เมื่อมองไปที่กู่หยูที่กำลังจะลงมือนั้น ฮู่เฮ่อก็หันไปมองรอบๆและหยุดเขาเอาไว้
กู่หยูและคนอื่นๆไม่รู้ถึงความสามารถของชาน้อย แต่ใครจะรู้? ชาน้อยที่ดูอ้วนท้วมและไม่มีพิษภัยแต่ความสามารถที่เขาแสดงออกมาเมื่อตอนทำลายโลงศพนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของฮู่เฮ่อ
เมื่อฮู่เฮ่อเห็นท่าทีแปลกๆของกู่หยูและคนอื่นๆ เขาก็พูดออกมาด้วยโทนเสียงต่ำ “ฮี่ฮี่ เขาเป็นถึงแม่ทัพภูต พวกเจ้าอย่าสร้างปัญหาดีกว่า!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู่หยูและคนอื่นๆก็รีบเข้าสู่โหมดการสังเกตอย่างรวดเร็ว
[แม่ทัพภูตปิศาจ (แม่ทัพภูตระดับสูง)]:
ร้ายละเอียดตัวละคร: ผลงานชิ้นเอกของซอมบี้ฟอจมาสเตอร์ผู้บ้าคลั่ง เขาสามารถควบคุมสติเอาไว้ได้หลังจากที่ดูดซับพลังงานซอมบี้และวิญญาณปิศาจเป็นจำนวนมาก เขาจึงถูกเรียกขานว่าผู้เชี่ยวชาญแห่งความชั่วร้าย ภายหลัง เขาได้ถูกซัมม่อนมาเพื่อภักดีต่อราชาแห่งเป่ยฉี และได้รับการยกโทษให้ในฐานะแม่ทัพภูตปิศาจ เขาได้เฝ้าปกป้องตราผนึกดวงตาวิญญาณหยินในเมืองฝันร้ายปิศาจมานานนับสี่หมื่นปี
เมื่อดูจากเมนูการวิเคราะห์ กู่หยูกับคนอื่นๆก็ต้องตาโตและลดดาบในมือลงช้าๆ
มันทรงพลังเกินไป เราไม่สามารถต่อกรได้… ทำไม่ได้!
“จะให้ข้าทำอะไร?” กู่หยูที่หดหู่ใจมองไปที่ฮู่เฮ่อขณะที่พูด
ฮู่เฮ่อยืดแขนและแกว่งแขนที่ถูกกัดมาอย่างแน่นไปมา
“บอสกู่ ใจเย็นๆก่อน เชื่อในตัวข้า!”
ฮู่เฮ่อที่กำลังยิ้มอย่างสะใจให้กับชาน้อย เขาเปิดปากพูดออกมา “พี่ชา พวกเรายังเป็นพี่น้องกันอยู่ไหม?”
“แน่นอนเราคือพี่น้องกัน เราได้กลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันในถ้ำ มันแน่อยู่แล้วที่เราจะเป็นพี่น้องกันไปตลอดชีวิต” ชาน้อยตอบแบบตรงไปตรงมา
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮู่เฮ่อก็ยิ้มออกมา “พี่ชาย ข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องยื่นมือเข้ามาช่วยข้าเมื่อมันเป็นเรื่องที่สำคัญต่อชีวิตของข้า”
“นั่นแน่นอนอยู่แล้ว!”
“ส่งฮิเดริกามิมาให้พวกข้า!”
“ไม่มีทาง!”
“ได้โปรดส่งมันมาให้กับข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะต้องตาย เจ้าจะไม่ได้เห็นข้าอีกต่อไป” ฮู่เฮ่อคร่ำครวญ
“ไม่มีทาง!”
