เป่ยฉีที่นอร์ทร็อค
ร่างที่ดูลับๆล่อๆกำลังผจญภัยเดินไปข้างหน้า ข้างหลังเขาเป็นเงาที่สูงยาวดูเอื่อยเฉื่อยติดตามมา
ฮู่เฮ่ออยู่ในความเสี่ยงตลอดเวลาเนื่องจากเขาเข้าสู่เขตด้านในของนอร์ทร็อคเพราะเขารุกล้ำเข้าไปในดินแดนของราชาผีหิน มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้เล่นจะถูกโจมตีอย่างดุเดือดโดยราชาผีหินด้วยตัวเขาเองหรือปีศาจต้นไม้โบราณทันทีที่เข้ามาในดินแดนนี้
อย่างไรก็ตามฮู่เฮ่อค่อนข้างประหลาดใจ นอกเหนือจากทหารปีศาจต้นไม้สองสามตัว เขาไม่พบสิ่งมีชีวิตระดับบอสเลย ฮุ่เฮ่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก
หลังจากผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมงในการเดิน ดวงตาของฮู่เฮ่อก็เหี่ยวแห้งไปด้วยน้ำตาขณะที่ชายแดนปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา
หากฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ ฉันแน่ใจว่าฉันสามารถทำที่อื่นเป็นบ้านของฉันได้! เซิร์ฟเวอร์ยุโรป ฉันได้มาที่นี่แล้ว!
เขาเคยพิจารณาเปลี่ยนเซิร์ฟเวอร์มาก่อน แต่เขายังมีความรู้สึกที่แนบแน่นกับเซิร์ฟเวอร์พื้นที่อยู่ เขาตัดสินใจว่าตอนนี้เขาจะซ่อนตัวในเซิร์ฟเวอร์ยุโรปและกลับไปพิสูจน์ตัวเองหลังจากแข็งแกร่งขึ้น
ฮู่เฮ่อต้อนรับแสงอาทิตย์อันอบอุ่นเมื่อเขาเดินออกจากป่า เขาเดินไปด้วยความรู้สึกสบายใจเพราะเขาสามารถรู้สึกได้ว่าชีวิตใหม่ของเขาโบกมือทักทายเขา
หลังจากเดินไปครู่หนึ่ง การแจ้งเตือนของเกมดังขึ้นในหัวของเขา
[การแจ้งเตือนของเกม: คุณได้เข้าสู่ดินแดนแห่งชางสือของเซิร์ฟเวอร์ยุโรป จากนี้ไปคุณจะเกิดใหม่ที่หุบเขามังกรซ่อนที่จุดฟื้นคืนชีพ]
บอกลาความยุติธรรมในการถูกแทงข้างหลัง! ลาก่อนผู้เล่นที่เห็นฉันเป็นผู้เล่นที่ร้ายกาจ! จากนี้ไปฉันจะไม่ขาดทั้งมิตรภาพหรือความรัก…
รอยยิ้มอันสว่างไสวส่องประกายบนใบหน้าของฮู่เฮ่อในขณะที่เขาจินตนาการถึงอนาคตที่สมบูรณ์แบบที่จะมาถึง
เขาเร่งความเร็วและวิ่งไปยังโซนปลอดภัยสีม่วงที่แสดงบนแผนที่ เขาต้องการที่จะหาเพื่อนใหม่บางคนก่อน เนื่องจากเขาได้อยู่ด้วยตัวคนเดียวมาตลอดเสมอ แน่นอนเขาเหงา มันเป็นเวลาที่ดีที่เขาจะพยายามคุยกับผู้เล่นคนอื่น
ทันใดนั้นเข็มทิศของเขาก็เริ่มส่งเสียงบี๊บ
ฮู่เฮ่อโดยสัญชาติญาณหยิบเข็มทิศออกมาและแปลกใจที่พบว่ามีค่าพลังงานซอมบี้สูงที่แสดงบนเข็มทิศ
แต่คราวนี้ ฮู่เฮ่อลังเล เขาสงสัยว่าเขาควรขุดมันขึ้นมาดีหรือไม่
ความพยายามขุดหลุมศพล่าสุดของเขาทำให้เขาชอกช้ำ เขากลัวที่จะเผชิญหน้ากับผนึกหรืออะไรที่แย่กว่านั้น
เขาถกเถียงกับตัวเองอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจไปตรวจสอบมันในที่สุด
เขาติดตามการนำทางบนเข็มทิศและเดินไปยังจุดหมายที่ได้เล็งไว้
เมื่อเขามาถึงเนินเขาที่เต็มไปด้วยวัชพืช ฮู่เฮ่อหยุดเดินทันที “มันอยู่ที่นี่!”
เขาหยิบจอบออกมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเขากำลังขุด ความคิดของเขาก็ยุ่งเหยิง
“มันจะไม่เป็นผนึกอีกใช่มั้ย?”
ไม่ มันไม่น่าเป็นหรอก ฉันอยู่ใกล้หมู่บ้านมือใหม่ แน่นอนว่าผู้พัฒนาเกมจะพิจารณาเรื่องนี้ พวกเขาคงไม่ทำสิ่งที่ยุ่งยากแบบนั้น…
หลังจากถกเถียงกับตัวเอง ผู้ก่อความไม่สงบในตัวเขาก็ตื่นขึ้นมาและความไร้ศีลธรรมในฐานะซอมบี้ฟอร์จมาสเตอร์ก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง
ฉันจะขุดเบาๆ ฉันจะหยุดถ้าสิ่งต่างๆเริ่มแปลก ใช่มันจะเป็นอย่างนี้
ดังนั้นฮู่เฮ่อเอาจอบอีกอันออกมาและมอบมันให้กับซอมบี้จิตวิญญาณของชานา จากนั้นพวกเขาก็เริ่มขุดอย่างขยันขันแข็งที่เนินเขา
หลังจากผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ฮู่เฮ่อที่เหวี่ยงจอบลงไปในหลุมใหญ่ครั้งนี้ มันก่อให้เกิดดินอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาก็คลายตัวและร่างกายของเขาตกลงไปในแนวตั้งตรงเข้าไปในรูด้านล่าง
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาก็โดดลงไปตาม
ห้องหลุมศพเป็นสีดำสนิท ฮู่เฮ่อยืนขึ้นทันที โดยหยิบคบเพลิงที่เขาเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับการบุกหลุมฝังศพและเริ่มสแกนสภาพแวดล้อมของเขา
เขาพบว่าตัวเองอยู่ในคุกทันทีโดยมีกรงขังเหล็ก 10 กรง มันดูเหมือนว่าจะป้องกันสิ่งมีชีวิตจากการหลบหนี
สิ่งนี้ทำให้เขาโล่งใจ บางทีมันอาจไม่ใช่ห้องหลุมศพ ร่างของชนชั้นสูงที่ตายแล้วไม่ใช่ผนึก ดังนั้นเขาควรจะสามารถขุดต่อไปได้โดยไม่ต้องกังวล
ฮู่เฮ่อเดินไปตามอุโมงค์มืด โดยส่องแสงไฟฉายไปรอบๆด้านในของคุกเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ในนั้น
กรงแรกมีกองกระดูก กระดูกดูใหญ่เกินไปที่จะมาจากโครงสร้างที่เหมือนมนุษย์ เป็นที่น่าเสียดายที่กระดูกเหล่านี้เก่าเกินไปและสึกกร่อนอย่างรุนแรง เขาจะไม่สามารถปลอมแปลงอะไรจากพวกมันได้
ฮู่เฮ่อถอนหายใจออกมาและเดินต่อไปที่กรงที่สอง
มันเป็นเหมือนกันกับอันแรก กองกระดูกเน่าที่ไม่พบสิ่งมีค่า เมื่อเขาพยายามสัมผัสกรงโลหะ พื้นผิวที่เป็นสนิมก็ร่วงเป็นผงละเอียด
สถานที่นี้อายุเท่าไหร่? ดวงตาของฮู่เฮ่อนั้นเต็มไปด้วยความตกใจ
ในโลกนี้ วัสดุส่วนใหญ่เป็นพวกจิตวิญญาณ ตัดสินจากพลังงานซอมบี้ ผู้ที่ถูกจำคุกที่นี่จะต้องเป็นชนชั้นสูงและกรงโลหะเหล่านี้ไม่ใช่โลหะธรรมดา
ดังนั้นฮู่เฮ่อจึงอดไม่ได้ที่จะจิตตนาการว่าเรือนจำนี้ต้องมีอายุเท่าไรเพื่อที่โลหะจิตวิญญาณจะกลายเป็นสนิม
