ตอนที่ 435: จุดแรก
“หืม? เธอถามเขาว่าทุกอย่างเรียบร้อยไหม?” กุสตาฟถามต่อ
“ใช่… เขาบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี เขาแค่เหนื่อยนิดหน่อย… แต่ถึงกระนั้น ฉันก็ยังไม่ชอบ วิธีที่เขาพูด” มาร่าตอบด้วยหน้าตาหงิกงอเล็กน้อย
“ผ่อนคลายเถอะ… อย่าคิดมาก บางทีเขาอาจจะเครียดมากในช่วงนี้” กุสตาฟปลอบเธอ มาร่าตาสว่างขึ้น เมื่อรู้สึกถึงมือของกุสตาฟบนผมของเธอ
“อื้ม” เธอพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“อ๋อ… เธอติดต่อกับเขาได้อย่างไร เราไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกจากที่นี่ถ้าฉันจําไม่ผิด” กุสตาฟพูดด้วยท่าทางสับสน
“ฮิฮิ เราเป็นแผนกวิจัยวิทยาศาสตร์… กรณีของเราต่างจากคุณนักเรียน” เธอตอบพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“ช่างไม่ยุติธรรมจริงๆ” กุสตาฟถอนหายใจหลังจากอุทานออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
ภายในส่วนใดส่วนหนึ่งของโลก สามารถมองเห็นเมืองที่ซากปรักหักพังอยู่ข้างหน้า อาคารที่พังทลายลงด้วยพื้นที่สีดําคล้ํา ซึ่งทอดยาวไปหลายพันไมล์สามารถมองเห็นได้
ไม่เห็นอาคารที่เสียหายแม้แต่น้อย และไม่มีดินสดสักชิ้น
หญิงสาวสวยสวมชุดรัดรูปสีม่วงผมยาวสีขี้เถ้าเดินผ่านกลางถนนสายหนึ่งในอดีต เธอยังคงมองไปรอบๆ ราวกับว่าเธอกําลังค้นหาอะไรบางอย่าง
ชายในเสื้อคลุมยาวสีเข้มและหน้ากากที่ปกคลุมใบหน้าทั้งหมดตามหลังเธอ
“เร้ด ชาร์โดล (Red Shadow)” จู่ๆ เธอก็เรียกเขาขณะที่เธอหยุดฝีเท้า “หึม?” เขาหยุดอยู่ข้างๆเธอเช่นกันและจ้องมองไปในทิศทางที่เธอกําลังจ้องมองเช่นกัน
“ฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานที่มาจากที่นั่นเหมือนกัน…” เธอเปล่งเสียงออกมา ขณะจ้องมองไปที่กองกําแพงที่พังทลายซึ่งอยู่ห่างออกไป 200-300 ฟุต กองนี้มีขนาดใหญ่กว่ากองอื่น
เร้ด ชาร์โดลยื่นมือซ้ายของเขา ที่ข้อมือซ้ายของเขามีอุปกรณ์รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าติดอยู่ “มิส เอมมี่ แน่ใจนะว่าไม่มีปฏิกิริยาใดๆ จากอุปกรณ์” เขาพูดขณะจ้องไปที่อุปกรณ์
“ทิ้งของเน่าๆ นั้นไป… มันไม่มีประโยชน์” มิสเอมมี่พูดก่อนจะเดินต่อไปที่กองขยะ “พยายามตามให้ทัน” เธอเสริม
“เอ่อ… ฉันทํางานกับ MBO หรือทํางานกับอะไรกันแน่” เร้ดชาร์โดลพึมพําาใต้ลมหายใจด้วยน้ําเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะตามหลังมิสเอมมี่
“นี่คงจะเจ็บน่าดู”
เกือบ 2 สัปดาห์ผ่านไป และในค่ายก็เกือบถึงเวลาของกุสตาฟและชาร์ต เพื่อต่อสู้ เหลือเวลาอีกเพียงวันเดียวเท่านั้น
นักเรียนปีแรกตื่นเต้นมาก เมื่อได้เห็นการต่อสู้ครั้งแรกระหว่างนักเรียนคลาสพิเศษ 2 คน ในขณะนั้นเวลาประมาณบ่ายสองโมง กุสตาฟและนักเรียนคนอื่นๆ กําลังฝึกอยู่ในห้องจ่าลอง
ยานอวกาศกับเจ้าหน้าที่แม็ก
เจ้าหน้าที่แม็กจัดพวกเขาไว้เป็นกลุ่ม กลุ่มละ 4 คนโดย 2 กลุ่มต้องต่อสู้กันเองด้วยบทบาทที่แตกต่างกัน
หนึ่งคือขณะที่เจ้าหน้าที่เดินทางผ่านอวกาศในภารกิจและคนอื่น ๆ เป็นโจรสลัดอวกาศที่จะโจมตีกลุ่มเจ้าหน้าที่ภายในยานอวกาศ