เมื่อฮู่เฮ่อไม่รู้ว่าจะทำยังไง กู่หยูก็ผลักเขาออกไปและมองไปทีชาน้อยด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “น้องชาย เจ้ารู้ไหมว่านี่คืออะไร?” กู่หยูยื่นลูกปัดที่ควบแน่นไปด้วยคะแนนวิญญาณซอมบี้จากช่องเก็บของของเขา
[ลูกปัดวิญญาณซอมบี้]: สามารถได้รับหลังจากการชำระล้างซอมบี้ปิศาจในที่เก็บศพที่ถูกขัดเกลา คะแนนวิญญาณซอมบี้นี้มีอยู่ 542 จุด
เมื่อมองไปที่ลูกปัดวิญญาณซอมบี้ ชาน้อยก็แสดงท่าทีถึงความอยากได้ด้วยการถือมือตัวเอง
“มันดูน่าอร่อยมาก!”
กู่หยูพยักหน้า “มันอร่อยแน่นอน เมื่อชะตาได้พาเรามาพบกัน ทำไมข้าจึงไม่มองมันให้กับเจ้าล่ะ?”
ชาน้อยพยักหน้าด้วยความรวดเร็ว “เจ้าจะได้เป็นพี่น้องข้าในอนาคตเช่นกัน ส่งมันมาให้กับข้าเร็ว!”
เมื่อได้เห็นท่าทีของเขา กู่หยูก็ส่งลูกปัดวิญญาณซอมบี้ให้กับชาน้อย
ชาน้อยแสดงออกถึงความตื่นเต้นสุดขีด เขากลืนลูกปัดวิญญาณซอมบี้ทันทีที่ได้รับมาจากกู่หยูและแสดงออกถึงความพอใจเป็นอย่างมาก
เมื่อได้เห็นชาน้อยติดกับ กู่หยูก็หยิบลูกปัดวิญญาณซอมบี้ขึ้นมาอีกเม็ดหนึ่งจากช่องเก็บของ
“น้องชาย เจ้ากินเสร็จหรือยัง? ข้ายังมีอีกนะ!”
“ส่งมันมาให้ข้าเร็ว!” ชาน้อยอ้าปากด้วยความตื่นเต้น
กู่หยูส่งมันให้กับชาน้อยอย่างไม่ลังเล
ขณะที่เขามองชาน้อยกลืนลูกปัดลงไป กู่หยูก็คิดว่าเขาควรจะตีเหล็กตอนที่มันกำลังร้อน
“น้องชาย ข้ายังมีอีกเยอะเลย เจ้าอยากได้มันไหม?”
ชาน้อยพยักหน้าทันที
หลังจากที่กินลูกปัดวิญญาณลงไปทั้งสองเม็ด เขาประหลาดใจที่ได้พบว่าการบ่มพลังของเขาในฐานะแม่ทัพภูตขั้นสูงนั้นแสดงถึงการพัฒนา เขาเต็มไปด้วยความปรารถนาต่อลูกปัดวิญญาณซอมบี้ สำหรับคนที่มีความคิดเรียบง่าย เขาไม่ทันใดสังเกตุว่ากู่หยูนั้นได้พยายามวางกับดักเอาไว้ให้ที่เขา
“ข้าทิ้งลูกปัดวิญญาณที่เหลือเอาไว้ที่นอกเมือง เราไปเก็บมันด้วยกันเถอะ”
“แล้วฮิเดริกามิล่ะ?” ชาน้อยแสดงออกถึงความสงสัยบนใบหน้า
เมื่อฮู่เฮ่อได้รู้ว่ามันเป็นแผนของกู่หยู เขาจึงรีบอ้าปากพูดขึ้นทันที “พี่ชาย ข้าช่วยท่านจับตาดูที่นี่ได้ ในฐานะพี่น้อง ข้าจะปกป้องพื้นที่นี้ให้ดี”
“ข้าคิดว่าจะต้องการฮิเดริกามิ?” ชาน้อยมองด้วยความสับสน
“แม้ว่าข้าจะอยากได้ฮิเดริกามิ ข้าก็ยังต้องขออนุญาตจากเจ้าก่อนที่จะเอามันมา ไปเก็บลูกปัดได้ตามสบายเลย ข้าจะปรึกษากับเจ้าที่อีกทีตอนที่เจ้ากลับมา”
“ตกลงตามนั้น!” ชาน้อยตอบอย่างรวดเร็วด้วยความสุข
“มาสิ พวกเราไปเก็บลูกปัดกัน” กู่หยูพูดกับชาน้อยหลังจากที่เหลือบไปมองที่ฮู่เฮ่อ
ชาน้อยพยักหน้าจากนั้นเขาก็จับไหล่ของกู่หยู
“ให้ข้าพาเจ้าไป!”