ในขณะที่เขาตรวจดูกรงขัง ฮู่เฮ่อรู้ว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่นี่กลายเป็นกระดูกที่เน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรกับพวกมันได้ ฮู่เฮ่อผิดหวังมากและคิดว่าเขาจะกลับไปมือเปล่าในครั้งนี้
เมื่อเขามาถึงกรงขังที่แปด ฮู่เฮ่อยกคบเพลิงขึ้นมาและสังเกตว่าสิ่งนี้โดดเด่นกว่ากรงขังอื่นๆ
กรงโลหะนี้เรืองแสงด้วยแสงสีเงินขาวภายใต้คบไฟของเขาและมันก็ไม่ได้ถูกกัดกร่อนตามเวลา มันดูแปลกมากและต้องเป็นโลหะที่มีค่า
สิ่งนี้ทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นของฮู่เฮ่อ เขาส่องแสงเข้าไปในห้องขัง เมื่อความมืดลดน้อยลง เงาที่ผอมแห้งบนพื้นก็ถูกสาดแสงเข้าใส่
ฮู่เฮ่อตื่นเต้นที่ได้พบศพที่จะใช้ประโยชน์ได้ ดังนั้นเขาจึงสแกนเป้าหมายอย่างรวดเร็วด้วยความสามารถในการวิเคราะห์
[หยวนซู (ระดับ???)] :
ข้อมูลตัวละคร: ผู้ปกครองดินแดนหยวนซูคนก่อน หลังจากแพ้การต่อสู้กับเสี่ยนซู ชื่อฝ่าบาทของเขาถูกลบทิ้ง การบ่มเพาะของเขาถูกยกเลิกและเขาถูกคุมขังที่นี่
สถานะตัวละคร: ใกล้ตาย
…
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่มีเครื่องหมายคำถามสำหรับสภาพความแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตามเขาไม่กลัวเพราะมันใกล้ตายแล้วและการบ่มเพาะถูกยกเลิก
เมื่อมองไปที่บุคคลนี้ ฮู่เฮ่อต้องการเพิกเฉยเขา
เนื่องจากบุคคลนี้เคยเป็นผู้ปกครอง เขาจะต้องแข็งแกร่งกว่าตัวละครธรรมดามาก แม้ว่าเขาจะถูกสละราชสมบัติจากตำแหน่งของเขา แต่เขาก็น่าจะมีความคิดเคียดแค้นอยู่แน่ๆ หากปล่อยเขาไป เขาอาจสร้างความหายนะ
เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนี้ เขาก็สั่นและตัดสินใจจะไม่ยุ่งกับมัน
แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะถูกยกเลิก แต่ในโลกนี้ก็มีความเป็นไปได้มากมาย บางทีเจ้าแก่ใกล้ตายนี้จะมีวิธีลับในการกู้คืนการบ่มเพาะของเขาดังนั้นเขาจึงสามารถเอาชีวิตรอดได้จนถึงตอนนี้ เป็นการดีที่สุดสำหรับเขาที่จะไม่ก่อเกิดปัญหาใดๆ
ด้วยความคิดนี้ ฮู่เฮ่อจึงตัดสินใจหนีเพราะเขาไม่ต้องการมีเป้าหมายที่ด้านหลังเมื่อเขาเพิ่งมาถึงเซิร์ฟเวอร์ยุโรป
“ช่วย..ข้า…ออก…ไปเร็ว” ทันใดนั้นจะได้ยินเสียงแก่ๆออกมาจากด้านหน้าของเขา ทำให้ฮู่เฮ่อสั่นอย่างแรง
“คุณ…คุณพูดได้ยังไง?” ฮู่เฮ่อจับมือถือคบเพลิงชี้ไปใกล้กรงขัง เขาเห็นว่าชายชราที่อ่อนแอนั้นลุกขึ้นนั่งแล้วจ้องมองมาที่เขาโดยตรงด้วยดวงตาที่มัวทึบ เว้าแหว่งและกลวง
“ช่วยข้า…ออกไป…” ปากของหยวนซูสั่นเทา โดยพูดด้วยเสียงแหบห้าว
“คุณจะทำอะไรต่อไปหากฉันปล่อยคุณไป?” ฮู่เฮ่ออดไม่ได้ที่จะถามออกไป
