ตอนที่ 58 : การคาดเดาของครูเอมมี่
“จะมีกิจกรรมแลกเปลี่ยน 3 วัน ระหว่างโรงเรียนมัธยมที่อยู่ในโรงเรียนมัธยมในเมืองเอเทรียม 1 เดือนนับจากนี้!”
“ซึ่งโรงเรียนเอชชีลอนได้รับเชิญให้เข้าร่วม!”
“นักเรียนชั้นม. 3 จะเข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนนี้!”
ครูใหญ่ของโรงเรียนส่งเสียงประกาศนี้ในหูของนักเรียนภายในห้องโถงของโรงเรียน
กุสตาฟที่นั่งอยู่ไกลออกไปมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เมื่อเขาได้ยินประกาศ
‘แค่โอกาสนี้ที่ฉันรอให้พวกเขาข้ามพรมแดนมา … ‘
–
หลังจากการประกาศนักเรียนชั้นม. 3 ก็กลับบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
กิจกรรมแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นเสมอ
การเดินทางไปยังเมืองอื่นและยังได้พบกับนักเรียนจากโรงเรียนอื่น ๆนั้น เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่น่าตื่นเต้นคือมีการดวลระหว่างโรงเรียนอยู่เสมอ
นักเรียนในชั้นม. 3 เตรียมพร้อมที่จะแสดงความกล้าหาญของพวกเขาที่นั่น โดยเฉพาะผู้ที่ได้อันดับซูลูแล้ว
นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาส่วนใหญ่รู้สึกตื่นเต้น แต่เหตุผลของกุสตาฟนั้นแตกต่างออกไป
เขาแค่ต้องการข้ามพรมแดนเพื่อการศึกษา
เขาไม่ได้วางแผนที่จะมีส่วนร่วมในเหตุการณ์อื่นๆ เขาติดแท็กให้มันเป็นงานเที่ยวชมสถานที่เท่านั้น เขาไม่สนใจการดวลของคนอื่น
กุสตาฟพลาดที่จะไปที่ทำงานของครูเอมมี่ หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินทางไปที่ Dojo
–
บึ้ก! บึ้ก! บึ้ก!
ภายใน Dojo ขนาดเล็ก สามารถได้ยินเสียงการชนกันได้
กุสตาฟและครูเอมมี่ซ้อมกันอีกครั้ง
บั้ก! บั้กๆ!
กุสตาฟหมุนตัวไปรอบ ๆ และเหวี่ยงเท้าซ้ายไปที่ใบหน้าของครูเอมมี่
ครูเอมมี่ตอบโต้ด้วยการตบขาซ้ายของกุสตาฟไปทางด้านข้าง ทำให้ร่างกายของเขาเอียงไปกลางอากาศ
“และตอนนี้ เธอก็เปิดช่องโหว่อีกครั้ง!” ครูเอมมี่เปล่งเสียงออกมา
หน้าอกของกุสตาฟหันเข้าหาเธอ ในขณะนี้ที่เขาลอยกลางอากาศ
ครูเอมมี่โยนฝ่ามือของเธอไปที่บริเวณท้องของกุสตาฟ
กุสตาฟที่อยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นก็หมุนร่างของเขาในทิศทวนเข็มนาฬิกา ด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ทำให้ฝ่ามือของเธอพลาดเข้าไป 1 เซนติเมตร
‘ฮะ? เด็กคนนี้ … ‘ครูเอมมี่ประหลาดใจ เมื่อมือของเธอค่อยๆเคลื่อนผ่านอากาศ หลังจากที่ยื่นมือออกไปข้างหน้า
ขณะที่ยังคงอยู่กลางอากาศ กุสตาฟเอื้อมมือไปคว้าแขนที่กางออกของครูเอมมี่
‘ความคล่องตัวของเด็กคนนี้เพิ่มขึ้นทุกวัน … เขาดีขึ้นเร็วขนาดนี้ได้ยังไง’ ครูเอมมี่สงสัย ขณะจ้องมองมือของกุสตาฟที่มุ่งหน้าไปหาแขนของเธอ
ควับ!
