ตอนที่ 49: กองเงิน
“ กู – กุสตาฟชนะดวล!” หัวหน้างานโบลากลืนน้ำลาย ขณะที่เขาพูด
แม้ว่าจะมีการประกาศออกไปแล้ว แต่ทุกคนก็ยังคงยืนอยู่กับที่ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่ยูฮิโกะที่นอนอยู่บนพื้น
หน้าเธอบวมกว่าหมู ดวงตาและริมฝีปากของเธออาจเข้าใจผิดว่าเป็นขนมปังสีดำและสีแดง แก้มของเธอเต็มไปด้วยเลือดและมีบางส่วนของผิวหน้าฉีกออก ตอนนี้รูปลักษณ์ของเธอไม่มีความคล้ายคลึงกับอดีตของเธอเลย ใบหน้าที่สวยงามที่เธอภาคภูมิใจมาโดยตลอดกลับกลายเป็นเช่นนี้
มันเป็นภาพที่รบกวนสายตาของผู้ชมจำนวนมากที่อยู่ตรงนั้น
พวกเขาจ้องมองไปที่กุสตาฟ ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบในการกระทำดังกล่าว เขากำลังเดินลงจากเวทีอย่างสบาย ๆ หลังจากทำความสะอาดเลือดบนฝ่ามือของเขาแล้ว
หัวหน้างานซัมซูน่ามาถึงก่อนตรงที่ยูฮิโกะนอนและนั่งยองๆพลางยกศีรษะขึ้นเล็กน้อย
‘ชายหนุ่มคนนี้ เป็นคนโหดเหี้ยมอย่างแท้จริง เขาไม่แม้แต่จะแสดงความเมตตาแม้แต่น้อยเลย‘ หัวหน้างานซัมซูน่ายกหน้ายูฮิโกะที่บวมเพื่อใส่เม็ดยาลงในปากของเธอ
ไม่กี่วินาทีต่อมาใบหน้าของเธอก็เริ่มหายเป็นปกติ เปลือกตาของเธอสั่นเล็กน้อย เพื่อพิสูจน์ว่าเธอกำลังจะฟื้นคืนสติ
หัวหน้างานซัมซูน่าหันไปจ้องกุสตาฟที่กำลังเดินไปหาฝูงชน
‘เรื่องนี้อาจจะดูสุดโต่ง แต่มันก็จำเป็น … ฉันแน่ใจว่าเด็ก ๆ เหล่านี้จะเรียนรู้ความอ่อนน้อมถ่อมตนจากสิ่งที่พวกเขาได้เห็นในวันนี้บ้าง‘ หัวหน้างานซัมซูน่ากล่าวเป็นการภายในใจ
“ ถึงเวลาจ่ายเงินแล้ว” กุสตาฟพูด ขณะที่เขาเดินไปด้านหน้าของฝูงชนทางด้านซ้าย
แชะ! แชะ!
“ แค่โอนเงินไปที่อุปกรณ์เก็บข้อมูลนี้ก็พอ” กุสตาฟพูดแล้วยื่นให้เด็กผู้ชายตรงหน้า
กุสตาฟเริ่มเคลื่อนไหวจากคนหนึ่งสู่อีกคน โดยดำเนินการแบบเดียวกัน
– “ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่ายูฮิโกะจะแพ้น่ะ” หนึ่งในนั้นพูดด้วยความไม่พอใจ
– “ตอนนี้เราต้องจ่ายเงินสองหมื่นเรดต่อครั้งหลังจากที่แพ้การเดิมพันนี่มันแย่มากเลยนะ“
พวกเขาเปล่งเสียงออกมาด้วยความผิดหวัง แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจ่ายเงิน
เดิมพันที่คนส่วนใหญ่ลงคือ ยูฮิโกะจะชนะ พวกเขาจะจ่ายเงินจำนวนนั้นหากเธอแพ้ แต่ถ้าเธอชนะกุสตาฟจะทำทุกอย่างที่เธอปรารถนาตลอดทั้งเดือนนี้
ยูฮิโกะต้องการแสดงให้เห็นว่าเธอมีผู้สนับสนุนมากขึ้น ดังนั้นเธอจึงขอให้ทุกคนจ่ายเงินเพื่อการชนะของเธอ และเธอจะชดเชยให้หลังจากการดวลจบ
วัยรุ่นเหล่านี้อาจจะดูเป็นกลางและตัดสินใจที่จะไม่สนับสนุนใคร แต่เพราะพวกเขาต้องการทำให้ยูฮิโกะพอใจ พวกเขาจึงตกลงตามคำเรียกร้องของเธอ มีเพียงมาสึบะและเด็กชายสองคนที่มาพบกุสตาฟในชั้นสุดท้ายก่อนหน้านี้เท่านั้น ที่ไม่ได้เดิมพัน เพราะพวกเขารู้ว่าเขาจะชนะแน่นอน ตอนนั้นมาสึบะกำลังอธิษฐานอย่างลับๆให้กุสตาฟจัดการกับเธอที่บดขยี้เขาให้ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่ากุสตาฟจะไม่เพียงแค่เอาชนะเธอ แต่ยังมอบความอัปยศให้กับเธอไปตลอดชีวิตอีกด้วย
