เมื่อได้เห็นเหตุการณ์ สีหน้าของชาน้อยก็เปลี่ยนไป ขณะที่เขากำลังจะวิ่งหนี ฮู่เฮ่อก็ใช้มือข้างหนึ่งของเขาจับชาน้อยเอาไว้และพูดว่า “พี่ชาย เราหนีไปด้วยกันเถอะ!”
ขณะที่ชาน้อยอยากจะดึงเขาขึ้นมา เขาก็รู้ว่ามีเงามากมายปรากฏขึ้นรอบๆก้อนหิน หนึ่งในเงารูปขบวนนั้นก็คือร่างโคลนของเทพปิศาจที่ได้ปราบฮิเดริกามิลง
สีหน้าของชาน้อยเปลี่ยนไปและพูดขึ้นมาทันทีว่า “โชคดีน้องชาย!” จากนั้นเขาก็หันกลับไปอย่างเร็วและหรือไป หายไปในชั่วพริบตา
แม่ทัพภูตที่ทรงเกียรติขี้ขลาดถึงเพียงนี้เลยงั้นหรือ?
ฮู่เฮ่อใจสลาย บ้าเอ้ย ข้าสงสัยว่าเขายังจำคำที่เราสาบานกันไว้ในถ้ำได้หรือเปล่า ที่สัญญาจะแบ่งปันความทุกข์และความสุขไปด้วยกัน
เมื่อผู้คนจากกิลด์มิธได้เข้ามาใกล้ผู้ชายที่เป็นที่ต้องการตัวมากที่สุดในเซิฟเวอร์ – ฮู่เฮ่อ สีหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น พวกเขาพุ่งเข้าใส่ฮู่เฮ่อด้วยความเร็ว
ทำให้ฮู่เฮ่อใจตกไปถึงตาตุ่ม
เขารู้ดีกว่าใครว่าเขานั้นตายไม่ได้ แต่ถ้าเขาตาย เขาก็จะต้องกลับไปเกิดใหม่ที่คฤหาสน์แห่งความตาย เขาสามารถจินตนาการได้ถึงภาพที่โหดร้ายจากการถูกฆ่าอย่างต่อเนื่องโดยผู้เล่นอื่นๆและไม่สามารถที่จะออกไปนอกเขตปลอดภัยได้
“อ๊าก เจ้าสุนัข ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ!” ฮู่เฮ่อตบไปที่หัวของสุนัข พยายามที่จะสลัดจากการกัดแล้วเขาจะได้หนีไป
ซันฉีขู่คำรามและกัดแรงขึ้น
เมื่อไม่มีตัวเลือก ฮู่เฮ่อก็แตะไปที่กระเป๋าที่เก็บซอมบี้เอาไว้เพื่อซัมม่อนซอมบี้วิญญาณจำนวนสี่ตัวที่เขามีอยู่ออกมา สามในสี่นักรบแห่งซากหักพังพุ่งเข้าไปที่กลุ่มของกิลด์มิธ ทันใดนั้นวิญญาณซอมบี้ที่ชื่อว่าชานาก็ยื่นแขนออกมาและจับเข้าไปที่กรามบนและร่างของซันฉีและเริ่มใช้กำลัง
เมื่อเห็นชานาที่เป็นซอมบี้วิญญาณ ซันฉีตาโตทันที ทำให้เขาก็คลายกัดออกด้วยพละกำลังของซอมบี้วิญญาณชานา
“ไอ้สารเลว!” ฮู่เฮ่อที่หลุดพ้นจากการกัด ปลดปล่อยการโจมตีที่รุนแรงจากเท้า ถีบซันฉีลอยขึ้นไปบนอากาศ และเข้าก็ได้ยื่นมาออกมาใช้มือทำสัญลักษณ์ร่ายเวทย์มนต์และพูดว่า “ระเบิด!”
