The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด
ตอนที่ 275: จูบ?
บึม! พัง! พัง! พัง!
ก้อนหินยังคงไถลลงมาตามผนังที่แตกร้าวที่ด้านล่างของหลุม
สามารถเห็นแอ่งของสารสีเหลืองหนาภายในรูบนผนังที่เกิดจากการระเบิดของพลังงาน
สารสีเหลืองกระเซ็นไปทั่วสถานที่ แต่ส่วนที่ใหญ่ที่สุดนั้นอยู่ต่อหน้ากุสตาฟเพียงไม่กี่ฟุต
มันบิดตัวไปมาอย่างต่อเนื่อง พยายามสร้างรูปร่าง
“ก็ดๆๆ!”
ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนจากแอ่งน้ําของสารสีเหลืองหนาๆซ้ําแล้วซ้ําเล่า
กุสตาฟจ้องไปที่แอ่งน้ําสีเหลืองด้วยท่าทางเย็นชา “นายมันสกปรกจากข้างใน” เขาเปล่งเสียงออกมา ก่อนจะหันกลับไป
แองจี้ซึ่งถูกทําร้ายก่อนหน้านี้ ได้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
เธอสามารถเห็นน้ําตาเมื่อเธอเดินไปหากุสตาฟ
กุสตาฟยังคงดูสั่นเทาและผอมบาง เขาดูราวกับว่าลมกระโชกแรงจะทําให้เขาล้มลงได้
ผิวของกุสตาฟยังคงเปล่งประกาย แต่ก็ค่อยๆหรี่ลง
เม็ดเรืองแสงยังคงร่วงหล่นจากผิวของเขา เปลี่ยนเป็นอนุภาคแสงครู่หนึ่ง หลังจากลอยขึ้นไปในอากาศ
แองจี้เดินจนห่างจากกุสตาฟเพียงไม่กี่ฟุต
รอยยิ้มบิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของกุสตาฟก่อน
เขาล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง
“กุสตาฟ!”
แองจี้ตะโกนออกมาด้วยความกลัวและพุ่งเข้ามาหาเขา
ริ้ววววว!
เธอจับเขาไว้ก่อนที่เขาจะล้มลงกับพื้นอย่างสมบูรณ์แล้ววางศีรษะของเขาไว้บนตักของเธอ
เกิดอะไรขึ้น?” เธอสามารถเห็นผิวหนังของกุสตาฟลอกคราบมากขึ้นเรื่อยๆ และสลายเป็นอนุภาคเล็กๆ
กุสตาฟยกมือขวาขึ้นและจ้องมองไปที่มัน ตอนนี้ระบบไม่ได้ดูดซับพลังงานที่เหลืออยู่ของคริสตัลเข้าสู่ตัวเขาแล้ว เขารู้สึกอ่อนแอมาก
(“แก่นแท้ส่วนหนึ่งของคุณที่รับไปนั้นรวมถึงการฟื้นฟูของคุณด้วย เนื่องจากพลังงานจํานวนมหาศาลที่ร่างกายของคุณดูดซึม มันจึงปิดตัวลง เว้นแต่คุณจะได้รับมันกลับมา คุณจะตายภายในไม่กี่วินาที)
ระบบประกาศ
โอ้ นั่นเป็นเหตุผลงั้นเหรอ” กุสตาฟหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาจ้องไปที่มัน และฉันคิดว่า… ฉันเดาว่ามันจะต้องเป็นเช่นนั้น
แองจี้ยังคงกรีดร้องเต็มปอดและเอาน้ําตาถูหน้าของกุสตาฟ
“ฉันจะทําอย่างไร เกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่” เธอตะโกนออกไป
“ฉันกําลังจะตาย…” กุสตาฟพึมพําเบาๆ ขณะไอ
” กําลังจะตาย ทําไม? ทําไมกัน?” แองจี้ถามด้วยความฉงน
เธอสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้เมื่อเห็นร่างของกุสตาฟค่อยๆเล็กลง
“เธอทําอะไรไม่ได้” กุสตาฟตอบอย่างตรงไปตรงมา
น้ําตาของแองจี้ยิ่งหลั่งไหลออกมาเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้
เธอไม่เต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้
ฟัด! ฟัด!