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้น
“ แกมันเลวแกทำแบบนี้กับยูฮิโกะไปได้ยังไง ห้ะ!” เคียร่ากรีดร้อง ขณะที่เธอวิ่งไปหากุสตาฟที่กำลังยุ่งอยู่กับการรวบรวมเงินรางวัลของเขา
พวกเขาอยู่ห่างจากกันเพียงไม่กี่ฟุต ดังนั้นเธอจึงสามารถมาถึงตรงจุดที่กุสตาฟยืนอยู่ได้ในไม่กี่วินาที
เส้นแสงสีแดงปรากฏขึ้นในมือของเธอ ซึ่งเธอแทงไปที่หน้าอกของกุสตาฟ
‘เอาล่ะ นกที่มีขนเหมือนกัน มักจะแห่กันมาอยู่ด้วยกันเพราะงั้นพวกเธอทั้งสองคนก็เหมือนกัน ฉันจึงเดาได้ว่า เธอก็น่าจะได้รับการลงโทษแบบเดียวกันด้วย‘ กุสตาฟพูดเป็นในใจ ขณะที่เขาเบี่ยงไปทางซ้ายเพื่อหลบการโจมตีพร้อมกับยกมือขวาขึ้น และทุบลงไปด้วยกำลังที่มี
เคียร่าเฝ้าดู ขณะที่ฝ่ามือของกุสตาฟกำลังตกลงมาบนใบหน้าของเธอ เธอไม่สามารถตอบสนองต่อความเร็วนั้นได้ทันเวลา
ควับ!
ก่อนที่ฝ่ามือของกุสตาฟจะชนกับใบหน้าของเธอ เขาก็ถูกหัวหน้าซัมซูน่าคว้าเอาไว้ก่อน
เคียร่าที่เกือบจะสะดุด เนื่องจากกุสตาฟหลบไปได้ก็หยุดในจุดของเธอเอง
“ การต่อสู้ไม่สามารถทำได้ มันต้องมีการนัดเวลาการดวลกันก่อนที่คุณทั้งคู่จะต่อสู้กัน” หัวหน้างานซัมซูน่ากล่าว
‘ฉันไม่รู้สึกถึงเขาเลยแฮะ ด้วยการรับรู้ของฉันแล้ว แปลก…‘ กุสตาฟวิเคราะห์ ขณะที่เขาถอนมือออก
“ ผมแค่พยายามปกป้องตัวเองครับ” กุสตาฟกล่าวด้วยสายตาที่ตรงไปตรงมา
“ไม่จำเป็นต้องอธิบาย” หัวหน้างานซัมซูน่าตอบ “สำหรับการโจมตีคนอื่น เคียร่าจะต้องจ่ายเงิน 2 เท่าของเงินเดิมพันไว้ดังกล่าว” เขากล่าวเสริม
ทุกคนอ้าปากค้าง!
“นั่นคือจำนวน 40,000 เรด … นั่นคือค่าใช้จ่ายทั้งหมดของฉันในช่วงเวลา 1 ปีเลยนะ!” เคียร่าพูดตะกุกตะกัก ขณะที่เธอพูด ‘ไม่มีทางที่ฉันจะขอเงินจากพ่อได้จนกว่าจะหมดปีนี้‘
“ไม่ว่าคุณจะจ่ายค่าธรรมเนียมหรือออกจากสถานที่นี้ไป ทัศนคติเช่นนี้จะไม่ได้รับการยอมรับอีกต่อไป” หัวหน้างานซัมซูน่ากล่าวอีกครั้ง
เคียร่ามีใบหน้าที่ซีดเซียวบนใบหน้าของเธอ เมื่อเธอเห็นกุสตาฟยืนอยู่ตรงหน้าเธออีกครั้ง
“ จ่ายสิ” เขายื่นมือออกมา ขณะพูด
ในไม่กี่นาทีต่อมากุสตาฟก็รวบรวมเงินจากทุกคนยกเว้นยูฮิโกะได้
ยูฮิโกะฟื้นคืนสติมาแล้ว เมื่อหลายนาทีก่อน เธอหายเป็นปกติและใบหน้าของเธอก็กลับมาดูสวยงามเช่นเดิม แต่ตอนนี้ความอัปยศอดสูที่เธอรู้สึกทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังปกปิดใบหน้าไปตลอดชีวิต จึงไม่มีใครจำเธอได้
“เงินเดิมพัน จ่ายมาสิ” กุสตาฟมาถึงตรงหน้าเธอและยื่นมือออกไป
ใบหน้าของยูฮิโกะบิดเบี้ยวด้วยรูปลักษณ์ที่บ้าคลั่ง
“กรี้ด! ฉันจะมี … “
“ฉันไม่สนใจเรื่องนั้น! จ่ายมาซะ!” กุสตาฟไม่ปล่อยให้เธอพูดจบประโยค
ยูฮิโกะกัดฟันและเอื้อมมือไปหาอุปกรณ์จัดเก็บของเธอด้วยท่าทางไม่เต็มใจ
–