ซอมบี้วิญญาณทั้งสามที่พุ่งเข้าใส่กิลด์มิธระเบิดตัวเองกลายเป็นควันที่แผ่กระจายไปในอากาศทันที ฮู่เฮ่อรีบฉวยโอกาสนี้เพื่อวิ่งหนีให้เร็วที่สุด
“แค่ก แค่ก! โคตรเหม็นเลย…”
เมื่อผู้เล่นในกิลด์มิธหนีออกจากหมอกควันนั้นได้ พวกเขาก็สังเกตุเห็นสุนัขที่ยืนอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่ตกตะลึงขณะที่ฮู่เฮ่อนั้นได้หายตัวไปแล้ว
“มันไปไหนแล้ว?” กู่หยูถามด้วยความเร่งรีบ
“บอส เจ้านี่มันบ้าบิ่นมาก!” สติของซันฉีได้กลับมา แต่ยังคงอ้าปากค้างอยู่
“เจ้าหมายความว่ายังไง? ข้าถามว่ามันวิ่งไปทางไหน” กู่หยูเริ่มใจหาย
“บอส ท่านรู้ไหมว่าข้าเห็นอะไร? มันคือชานา หัวกะโหลกของชานา สัญลักษณ์ของกิจกรรมการต่อสู้ในวันคริสมาสที่ถูกไอ้ชั่วนั่นขโมยไป!”
ซันฉียังคงไร้ความรู้สึกและอารมณ์และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้จากความตกตะลึง
“หัวกะโหลกของชานา?”
ในตอนแรก กู่หยูสับสน และไม่นานเขาก็แสดงท่าทีตกตะลึงออกมาเช่นกัน
“ไอ้ชั่วนั่นมันบ้าจริงๆ!” ข้าพนันเลยว่ามันจะต้องอยากตายแน่ๆที่ทำลงไปอย่างนั้น”
เมื่อคิดเช่นนั้น กู่หยูก็รีบเปิดช่องแชทกิลด์ขึ้นมาเพื่อที่จะให้ผู้เล่นที่อยู่คฤหาสน์แห่งความตายตรวจสอบดูว่าหัวกะโหลกที่อยู่ประตูเมืองยังอยู่หรือไม่
หนึ่งนาทีต่อมา สมาชิกกิลด์ได้อัพโหลดรูปภาพลงในช่องแชทกิลด์
ผู้ที่ได้เห็นภาพถ่ายนั้นทั้งหมดตกตะลึง
ในรูปนั้น หัวกะโหลกของชานาที่ทำขึ้นมาจากการแกะสลักไม้ได้ถูกนำมาแทนที่ของเดิมที่อยู่ที่คฤหาสน์แห่งความตาย
ถ้าไม่ใช่ซันฉีที่สังเกตเห็นมัน ก็คงไม่มีใครรู้ แม้ว่าจะเดินผ่านตลอดเวลา ในตอนนี้ ทุกคนรู้สึกใจสลาย
“โอ้มายก็อด! คนๆนี้มันเป็นคนที่โหดร้ายมาก เขาจะต้องฝันจะไปให้ถึงสวรรค์แน่นอน!”
“ล่ามัน ต้องล่ามัน ถ้าเราไม่ทำให้มันยอมรับ ข้าก็ไม่รู้แล้วว่ามันจะทำเรื่องแบบนี้อีกมากมายแค่ไหน”
หลังจากนั้น กู่หยูก็บอกให้ซันฉีนำทางไป ทีมค้นหาของกิลด์มิธตามหาฮู่เฮ่ออย่างบ้าคลั่ง สาบานที่จะกำจัดผู้เล่นที่ชั่วร้ายคนนี้ลงให้ได้
ในตอนนี้ สีหน้าของฮู่เฮ่อเต็มไปด้วยความกลัวในขณะที่วิ่งหนี เขารู้ว่าท่าทีของสุนัขตัวนั้นมันบ่งบอกความลับที่เขาขโมยกะโหลกของชานามานั้นมันปิดไม่ได้อีกต่อไป ถ้าครั้งนี้เขาไม่หนี เขาต้องจบเห่ลงจริงๆอย่างแน่นอน
เขาหนีเอาตัวรอดไปตามทาง แต่เมื่อเขาหันไปมา เขาก็ต้องตกใจที่เห็นว่ามีกลุ่มผู้เล่นนักฆ่าที่กำลังตามเขามาไม่ไกลด้วยการใช้ก้าวแห่งเงา
“ไม่นะ!” ฮู่เฮ่อหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะยังมีขาอีกคู่หนึ่งที่จะวิ่งให้ได้เร็วกว่านี้
ในขณะที่ฮู่เฮ่อพยายามจะหนีหลังจากที่กระโดดข้าวก้อนหินที่ขวางทางเขา เขาก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่หนักอึ้งในร่างกายของเขา มันดูเหมือนว่าเขากำลังถูกดึงไปอีกด้านหนึ่งด้วยกำลัง
ฮู่เฮ่อรีบต่อต้านในขณะที่ร่างกายของเขาแตะพื้น แต่ในตอนนี้ เขาก็ได้มาพบกับชายที่ดูหล่อเหลาและสง่างามที่ยืนส่ายหัวให้เขาอย่างเคร่งขรึม
“ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!” กลุ่มนักฆ่าที่เปิดใช้งานก้าวแห่งเงากระโดดข้ามหัวพวกเขาไป
เมื่อชายคนนั้นมั่นใจแล้วว่ากลุ่มนักฆ่าหายไปไกลแล้ว เขาก็โบกมือไปที่ฮู่เฮ่อและพูดว่า “ตามข้ามา!”
