“ก่อนอื่น ฉันจะเอาของที่เป็นของแกไปใช้ให้เกิดประโยชน์มากขึ้น” กุสตาฟพูดขณะที่เขายืนนิ้วออกไปยังเอนดริกที่หมดสติ
เมื่อนิ้วของเขาไปถึงคอของเอนดริก ขณะที่เขากําลังจะเจาะทะลระบบก็พดขึ้นในทันใด
(“มีคนมา”)
กุสตาฟรู้ตัวช้า เพราะใครคนนั้นอยู่ไม่ไกลมากนัก อย่างไรก็ตาม บุคคลนั้นเข้าสู่ระยะการตรวจจับของเขาในทันทีในภายหลัง
ริ้ววว!
ริ้วเงินมาจากทางใต้ในเวลาต่อมา แองจี้ก็อยู่ข้างหลังเขาด้วยความเร็วที่รวดเร็วของเธอ
“เธอมาทําอะไรที่นี่ แองจี้” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาโดยไม่ได้หันหลังกลับหรือเอามือออกจากคอของเอนดริก
“เขาเป็นน้องนายไม่ใช่เหรอ” แองจี้ถามขณะที่เธอขยับเข้าไปใกล้เขา
“ฉันไม่มีน้องชาย…ฉันไม่มีสมาชิกในครอบครัว” กุสตาฟตอบก่อนจะหันไปทางด้านข้าง
“เธอมาที่นี่ทําไม?
“อย่าทํา… อย่าฆ่าเขา” แองจี้พูดด้วยเสียงเบา ขณะที่เธอคุกเข่าลงข้างหลังกุสตาฟ
“เธอกําลังพูดอะไร เธอลืมสิ่งที่ฉันพูดถึงเกี่ยวกับการแสดงความเมตตาต่อศัตรูหรือไม่” กุสตาฟถาม
“ไม่ แน่นอน ฉันไม่ลืม แต่เขาเป็นเนื้อและเลือดของนายเอง…ถ้านายฆ่าเขา มันจะหลอกหลอนนายตลอดไป” แองจี้พูดขณะที่เธอวางมือบนหลังกุสตาฟ
“แล้วเธอคาดหวังให้ฉันทําอะไรกับคนที่พยายามจะฆ่าฉันเมื่อสักครู่นี้? แองจี้ นี่เธอโง่หรือเปล่า!” กุสตาฟก็เปล่งเสียงออกมาด้วยน้ําเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย
แองจี้ก้มหัวลง เมื่อได้ยินแบบนั้น น้ําตาของเธอเริ่มไหลออกจากดวงตาของเธอ ฉันปล่อยให้เขาทําแบบนี้ไม่ได้
“เมื่อมีคนพยายามจะหยุดเธอ เธอต้องแสดงท่าทางนั้นกลับโดยไม่คํานึงว่าจะเป็นใคร… จําไว้นะ ฉันจะไม่รู้สึกอะไรหลังจากฆ่าคนที่พยายามจะฆ่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวเพราะฉันไม่มีครอบครัว” กุสตาฟกล่าวและหันกลับมามองไปข้างหน้าอีกครั้ง
นิ้วของเขายาวขึ้นและแทงเข้าที่คอของเอนดริก ทําให้เลือดเนื้อหยดลงมา
“กุสตาฟ อย่า…เขาเป็นแค่เด็ก ให้โอกาสเขาอีกครั้ง” แองจี้พูดขึ้นจากด้านหลัง
“เขาใช้โอกาสทั้งหมดไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาสําหรับการพิจารณาบทลงโทษของเขา” กุสตาฟกล่าวขณะที่เขาจ้องไปที่การแจ้งเตือนที่ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
[ตรงตามข้อกําหนดสําหรับการจัดหาสายเลือดแล้ว]
[กําลังวิเคราะห์ความเข้ากันได้ของโฮสต์กับ Ambience Of Will and Space ( การจัดการบรรยากาศโดยรอบและความสามารถในการควบคุมอากาศ)]
[0/100%…]
[14/100%…]
[32]100%…]
ทันใดนั้นแองจี้ก็คว้ามือของกุสตาฟจากด้านหลังและดึงมันจากคอของเอนดริก
[การได้มาซึ่งสายเลือดล้มเหลว]
“นี่เธอกําลังทําอะไร” กุสตาฟจ้องมองที่เธอ ขณะที่เขาดึงแขนของเขาออกจากที่จับของเธอ
“อย่าทําอย่างนั้น โปรดช่วยเขาไว้ด้วย” แองจี้อ้อนวอน
“ไม่” กุสตาฟปฏิเสธทันที แองจี้คว้ามืออีกครั้งและกอดหลังของเขาที่หน้าอก “ฉันไม่ต้องการให้นายทําอะไรที่นายจะต้องเสียใจในภายหลัง” แองจี้กล่าวพร้อมกับอ้อนวอน
“เชื่อฉันเถอะ ฉันจะไม่เสียใจกับการกระทําของฉัน… ทั้งหมดนี้เพื่อสิ่งที่ดีกว่า…” กุสตาฟพูดขณะเอื้อมมือไปคว้าคอของเอนดริกอีกครั้ง
“ได้โปรด กุสตาฟ ขอแค่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย.. ได้โปรดไว้ชีวิตเขาเพื่อฉันด้วย ถ้าเขามาทําให้นายล่าบากอีก ฉันจะเป็นคนจัดการเขาเอง” แองจี้อ้อนวอน
“ไม่” กุสตาฟตอบ
น้ําตาของแองจี้ไหลออกมา ขณะที่กุสตาฟปฏิเสธ “เพื่อเห็นแก่ของฉันเช่นเดียวกับของเธอ และประชาชนที่ฉันสนใจหรืออาจจบลงด้วยความห่วงใย เป็นการดีกว่าที่จะยุติความรําคาญนี้ตั้งแต่ยังเด็ก แทนที่จะให้มันเติบโตและกลายเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่กว่าในอนาคต” กุสตาฟกล่าวขณะนุ่มนิ้วลงในคอของเอนดริกอีกครั้ง
[ตรงตามข้อกําหนดสําหรับการรับ Bloodline แล้ว]
เมื่ออัตราความเข้ากันได้เริ่มคํานวณ ระบบก็พูดอีกครั้งทันที
(“ใครบางคนกําลังมา…”) ก่อนที่มันจะจบ คํากล่าวของมัน…
ปัง!