ประมาณ 30 นาทีต่อมากุสตาฟก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ของครูเอมมี่
ครูเอมมี่ขับรถพาเขากลับบ้านในวันนี้
“วันนี้ เธอทำได้ดี” ครูเอมมี่กล่าว ขณะที่พวกเขาขับผ่านไปบนถนน
“ฮิฮิ ครูเอมมี่พลาดความสนุกทั้งหมดไปแล้วล่ะครับ” กุสตาฟหัวเราะเบา ๆ ขณะที่จับเอวของครูเอมมี่จากด้านหลัง
“ ฉันอยากจะเป็นพยานด้วยตัวเองจริงๆนะ” ครูเอมมี่ตอบ
“ไม่ต้องห่วง ครูเอมมี่ ครั้งหน้า ฉันจะแจ้งให้คุณทราบทุกเมื่อ” กุสตาฟกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“คราวหน้า มันจะมีครั้งต่อไปหรอ” ครูเอมมี่ถามด้วยสีหน้างุนงง
“โลกนี้ยังคงเต็มไปด้วยความโง่เขลาครับ” กุสตาฟตอบด้วยความคาดหวัง
“ อืม ระวังตัวและอย่าอวดดีเกินไป” ครูเอมมี่ให้คำแนะนำ
“หืม ..ไม่เป็นแบบนั้นหรอกครับ” กุสตาฟพยักหน้าตอบกลับ
ไม่กี่นาทีพวกเขาก็มาถึงหน้าอาคารที่อพาร์ตเมนต์ของกุสตาฟตั้งอยู่
กุสตาฟลงจากรถโฮเวอร์ไบค์
“ เธอได้พิจารณาคำขอของพวกเขาแล้วหรือยัง?” ครูเอมมี่ตั้งคำถาม
“ผมยังคงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ … ในระหว่างนี้ผมกำลังค้นคว้าเพิ่มเติมด้วย ดังนั้นถ้าผมยอมรับ มันคงจะเป็นตอนที่ผมรวบรวมความรู้ได้เพียงพอแล้ว” กุสตาฟตอบ
“อืม ไม่เป็นไรมันขึ้นอยู่กับเธอ แล้วถ้าเธอพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่อยู่เหนือการควบคุมของเธอ เธอคงจะรู้ว่าจะติดต่อฉันได้อย่างไรนะ” ครูเอมมี่กล่าวและเร่งความเร็วรถจักรยานยนต์ของเธอ
บรื้นนนน!
กุสตาฟโบกมือและหันกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเขา
เพื่อนบ้านด้านนอกมีรอยยิ้มทั่วใบหน้า ขณะที่พวกเขาทักทายเขาด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
กุสตาฟไปที่อพาร์ตเมนต์ของเขาและนั่งลงบนเก้าอี้อ่านหนังสือ
สิ่งแรกที่เขาทำคือนำอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลของเขาออกมา
คลิ้ก!
หลังจากแตะสองครั้งบนนั้นจะมีการฉายภาพสามเส้น กุสตาฟแตะครั้งที่สาม
ซิง!
แถวและกองธนบัตรปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา
กุสตาฟยิ้ม ขณะที่เขาจ้องไปที่เงิน
“ทั้งหมด 480,000 เรด … ” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงดีใจ
เขาคิดว่าจำนวนเงินทั้งหมดกับเขาตอนนี้ น่าจะอยู่ที่ประมาณ 630,000 เรด
ตอนนี้เขากลายเป็นเศรษฐีได้ครึ่งทางแล้ว สิ่งนี้จะเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเขาไม่ได้ติดต่อกับเด็กรวยๆ และคนงานจำนวนมาก ซึ่งตอนนี้เขาไม่สามารถอวดคนงานพวกนนั้นได้ว่าเขาจะมีเงินครึ่งล้านแล้ว หลังจากทำงานมาหลายปี แต่เขาได้รับสิ่งนั้นในเวลาเพียง 2 เดือน
เป้าหมายของกุสตาฟคือการสะสมเงิน อย่างน้อย 1 ล้าน ก่อนการสอบเข้า MBO จะเกิดขึ้น
เขาเรียกให้ระบบอินเทอร์เฟซเปิดขึ้น
‘คุณสมบัติของโฮสต์‘ เขาร้องเรียกออกมาในใจ
—————————–
[คุณสมบัติโฮสต์]
– ชื่อ: กุสตาฟ
– ระดับ: 5
– คลาส: ?