กุสตาฟร่อนลงด้วยเท้าของเขา ในรูปแบบหมอบและเหยียดมือขวาขึ้น เขายิ้มขณะที่ยืนขึ้นอย่างระวัง
“ ครูเอมมี่ในที่สุดฉันก็สัมผัส…เอ่อ?” ดวงตาของกุสตาฟเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เมื่อเขาสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างหลังจากจ้องมองที่มือของเขา
ในการจับของเขา คือแขนเทียม ในขณะที่เขาสังเกตเห็นว่าข้อมือของเขาถูกครูเอมมี่หนีบไว้
เขาคิดว่าเขาคว้าครูเอมมี่ได้แล้ว แต่มันเป็นอีกทางหนึ่งแทน
“ ครูเอมมี่ไม่แฟร์เลย … คุณใช้พละกำลังมากกว่าที่ควรจะเป็นด้วย” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมา ขณะที่ครูเอมมี่ปล่อยมือจากแขนของเขา
“ ฮ่าฮ่า คุณคาดหวังอะไรโลกนี้ มันไม่มียุติธรรมและคุณควรรู้ไว้” ครูเอมมี่กล่าวพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ
“ ช่างเป็นวิธีที่ไร้ยางอายสำหรับการโกง” กุสตาฟพึมพำ
“เธอได้พูดอะไรหรือเปล่า?” ครูเอมมี่ยิ้มเยาะใส่เขา ขณะที่เธอถาม
“ เปล่า ผมแค่ชมเชยวิธีพิเศษๆของครูเอมมี่” กุสตาฟพูดด้วยรอยยิ้ม
กุสตาฟเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร ในสนามรบไม่มีใครยอมลดความแข็งแกร่ง เพื่อต่อสู้กับคุณเพียงเพราะคุณอ่อนแอกว่า
กุสตาฟจ้องไปที่แขนเทียมที่เขาถือด้วยความประหลาดใจ
‘ดูเหมือนว่าครูเอมมี่สามารถใช้สายเลือดของเธอ เพื่อสร้างอะไรก็ได้ในทันที’ กุสตาฟกล่าวภายในใจ
ก่อนหน้านี้เขาแตะแขนของเธอแน่ๆ แต่เธอก็สามารถสร้างแขนเทียมได้ทันที ความเร็วของเธอเพียงพอที่จะหลอกเขาทำให้เขาคิดว่าเขาคว้าเธอไว้ได้
แขนเทียมนั้นเหมือนกับแขนของเธอ
กุสตาฟสัมผัสกับครูเอมมี่หลายครั้ง ในระหว่างการปะทะกัน ดังนั้นเขาจึงสามารถหลับตาและยังสามารถจดจำแขนของเธอได้ หากเขาสัมผัสมัน แต่เขาก็ไม่สังเกตว่าเขาไม่ได้จับแขนของเธอ จนกว่าเขาจะเห็นด้วยตาของเขาเอง
ทรูนนนนน!
แขนกระจายเป็นอนุภาคแสง ในขณะที่กุสตาฟยังคงจับมันไว้
กุสตาฟตระหนักว่านี่เป็นครั้งแรกที่ครูเอมมี่ใช้ความสามารถทางสายเลือดของเธอ ในการต่อสู้กับเขา
เขาวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างสายเลือดของครูเอมมี่และสายเลือดของยูฮิโกะ และตั้งข้อสังเกตถึงความแตกต่าง
ทั้งสองเป็นสายเลือดที่สามารถสร้างของขึ้นได้ แต่ครูเอมมี่เป็นประเภทที่สามารถทำให้เกิดสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาจากอากาศที่เบาบางได้ เธอต้องการเพียงความคิดที่จะสร้างบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา
สำหรับยูฮิโกะ เธอสามารถเปลี่ยนสิ่งหนึ่งให้เป็นอีกสิ่งหนึ่งได้เท่านั้น
