“จริงๆ แล้วมันจะสนุกกว่าที่ฉันคิด” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของกุสตาฟขณะที่เขานึกถึง ข้อมูลบางอย่าง ดูเหมือนว่าฉันจะใช้วิธีนี้เพื่อกําจัดเด็กเหลือขอคนนั้นในที่สุดกุสตาฟคิด
ตามกฎนี้ นักเรียนจะแก้ไขการเดธแมตช์กับนักเรียนอีกคนได้ทุกๆ 3 เดือน
นักเรียนทั้งสองต้องตกลงกันก่อนเดธแมตช์ แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นปัญหาสําหรับกุสตาฟ เขาจําได้ว่าเขาและเอนดริกดูถูกกันมากแค่ไหน กุสตาฟหน้าบูดบึงครู่หนึ่ง เมื่อเขานึกถึงบางอย่างได้
“เขายังไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม… ค่ายฝึกอบรม MBO จะเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสําหรับเขาในการเรียนรู้ความถ่อมตน เพราะเขาไม่ใช่คนเดียวที่คนพิเศษ…”
ค่าพูดนั้นทําให้เขาโมโหมากและมันยังดังอยู่ในใจ
“ฉันให้โอกาสเขาไปแล้ว โอกาสก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์” หลังจากที่คิดเรื่องนี้ซ้ําแล้วซ้ําเล่า เขาตัดสินใจประนีประนอมกับค่าพูดของ แองจี้
จ่ๆ ก็มีความทรงจําผุดขึ้นมาในใจเขา นี่มันอะไรกันเนี่ย กุสตาฟถอนหายใจเมื่อนึกถึงมือของแองจี้ที่วางไว้ระหว่างทางมาที่นี่ เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขารับรู้ถึงฝ่ามือของเธอตลอดเวลา ขณะที่นึกถึงความนุ่มนวล
เขาไม่เข้าใจว่าทําไมความทรงจําที่ดูไร้ความหมายจึงเกิดขึ้นในใจของเขา แต่เขาทิ้งมันไปอย่างรวดเร็ว เขายกอุปกรณ์ขึ้นและอ่านแนวทาง กฎ และข้อบังคับต่อไป
มีหลายสิ่งเช่น วิธีการที่นักเรียนไม่ได้รับอนุญาตให้ต่อสู้กันเองนอกสนามฝึก และวิธีที่ไม่อนุญาตการฆ่านักเรียนคนอื่นๆ เว้นแต่จะเป็นการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตาย
ผู้ฝึกสอน MBO จะให้การฝึกอบรมทุกประเภทในปีแรก แต่เมื่อเข้าสู่ปีที่ 2 พวกเขาจะได้รับการทดสอบที่จะกําหนดตําแหน่งของตนใน MBO และบทเรียนที่จะถูกเฉือนออกหรือเก็บไว้
ชั้นเรียนพิเศษมีชั้นเรียนฝึกอบรมพิเศษนอกเหนือจากชั้นเรียนปกติ กุสตาฟพบข้อมูลที่น่าสนใจอีกชิ้นหนึ่ง เป็นไปได้ที่นักเรียนธรรมดาจะกลายเป็นคลาสพิเศษโดยเอาชนะคลาสพิเศษในการท้าทายประจําปีรายเดือน
ในความท้าทายนี้ นักเรียนปกติ 3 คนจะได้รับโอกาสในการท้าทายนักเรียนในชั้นเรียนพิเศษ ใครก็ตามที่ชนะจะได้รับสิทธิพิเศษตลอดจนเงื่อนไขการชนะของคลาสพิเศษนั้น ๆ ตําแหน่งของพวกเขาในค่ายจะเปลี่ยนไป
กุสตาฟอ่านแนวทาง กฎ และข้อบังคับเสร็จสิ้นในอีก 30 นาทีข้างหน้า และตัดสินใจไปอาบน้ํา ขณะที่เขายืนอยู่ใต้ฝักบัว เขาจําได้ว่าแยกทางกับมิสเอมมีที่ฐาน
“ฮ่าฮ่า ฉันเดาว่าเธอคงเป็นเด็กน้อยแล้วล่ะ” เธอพูดพร้อมกับยิ้มให้เขา
“หึม ผมหวังว่าจะได้เจอคุณเร็วๆ นี้ มิสเอมมี่… แม้ว่า 2 ปีจะนานสักหน่อย” กุสตาฟพยักหน้า ขณะที่เขายิ้มกลับให้เธอ
“ฉันจะไปหาเธอหลังจากรวบรวมข้อมูลที่เธอต้องการ” เธอกล่าวเสริม กุสตาฟพยักหน้าเป็นคําตอบ ขณะที่พวกเขาหันหลังกลับเพื่อไปยังที่ต่างๆ
