ตอนที่ 79: ภารกิจรายเดือนเสร็จสิ้น
‘นี่หมายความว่าฉันจะสามารถสกัดสายเลือดนี้ได้โดยที่มันไม่ถูกลดเกรดงั้นหรือ?’ กุสตาฟสงสัย
เขารู้สึกว่าน่าจะเป็นกรณีนี้และอยากจะยืนยัน
“ใช่” เขาพึมพำด้วยรูปลักษณ์ที่กำลังสนใจ
[โฮสต์ตัดสินใจรับสายเลือดนี้]
[การสกัดสายเลือดจะเริ่มขึ้น]
กุสตาฟเห็นว่ามันเริ่มเคลื่อนไหวหลังจากการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น
เขารอประมาณ 5 นาทีก่อนที่การแจ้งเตือนจะเริ่มปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
——————
[ยินดีด้วย! โฮสต์ได้รับ สายเลือดของแรงโน้มถ่วงแล้ว]
[เควสรายเดือนรับสายเลือดระดับ C สำเร็จแล้ว]
(รางวัล)
<สถิติทั้งหมด +2>
<คุณสมบัติใหม่ถูกปลดล็อค: การป้องกัน>
<200,000 ประสบการณ์>
[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]
[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]
[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]
———————-
การแจ้งเตือนดังขึ้นซ้ำ ๆ ในหัวของเขา
เดิมทีเขาจะรู้สึกปวดหัวจากการได้ยินเสียงแจ้งเตือนต่างๆ มากมาย แต่ตอนนี้ มันเหมือนกับเสียงเพลงเข้าหู
เขาจ้องไปที่การแจ้งเตือนและยิ้มเยาะ
“ นี่คือสิ่งที่ฉันเรียกว่ารางวัล” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาด้วยความตื่นเต้น
เขานำยา 2 เม็ดออกมาจากกระเป๋าและวางไว้ในปากของชาร์ล ก่อนจะมัดและปิดปากเขาเหมือนกอร์ดอน
หลังจากกุสตาฟทำทุกอย่างเสร็จ เขาก็มองไปรอบๆ ห้องน้ำและสังเกตเห็นว่าห้องน้ำอยู่ในสภาพที่เลอะเทอะ
เขาจะทำกับชาร์ลเหมือนที่เขาทำกับกอร์ดอน แต่มันจะทำให้การต่อสู้ยืดเยื้อเท่านั้น
ถ้าชาร์ลต้องกระตุ้นสายเลือดของเขา ในขณะที่กุสตาฟกำลังอยู่ใกล้กับเขา กุสตาฟจะมึนงงชั่วขณะ
เขาสงสัยอยู่ว่า มันเกิดจากการบีบเค้นหรืออะไร? และชาร์ลก็ยังสามารถกระตุ้นสายเลือดของเขาได้ ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไรก็ตาม
กุสตาฟนำขวดสีดำขนาดเล็กออกมาและเปิดมัน
เขาเคลื่อนไปรอบๆ ฉากและเทพวกมันลงในจุดต่างๆ
สารแป้งสีฟ้าไหลออกมาและกระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ
ไม่มีความแตกต่างระหว่างสภาพของห้องก่อนหน้านี้กับตอนนี้ มีเพียงกุสตาฟเท่านั้นที่รู้จุดประสงค์ของแป้งนั่น เนื่องจากมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรในบรรยากาศนั้น
หลังจากทำเช่นนั้นกุสตาฟล้างมือที่ก๊อกน้ำและจัดท่าทางให้เป็นระเบียบก่อนออกจากห้องน้ำ
เขาเดินออกจากห้องและมาถึงทางเดินที่นำไปสู่บันได
การแสดงออกของเขาในตอนนี้คือนายน้อยผู้จองหอง วิธีการที่กอร์ดอนทำ
ในขณะที่เดินข้ามทางเดินการ์ดที่ติดตามพวกเขามาที่นี่ก็มาจากทางตรงกันข้าม
เขาเห็นกุสตาฟมาจากอีกด้านหนึ่งและโค้งคำนับเล็กน้อย
กุสตาฟจ้องเขาด้วยความรังเกียจก่อนจะพูดว่า “อย่ารบกวนชาร์ล ตอนนี้เขายุ่งอยู่”
“ นายน้อย ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ มันสายไปแล้วพ่อของเขาจะรอเขาอยู่” การ์ดตอบ
“เอาล่ะ ไปเลย! ฉันสงสัยว่าชาร์ลจะจัดการกับแกอย่างไร หลังจากที่แกรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา!” กุสตาฟพูดแล้วเดินต่อไป
ใบหน้าของการ์ดหน้าซีดเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“นายน้อย แล้วท่านล่ะ ทำไมท่านไม่เข้าไปเรียกเขาล่ะ” การ์ดหันกลับมาถาม
“เพราะฉันทำเสร็จแล้ว … ฉันจะรอในรถ แกอย่ารบกวนเขาจนกว่าเขาจะเสร็จ” กุสตาฟพูดโดยไม่หันหลังกลับ
เขาเดินไปที่บันไดข้างหน้าและเดินลงบันได
