กุสตาฟเปล่งเสียงออกมา
“มันไม่ได้ช่วยในการต่อสู้ ดังนั้นบางที่ฉันควรเน้นคะแนนคุณสมบัติพิเศษของฉันไปที่คุณสมบัติอื่น” กุสตาฟสงสัยเสียงดัง
(“นายไม่รู้หรอกว่าเมื่อก่อนนายดูเหมือนพระขนาดไหน… แต่นี่ก็ไม่ใช่ความคิดที่ แย่ด้วย”) ระบบแทรกเข้ามา
“ดูไม่ค่อยช่วยในการต่อสู้…ฉันอยากจะเน้นที่การปรับปรุงความแข็งแกร่งมากขึ้น” กุสตาฟอธิบาย
(“ไม่ว่านายจะพูดอะไรก็ตามแล้วแต่นายเลย พ่อเชอร์ล็อค”)
กุสตาฟ”…”
กุสตาฟตรวจสอบความคืบหน้าของทักษะต่อไป
[ทักษะ]
• ความเร็ว – ระดับ 7
• การวิ่ง – ระดับ 6
• การคืบคลานเงียบๆ- ระดับ 4
• การเฉือน – ระดับ 8
• ฝ่ามือพิฆาต – ระดับ 6
? ซุปเปอร์จัมพ์ – ระดับ 4
• การรวมกัน – ระดับ 5
[ความสามารถ]
• การฟื้นฟู – ระดับ 5
? การแปรเปลี่ยน- ระดับ 5
ภูมิคุ้มกันของสารพิษ – ระดับ 4
การสร้างใหม่ – ระดับ 41
• การได้มาซึ่งสายเลือด – ระดับ 5
? ดวงตาเทพเจ้า – ระดับ 6
กุสตาฟตรวจสอบที่ละอย่างและสังเกตความคืบหน้าของเขา
ฉันสงสัยว่าทักษะเหล่านี้มีระดับสูงสุดที่ระดับ กุสตาฟสงสัยหลังจากตรวจสอบทั้งหมด
เขาไปตรวจสายเลือดของเขา ตอนนี้ทุกสายเลือดมีความสามารถใหม่ติดอยู่ รวมถึงสายเลือดเดิมของเขาด้วย
สายเลือดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
เกรด: B
ผูกกับสายเลือด:
<แปลงร่าง>
<การขยับข้อต่อ>
<การจัดการขนาด>
<การปกปิดความรู้ความเข้าใจ>
<การลอกเลียนแบบบางส่วน>
ความสามารถใหม่นี้ทําให้เขาสามารถเลียนแบบรูปร่างของต่างๆได้ในไม่กี่วินาที
กสตาฟทําได้แค่แปลงร่างเป็นคนอื่น เปลี่ยนสีผิวหรือซ่อนการปรากฏตัวของเขา ด้วยสายเลือดของเขา แต่ตอนนี้เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างของสิ่งไม่มีชีวิตได้บางส่วนอย่างไรก็ตาม เขาสามารถรักษามันไว้ได้เพียงไม่ถึง 20 วินาทีเท่านั้น
ความสามารถนี้ปลดล็อก เมื่อเขาไปถึงระดับ Serial Rank
กุสตาฟไปตรวจสอบแผงภารกิจต่อไป
[เควส]
<ค้นหามิติที่ 6 ในดาวฮัมบัด>
[ระยะเวลา]
< 5 ปี>
[ความคืบหน้า: 0.12/100 %]
<กลายเป็นเลือดผสมที่ทรงพลังที่สุดในโลก>
[ระยะเวลา]
< 5 ปี>
[ความคืบหน้า: 3/100%]
กุสตาฟมองข้ามข้อมูลอื่นๆ ทั้งหมดและตรวจสอบความคืบหน้าของภารกิจทั้งสอง
“*ถอนหายใจ” ปรากฏว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันไม่ได้คืบหน้าในการวิจัยเลย” กุสตาฟไม่แปลกใจที่เห็นความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยของตําแหน่งของมิติที่
“6%? มันเพิ่มขึ้นเพียง 1.3… ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน” กุสตาฟสังเกตเห็นว่าความคืบหน้าของเขาในการสืบเสาะที่จะกลายเป็นเลือดผสมที่ทรงพลังที่สุดในห้าปีข้างหน้าเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เขาตรวจสอบความก้าวหน้าของเขา ก่อนที่จะเข้าสู่ระดับ Serial Rank เพื่อที่เขาจะได้ติดตามความคืบหน้าของเขาในภายหลัง
“แล้วมิสเอมมี่ก็ใกล้ถึงระดับความแข็งแกร่งของเธอแล้ว ซึ่งหมายความว่าเธอกับฉันจริงๆ ตอนที่เรากําาลังฝึก… จะถือว่าเป็นเรื่องง่ายสําหรับใครบางคนได้อย่างไรกัน” กสตาฟจาได้ว่าการฝึกของมิสเอมมีนั้นหนักหนาสาหัสเพียงใดเกือบตลอดเวลา
เขาตระหนักว่าแม้แต่การบ่นของเขาเกี่ยวกับเธอที่แข็งกร้าวกับเขา จริงๆ แล้วเธอนั้นทํามันเป็นปกติ
5 ปี… อืม ฉันต้องทุ่มสุดตัวแล้ว กุสตาฟกําหมัดแน่นพร้อมรอยยิ้มปรากฏขึ้นบน ใบหน้าของเขา