– ค่าประสบการณ์: 6250/25000
-เลือด: 320/320
– พลังงาน: 120/150
{คุณลักษณะ}
»ความแข็งแกร่ง: 33
»การรับรู้: 31
»ความอดทนทางจิต: 30
»ความคล่องตัว: 30
»ความเร็ว: 30
»ความกล้าหาญ: 30
»ความฉลาด: 32
»เสน่ห์: 31
{คะแนนคุณสมบัติ – 14}
———————————
กุสตาฟจ้องมองมันสักพัก เขาได้แจกจ่ายคะแนนของวันนี้ไปแล้วก่อนหน้านี้และคะแนนเสน่ห์ของเขาก็ติดกับคุณสมบัติอื่น ๆ แล้วด้วย สิ่งต่าง ๆ กำลังดำเนินไปตามแผนที่วางไว้ แต่เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับข้อมูลของตนเองและเขาก็สังเกตเห็นว่าไม่มีคำว่า ออสโลฟ อยู่ข้างหลังชื่อของเขาอีกต่อไป
‘นี่มันเรื่องอะไรกัน?’ กุสตาฟสงสัย
เขานึกถึงบางสิ่งบางอย่างในตอนนี้
“ ระบบพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับความสามารถในความสนุก ที่กำลังดำเนินการอยู่” เขาจำได้ว่านี่เป็นหนึ่งในรางวัลที่เขาได้รับหลังจากฆ่าหมาป่า
***จากนักแปลถึงผู้อ่าน จุดนี้ขอเปลี่ยนจาก สกิลการพักผ่อน เป็น สกิลของความสนุก เนื่องจากเกิดความเข้าใจผิดของคำศัพท์ก่อนหน้านี้เล็กน้อย ต้องขออภัยด้วยนะคะ***
เขาอยากรู้เกี่ยวกับความสามารถในการพักผ่อนในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา แต่มันไม่เหมือนกับเกมเก่าเกมอื่น ๆ มันไม่มีข้อมูลใด ๆ โผล่ขึ้นมาข้างใต้ แม้ว่าเขาจะจ้องมองมันเป็นเวลานานมากก็ตาม
เขาได้ลองเปิดใช้งานด้วยวิธีเดียวกับที่เขาเปิดใช้งานสกิลอื่นๆเช่นความเร็วหรือการวิ่งแต่ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ามันไม่สามารถใช้งานได้ตลอดเวลา
‘ทักษะและความสามารถ‘ กุสตาฟเรียกร้องเป็นในใจ
————————-
{ทักษะและความสามารถ]
»ความเร็ว – ระดับ 4
» การวิ่ง – ระดับ 3
»การฟื้นฟู – ระดับ 3
» การแปรสภาพ – ระดับ 3
»การเคลื่อนไหวข้อต่อ – ระดับ 3
»ภูมิคุ้มกันสารพิษ – ระดับ 3
»ความสนุก – ระดับ 3
»การได้มาของสายเลือด – ระดับ 3
» การตัด – ระดับ 6
»การตีแป้ง – ระดับ 4
»การทอด – ระดับ 8
————————–
“ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเพิ่มระดับขึ้นตลอดเวลาโดยที่ไม่ได้ใช้งานเลยซักนิด” กุสตาฟกล่าวขณะตรวจสอบทักษะและความสามารถของเขา
เนื่องจากเขาพยายามใช้มันหลายครั้ง จนไม่มีประโยชน์ เขาจึงเพิกเฉยต่อมัน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกตว่ามันเพิ่มระดับขึ้นเหมือนส่วนอื่น ๆเช่นกัน
กุสตาฟเพ่งสายตาไปที่ทักษะที่รอให้ข้อมูลปรากฏอยู่ข้างใต้ของพวกมัน เพื่อที่เขาจะได้ตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับความสนุกได้
ข้อมูลใน 3 วินาทีปรากฏขึ้นภายใต้ทุกทักษะและความสามารถที่อธิบายการใช้งานของพวกมันเอง
กุสตาฟเคยเห็นส่วนที่เหลือมาก่อน ดังนั้นสายตาของเขาจึงเดินทางไปตามรายการที่จัดวางการพักผ่อนไว้
“อะไรเนี่ย?” ดวงตาของกุสตาฟเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อเขาอ่านข้อมูลที่อยู่ภายใต้ความสนุกภายในใจ
————————————————————–