“ฆ่า…ชางสือ…สร้างดินแดนหยวนซูขึ้นใหม่อีกครั้ง” แม้จะมีแท่งโลหะขวางกั้น ฮู่เฮ่อก็สามารถรู้สึกถึงความเกลียดชังได้
“ลาก่อน ชายชรา ฉันไม่มีเวลาสำหรับคุณ ฉันจะแก้ไขหลุมที่ฉันตกลงมา คุณเพียงอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตของคุณ!” ฮู่เฮ่อไม่กล้าปล่อยเขาหลังจากความตั้งใจของเขาชัดเจน ดังนั้นเขาจึงหันหลังกลับและเดินออกไปทันที
มันเป็นเรื่องตลกที่ฉันเคยไร้เดียงสา ครั้งเดียวก็เข็ดเกินพอแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้ราชาปีศาจออกไปสู่โลกภายนอกอีกแล้ว เพื่อไม่ให้มันเป็นมู่ชีกวงคนที่สอง
เมื่อเห็นฮู่เฮ่อจากไป แสงกระพริบในดวงตาหมอกของหยวนซูในกรงขัง เขาเล็งนิ้วไปในทิศทางของฮู่เฮ่อ
แสงสีเขียวถูกยิงออกจากปลายนิ้วของหยวนซู โดยพุ่งไปในทิศทางของฮู่เฮ่อ อย่างไรก็ตามเกราะป้องกันแสงจากกรงกั้นการโจมตี ทำให้ไม่สามารถยิงออกไปด้านนอกได้
บุช!
เสียงจากด้านหลังทำให้ฮู่เฮ่อตื่นตกใจ เขาหันหลังกลับและเห็นแสงสีเขียวปะทะกับกรงโลหะสีเงินขาว เกือบจะทำให้เขาตาบอด
“พยายามที่จะหนีออกไปงั้นเหรอ?” ฮู่เฮ่อตกใจและรีบวิ่งกลับไปที่ห้องขัง
“เฮ้แกน่ะ อยู่เชยๆดิว่ะ”
ฮู่เฮ่อกัดริมฝีปากของเขา เขาไม่ต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับการปล่อยปีศาจที่ยิ่งใหญ่นี้
ครั้งที่แล้วเมนูคำอธิบายของมู่ชีกวงทำให้เขามีปัญหามากพอแล้ว เขาเกลียดคำที่บอกว่าเขาเป็นคนปลุกที่ถูกเพิ่มไว้ในเมนูการวิเคราะห์ของเขาตลอดไป
เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น เขาจะไม่สามารถอธิบายตัวเองได้
“ซิลเวอร์มูนเมทัลนี้..เกือบจะ…หมดจิตวิญญาณแล้ว…ช่วยข้า!” หยวนซูยังคงพูดด้วยเสียงติดๆขัดๆ
“ไม่มีทางที่ฉันจะช่วยคุณ หยุดทำอะไรตอนนี้ ฉันจะเตือนคุณ! อย่าทำให้ฉันต้องตีคุณ!” ฮู่เฮ่อตื่นตระหนก เขายกพลั่วขึ้นมาโดยขู่ไปที่หยวนซู
หยวนซูไม่ได้สั่นสะเทือนด้วยสิ่งนี้ เขายังคงพูดพึมพำเพราะแสงสีเขียวและสีเงินยังคงต่อสู้ซึ่งกันและกัน
“บ้าเอ้ย!” ฮู่เฮ่อไม่รู้จะทำยังไงกระแทกพลั่วของเขาบนกรงเงินของเขาบนกรงเงิน โดยพยายามทำให้มันตกใจ
เมื่อพลั่วของเขากระแทกอย่างแรง แสงสีเงินขาวก็สว่างขึ้นครู่หนึ่งก่อนจะพร่ามัว และรอยแตกปรากฏบนแท่งโลหะ
“บ้า!” หัวของฮู่เฮ่อมึนงงและเขาก็สาปแช่งอย่างเงียบๆ เขารู้น้อยว่าโลหะนี้อ่อนแอกว่าที่มันปรากฏมาก
“ขอบคุณ…” มีเสียงจากภายในห้องกรงขัง
ฮู่เฮ่อไม่มีน้ำตาเหลือที่จะร้องไห้ เขาคว้าซอมบี้โพชั่นพาวเดอร์ออกมาจากกระเป๋าของเขาและโยนมันลงไปเพื่อพยายามหยุดมัน
บุช!