ฮู่เฮ่องงเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะไม่รู้ถึงเหตุผลที่ชายคนนี้จึงเข้ามาช่วยเหลือเขา แต่เขาก็เลือกที่จะตามเขาไป
หลังจากไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยวที่อยู่ระหว่างก้อนหินขนาดใหญ่กับชายคนนั้น ชายคนนั้นก็หยุดระหว่างทาง พวกเขาได้มาถึงพื้นที่กว้างที่ล้อมรอบไปด้วยก้อนหิน
“ตอนนี้นายปลอดภัยแล้ว!”
ฮู่เฮ่อเดินเข้าไปและกล่าวด้วยท่าทีขอบคุณ “พี่ชาย ข้าซาบซึ้งในการช่วยเหลือของท่านจริงๆ!”
“อย่าไปพูดถึงมัน! ข้าแค่รู้สึกว่าเจ้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด มันก็เป็นเพียงแค่เกม ที่จะมีความสุขกับสิ่งที่สำคัญที่สุด! เมอร์ฟี่ตบไหล่ฮู่เฮ่อและยิ้มออกมาขณะพูด
“คิดเหมือนกันจริงๆ!” ฮู่เฮ่อจับมือของเมอร์ฟี่ทันที แสดงถึงความตื่นเต้น
ในตอนนี้เขาได้ค้นพบคนที่สามารถเข้าใจเขาได้จริงๆ ช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้พบเจอกับสหายที่มีความคิดเช่นเดียวกันท่ามกลางกลุ่มผู้เล่น!
“ฮ่าฮ่า!”
ในขณะนี้ เสียงของอาวุธที่แหลมคมเสียบเข้าไปในร่างกายดังสะท้อนไปในอากาศ ขณะที่ร่างกายของฮู่เฮ่อสั่นกลัว เขามองไปรอบๆดูไม่น่าเชื่อ เขาก็ได้รู้ว่าหญิงสาวหน้าตาน่ารักผมยาวกำลังยิ้มอยู่ขณะที่แทงเข้าไปที่หลังของเขาด้วยมีดสั้น
“ข้า…”
ฉึบ! หญิงสาวชักมีดกลับด้วยรอยยิ้มและแทงเข้าไปอีกครั้ง
“พี่ชาย ช่วยข้าด้วย!”
ฮู่เฮ่อคิดว่าเขาถูกตามล่าจากสมาชิกของกิลด์มิธ เขาจึงพยายามเงยหน้าขึ้นขอความช่วยเหลือจากเมอร์ฟี่ แล้วก็เข้าใจ เมอร์ฟี่เป็นคนที่หยิบมีดขึ้นมาและแทงเขาเข้าไปที่กลางอก
ฉึบ!