สายเลือดการสร้างของยูฮิโกะ ทำให้เธอสามารถเปลี่ยนสิ่งหนึ่งให้กลายเป็นอะไรก็ได้ที่เธอปรารถนา แต่เธอก็ยังมีขีดจำกัด นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถแปลงร่างสิ่งของได้ในทันที หากเธอต้องการเปลี่ยนอากาศรอบตัวเธอให้เป็นอย่างอื่น เธอต้องใช้เวลามากกว่านี้
ยิ่งเธอมีของอยู่ในมือมากเท่าไหร่ เธอก็สามารถแปลงสิ่งของนั้นได้เร็วขึ้นและดีขึ้น
ครูเอมมี่ไม่มีข้อจำกัดนั้น แต่เธอก็ไม่สามารถแปลงสิ่งของใดได้
สายเลือดของพวกเขาจึงคล้ายกัน แต่ก็แตกต่างกันด้วย
หากใครในพวกเธอสามารถอ่านความคิดของกุสตาฟได้ พวกเขาจะพบว่าการวิเคราะห์ของกุสตาฟที่น่ากลัวมากเพราะมันเป็นเรื่องจริง
กุสตาฟสังเกตทุกอย่างเกี่ยวกับความสามารถทางสายเลือดของพวกเธอลึกลงไปถึงรายละเอียดในใจของเขา เขาวิเคราะห์ยูฮิโกะ เมื่อหลายปีก่อนตั้งแต่เธอเป็นคนที่เขาชอบ ส่วนครูเอมมี่เขาวิเคราะห์เธอเพียงครั้งเดียวในขณะนี้
ตอนนี้เขาต้องการเพียงแค่เห็นคน ๆ หนึ่ง ใช้ความสามารถทางสายเลือดของพวกเขาเพียงครั้งเดียว เพื่อให้เขาสามารถวิเคราะห์ได้
“ กุสตาฟเธอจะทำอะไรในงานแลกเปลี่ยน” ครูเอมมี่เอนหลังพิงกำแพงขณะสอบถาม
“ไม่มีอะไร ผมแค่ไปพร้อมกับพวกเขาเพื่อดู และศึกษาเท่านั้น” กุสตาฟตอบ
“ งั้นเธอจะไม่ไปรวมกับเพื่อนร่วมชั้น เพื่อจัดตั้งทีมในการดวลกับโรงเรียนนั้นเหรอ?” ครูเอมมี่สอบถามด้วยรอยยิ้มขี้เล่น
“ ครูเอมมี่รู้จักผมดีพอที่จะเข้าใจ ว่าผมชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า ที่จะทำงานกับเด็กขี้แยพวกนั้น” กุสตาฟตอบขณะที่นั่งอยู่บนพื้น
“โอ้ มันจะไม่น่าเบื่อสำหรับเธอเหรอ ที่จะไปที่นั่นและไม่ทำอะไรเลยน่ะ?” ครูเอมมี่ถามด้วยรอยยิ้มเพราะเธอเชื่อว่ากุสตาฟไม่สามารถเข้าร่วมงานนี้ได้หากไม่ต้องการสิ่งใด
“ ผมอยากเบื่อมากกว่าที่จะคบค้ากับคนอื่นด้วยความโง่เขลา!” กุสตาฟตอบ
“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ” ครูเอมมี่ยังคงมีรอยยิ้มซุกซนบนใบหน้า ขณะที่เธอตั้งคำถาม
เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ กุสตาฟก็รู้แล้วว่าครูเอมมี่ มีบางอย่างในใจ ครูเอมมี่ ไม่ใช่คนชอบยิ้ม เธอเคยทำแบบนี้กับกุสตาฟเท่านั้น
“ ใช่ ผมมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าจะไม่เข้าร่วมกิจกรรมนี้ แต่อย่างใด” กุสตาฟตอบ
“ ฉันจะรอดูนะ” ครูเอมมี่ตอบ
กุสตาฟจ้องมองเธอด้วยท่าทางจริงจัง
“ เนื่องจากเธอชอบการเดิมพันมาก…มาเดิมพันกันเถอะ” ครูเอมมี่แนะนำ
“หืม?” ใบหน้าของกุสตาฟฉายความสับสนขณะที่เขาอุทาน
–
หลายชั่วโมงต่อมากุสตาฟก็มาถึงหน้าอาคารอพาร์ตเมนต์ของเขา
ความคิดของเขาอยู่ที่การประกาศของโรงเรียนในวันนี้ การแลกเปลี่ยนยังเหลือเวลาอีก 1 เดือนนับจากนี้
ปัญหาเดียวที่กุสตาฟมีในตอนนี้ คือเขาจะทำงานได้อย่างไร เพราะเขาต้องเริ่มงานคืนนี้แล้ว
————————————————————–