เขาจับกู่หยูเอาไว้ขณะที่พูด ทั้งสองคนลอยขึ้นไปบนอากาศและมุ่งหน้าไปทางนอกเมือง
เมื่อสองคนนั้นหายไป ฮู่เฮ่อก็รีบซัมม่อนชานาขึ้นมาเพื่อโอบกอดเข้ากับฮิเดริกามิ เขาใช้แรงดึงมันออกมา
ผู้คนที่เหลือจากกิลด์มิธรีบเข้าไปช่วย แต่ในเวลานี้ เสียงของกู่หยูก็ก้องเข้ามาในช่องแชท
“พี่น้อง อย่าไปช่วย อย่าช่วยเขา!”
“เจ้าจะยืนทำอะไรตรงนั้น? มาช่วยเร็วสิ!” ฮู่เฮ่อตะโกนออกมาขณะที่พยายามลากฮิเดริกามิด้วยแรงทั้งหมดของเขา
“โอ้ย! ข้าปวดท้อง!”
“ข้าก็เช่นกัน ข้าปวดท้องมาก เราอาจจะโดนพิษจากพิษซอมบี้!”
“ข้าด้วย ท้องข้าปวดมากเหลือเกิน”
ฮู่เฮ่องงที่เห็นผู้คนจากกิลด์มิธย่อตัวลงและจับท้องของพวกเขาเอาไว้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายที่ยืนอยู่เพียงคนเดียว โม่หลิงเทียน
“ข้า…ข้าก็ปวดท้องเช่นกัน” โม่หลิงเทียนยิ้มออกมาแปลกๆขณะที่เขาค่อยๆย่อตัวลงพร้อมกับก้มหัวลงและเอามือมาจับไว้ที่หัว
เจ้าปวดท้องไม่ใช่หรือ? แล้วทำไมเจ้ายังมีเวลานั่งลงแล้วเอามือมาจับหัว?
จากนั้นฮู่เฮ่อก็มองไปที่สุนัขตัวหนึ่งที่กำลังกัดแขนซ้ายของเขาเอาไว้
“โอ้ย ข้าปวดฟัน!” สุนัขบ่นพึมพำขณะที่ร้องไห้
“ข้าไม่สนใจแล้ว!” ฮู่เฮ่อจ้องไปที่ฮิเดริกามิเท่านั้น เขาใช้พลังทั้งหมดของเขาค่อยๆดึงฮิเดริกามิออกมาจากถ้ำที่อยู่ใต้โลงศพโลหิต
“บูม!” พื้นสั่นสะเทือนขณะที่ร่างกายอันใหญ่โตของฮิเดริกามิพุ่งลงมาที่พื้น
ในเวลานี้ โลงศพโลหิตได้เปลี่ยนเป็นลูกปัดจำนวนสิบสองเม็ด แล้วมันก็เริ่มสั่น ค่อยๆลอยขึ้นไปบนอากาศ หดตัวและพุ่งชนกัน
“ตู้ม!” พลังงานซอมบี้ที่เข้มข้นได้เข้ามาใกล้ ทำให้ทุกคนต้องหรี่ตามอง
ลูกปัดทั้งสิบสองเม็ดที่หมุนอยู่นั้นวิ่งวนทวนเข็มนาฬิกา ลอยขึ้นสู้ท้องฟ้าและระเบิดออกมาขึ้นไปสูงบนฟ้า ลูกปัดพวกนี้มันดูคล้ายกับเมเทโอที่ร่วงหล่นลงไปในทิศทางเดียวกัน
ทันใดนั้น ขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในความตื่นเต้น เสาพลังงานซอมบี้จำนวนสิบสองต้นที่อยู่ไกลออกไปก็ยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า
[แจ้งเตือนเซิฟเวอร์: ตราผนึกปิศาจถูกสร้างความเสียหายจากผู้เล่น ฮู่เฮ่อ ทำให้เกิดสภาวะฉุกเฉินเสาสิบสองซอมบี้ ผู้เล่นทุกคนโปรดระมัดระวัง โลกด้านนอกนั้นอันตรายมาก!]
