หลังจากกิจกรรมตรุษจีนจบลง เหล่าผู้เล่นจะไม่ถูกรบกวนโดยหายนะความชั่วร้ายอีกต่อไปและชายฝั่งหลิวหลี่ก็คึกคักเต็มไปด้วยผู้เล่น การพิชิตมหาสมุทรได้กลายเป็นหนึ่งในภารกิจหลักสำหรับผู้เล่นอีกครั้ง
ตอนนี้เรือรบมังกรยักษ์เทียบท่าที่ชายฝั่งหลิวหลี่ โดยรอให้สมาชิกทั้งหมดของกิลด์มังกรยักษ์ขึ้นเรือให้เสร็จ
“ต้าหมาง เกาะที่คุณบอกให้เราฟังสุดยอดตามที่คุณบอกเราใช่มั้ย” เฉินซีหยูและผู้บริหารในกิลด์กำลังพูดคุยกันที่ดาดฟ้าของเรือขณะที่พวกเขาจ้องเข้าไปในฉากของทะเลสีคราม
“แน่นอน หากไม่ใช่หายนะชั่วร้ายที่มาถึงโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ฉันจะไปตรวจสอบดูแล้ว น่าเสียดาย เนื่องจากความหายนะ ฉันต้องรีบกลับไปที่คฤหาสน์แห่งความตาย มันช่างน่าเสียดายนัก”
“คุณเจาะจงมากกว่านี้ได้ไหม” ซูหลีถามอย่างสงสัย
“ได้…เกาะอยู่ทางใต้ของมหาสมุทรโมฆะ ชื่อเกาะซันเซตบนแผนที่ ฉันค้นพบโดยบังเอิญเมื่อฉันไปตกปลากับพี่น้องไม่กี่คน เนื่องจากเป็นเกาะที่เพิ่งค้นพบใหม่ ฉันจึงไปดูคร่าวๆ ทายสิว่าฉันเจออะไร”
“เจออะไร?” ซูหลีเหงี่ยหูเพื่อจะได้ฟังได้อย่างชัดเจน
“สมุนไพรระดับยูนิค ตามคำอธิบายของมัน สมุนไพรนี้มีประโยชน์สำหรับการทำรีไวฟ์โพชั่น”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซูหลีก็ทำหน้าบิดเบี้ยว
“ฉันอุส่าคาดหวังถึงมรดก เศษซากประวัติศาสตร์ อัญมณี หรือสิ่งที่คล้ายกันที่ฉันพูด สมุนไพรนี้ไร้ประโยชน์เมื่อไม่สามารถรับประทานได้เลยขณะที่เราไม่มีผู้เชี่ยวชาญปรุงยา”
“คุณคิดผิดซูหลี สมุนไพรนี้อาจไม่เป็นประโยชน์ในตอนนี้ แต่อาจมีประโยชน์ในภายหลัง หากผู้เชี่ยวชาญปรุงยามีการปล่อยตัวในฐานาอาชีพใหม่ในอนาคต มันจะสายเกินไปที่จะหามัน แค่คิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเนเธอร์เวิล์ดครั้งที่แล้ว เราขายมันไปให้ร้านค้า แต่ช่างเป็นอะไรที่ขาดทุนยิ่งนัก”
เฉินซีหยูพยักหน้า โดยยอมรับการวิเคราะห์ของหวังต้าหมาง
แบทเทิ้ลออนไลน์เป็นเกมที่มีเสรีภาพสูง มันเป็นไปได้ที่อาชีพเหมือนักปรุงยาจะได้รับการปล่อยตัวในอนาคต เนื่องจากมีเกาะที่อุดมไปด้วยแหล่งทรัพยากร พวกเขาจึงต้องไปและตรวจสอบให้แน่นอน
“เอาล่ะ วัตถุประสงค์ของการเดินทางของเราคือการค้นหาขุมทรัพย์ บางทีเราอาจพบบางสิ่งที่มีค่านอกเหนือจากสมุนไพรซันเซตในระหว่างการเดินทางไปเกาะซันเซตในครั้งนี้”
เฉินซีหยูรู้สึกประทับใจกับแนวคิดนี้มาก เขาเร่งเรือรบโดยมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่กล่าวถึงโดยหวังต้าหมาง
ที่มหาสมุทรโมฆะ ชายฝั่งเกาะซันเซต
สมุนไพรซันเซตสีม่วงอ่อนส่ายไปมาตามลมเบาๆ ท่ามกลางดงสมุนไพรซันเซต มีใบหน้าที่ปลื่มปิติซึ่งมีหมวกทำจากดอกไม้ปกคลุมใบหน้าครึ่งหนึ่ง