กุสตาฟบังเอิญตกอยู่ในกลุ่มผู้โจมตี ซึ่งตั้งใจจะบุกเข้าไปในยานอวกาศกับทีมของเขา “การจ่าลองดูเหมือนจริงมาก” กุสตาฟพึมพํา ขณะบินข้ามอวกาศและสวมชุดป้องกันสีดําล้วนติดอาวุธ
เขายังคงมองไปรอบ ๆ และตรวจสอบตัวเอง ในขณะที่เขาลอยอยู่ในอวกาศ
“ฟังนะ” กุสตาฟเรียกเพื่อนร่วมทีมนับร้อยกับเขาตามที่ได้รับมอบหมายว่าให้เป็นกัปตัน
“เป้าหมายของเราคือยึดครองยานอวกาศ ดังนั้นฉันจะแบ่งพวกคุณออกเป็น 5 ทีมย่อย โดยแต่ละทีมมีหน้าที่ต่างกันไป” กุสตาฟเปล่งเสียงออกคําสั่ง
เขาด่าเนินการจัดทีมละ 20 คนและแสดงบทบาทของพวกเขา
“โจมตีห้องควบคุมหลักทันทีที่คุณเข้าไป… อย่าเข้าร่วมกับคนอื่นในการต่อสู้หลัก แยกตัวคุณออกจากเราทันที เราจะให้ความคุ้มครอง”
“หน้าที่ของคุณคือการสนับสนุนด้านหลัง”
“ทําลายห้องเครื่อง 2 ห้อง”
“…และอยู่รวมกัน เราจะแทงค์และกันการโจมตีจํานวนมากและป้องกันไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามไล่ ตามกลุ่มอื่น”
“ป้องกัน…”
“ชาร์ลีรู้ดีว่ามันคืออะไร เพื่อแก้ไขและยุ่งเกี่ยวกับอุปกรณ์เครื่องกล ดังนั้นฉันต้องการให้คุณ ทําให้ยานอวกาศหยุดการทํางานทั้งหมด เมื่อคุณได้รับสัญญาณของฉัน…”
ในเวลาไม่กี่นาที กุสตาฟก็ได้นําพวกเขาให้สามารถอธิบายแผนการทุกอย่างด้วยความเร็วเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติภารกิจ
เขาใส่นักเรียนพิเศษคนหนึ่งในทีมที่เขากําลังจะเป็นผู้นํา เพราะเขาพบว่าคนๆนี้ยอมจํานนมากกว่าคนอื่นๆ ที่ยังคงบ่นเกี่ยวกับแผนการของเขา
ท้ายที่สุด พวกเขาเริ่มบินไปยังยานอวกาศขนาดใหญ่ที่เคลื่อนที่ในระยะไกล
“ระบบอาวุธชุดนี้ทํางานร่วมกับพลังงานในสายเลือด… สะดวกมาก” กุสตาฟกล่าว ขณะที่พวกเขามาถึงด้านตะวันออกของยานอวกาศ
กุสตาฟสื่อสารกับเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ โดยใช้ระบบสื่อสารของชุดสูท
พวกเขาแยกออกเป็น 3 กลุ่มโดยแยกเป็น 2 กลุ่ม ไปทางทิศตะวันตก อีก 2 กลุ่มเคลื่อนไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้
เหลือเพียงกลุ่มของกุสตาฟที่ฝั่งหลัก
เขาเหยียดมือขวาออกไปพร้อมกับคนอื่นๆ อีกหลายคน
แขนขวาของชุดเริ่มเปลี่ยนเป็นปืนใหญ่ขนาดเล็ก และ เขาส่งพลังงานสายเลือดของเขาเข้าไปเพื่อเพิ่มพลัง
ซูมมมมมม!
ล่าแสงสีแดงเข้มรวมตัวกันที่ปลายปืนใหญ่ขนาดเล็กของเขา คนอื่นๆ ในกลุ่มของเขาก็มีเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันด้วยสีที่ต่างกัน
กุสตาฟนําวัตถุทรงกลมสีดํา 2 ชิ้นออกมาแล้วขว้างพวกมันไปทางด้านข้างของยานอวกาศ
ติ๊ก! ติ๊ก! ติ๊ก! ติ๊ก!
คนอื่น ๆ ก็ดําเนินการนี้เช่นกัน วัตถุทรงกลมสีดําเหล่านี้ติดอยู่ที่ด้านข้างของยานอวกาศและเริ่มส่งเสียงดัง ในขณะที่แสงสีแดงเรืองแสง
“ตอนนี้!” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาในการสื่อสาร ทันทีที่พวกเขาได้ยินค่าสั่ง พวกเขาก็ยิงนําแสงไปทางด้านข้างของยานอวกาศด้วยกัน
บุ๋ม!
เสียงดังของการระเบิดดังขึ้น ขณะที่มีรูระเบิดผ่านด้านข้างของยานอวกาศ “ไปกันเถอะ!” กุสตาฟสั่ง ขณะบินไปข้างหน้าด้วยความเร็ว
ริ้วๆๆๆ! ริ้วๆๆๆๆ! ริ้วๆๆๆๆ!
ทุกคนบินไปข้างหน้าอย่างเต็มกําลังไปยังช่องเปิดที่พวกเขาเพิ่งสร้างขึ้น