[แจ้งเตือนเกม #1: สถานการณ์การบุกรุกของปิศาจได้ลดลงและเสาซอมบี้จำเป็นต้องถูกทำลายเพื่อที่จะทำลายการบุกรุก จำเอาไว้ว่าเสาซอมบี้ทุกต้นนั้นถูกปกป้องจากแม่ทัพภูตปิศาจในระดับต้น!]
[แจ้งเตือนเกม #2: คฤหาสน์แห่งความตายกำลังถูกบุกรุกจากกองทัพปิศาจขนาดใหญ่ ผู้เล่นทุกคนโปรดเตรียมพร้อม!]
เมื่อเสาพลังงานซอมบี้นี้ปรากฏขึ้น ทหารหยินปิศาจที่มีสเกลใหญ่กว่าก็ได้ตกลงมาบนพื้นเหมือนกับฝน ผู้เล่นหลายคนที่อยู่ในป่าถูกโจมตีในขณะที่กำลังสับสน พวกเขาถูกสังหารลงโดยกองทัพปิศาจกลายเป็นแสงสว่างและถูกลบออกไปจากเกม
ในตอนนี้ โม่หลิงเทียนและคนอื่นๆรู้สึกโชคดีที่ไม่มีชื่อของตัวเองอยู่บนรายชื่อที่ประกาศ!
รอยยิ้มของฮู่เฮ่อเมื่อเขาคิดว่าเขาจะสามารถครอบครองฮิเดริกามิได้สำเร็จนั้นแข็งทื่อทันที
หลังจากนั้นเขาก็หันไปจ้องที่ผู้เล่นกิลด์มิธด้วยความโมโห
“ข้าไม่รู้… ไม่ใช่ข้า ข้าไม่ได้ทำ!”
“มันก็ไม่ใช่เรื่องของข้า เจ้าไม่เห็นข้อความที่ประกาศชื่อของเจ้างั้นหรือ?”
“ใช่แล้ว เจ้าจะมาโทษพวกข้าไม่ได้ ข้าพวกข้าไม่ปวดท้องล่ะก็ พวกข้าก็จะไปช่วยเจ้าทันที”
“ใข่ ใช่ มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต พวกเราปฏิเสธไม่ได้หรอก ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ”
“น้องชาย อดทนหน่อยนะ!”
ฮู่เฮ่อรู้สึกเหมือนว่าความโกรธของเขาจะระเบิดออกมาแล้วในตอนนี้
ข้าจบสิ้นแล้ว? ข้าได้สร้างความปั่นป่วนซ้ำไปซ้ำมา ข้าจะยังมีที่ยืนในเกมนี้อีกไหม?
“อ้า! ข้าไม่สนใจอะไรแล้ว!” เมื่อคิดเช่นนั้น สายตาของฮู่เฮ่อก็แดงก่ำ เขาจ้องไปความหวังเดียวเท่านั้น ฮิเดริกามิ
ทันใดนั้น เงามืดก็ร่อนลงมาจากท้องฟ้า เขาวิ่งอย่างเก้ๆกังๆไปที่ด้านข้างของโลงศพโลหิต มองดูด้วยความสิ้นหวังขณะที่หันหน้าหนี
“พี่ชาย ได้โปรดฟังที่ข้าอธิบายก่อน!”