ดวงอาทิตย์ส่องไปที่ใบหน้าที่บอบบาง โดยเน้นถึงเสน่ห์และความประณีตของใบหน้าของเธอ ทำให้เธอสวยเป็นพิเศษ
บางทีอาจเป็นเพราะพระอาทิตย์ขึ้นทำให้แสงอาทิตย์ก็ส่องไปที่ดวงตาเธอ เธอค่อยๆลืมตาก่อนที่จะลูบเบาๆไปที่พวกมัน เธอยกเบ็ดตกปลาในมือของเธอแล้วมองไปที่เบ็ดอย่างคาดหวัง
“จับไม่ได้อีกแล้วเหรอ? ไม่มีเนื้อให้เราอีกแล้ว”
เธอดูหดหู่ขณะที่เธอลุกขึ้นยืนแล้วเหยียดร่างกาย ชุดสีม่วงที่เธอสวมใส่กระพือไปตามลมพร้อมกับหญ้าซันเซต โดยแสดงให้เห็นส่วนเว้าโครงของร่างกายเธอ
เมื่อเธอกำลังจะจากไป ความอยากรู้อยากเห็นกระพริบผ่านสายตาของเธอในขณะที่เรือรบสีฟ้าแล่นมาทางเธออย่างรวดเร็ว
หลังจากพิจารณาคร่าวๆ ดวงตาของเธอก็แวววาวด้วยความดีใจและเธอก็เดินไปที่จุดจอดเรือ
“ขึ้นฝั่ง!”
ด้วยคำสั่งของเฉินซีหยู สมาชิกของกิลด์มังกรยักษ์ลงจากเรือรบมังกรยักษ์
หลังจากที่พวกเขามาถึงฝั่งแล้ว เฉินซีหยูก็หันกลับไปเพื่อเก็บเรือรบมังกรยักษ์ไว้ในช่องเก็บของ เขาเริ่มรวบรวมลูกเรือและเตรียมพวกเขาให้พร้อมเพื่อเดินสำรวจเกาะ
ในขณะนั้น เงาที่งดงามซึ่งสวมหมวกที่ทำจากกลีบดอกไม้ปรากฏขึ้นที่ชายฝั่ง ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอดึงดูดสายตาทุกคนทันที
พวกเขาจ้องมองกันก่อนที่เฉินซีหยูจะกลับมารู้สึกตัว
เขาตะโกนทันที “เตรียมพร้อมที่จะสู้!”
ท้ายที่สุดผู้หญิงคนนี้ต่อหน้าพวกเขาไม่ใช่ผู้เล่นและพวกเขาอยู่ที่มหาสมุทรโมฆะ โดยคิดว่าเธออาจจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของราชาทะเลหรืออะไรบางอย่าง เฉินซีหยูกลัวที่จะปล่อยความระมัดระวัง
“หัวหน้า เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงที่น่ารักด้วยไม่มีภัยอันตราย…เดี๋ยว เธออาจอันตรายมาก” หวังต้าหมางกล่าวขณะที่จ้องมองหญิงสาว
“เธอสวยจริงๆ” ซูหลีแสดงสีหน้าอิจฉา
“พวกเจ้ามีเนื้อสัตย์ไหม?” ทันใดนั้นเด็กผู้หญิงก็ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เสียงของเธอเป็นเหมือนน้ำที่ไหลอย่างอ่อนโยนและดึงดูดหวังต้าหมางและกลุ่มอีกครั้ง
“เนื้อ?” เฉินซีหยูรู้สึกสับสน
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเหตุผลด้านความปลอดภัย เขาจึงใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ของเขาเมื่อเขาจ้องมองหญิงสาว
[เฟิงหลิง (เผ่าซิงกิ้งวู้ด)]
ข้อมูลเผ่า : นักร้องแห่งมหาสมุทร การร้องเพลงของพวกเขาจะเพิ่มระยะการเติบโต พวกเขาเป็นตระกูลมหาสมุทรที่หายากและใกล้จะสูญพันธุ์
ข้อมูลตัวละคร : ใช้งานไม่ได้
เฉินซีหยูอ่านข้อมูลของเธอและยังสงสัยว่าเธอเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของราชาทะเล เลยถามไปว่า “เนื้ออะไร? ทำไมคุณต้องการเนื้อ?”