แม้ว่าจะดูเหมือนเป็นความท้าทายที่เป็นไปไม่ได้ แต่เขาก็ยังรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่าเขาจะทําสําเร็จหรือไม่
หลังจากพักผ่อนอยู่พักหนึ่ง กุสตาฟก็เดินไปที่บ้านของมิสเอมมี
2 ชั่วโมงต่อมา
ปัง ปัง ปัง ปัง
เสียงปะทะกันรุนแรงดังก้องไปทั่วสถานที่
มันเป็นอาคารขนาดเล็กที่มีโครงสร้างเหมือนโดโจ
ปัง
“อ๊าก!” เสียงอุทานของความเจ็บปวดดังขึ้น ขณะที่ร่างกายถูกส่งไปที่ประตู
“อ่อนแอ” มิสเอมมี่เปล่งเสียงด้วยรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอจ้องไปที่กุสตาฟผู้พ่ายแพ้ ซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายฟุต โดยพิงพนักพิงประตู
“โอ้ ไม่ยุติธรรมเลย มิสเอมมี่” กุสตาฟพูดขณะยืนขึ้น
“ฮ่าฮ่า เธอคิดว่าฉันจะอ่อนโยนต่อเธองั้นหรอ อย่าคิดแบบนั้นเลย นี่เป็นวันสุดท้าย ของการฝึก ให้เจ้านายของเธอได้ทุบตีเธอจนสุดหัวใจเถอะ” มิสเอมมีพูดขึ้น ขณะที่เธอวางอาวุธในมือลงแล้วยกกําปั้นขึ้น ด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเธอ
“เดี๋ยวก่อน มิสเอมมี่” กุสตาฟตะโกน ขณะเหยียดฝ่ามือออกด้วยแววตาระแวดระวัง ขณะที่เขาพยายามจะกลั้นหายใจ
มิสเอมมี่เพิกเฉยต่อค่าอ้อนวอนของเขาโดยสิ้นเชิงและมาถึงหน้าเขา
เธอลากเขาไปที่เท้าของเธอและยกมือขึ้น
“เอ่อ?” มิสเอมมีพูดออกมาด้วยความไม่เชื่อ
“ถ้าคุณตีผม แสดงว่าคุณกําาลังที่ตัวเอง” กุสตาฟเปล่งเสียงหัวเราะขี้เล่นขณะที่เขาจ้องกลับมาที่มิสเอมมี
เขาเปลี่ยนหน้าเป็นหน้ามิสเอมมี่ ผมสีเถ้ายาวสลวยสวย ใบหน้าสวยและริมฝีปากสีแดงที่ดูอ่อนโยน
มิสเอมมี่จ้องหน้าตัวเองด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
“คุณเป็นคนทําโทษตนเองเหรอมิสเอมมี่ คุณจะตีตัวเองไหม” กุสตาฟถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“หบปาก” มิสเอมมี่พูดขึ้น ขณะที่มือของเธอแตะศีรษะของกุสตาฟริ้ว!
“โอ๊ย” กุสตาฟอุทานด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เขาเปลี่ยนกลับเป็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเขา
“เธอต้องการใช้ท่าที่ไร้ยางอายเช่นนี้เพื่อหนีการถูกทุบตีของฉันงั้นเหรอ…ตอนนี้มันจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ” มิสเอมมี่เปล่งเสียงออกมาพร้อมทั้งหัวเราะ
ขณะที่ใบหน้าของกุสตาฟแสดงความสิ้นหวัง โดยที่เขากําลังคลานออกไปด้วยความตกใจ
ไม่กี่นาทีต่อมา กุสตาฟนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้นกลางโรงฝึก
เขาหายใจเข้าออกอย่างล้นเหลือด้วยเหงื่อออกทั่วร่างกาย
มิสเอมมี่นั่งไขว่ห้างอีกข้างพลางหลับตา
เธอเปรียบเหมือนเทพประทับนั่ง ณ ที่ซึ่งความสงบสุขแผ่ซ่านไปทั่ว
หลังจากวางตัวอยู่กับที่อีก 2-3 นาที กุสตาฟก็ลุกขึ้นนั่งและจ้องไปที่มิสเอมมี
“แต่มิสเอมมี่ คุณไม่เคยบอกผมว่าสายเลือดที่สองของคุณคืออะไร” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมา
มิสเอมมีลืมตาขึ้น “เธอไม่เคยถาม” เธอตอบ
“เอาล่ะ ผมกําลังถามอยู่” กุสตาฟกล่าว
“อืม ก็ได้” มิสเอมมีพูดแล้วลุกขึ้นยืน
“ตามฉันมา” เธอสั่งกุสตาฟทําตามที่บอกและตามมิสเอมออกไป
พวกเขายังอยู่ในกามิ โดโจแต่ทันทีที่พวกเขามาถึงนอกอาคารฝึกมิสเอมมี่จับมือกุสตาฟไว้
ริ้วววว!
กุสตาฟเห็นเพียงทุกที่กลายเป็นภาพเบลอ และสิ่งต่อไปที่เขารู้ พวกเขาก็มาถึงยอดของกามิโดโจ ซึ่งสูงกว่า 700 ชั้น..