มีเสียงของโลหะสึกกร่อน ก่อนที่มันจะเข้าสู่กรงขัง ซอมบี้โพชั่นพาวเดอร์ถูกหยุดลงโดยแสงสีเงินขาวและสลายตัวอย่างรวดเร็วในขณะที่แสงสีเงินเรืองแสงมากขึ้น
“ไปนรกซะ!” ฮู่เฮ่อเงยหน้าขึ้นและเอนตัวไปข้างหลัง โดยกลัว่ามันจะระเบิดใส่หน้าเขา
แคร๊ก!
เสียงรอยแตกที่คมชัดของแท่งโลหะเงินจะดังขึ้น
เพียงเมื่อฮู่เฮ่อคิดว่าตัวเขาจบแล้ว ออร่าสีเขียวแผ่ออกมาจากร่างของหยวนซูจู่ๆหายไป และเหลือเพียงควันสีเขียวเท่านั้น
หยวนซูอึ้ง
ฮู่เฮ่อก็อึ้งไปตามๆกัน
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณใช้เลือดของคุณจนหมดแล้วใช่มั้ย? ออกมาไม่ได้แล้วงั้นเหรอ? ฮ่าๆๆๆ” ฮู่เฮ่อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ปากของเขาแทบจะหลุดออกจากฟัน
ในขณะนั้น หยวนซูขยับร่างกายของเขาอย่างช้าๆเข้าหาแท่งเงินที่ถูกทำลาย เขาจับจ้องโดยตรงไปที่ฮู่เฮ่อ
[เผชิญหน้ากับการโจมตีของวิญญาณ…ผ่านการเข้าครอบงำ…ได้รับการยกเว้นเรียบร้อยแล้ว]
ฮู่เฮ่อผงะโดยการแจ้งเตือนของเกม จากนั้นเขาก็จ้องมองอย่างน่ากลัวไปที่หยวนซู
“แกพยายามที่จะครอบงำฉันแล้วเหรอตอนนี้”
“ทำไม…วิญญาณของเจ้า…ไม่…ถูกครอบงำ?” ความประหลาดใจส่องประกายผ่านดวงตาที่พร่ามัวของหยวนซู
ฟังคำพูดของหยวนซู ร่างกายของฮู่เฮ่อก็สั่นเทา
ถ้าเจ้าบ้านี้สามารถจัดการควบคุมวิญญาณได้ เขาอาจมีพลังอื่นๆ ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป มันจะเป็นการดีที่สุดถ้าฉันขึ้นไปแล้วฝังเขาให้มิดชิดอีกครั้งในตอนนี้
เมื่อคิดอย่างนี้ ฮู่เฮ่อต้องการออกไปทันที
อย่างไรก็ตามหลังจากเดินไปไม่กี่ก้าว ฮู่เฮ่อก็รู้สึกแปลกๆ วิญญาณซอมบี้ของชานาไม่ได้ติดตามเขา
หลังจากนั้นเขาได้ยินเสียงเคาะจากด้านหลัง
ฮู่เฮ่อมองกลับไปอย่างรวดเร็วเพียงเพื่อจะพบว่าซอมบี้จิตวิญญาณชานากำลังใช้พลั่วตีที่กรงขัง
“โอ้เหี้ย เจ้าโง่ แกกำลังทำอะไรอยู่? แกบ้าหรือไง?” ฮู่เฮ่อกรีดร้องสุดปอดของเขา
เขาต้องการที่จะเรียกซอมบี้จิตวิญญาณของชานากลับเข้าไปในกระเป๋าเก็บซอมบี้ แต่ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาไม่ตอบสนองต่อคำแนะนำใดๆ การแจ้งเตือนของเกมปรากฏขึ้น
[การแจ้งเตือนของเกม: ลูกน้องของคุณ ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาได้ถูกควบคุมแล้ว คุณจะไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป!]
หัวใจฮู่เฮ่อมืดมน เมื่อมองไปที่กรงขังค่อยๆเปิดออก เขากระซิบ “เหี้ย เหี้ย ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำมัน ฉันไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยมันออกไป”
“ไม่ แกอย่าทำนะเว้ย” ซอมบี้จิตวิญญาณของชานายิ้มอย่างโหดเหี้ยมที่ฮู่เฮ่อ