“กิน แน่นอนอยู่แล้ว” เฟิงหลิงจ้องที่เฉินซีหยูราวกับว่าเขาเป็นคนโง่
“ฉันพอมีเนื้ออยู่” หวังต้าหมางดึงชิ้นส่วนเนื้อแห้งที่ทำโดย NPC ออกมาจากช่องเก็บของทันทีและโยนมันไปให้เฟิงหลิง
ดวงตาของเฟิงหลิงเปล่งประกายทันที เธอรีบรับมันและเริ่มกลืนเนื้อทันที
“ว้าว! ในที่สุดข้าก็ได้กินเนื้อเสียที” กินเนื้อแห้งอยู่ ดวงตาของเฟิงหลิงเต็มไปด้วยน้ำตา ขณะที่ความสุขฉายไปทั่งใบหน้าของเธอ
สมาชิกของกิลด์มังกรยักษ์นั้นอึ้งไปเลย
“เธอไม่เคยกินเนื้อมาก่อนเลยงั้นเหรอ?” เฉินซีหยูถามด้วยความงุนงง
“เคยกินสิ แต่นั้นก็ประมาณสิบกว่าปีแล้ว” เฟิงหลิงตอบขณะที่เธอยังเคี้ยวเนื้ออยู่
“สิบ…สิบปีเลยงั้นเหรอ?” สมาชิกของกิลด์มังกรยักษ์ตกตะลึง
ในขณะนั้นพวกเขาทั้งหมดเหลียวมองคันเบ็ดในมือของเฟิงหลิงก่อนที่พวกเขาจะสังเกตเห็นกลุ่มหญ้าที่แขวนอยู่บนตะขอ
“พี่สาว คุณใช้หญ้าเป็นเหยื่อล่องั้นเหรอ?” ซูหลีเอามือก้ายหน้า เธอเกือบเข้าใจว่าทำไมเผ่านี้ถึงใกล้สูญพันธุ์
เฟิงหลิงดูพอใจหลังจากที่เธอกินเนื้อแห้งเสร็จ
“นี่ไม่ใช่หญ้าธรรมดา มันเป็นสมุนไพรซันเซต”
“ปลากินสมุนไพรซัตเซตงั้นเหรอ?” ซูหลีสับสนมากขึ้นกว่าเดิม
“ไม่ พวกมันไม่กิน พวกมันกินเนื้อ” เฟิงหลิงกล่าวด้วยสีหน้าที่อึมครึม
“แล้วทำไมคุณยังตกปลาด้วยหญ้านั้นอีกล่ะ?” มองไปที่เฟิงหลิงที่ทำหน้าที่เหมือนครู ซูหลีรู้สึกสับสน
“ใช่ ปลากินเนื้อ แต่ข้าไม่มีเนื้อ ดังนั้นข้าสามารถใช้สมุนไพรซันเซตเป็นเหยื่อ โดยหวังว่าสักวันหนึ่งจะมีปลาที่โง่อยากกินหญ้าและติดเบ็ด น่าเสียดายที่ปลาที่นี่ดูเหมือนจะฉลาดทีเดียว ข้ารอมาถึงสิบปีแล้วและไม่มีปลาที่โง่เลย” เฟิงหลิงเล่าถึงการทำงานหนักมาหลายปีแล้วและรู้สึกเวทนา
สมาชิกของกิลด์มังกรยักษ์พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์โดยตรรกะที่ไร้สาระของเฟิงหลิง อย่างไรก็ตามหลังจากคิดอีกครั้ง ดูเหมือนว่าเธอจะมีวิธีการที่เหมาะสมในการจับปลาเมื่อเธอไม่มีเนื้อสัตว์
“เกาะนี้ไม่มีสัตว์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นเลยหรือไง?” ความอยากรู้ของซูหลีพองตัวอีกครั้ง
“ไม่ แต่มันได้มีการกล่าวว่าไม่กี่พันปีก่อนยังมีเหลืออยู่ แต่เผ่าได้กินมันไปหมดแล้ว ตอนนี้เราสามารถอยู่รอดได้โดยกินหญ้านี้เท่านั้น”
“โอ้ พวกเจ้ามีเนื้อมากกว่านี้อีกไหม?” ดวงตาของเฟิงหลิงเปล่งประกายอีกครั้ง
“เอามันไปหมดเลย” ด้วยความเห็นอกเห็นใจต่อเฟิงหลิง ซูหลีก็หยิบชิ้นเนื้อที่เธอเก็บไว้ในช่องเก็บของออกมาทันที
เมื่อเห็นชื้นเนื้อในมือของซูหลี เฟิงหลิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นก่อนที่เธอจะวิ่งไปที่ด้านข้างของซูหลีเกือบจะทันที
กระแสลมพัดผ่าน ทำให้เกิดกลิ่นเบาๆผัดไปหาซูหลีและคนอื่นๆ
การแจ้งเตือนของเกมโผล่ขึ้นมา:
[ได้รับพรรัศมีจากเผ่าซิงกิ้งวู้ด +1 เลือดทุกๆวินาที]