หน้าของฮู่เฮ่อเต็มไปด้วยความสับสน เขาไม่เข้าใจทำไมผู้ที่ช่วยเหลือเขาจึงพยายามฆ่าเขาตอนนี้
“แบคแสตป!” รอยยิ้มที่มีเลศนัยจากด้านหลังดังก้องไปทั่วพื้นที่ จากนั้นการโจมตีที่รุนแรงของดาบที่แดงเลือดปรากฎขึ้นบนหัวของเขา
สายตาของเขาเริ่มเบลอ…
“ทำไม?” ก่อนตาย ฮู่เฮ่อจ้องไปที่เมอร์ฟี่ เขาถามออกมาด้วยความสิ้นหวัง
“มันก็แค่เกม ที่ความสุขคือสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่เจ้าทำให้พวกข้าหงุดหงิด…” เมอร์ฟี่ตอบด้วยรอยยิ้ม
“ตอนนี้ข้ารู้แล้ว…”
ร่างกายของฮู่เฮ่อร่วงลงไปกองกับพื้นอย่างแรง
ในตอนนี้ เขารู้สึกกระสับกระส่าย ประสบการณ์การเล่นเกมในครั้งนี้ของเขานั้นมันแย่ที่สุด พี่น้องที่ร่วมสาบานกับที่เป็นแม่ทัพภูตก็ทิ้งเขาเอาไว้ข้างหลัง และผู้ที่เรียกว่าเป็นผู้มีพระคุณก็เป็นคนสังหารเขา โลกใบนี้มันเต็มไปด้วยการหักหลัง ข้าไม่รู้ว่าคนที่บริสุทธิและซื่อๆอย่างเขาจะมีชีวิตรอดในอนาคตได้หรือไม่
“โพเมโล่น้อย ถ่ายรูปเร็วเข้า!” นักฆ่าชาย เมอร์ฟี่พูดกับผู้หญิงคนนั้น
เมื่อได้ยิน หญิงสาวก็พยักหน้าและเปิดฟังก์ชันกล้องถ่ายรูปขึ้นมา เธอถ่ายภาพศพของฮู่เฮ่อไปสามรูป
จากนั้น ทั้งสองก็นั่งยองลงข้างๆกันและเริ่มอัพโหลดรูปการณ์สังหารฮู่เฮ่อลงในฟอรั่ม
[สังหารเป้าหมาย ‘ซอมบี้ฟอร์จมาสเตอร์’ กำลังรอรางวัลอยู่…]
เครย่อน_ซินชาน: “ยินดีด้วยนะ! ขอแสดงความยินดีในการพยายามฆ่าในครั้งแรก! (รางวัล: 0.01 เหรียญวิญญาณ)”
เป็ปป้า_โบอา: “ช่างเป็นความรู้สึกที่สดชื่นจริงๆ พวกเรามารอมันเกิดใหม่ที่คฤหาสน์แห่งความตายกันเถอะ! (รางวัล: 20 เหรียญวิญญาณ)”
ซูหลีผู้แข็งแกร่ง: “ว้า คนร้ายถูกฆ่าแล้ว ฉันโมโหมากตอนที่เห็นคนอื่นพูดคุยเกี่ยวกับเขาในฟอรั่ม เรื่องที่เขาขโมยหัวกะโหลกของชานาไป ฉันตกใจที่ชายคนนี้ถูกฆ่าในเวลาที่รวดเร็วขนาดนี้ (รางวัล: 1 เหรียญวิญญาณ)
เย่เสี่ยวเอ้อผู้น่ารัก: “สุดยอด! ทั้งโลกกำลังตามหาเขาอยู่ตอนนี้ คนแรกที่ฆ่าเขาได้ต้องได้รับรางวัลจากฉัน! (รางวัล: 100 เหรียญวิญญาณ)”
หลังจากรูปภาพการตายของฮู่เฮ่อถูกอัพโหลด ฟอรั่มก็ครึกครื้น ทุกคนดูร่าเริง
ดูจากในฟอรั่มก็รู้ได้เลยว่าผู้เล่นต่างเกลียดผู้เล่นที่ชั่วร้ายคนนี้มากมายขนาดไหน
ในเวลานี้ ฮู่เฮ่อออกจากเกม ถอดเครื่องเล่นจำลองของเขาออกและจ้องไปที่หน้าจอด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า
เขาดูเหมือนจะพอจินตนาการได้ถึงฉากที่เขาจะถูกห้อมล้อมไปด้วยกองทัพผู้เล่นอีกในสามชั่วโมง