การ์ดมองไปทางที่กุสตาฟที่มุ่งหน้าไปก่อน 2-3 วินาทีก่อนที่จะกลืนน้ำลายและเดินไปที่ห้องที่เกิดเรื่องทุกอย่างไปก่อนหน้า
เขาไปที่หน้าประตูและเอื้อมมือไปหาปุ่มที่ควบคุมการเปิดและปิดประตู
เขาหยุดตัวเอง เมื่อนิ้วของเขาอยู่ห่างจากปุ่มเพียงไม่กี่เซนติเมตร
“ให้ฉันรออีกสัก 2-3 นาที” เขาพูดและย้ายไปยืนที่ด้านข้างของทางเข้า
กุสตาฟที่ขึ้นลิฟต์ไปแล้วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เหงื่อหยดหนึ่งปรากฏบนหน้าผากของเขาแล้ว
‘นั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในระดับเดียวกับคนที่ลักพาตัวฉันไปนี่’ กุสตาฟทำความสะอาดหยาดเหงื่อบนหัวของเขา ขณะที่ลิฟต์ลงมา
กุสตาฟสงสัยว่ากอร์ดอนและชาร์ลมีความกล้าที่จะพูดกับเขาได้อย่างไร
วิธีที่เขาพูดกับการ์ดก่อนหน้านี้คล้ายกับวิธีการพูดของกอร์ดอน
การดูหมิ่น ความเย่อหยิ่ง และขาดความเคารพ
‘สิ่งนี้หมายความว่าพื้นหลังของเขามีความสำคัญมากกว่าพลัง หรือพลังนี่มันแข็งแกร่งกว่ามากกันแน่’ กุสตาฟไม่เห็นใครที่มีอำนาจเท่ากับครูเอมมี่ และเธอยังไม่เคยที่จะโค้งคำนับให้กับพวกเด็กเหลือขอเลย ขณะที่เธอก็ยังคงพูดกับคนพวกนั้นอย่างไม่ใส่ใจ
เขารู้ว่าการ์ดพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนระดับนั้นจะเป็นเป็นแค่คนขี้ขลาด
เขาไม่สามารถหันหน้าไปทางอื่นได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม
เขาหันหน้าไปข้างหลัง เมื่อลิฟต์มาถึงชั้นล่าง
ชั้นล่างมีผู้คนหนาแน่นอยู่เสมอ เนื่องจากทุกคนสามารถเข้าถึงได้โดยไม่คำนึงถึงสถานะของพวกเขา
ทันทีที่กุสตาฟเดินไปท่ามกลางผู้คนมากมาย เขากลายร่างเป็นคนอื่นแบบสุ่มและออกจากทางออก
–
อีก 1 ชั่วโมงต่อมากุสตาฟอยู่ในห้องนอนของเขา เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ในวันนี้
มันเป็นไปตามที่วางแผนไว้ แต่มันอาจจะเลวร้ายมาก ถ้าการ์ดคนนั้นตัดสินใจเข้าไปในห้อง
“ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะไปโรงเรียนไหม หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้น… หรืออาจจะไม่ ไอ้สารเลวพวกนั้นมันไม่ละอายใจแน่… แต่มันไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า พวกเขาจะถูกมองว่าเป็นขยะตั้งแต่นี้ไป “กุสตาฟพึมพำด้วยท่าทางพอใจ
เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนร่างสะดวกมากสำหรับการทำเรื่องลับๆล่อๆ
ความคิดของเขาย้อนกลับไปถึงวิธีที่เขาเริ่มวางแผนทั้งหมดนี้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เขาถามบอสดันโซเกี่ยวกับสูตรอาหารที่เขาสามารถเพิ่มลงในอาหารใดๆ ที่อาจทำให้เกิดอาการท้องเสียรุนแรงได้
เดิมทีความเจ็บป่วยนี้เป็นสิ่งที่สามารถแก้ไขได้โดยการกินยารักษาเพียงเม็ดเดียว แต่กุสตาฟขอให้บอสดันโซหาสูตรเฉพาะที่จะทำให้อาการป่วยยังคงอยู่ แม้หลังจากกินยารักษาไปหนึ่งขวดแล้วก็ตาม
บอสดันโซถามว่าเขาต้องการสิ่งนั้นไปเพื่ออะไร แต่กุสตาฟตอบว่าเพื่อการวิจัยเท่านั้น
บอสดันโซให้เครื่องปรุงบางอย่างที่สามารถผสมเพื่อให้ได้ผลนั้น
หลังจากได้รับวิธีการผสมส่วนผสมแล้วกุสตาฟก็ใช้มันเพื่อเตรียมน้ำมันที่ไม่มีกลิ่นและรสจืด
เช้านี้เขาใช้น้ำมันนั้นทำอาหารต่างหาก
กุสตาฟสามารถเข้าไปที่ชั้น 2 ของโรงอาหารโรงเรียนมัธยมได้ ตั้งแต่เขาเริ่มฝึกกับครูเอมมี่
มีหลายครั้งที่เขาจะช่วยพ่อครัวในการเสิร์ฟอาหารให้กับพวกเลือดผสม
เขาตัดสินใจทำแบบนั้นอีกครั้งในวันนี้และใช้โอกาสนี้ในการเสิร์ฟอาหารพิเศษของกอร์ดอน
————————————————————–