หลังจากก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว กุสตาฟหยุดเดินและหันหลังกลับ “มิสเอมมี่” เขาเรียกเธอ
มิสเอมมี่ก็หยุดเดินแล้วหันกลับมา
“ขอบคุณสําหรับทุกอย่าง” กุสตาฟตะโกนออกมา ขณะที่เขาก้มหลังด้วยท่าทางชื่นชม
มิสเอมมี่มีสีหน้าประหลาดใจในตอนแรกก่อนจะยิ้มอบอุ่นปรากฏขึ้น
“ถ้าเธอรู้สึกขอบคุณ อย่าทําให้ฉันผิดหวัง… จงทําให้ดีที่สุดและเอาชนะใครก็ตามที่ขวางทางเธอ” มิสเอมมีพูดก่อนจะหันหลังเดินต่อไป
“เราจะได้เจอกันอีก ลาก่อนกุสตาฟ” มิสเอมมี่พึมพําเบาๆ ขณะที่เธอเดินไปข้างหน้า
กุสตาฟยังคงจ้องมองที่แผ่นหลังของเธอ ในขณะที่ร่างของเธอเริ่มห่างเหินมากขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนในขณะที่เขาหันไปตามนักเรียนที่เหลือ
กุสตาฟมีท่าทางมุ่งมั่นเมื่อเขานึกถึงสิ่งนี้
“อืม เธอยังต้องการให้ฉันกลายเป็นคนที่ดีที่สุด…” กุสตาฟกล่าวภายใน
“ยังดีที่ยังมีการฝึกอบรมเกี่ยวกับภารกิจอวกาศและห้องสมุดที่นี่…ฉันต้องการความรู้เท่าที่จะหาได้
วันรุ่งขึ้น นักเรียนถูกปลุกด้วยเสียงปลุกตอนเช้าที่ก้องกังวานไปทั่วที่พักของค่ายฝึกเวลายังคงเป็นรุ่งเช้า ตี 5 กับอีก 30 นาที อย่างไรก็ตาม นักเรียนใหม่ได้เห็นสิ่งนี้ในแนวทางปฏิบัติแล้ว พวกเขาจึงรู้ว่าสัญญาณเตือนนี้คืออะไร หมายความว่ากุสตาฟตื่นแล้วก่อนที่สัญญาณเตือนจะดังขึ้นสบู่
เขารีบออก
จากห้องพร้อมกับนักเรียนคนอื่นๆบนชั้นนี้
“กุสตาฟ”
“กุสตาฟ”
“อีอี ฟัลโก้
ทั้งสามคนเรียกกัน ทันทีที่พวกเขาพบกันที่ทางเดิน
“30 วินาทีเพื่อไปยังเส้นทางที่ระบ” ฟัลโก้เปล่งเสียงออกมา
“มันอยู่บนแผนที่ ไปกันเถอะ” อีอีกล่าว ขณะที่เขาเปิดกระแสน้ําวนขนาดใหญ่และทั้งสามคนรีบเข้าไป
ริ้ววว
พวกเขาโผล่ออกมาทันทีบนเส้นทางที่นําออกจากเขตที่อยู่อาศัยของดราก่อน
อีอีเปิดวังวนน้ําแล้วทั้งสามก็เข้าไปใหม่
ประมาณ 10 วินาทีต่อมา พวกเขามาถึงท่งที่ล้อมรอบด้วยหญ้า
สามารถมองเห็นป่าไม้สูงได้ทางทิศใต้และภูเขาสูงหลังป่า
ทุกๆคนในชั้นปีแรกมาถึงที่ละคน
คน 3 คนในชุดเครื่องแบบ MBO สีดํายืนอยู่ข้างหน้ารอการมาถึงของทุกคน
การฉายภาพของตัวจับเวลาแสดงอยู่ด้านบน และเหลือเวลาเพียง 10 วินาทีตามการนับถอยห
จัง
ขณะนี้มีนักเรียนประมาณ 1200 คน และยังมีอีกมากที่ยังคงหลั่งไหลเข้ามา
บางคนถูกส่งตัวมาที่นี่ในวินาทีสุดท้าย ขณะที่บางคนวิ่งด้วยความเร็วเต็มที่เพื่อกระตุ้นสายเลือดของพวกเขา เวลานับถอยหลังสิ้นสุดลง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเดินไปข้างหน้าเพื่อยืนข้างหลังนักเรียนทุกคนที่มาถึง
ดวงตาของเธอส่องแสงสีม่วง ขณะที่เธอปัดฝ่ามือไปข้างหน้า
กรี้ดๆๆๆ!
แถวยาวปรากฏขึ้นข้างหลังผู้เข้าร่วมที่มาถึงในช่วงนับถอยหลัง 30 วินาที ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆที่เพิ่งมาถึงทุกคนสังเกตเห็นว่าพวกเขาไม่สามารถเข้าร่วมต่อหน้าผู้เข้าร่วมแต่ละคนได้ บาเรียที่มองไม่เห็นหยุดพวกเขาไม่ให้เคลื่อนที่ไปไกลกว่าเส้นที่ลากบนพื้น..
