังจากทําสิ่งนี้เสร็จแล้ว?” กุสตาฟถามอีกครั้ง

“แน่นอน นายจะต้องตาย! นายจะกลายเป็นโครงที่ว่างเปล่าโดยปราศจากจิตวิญญาณของนาย โดยปกติแล้วนายจะตาย!”

ก้อนหินได้ตอบกลับ

“อ๋อ เข้าใจแล้ว” กุสตาฟพยักหน้าขณะจับคาง

“ทําไมเด็กคนนี้ยังดูสงบเยือกเย็นนัก? เด็กคนอื่นที่อายุของเขาจะบ้าไปแล้วตอนนี้? ก้อนหินนั้นกังวลเกี่ยวกับความสงบของกุสตาฟ

“นายบอกว่าฉันพานายกลับไปที่จุดเริ่มต้น นายหมายความว่าอย่างไร” กุสตาฟถามด้วยความอยากรู้

“ดูสิว่ากําลังวางแผนอะไรอยู่ แต่มันจะไม่เวิร์ค!”

“นายไม่มีทางหนีจากการกักขังนั้น”

หินนั้นพูดออกมาด้วยความสงสัย

“อืม ในเมื่อฉันหนีไม่พ้นและจะต้องตายในที่สุด ทําไมนายไม่บอกฉันเกี่ยวกับมัน อย่างน้อยฉันก็ตายตาหลับ มันจะไม่เลวร้ายเกินไปหรอกเหรอที่ฉันจะไม่ได้เข้าใจบางสิ่งตอนที่ฉันจะต้องตาย ” กุสตาฟกล่าว

“สําหรับคนที่กําลังจะตาย เขาดูสงบเงียบมากเกินไป ก้อนหินคิด แต่แล้วเขาก็เห็นความหมายในคําพูดของกุสตาฟ

“อืม ฉันจะเริ่มจากวิธีที่ฉันมาอยู่ที่นี่” ก้อนหินเปล่งเสียงออกมา

“ฉันเป็นสายพันธุ์วินดรูเอลลาจากดาราจักรดาวเหนือ…”