“ต้องมีบางอย่างที่ฉันสามารถทําได้” แองจี้พูดด้วยใบหน้าที่น้ําตาไหล
“มีบางอย่างที่เธอทําได้” กุสตาฟพูดขณะไอ
“เลิกเป็นวีรบุรุษตลอดเวลาและคิดถึงความเป็นอยู่ที่ดีของเธอบ้าง ไม่เป็นไรหรอกที่เธอจะต้องเห็นแก่ตัวบ้าง” กุสตาฟกล่าว ขณะยกมือขึ้นและเช็ดน้ําตาที่แก้มของเธอ
“การรักช่วยเหลือผู้อื่นไม่เป็นไร แต่รักตัวเองให้มากขึ้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนนั้นล้วนทําเพื่อตัวเอง โลกนี้ไม่สมควรได้รับความรักจากเธอ และพวกเขาก็ไม่คู่ควรกับความเมตตาจากเธอ หากเธอปกป้องพวกเขา ก็ทําต่อไปตามเงื่อนไขของเธอ” ตามที่กุสตาฟแนะนําเธอ น้ําตาของเธอก็เริ่มไหลลงบนใบหน้าของเขามากขึ้น
เธออดคิดไม่ได้ว่า ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉัน
เธอจําได้ว่ากุสตาฟช่วยชีวิตเธอทําให้เขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้น เธอรู้สึกว่าถ้าเธอเห็นแก่ตัวมากพอที่จะปล่อยเพื่อนร่วมทีมที่หายตัวไป กุสตาฟคงไม่ต้องวุ่นวายกับเหตุการณ์ที่นําไปสู่ช่วงเวลานี้
“ตอนนี้ฉันเห็นแก่ตัวได้ไหม” แองจี้ถามขณะวางมือบนคางของกุสตาฟ
“หืม? เธอหมายความว่ายังไง” กุสตาฟถาม
แต่แทนที่จะตอบกลับ สิ่งที่เขาได้รับคือแองจี้เอาหน้าของเธอลงไปที่ด้านหน้าของเขา
ใบหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่นิ้ว และเธอก็จ้องเข้าไปในดวงตาของเขาด้วยความปรารถนา
“คือเธอ…?” ดวงตาของกุสตาฟเบิกกว้าง เมื่อเขาจ้องมาที่เธอ “เธอไม่คิดจะทําอย่างนั้นหรอกใช่ไหม?” เมื่อความคิดเหล่านี้ปรากฏขึ้นในจิตใจของกุสตาฟ อัตราการเต้นของหัวใจของเขาก็สูงขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกในรอบเกือบ 7 เดือนที่หัวใจของเขาเต้นเร็วขนาดนี้ แม้ว่าเขาจะตื่นเต้นกับบางสิ่ง มันก็ไม่เคยเร็วขนาดนี้
เธอยังคงขยับใบหน้าของเธอเข้าไปใกล้เขา ขณะที่เธอหลับตา
เมื่อริมฝีปากของเธออยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่มิลลิเมตร ก็มีเสียงดังอยู่ข้างหลังพวกเขา
แองจี้ลืมตาขึ้นทันทีและหันหน้าไปรอบๆ เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“กราเดียร์ ซานาทัส?” เธอเปล่งเสียงออกมาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นชายผมเปียสีเหลืองกําลังเดินเข้ามาหาพวกเขา
“อืม… พวกเธอค่อยทํามันทีหลังก็ได้” กราเดียร์ ซานาทัสพูดออกมา ขณะที่เขาเดินไปที่บริเวณกําแพงที่มีรูขนาดใหญ่อยู่ในนั้น
ใบหน้าของแองจี้ เปลี่ยนเป็นสีแดงบีทรูททันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น และกระแอมออกมา 2 ครั้ง
“คุณมาทําอะไรที่นี่?” กุสตาฟถามด้วยสีหน้างุนงง
กราเดียร์ ซานาทัส กําลังสวมชุดนักโทษ ในขณะที่เขายืนอยู่ห น้ากําแพง
“ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว” กราเดียร์ ซานาทัสพูด ขณะ เอื้อมมือออกไปหาแอ่งน้ําสีเหลือง
ทรูนนน!
แอ่งน้ําสีเหลืองยังคงดิ้นอยู่ และบางส่วนของมันยังคงกระจัด กระจายไปทั่วสถานที่ แต่เมื่อกราเดียร์ ซานาทัสเอื้อมมือออกไป ทุกหยดก็ไหลมารวมกันและลอยเข้าหาเขา
ดวงตาของกราเดียร์ ซานาทัสเป็นสีฟ้า ในขณะที่เขาสร้างบาเรียทรงกลมขึ้นมารอบๆ และดีดนิ้วของเขา
ปะ!
บาเรียรูปทรงกลมหดตัวลงทันทีพร้อมกับแอ่งน้ําที่อยู่ภายใน และเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
แสงสีแดงขนาดเล็กที่ส่องแสง
กราเดียร์ ซานาทัส เดินกลับไปที่กุสตาฟ ด้วยแสงสีแดงที่ลอยอยู่เหนือฝามือของเขาและหมอบลง
“จิตวิญญาณของคุณควรจะยังอยู่ภายใน ฉันบีบอัดมันแล้ว” กราเดียร์ ซานาทัส กล่าวขณะวางไฟสีแดงขนาดเล็กไว้ข้างหน้ากุสตาฟ
“กินซะ” เขาสังขณะขยับไปทางปากของกุสตาฟ
กุสตาฟเปิดปากของเขาและจุดสีแดงก็บินเข้าไป
จริงงงงง!
หลังจากกินมันเข้าไปแล้วครู่หนึ่ง ร่างที่เปล่งประกายของกุสตาฟก็เปลี่ยนสีจากสีขาวเป็นสีแดงและหยุดสลายไป
ต่อหน้าต่อตาพวกเขา กราเดียร์ ซานาทัส และแองจี้ มองดูร่างกายของกุสตาฟ ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