จู่ๆ ก็มีเสียงดังของการปะทะกันดังก้องไปทั่วสถานที่ ขณะที่กลุ่มฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วสถานที่
“หยุด” เสียงที่คุ้นเคยดังเข้ามาในหูของกุสตาฟและแองจี้
เมื่อฝนจางลง ผู้คน 3 คนในชุดเครื่องแบบทหารสีส้มสามารถเห็นได้ยืนอยู่ข้างหน้ากุสตาฟเอนดริก และแองจี้เพียงไม่กี่ฟต
“กราเดียร์ ซานาทัส” กุสตาฟพึมพํา ขณะที่เขาจ้องไปที่ใบหน้าที่คุ้นเคยที่อยู่ตรงกลางของเจ้าหน้าที่ทั้งสอง
“ต่อให้คุณฆ่าเขามากแค่ไหน คุณก็ทําไม่ได้…” กราเดียร์ ซานาทัสพูดออกมา ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า
เขายืนอยู่ตรงหน้ากุสตาฟและมองลงมาที่เขา
“ห้ามมิให้นักเรียนนายร้อย MBO เข้าร่วมการต่อสู้และมอบความตายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้บัญชาการของคุณ คุณจะถูกตัดสิทธิ์จากค่าย MBO หากคุณฆ่าเขาและในทางกลับกัน… อีกอย่างการลงโทษที่มาภายหลังนั้นไม่คุ้มค่าจริงๆ” กราเดียร์ซานาทัสดึงนิ้วของกุสตาฟออกจาก คอของเอนดริก หลังจากพูดแบบนั้น
“คุณทั้งคู่เป็นส่วนหนึ่งของ MBO แล้ว ดังนั้นกฎเหล่านี้จึงมีผลกับคุณ…” กราเดียร์ ซานาทัสเสริมในขณะที่เขากวักมือเรียกเจ้าหน้าที่คนหนึ่งให้พาเอนดริกออกไป
“คุณทั้งคู่เป็นทรัพย์สินอันล้ําค่าของ MBO ด้วยศักยภาพอันยอดเยี่ยมที่คุณทั้งสองได้แสดงออกมา เราไม่สามารถจะเสียคุณทั้งคู่ไปได้” กราเดียร์ ซานาทัส กล่าว
กสตาฟค่อย ๆ ยืนขึ้นหลังจากที่เอนดริกถูกพาตัวไป เขามีสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรสักค่า
“แน่นอน การกระทําของเอนดริก ที่นี่จะไม่ถูกมองข้าม เขาจะถูกลงโทษอย่างเหมาะสมสําหรับความผิดของเขา และการทําลายล้างที่เกิดขึ้นในละแวกนี้จะได้รับการดูแลโดย MBO” กราเดียร์ ซานาทัส อธิบาย
“นี่เธอโทรหาพวกเขาเหรอ” กุสตาฟถาม ขณะหันกลับมามองแองจี้แองจี้กุมหัวลงต่ํา เธอไม่สามารถจ้องมองเข้าไปในดวงตาของกุสตาฟ แม้จะไม่มีคําตอบกุสตาฟก็รู้คําตอบสําหรับคําถามของเขาอยู่แล้ว
“ตลกมากที่คุณไม่เคยมาสนใจสังเกตย่านนี้เลย และไม่เคยเหยียบเข้ามาเลยถึงแม้จะได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือพวกเขาในยามอันตราย แต่เมื่อมีคนจาก MBO ที่เรียกได้ว่ามีศักยภาพ
ลงเอยด้วยการเกิดเรื่องอันตรายแถวๆ นี้ พวกคุณก็แสดงตัวออกมาอย่างว่องไว กุสตาฟหัวเราะ เบาๆ ขณะที่เขาส่ายหัว
ดวงตาของเจ้าหน้าที่เบิกกว้าง เมื่อได้ยินเช่นนั้น “นี่นาย…” หนึ่งในนั้นกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง
แต่กราเดียร์ ซานาทัสจ้องมาที่เขาพลางบอกอะไรบางอย่าง “หุบปาก” เพื่อทําให้เขาเงียบ
“ส่วนที่ตลกที่สุดคือย่านนั้นกําลังตกอยู่ในอันตราย และคุณก็ยังมาช่วยเขาแทนเพื่อนบ้าน…คนหน้าชื่อใจคด!” กุสตาฟถ่มน้ําลายออกมา หลังจากพูดจบและเริ่มเดินจากไปแองจี้จ้องไปที่เขา กลับมีสีหน้าเศร้าหมองไปทั้งหน้า
